Tag: Scientology

Scientology heeft tien jaar lang rechtszaken tegen me gevoerd (die ik steeds won). Daardoor heb ik geregeld over ze geschreven.

Een rechtszaak van acht jaar

Wat kan een mens gelukkig worden van een rechtszaak! Veel champagne, zo’n tweehonderd felicitaties in mijn mail en een grote glimlach op mijn gezicht. Precies acht jaar nadat de kwestie ontstond heb ik voor de derde keer, nu stelliger dan ooit, gewonnen in de zaak die Scientology tegen mij en mijn provider heeft aangespannen. De citaten uit OT II en OT III (het hogere cursusmateriaal van de sekte) die ik op mijn website heb gezet zijn niet alleen legaal maar ook noodzakelijk vond het hof: ze dienen immers om mijn kritiek op de sekte te ondersteunen en die geloofwaardig te maken.

Het oordeel dat het hof over Scientology velt is opmerkelijk hard. De rechters stellen nog net niet dat ze een criminele organisatie vormen, maar het scheelt weinig. Uit het arrest: “Uit de [overlegde] teksten blijkt Scientology c.s. met hun leer en organisatie de omverwerping van democratische middelen niet schuwen. Uit die teksten volgt tevens dat met de geheimhouding van OT II en OT III mede wordt beoogd macht uit te oefenen over leden van de Scientology-organisatie en discussie over leer en praktijken van de Scientology-organisatie te verhinderen.

Het is de tweede keer dat een Nederlandse rechtbank Scientology zo scherp veroordeelt. In 1992 boog het Amsterdamse Hof zich over de vraag of de manier waarop Reader’s Digest de sekte had beschreven, door de beugel kon. Het bewuste artikel bevatte frasen als “gevaarlijke sekte”, “de zogenaamde religie blijkt in werkelijkheid een uiterst winstgevende zwendelbeweging”, “die haar leden en ieder die kritiek op haar heeft op maffia-achtige wijze intimideert”, “kwade kracht”, “criminele organisatie”, “de oprichter van deze organisatie was een fantast en een oplichter”, “bedrog en zwendel”, en “camouflage en zwendelactiviteiten”. Ook toen liet het hof de vrijheid van meningsuiting boven het belang van de sekte prevaleren en voegde daaraan toe: “De in het artikel gekozen bewoordingen zijn, tegen de achtergrond van de ernst van de aan de kaak gestelde misstanden [..] niet onnodig grievend te achten.”

Het zal je maar gezegd zijn. Of je zult je kind er maar op school hebben. Scientology runt een basisschool – de Lafayetteschool in Amsterdam-Oost – waar sekteleden hun kinderen onderwijs laten volgen. De inspectie voor het onderwijs publiceerde twee jaar geleden een vernietigend rapport over het onderwijs op die school: de methodes voor taal en rekenen voldoen niet aan de leerdoelen, er worden geen landelijk genormeerde toetsen gehanteerd, de zorg voor de leerlingen wordt over de volle breedte als negatief beoordeeld, ga maar door. Ze rommelen daar maar een eind weg, zou je denken; maar echt ingrijpen durft de inspectie niet. Scientology presenteert zich immers als kerk, en dan mag je veel. Met de twee arresten in de hand waarin de organisatie achter de school wordt gekenschetst als op zijn best ondemocratisch en op zijn slechtst crimineel, kun je je afvragen of zo’n school überhaupt nog bestaansrecht heeft.

Ook Narconon – een van de vele mantelorganisaties van de sekte – presteert ondermaats. Narconon geeft voor een ‘succesvol’ afkickcentrum te zijn. Tal van internationale rapporten geven aan dat Narconon slechtere resultaten boekt dan zowat elk ander afkickcentrum; daarnaast fungeert het centrum als sluis voor de sekte zelf. Als je al afkickt, beland je van de regen in de drup: van junk tot sektelid. Maar verslaafden mogen van het ministerie ‘zelf kiezen’ of ze naar Narconon willen. Mij lijkt het tijd te worden dat een gedupeerde – arresten in de hand – daar eens een zaak van maakt.

Of neem al die managementbedrijven: Scientology grossiert tegenwoordig in wervings-, selectie- en consultancybureaus, Silhouet, Modus Operandi, Job Fit, Improved Conditions, U-man. Allemaal van die leuke bedrijfjes die uw personeel beoordelen, doorlichten en opleiden, maar die ondertussen niet alleen zieltjes willen winnen maar vooral managers op hun hand willen krijgen, opdat zo’n bedrijf omgeturnd kan worden in een Scientology-liaison. Of soms ook uitgemolken kan worden en nadat de winst is weggehaald en doorgesluisd, kan worden weggeworpen. Je mag hopen dat een werknemer die plots verplicht Scientologycursussen moet volgen, gewapend met deze twee arresten naar de rechter stapt.

