Personages:
Voice-over:
[Jeroen Wiillems] |
Quasi-neutraal, semi-objectief en vol autoriteit, Philip Bloemendaal-achtig.
Spreekt teksten uit programmaboekjes, nota's etc. uit.
|
Ambtenaar:
[Ariane Sluter] |
Ambtenaar van OCW. Zelfvergenoegde bureaucraat die zich aan regels, papier
en procedures vastklampt. God in eigen bureaucratie, die gaandeweg van slag
raakt. Keurig mantelpakje.
|
Mevrouw:
[Frieda Pittoors] |
Iemand met ontzag voor de kunst, die zich moeite getroost zich e.e.a. eigen
te maken: ze wil leren, wil weten. Ze is sympathiek en licht stijfjes. Ze
draagt iets beschaafd moderns, kleren voor een avondje uit op stand: gedekt
doch chic. Handtas, pumps enzo, maar absoluut niet kakkineus.
|
Jongeman:
[Fedja van Huêt] |
Technoliefhebber. Aimabel, beweeglijk, snel-associatief. Weet veel van zowel
klassieke als moderne muziek. Laat zich, zodra er muziek klinkt, erdoor
grijpen, en dat zie je aan zijn lichaam. Draagt een fractal uniform (dat wat
techno-liefhebbers blijken te dragen): ruimzittende kleding, een t-shirt met
geometrische fluorescerende kleuren; eroverheen een kort jasje. Hij rookt
regelmatig.
|
Lid Concertgebouw-
orkest: [Jacqueline] |
Verontwaardigd muzikant die tot cynisme aan het vervallen is. Gebaseerd op
Lodewijk de Boer; de tekst over het CGO komt uit een interview met hem. Met
cellokoffer, regenjas of regenpak en hoed. Op de cellokoffer zit een grote
sticker van het Holland Festival.
|
Recensent / jurylid:
[Robijn] |
Bezorgd en onthutst kunstminnaar, die tot haar eigen schrik machteloos staat
tegenover de dingen en vooral de ambtenarij. Enigszins conformistisch gekleed,
neigend naar gedistingeerd. Gebaseerd op Henk van Gelder; haar tekst komt uit
een van zijn columns.
|
Mozart:
[Benjamin] |
Mozart. Droog-komisch en enigszins laconiek; gespitst op wat hij andermans
muzikaal onbenul acht en graag bereid uitleg te geven. Pruik, broek, jasje,
the works.
|
Wagner:
[Linda] |
Wagner. Vol bombast en pathetiek; gedreven; enigszins een mopperpot. Pruik,
broek, jasje, the works.
|
Salieri / Joseph II
[Henriëtte Koch] |
Tegenspelers van Mozart. Via het wisselen van pruiken wisselt ze van rol.
Salieri is licht vals, Joseph gewild kritisch. Pruik, broek, jasje, the
works.
|
Tekstsamples
Voice-over over
kunst en economie |
Rick van der Ploeg, toenmalig financieel woordvoerder PvdA, Het Parool,
28 april 1994
|
Stem over Mahlers
Die Tragische |
Musikland Österreich: Gustav Mahler, The Sixth Symphony; http://austria-info.at/personen/mahler/sinfonie6_e.html
|
Mevrouw over Mahler
en zijn hamer |
Christian Tan <pigeon@xs4all.nl> in nl.eeuwig.september, message-id
<3513a4b1.329112@news.xs4all.nl> en <35153345.1242885@news.xs4all.nl>,
21/22 maart 1998
|
Muzikant over het
Concertgebouworkest |
Lodewijk de Boer in een interview met Martin Schouten, 'Het lag aan het systeem',
de Volkskrant, 11 maart 1998
|
Mozart over
commissies |
Mozart in Milos Foreman, Amadeus, Orion Pictures 1984
|
Voice-over over
ontroering |
Arnon Grunberg, De troost van de slapstick, Nijgh & Van Ditmar,
Amsterdam 1998, p. 135
|
Voiceover, kunst als
visitekaartje |
Investeren in de kunst, Nota Cultuurbeleid 1993-1996, Ministerie
van WVC, Rijswijk 1992, p. 47
|
Voiceover, subsidies
als belemmering |
Investeren in de kunst, Nota Cultuurbeleid 1993-1996, Ministerie
van WVC, Rijswijk 1992, p. 137
|
Mozart, Salieri
en Joseph II |
in Milos Foreman, Amadeus, Orion Pictures 1984
|
Recensent over
cde Edisons |
Voormalg Edison-jurylid Henk van Gelder, 'Populair = pop', NRC
Handelsblad, 1 mei 1998
|
Recensies Wagner |
geciteerd in Martin van Amerongen, De buikspreker van God, De
Arbeiderspers, Amsterdam 1983
|
Muzikant over
recensie HF |
Max Arian, 'Het Van Hove-Festival', De Groene Amsterdammer,
17 juni 1998
|
Muzikant over
markt en prijzen |
Willem van Toorn: 'Kunst voor de massa', Het Parool, 5 mei
1998
|
Muzikant over
geld en kunst |
Jos Moerkamp, 'Schouwburgen moeten hun biefstuk leren verkopen', de
Volkskrant, 25 april 1998
|
Ambtenaar over
incubatietijd |
Maarten Ascher, sinds 25 april 1998 hoofd Kunsten bij het Ministerie van
OCW, in een interview: 'Een ambtenaar op gepaste afstand, Het Parool,
24 april 1998
|
Ambtenaar over
Rapid Event Music |
Jaap Verhoeven <jaap@gonzo.xs4all.nl> in een e-mail, message-id
<199806181437.QAA14174@hinttech.com>, 18 juni 1998
|
Recensent over
citaat vs sample |
Pierre Ballings, directeur Paradiso, in een gesprek over De man met
de hamer
|
Wagner over
deathmetal |
Karin Spaink, 'Grafherrie en seriemoordenaars', in De duivel in
vermomming. Essays over popmuziek, Nijgh & Van Ditmar, Amsterdam
1994, p. 44
|
Ambtenaar over
beleid en
achterkopen |
Investeren in de kunst, Nota Cultuurbeleid 1993-1996, Ministerie
van WVC, Rijswijk 1992, p. 131
|
Regieaanwijzing
Er klinken regelmatig tekst- en muzieksamples in het stuk, naast muziekfragmenten.
Muziekfragmenten klinken over 't algemeen door tot er een nieuw muziekstuk komt;
samples komen eroverheen, zijn kort en meestal eenmalig. De samples maken het stuk
cartoonesk: ze zijn de geluidswolkjes die door het beeld drijven.
De bezoekers komen via het toneel binnen en worden naar hun plaatsen geleid door
livreiknechten. Er klinkt werkmuziek. Als het toneel langzaam leeg raakt, blijven
de acteurs over.
De acteurs blijven steeds allemaal op het toneel. Voorts staan er een paar spelers
op een montagetoneel: twee gipsen pilaren met een plank ertussen.
Acte een
|
De ambtenaar - met aktentas - kijkt verstoord op als de muziek
weer begint. Ze loopt naar de linkerkant van het toneel, waar zich een
prikklok bevindt. Zodra ze haar kaart erdoor heeft gehaald, stopt de muziek.
Ze haalt opgelucht adem.
Ze kijkt op haar horloge, zet haar tas neer, vergelijkt de tijd met die van
de prikklok en corrigeert daarna haar horloge.
Ze pakt haar tas op en loopt naar een plek links van het midden, waar ze
blijft staan. Ze zet haar aktentas neer en haalt er een stapel papieren uit
(nota's en correspondentie; je kunt aan de logo's en briefhoofden zien dat
het overheidsstukken zijn) die ze goedkeurend doorbladert.
|
sample |
rits rits - geluid van bladeren door papier |
|
dzunk - goedkeurend knikje
|
|
De tekst van de voice-over verschijnt, mét bronvermelding, tevens
op het videoscherm. Bij elke keer dat de term 'hoog-' of 'top-' valt, recht
de ambtenaar haar schouders even, als in een reflex.
|
Voice-over: |
Doordat een veelzijdig en gerenommeerd aanbod van kunst en cultuur
bedrijven en hoogopgeleide werknemers aantrekt, krijgt een bruisende,
hoogwaardige economische ontwikkeling van de grote steden een kans. De
internationale uitwisseling van kunst en cultuur moet bovenaan de politieke
agenda prijken. Kunstenaars zijn immers, net zoals topsporters, excellente
ambassadeurs van hun land.
|
sample |
dzunk - goedkeurend knikje bij elk "top" en "hoog"
|
|
De ambtenaar heeft het einde van haar stapeltje bereikt, schudt de
paperassen bijeen en legt ze naast zich op de grond. Ze klopt er tevreden
op, en is klaar om te beginnen:
|
Ambtenaar: |
[tegen het publiek, heel gedecideerd]
Meer topkunst moeten we hebben. Dát trekt mensen, dat haalt de
pers, dat wekt interesse. Dat verheft, en inspireert. Bovendien: daar kun
je makkelijker sponsors bij vinden. De kunst moet leren zichzelf te
bedruipen.
|
sample |
dzunk - zelfvoldaan knikje
|
|
Uit haar tas haalt de ambtenaar een moker waarmee ze naar de gong loopt
die middenachter op het toneel staat opgesteld. Ze schikt haar jasje, geeft
dan een ferme dreun op de gong
|
geluid |
booiiingg
|
|
...en legt de hamer op een muurtje vlakbij de gong neer.