Maar ik ben nog wel even bezig. Ook al heeft Scientology nu drie keer verloren, ze zullen doorgaan; dat is nu eenmaal het beleid. In de stukken die ik citeer schrijven ze zalf al dat ze niet procederen om te winnen, maar om hun tegenstanders te intimideren. Mijn advocaat rekende voor dat de gang naar de Hoge Raad en het Europees Hof nog tussen de vijf en acht jaar kost. Ik ben dus net over de helft van mijn rechtsgang.

Webwereld, 5 september 2003: Scientology

Interview door Maarten Reijnders voor Webwereld over de toen al acht jaar durende rechtszaak die Scientology tegen XS4ALL en mij voerde. Het Hof had daags ervoor (gelukkig) de zoveelste voor ons positieve uitspraak gedaan.

» Artikel Webwereld: ‘Spaink versus Scientology’

Bezoek aan huis

OF ZE EVEN BINNEN MOCHTEN KOMEN, vroegen ze. Veel keus heb je niet als er zes man sterk politie voor de deur staat met een huiszoekingsbevel in de hand, dus ik liet ze erin. Een auteursrechtkwestie, legden ze uit, eenmaal binnen. Er waren diverse klachten geweest van advocatenkantoor Nauta Dutilh namens hun klant Scientology: mijn lief, mogelijk ook ik, zou teksten van de sekte verspreiden. Eerder hadden ze die klachten terzijde gelegd, maar nu was er toch voldoende aanleiding geweest om de computers hier aan nadere inspectie te onderwerpen. Ze hadden zelfs machtiging om die computers mee te nemen.

Om een kort verhaal lang te maken: wij werkten mee. De computers zijn versleuteld, dus met medeneming ervan waren zij niet veel opgeschoten, maar wij vanzelf ook niet: we waren onze spullen dan mogelijk maandenlang kwijt geweest. We kwamen overheen – zelfs bij een inval is het poldermodel productief, zo bleek – dat ze de computers ter plekke zouden onderzoeken, dat wij tekst en uitleg zouden geven, en dat ze evident persoonlijke zaken zoals belastingaangiftes en liefdesbrieven niet uitgebreid zouden bekijken.

Volgende probleem: naar welke teksten zochten ze nu precies? Dat konden ze ons helaas niet vertellen. Dat wisten ze namelijk niet. Er was geen omschrijving van teksten, ze hadden geen voorbeelden of kopieën. Uiteindelijk kwamen we overeen dan maar op bepaalde steekwoorden te zoeken. Ik meldde spoorslags dat er inderdaad een aantal stukken van Scientology op de computers staan, maar die zijn er slechts voor privégebruik en we hebben ze nodig voor de rechtszaken die Scientology tegen mij en mijn lief voert. Nou nee, in een enkel stuk waren ze niet geïnteresseerd zeiden ze, ze zochten naar tekenen van verspreiding van zulke stukken.

“Zoek maar,” zeiden wij, en legden uit welke programma’s en diensten er op de machines draaiden, deden portscans, toonden directories en wat dies meer zij. Het team vertrok na tweeëneenhalf uur zonder iets te hebben gevonden. De heren waren uiterst correct en voorkomend geweest.

*

MAAR HET KNAAGDE FLINK. En, nadat ik over de schrik heen was, steeds harder. Hoe kun je nu een inval doen om te zoeken naar stukken waarvan je niet weet welke? Wat voor indicatie was er nu in hemelsnaam dat wij stukken van de sekte zouden verspreiden? Voor een inval moet er immers een ‘redelijk vermoeden’ van een strafbaar feit zijn. Scientology had vaker geklaagd, hadden de heren verteld. Was die inval dan soms om maar van het gezeur af te zijn? Mogelijk. Maar ik vond het bepaald geen prettig idee dat het Openbaar Ministerie haar sores met klagende sektes op mijn bordje dumpt.

Om te achterhalen hoe de precieze verdenking luidde, belden we gisteren met de officier van justitie die het bevel had getekend, Wouter van Schaijck. Hij kon de klacht niet specificeren. We belden met de man die de leiding over het onderzoek heeft, Alex Woord van Buma/Stemra. Na wat vijven en zessen bleek dat ook hij dat niet kon vertellen; pas in de loop van deze week zou hij een afspraak hebben met Scientology’s vertegenwoordiger Nauta Dutilh en dan te zien krijgen welke teksten Zenon beweerdelijk had verspreid en wanneer.

Toen brak mijn klomp. Het Openbaar Ministerie had een inval gefiatteerd over een klacht die zijzelf nota bene nog niet nader had onderzocht? Ze deden eerst maar eens een inval – gezellig zo op de donderdagmorgen, koffie heren? – en vroegen pas nadien om documentatie waarop de klacht was gebaseerd? (“Nou, het was geen inval hoor,” beweerde datzelfde OM nota bene nog tegen een journalist, “Spaink deed immers zelf open.” Dat haalt je de koekoek, als daar zes man staat met volmacht om je deur open te breken. Sinds wanneer heet een inval geen inval indien een ‘verdachte’ meewerkt?)

Het OM heeft, voordat ze een zo drastische stap neemt als het verordonneren van een inval, eerst zelfstandig de validiteit van een klacht na te gaan. Anders blijft er niets over van de voorwaarde dat er een ‘redelijk vermoeden’ moet zijn vooraleer het OM bij iemand mag binnenwandelen en laat het OM zich voor het karretje van willekeurig welke klager spannen. Het bewaren van haar onafhankelijkheid is des te belangrijker wanneer datzelfde OM weet dat de klagende partij al jarenlang rechtszaken voert tegen ‘de verdachten’, en een bepaald onfrisse reputatie heeft waar het de bejegening van haar critici betreft.

We belden een advocaat. “Nu,” zei die, “het is bepaald niet ongewoon dat het OM een inval doet terwijl ze haar eigen huiswerk nog niet af heeft.” Ik schrok. Mooie rechtstaat is me dat.

Leugens over Ritalin

IS ZO’N JOURNALIST nu lui, dom of wil-ie graag scoren? Al in de eerste zin van het artikel dat Volkskrant-journalist Bert Lanting dit weekend over Ritalin publiceerde (‘Veel scholieren in VS gebruiken Ritalin als drug’, de Volkskrant, 3 maart 2001), gaat het mis: “Miljoenen Amerikaanse schoolkinderen slikken dagelijks het middel Ritalin om zich beter te kunnen concentreren…”

Er worden blijkens cijfers van de Amerikaanse Drug Enforcement Administration (DEA) in de US jaarlijks elf miljoen recepten voor Ritalin uitgeschreven; aangezien het middel onder strikte controle staat, gaan recepten per maand. Een simpele rekensom brengt het aantal gebruikers dan rond de miljoen (zeer ruime schattingen gaan uit van twee miljoen gebruikers).

Voorts schrijft Lanting dat het gebruik van Ritalin sinds 1990 “bijna verachtvoudigd” is. Wat hij verzuimt te vermelden is dat die stijging in 1996 ophield: het gebruik is al vijf jaar stabiel. De aanvankelijke toename werd veroorzaakt doordat de DEA de productie van Ritalin aan banden legde, zodat het middel niet voorgeschreven kon worden – soms tot wanhoop van ouders die niet meer wisten hoe ze hun hyperactieve kind tot bedaren konden brengen.

Vervolgens noemt Lanting de zwarte handel in de pillen: “Volgens deskundigen wordt het medicijn meer en meer als drug gebruikt op Amerikaanse scholen. Op sommige scholen worden de pilletjes druk verhandeld onder de leerlingen,” en hij concludeert: “Eigenlijk is iedere leerling die het middel voorgeschreven krijgt een potentiële drugsdealer.”

De bewijzen waarmee Lanting die dramatische stelling onderschrijft, zijn op hun best anekdotisch. Uit onderzoek van de DEA blijkt dat in 1996 van alle kinderen onder de vijftien die in het ziekenhuis werden opgenomen, er minder dan 400 “ooit” Ritalin hadden gebruikt – maar uit niets blijkt dat die opname veroorzaakt werd door Ritalin. Het Amerikaanse National Institute on Drug Abuse (NIDA) komt in eigen onderzoek niet verder dan dat er “enig” misbruik van Ritalin is gerapporteerd, en wijst er tegelijkertijd op dat het als geneesmiddel uitermate waardevol en onmisbaar is.

Ritalin is bovendien niet echt gevaarlijk bij illegaal slikken: je wordt er wakkerder van en kunt makkelijker een nacht doorhalen; verslavend is het al helemaal niet. Persoonlijk zou ik me meer zorgen maken over alcohol, lijm, amfetamine en valium, waarvan het misbruik door jongeren bewezen hoog is. (Waarom hoor je tegenwoordig trouwens nooit meer iets over valiumverslaving? Te ouderwets?)