De ambtenaar loopt terug naar de zijkant van het podium. Van tijd tot tijd
haalt ze verse papieren uit haar tas, waarin ze bladert. Soms laat ze er
een paar op de grond vallen. Tevens vallen er, vanaf een punt boven haar,
geregeld nieuwe papieren op haar neer die ze gretig oppakt en doorbladert.
Soms krabbelt ze een aantekening in de kantlijn van de van hogerhand
aangeleverde nota's en stopt de aldus geannoteerde papieren daarna in haar
tas, haar binnenzak, haar jaszakken, en tenslotte tussen buik en ceintuurband.
In de loop van het stuk zal de stapel papier aan haar voeten fors toenemen
en puilen er steeds meer papieren uit haar kleren. De verdwaalde papieren
rondom worden regelmatig door de andere spelers bij elkaar geveegd en
gegrist als ze in de buurt zijn en aan haar voeten gegooid.
|
Acte twee
|
Mevrouw, met handtas, spreekt tegen een onzichtbaar gezelschap,
gepersonifieerd door een andere handtas die vlakbij haar staat. Ze heeft
een programmafolder van het Concertgebouw Orkest in haar rechterhand. Ze
slaat die hand op de borst en zucht daarbij diep, aangedaan door de muziek
die ze zojuist heeft gehoord, alsof ze zich zelf nauwelijks los kan maken
van wat ze net gehoord heeft en zichzelf met moeite herneemt. Dan begint ze
tegen de andere handtas te spreken. Gaandeweg krijgt haar stem meer vuur
en volume.
|
sample |
phhhhhh - zucht, aangedaan door de muziek
|
|
Mevrouw maakt hoofdbeweging naar het programmaboekje in haar hand.
|
Mevrouw: |
... Via mijn abonnement bij het Concertgebouw, ja. Ik kreeg daar een
folder over op de Uitmarkt, en het was wel aan de dure kant zo'n serie,
je moet bovendien ook maar al die avonden kunnen vrijhouden en ik héb
al zo'n volle agenda, maar ik dacht: 't is een goede manier om je horizon
te verbreden,
|
|
De ambtenaar staat terzijde en luistert met instemming.
|
Ambtenaar: |
Dat verheft, en inspireert...
|
sample |
dzung dzung -goedkeurend knikje ambtenaar
|
|
Mevrouw buigt zich naar de andere handtas als sprak zij daartegen.
|
Mevrouw: |
...om andere mensen te ontmoeten, en om je te verdiepen in de wortels
van de Westerse cultuur, en tegelijkertijd ontwikkel je al doende een
smáák, nietwaar; dus toen heb ik toch maar ingetekend op een
serie. Nee, Mahler kende ik eigenlijk niet goed,
|
muziek |
Mahlers Der Tragische zwelt langzaam aan
|
Ambtenaar: |
Mahler! Dáát is pas topkunst.
|
sample |
dzung dzung -goedkeurend knikje
|
Mevrouw: |
deze uitvoering zou daarom nooit mijn eerste keus zijn geweest. Het
was meer dat dit de enige serie was waarvoor nog plaatsen vrij waren,
zodoende dat ik nu... Ergens - nu ja, eigenlijk kwam het goed uit dat ik
er iets onbekends bij moest nemen, ik wilde immers mijn smaak verbreden?
|
|
Op de achtergrond luistert de recensent geïnteresseerd toe.
|
Mevrouw: |
Maar ik vond het concert van vanavond schitterend, wérkelijk. Ik
was oprecht aangedaan. Zo - zo weemoedig was het, zo verdrietig, nu ja, het
stuk heet natuurlijk niet voor niets "Die Tragische"...
|
sample |
dzung dzung -goedkeurend knikje
|
Ambtenaar: |
Dat verheft, en inspireert....
|
|
Wanneer de voice-over opklinkt, kijkt mevrouw om zich heen, op zoek
naar de herkomst van de stem; ze luistert aandachtig, leergierig bijna.
|
Voice-over: |
De programmatische inhoud van deze symfonie kan worden samengevat als de
strijd van de wensende, verlangende, creatieve mens tegen de onverbiddelijkheid
van het lot...
|
muziek |
Mahler klinkt nu luid
|
|
De ambtenaar spreekt steeds sneller nu, bijna ritmisch.
|
Ambtenaar: |
Dat verheft, en inspireert....
|
Voice-over: |
...een gevecht dat catastrofaal eindigt in de ondergang van de held.
Van al Mahlers symfonieën is de Zesde de enige die de toehoorder geen
uitkomst biedt en die in een droevig mineur eindigt.
|
Mevrouw: |
[heftig instemmend]
Verdrietig, jazeker! Meeslepend was het ook, met name het andante vond ik -
ehm - het meest ultieme stuk qua melancholie dat ik ooit heb gehoord. Heel erg
mooi, werkelijk héél erg mooi. Je voelt hoe iemand ten onder gaat.
Je lijdt echt mee.
|
Ambtenaar: |
[rappend]
Dat verheft, en inspireert....
|
|
Mevrouw kijkt verrast naar de ambtenaar, alsof ze haar nu eigenlijk
voor het eerst opmerkt.
|
Mevrouw: |
Ja precies!
|
sample |
dzung dzung -goedkeurend knikje
|
|
Mevrouw wil naar de ambtenaar toe lopen, maar raakt afgeleid door de
tekst van de voice-over die opklinkt:
|
Voice-over: |
De orkestbezetting is hier nog complexer dan in de Vijfde Symfonie,
maar niettemin ging Mahler economischer te werk dan in dit eerdere stuk.
De karakteristieke geluidssymbolen die hij in de Zesde gebruikt, zijn
herdersbellen en hamers. Naar zijn eigen zeggen zijn de herdersbellen de
laatste geluiden die van de aarde opklinken voor wie zich daarvan losmaakt:
een geluid dat voor Mahler de diepste eenzaamheid weergeeft.
|
|
Mevrouw begint weer te spreken, en nadert al pratend de ambtenaar: ze
spreekt indringend, vertrouwelijk; ze wil de ambtenaar deelgenoot maken.
|
Mevrouw: |
Maar weet u, ik schrok wél van die klappen, hoor. Ineens zo'n
slagwerker die een moker tevoorschijn haalt en ermee op een stuk hout slaat!
Dat zal wel modern zijn, wat denkt u?
|
muziek |
Mahler: de hamerslag klinkt
|
|
De ambtenaar haalt onhandig d'r schouders op en zwijgt.
|
Mevrouw: |
Ik begreep al niet goed waarom op het omslag van het programmaboekje
een man met een hamer stond afgebeeld - dat leek me nu niets voor een
klassiek orkest, zulk gereedschap, je zou eerder een viool verwachten of
iets in die geest, iets esthetischer, iets gestiléérders
vooral, vindt u niet?
|
|
De ambtenaar gebaart onhandig, weet niets te zeggen.
|
Ambtenaar: |
...mompeldemompel rabarber rabarber...
|
Mevrouw: |
- en ik schrok, ik schrók werkelijk. Ik kromp ineen in mijn
stoel. Het was een - net een klap. Een klap in mijn gezicht. Hárd ook.
|
Ambtenaar: |
[licht onzeker]
Dat verheft, en inspireert... Toch?
|
samples |
rits rits, dzung dzung - klinken nu permanent
|
|
De jongeman beweegt op het ritme van de samples naar de ambtenaar
toe. In de ene hand heeft hij een glas en in de andere een sigaret. Zijn houding
is ontspannen, nonchalant.
De jongeman neemt de ambtenaar een moment lang vorsend op, werpt een blik op de
paperassen die ze in de hand houdt, wendt zijn ogen dan af en kijkt naar de
mevrouw. Hij luistert alleen.
|
Mevrouw: |
Het schijnt werkelijk in de partituur te staan. Dat zeggen ze tenminste in
het programmaboekje.
|
|
Mevrouw bladert in haar programmaboekje.
|
sample |
rits rits - luid geblader in papier
dzung dzung - afgemeten knikje van de ambtenaar
|
|
De jongeman laat zijn lichaam - heupen, handen, hoofd - bewegen op het
ritme van de samples, die even voortduren, zonder dat hij van zijn plaats
komt. Zodra de samples stoppen, aan het eind van de scène, komt hij
tot stilstand.
|
|
De mevrouw veegt wat papieren bij elkaar en overhandigt die aan de
ambtenaar. Zij neemt die in dank aan en stopt ze in haar binnenzak.
|
Voice-over: |
De hamerslagen op hun beurt symboliseren de geïncasseerde klappen
die tezamen de wil van de protagonist hebben gebroken.
|
sample |
rits rits - luid geblader in papier
|
|
Mevrouw staat, luisterend naar de voice-over, een moment stil op het
podium. Ze loopt dan langzaam weg van de ambtenaar.
|
Mevrouw: |
... een klap in mijn gezicht, ja dat was het ... Maar mooi...
|
sample |
pffff - hand op borst (mevrouw)
dzung dzung - goedkeurend knikje (ambtenaar)
|
Introductie en eerste twee actes;
De derde en vierde acte;
De vijfde acte;
De zesde en zevende acte;
De achtste en negende acte;
De tiende en elfde acte;
De twaalfde (slot)acte.
Copyright Karin Spaink.
Deze tekst wordt uitsluitend
voor persoonlijk gebruik aangeboden.
|