Pas dan komt Lanting met zijn bronnen op de proppen: Hyde en Breggin. Henry Hyde is een Amerikaans congreslid dat naar aanleiding van een rechtszaak tegen de makers van Ritalin plots per persbericht aandrong op een onderzoek naar het medicijn, maar vervolgens verstek liet gaan tijdens parlementaire hoorzittingen over het middel. Nauwelijks een degelijke bron, dus.

En Breggin, ach ja, Peter Breggin… De man van Talking Back to Prozac, de man die overal optrad als getuige-deskundige in rechtszaken en steevast Prozac verantwoordelijk stelde voor alle gekte, zelfmoord en geweld, zonder aanzien des gebruikers, totdat hijzelf in de rechtszaal grondig onderuit werd gehaald. Indertijd stelde Breggin dat Prozac tot hyperactiviteit leidde en dus levensgevaarlijk was; nu valt hij Ritalin aan, een middel dat hyperactiviteit juist moet beteugelen. Enerzijds houdt Breggin vol dat geestelijke ziektes en biochemische afwijkingen simpelweg niet bestaan, anderzijds beweert hij dat Prozac en Ritalin mensen psychotisch maken.

Tot slot noemt Lanting de gezamenlijke rechtszaak die een aantal ouders tegen de producent van Ritalin hebben aangespannen: een zaak die zich keert tegen een “complot” van psychiaters en producent, zonder feitelijke voorvallen van wanbehandeling te noemen. De belangrijkste advocaat? John Coale, berucht lid van Scientology, een organisatie die eerder de strijd aanbond met Prozac, als onderdeel van de blinde oorlog die deze sekte tegen de psychiatrie voert.

Soms zou je willen dat journalisten research deden voordat ze propaganda omwerkten tot een artikel.

*

TREURIGER IS DAT zulke slechte journalistiek het debat verziekt. Er is al teveel hysterie en hype rondom Ritalin (zoals eerder rondom Prozac) bij voor- als tegenstanders. Wanneer ook de pers haar werk niet doet, komen we nooit aan de goede vragen toe. Zoals: in hoeverre beïnvloedt het voorhanden zijn van een medicijn de diagnose? (Toen cholesterolverlagers ontwikkeld waren, zakte de “veilige” grens voor cholesterol prompt.) Komt hyperactiviteit nu misschien vaker voor? Zo ja, zegt dat iets over onze maatschappij? (Maar zolang we die maatschappij niet veranderen, kun je die problemen moeilijk afschuiven op ouders en schooljuffen.) Waarom wordt hyperactiviteit in kinderen zo makkelijk gebagatelliseerd tot “speelsheid”? Vinden we de gedachte dat een kind onhanteerbaar kan zijn, wellicht onverdraaglijk? Als we de gedachte niet kunnen uitstaan dat kinderen aan de medicijnen zijn, waarom slikken we er zelf dan zoveel?

Bronnen:

Panoussis vs Scientology, dag 7/8

Water naar de zee dragen

Stockholm, 26 januari, Amsterdam 27 januari 2001

[Vorige afevering: Onaanvaardbare waarheden.]

WANNEER ZENON EN IK ‘s morgens aankomen bij het gerechtshof, stappen er twee vrouwen uit een wachtende auto. Een van hen blijkt de deurwaarder te zijn die indertijd de leiding had over de inbeslagneming van Zenon’s harde schijf. Ze overhandigt hem een dwangbevel: hij moet een oude belastingschuld voldoen. Ze praten even, en dan lopen we door naar binnen. Daar schiet een man op ons af. Hij toont kort een badge, stopt hem weg voordat Zenon het ding kan zien, en begint boos te praten. Even denk ik dat dit een agent is en dat Zenon ter plekke ingerekend zal worden – Scientology doet dat wel vaker met critici: valse aanklachten indienen in de hoop dat ze gearresteerd worden – maar dan blijkt dat ook dit een deurwaarder is. Zenons studielening.

Kijk eens aan. Scientology heeft aan allerlei touwtjes getrokken en stuurt iedereen op Zenon af die ze te pakken kunnen krijgen. Dit is hun wraak voor het feit dat we McShane op meineed hebben betrapt…

*

EENMAAL IN DE RECHTSZAAL informeert Zenon de rechtbank over zijn nieuwe bewijs, waarmee hij McShanes getuigenis van dinsdag kan loochenstraffen. Magnusson is vanzelfsprekend furieus en wil van geen getuigen weten. Hoe durft Panoussis aan de eerbiedwaardigheid van zijn cliënt te tornen! Dit gaat alle perken te buiten, het grenst simpelweg aan laster.

In Zenon zie ik witte woede opwellen. Met ijzige stem legt hij de rechtbank uit dat hij tot nu toe drie getuigen op pertinente leugens en fouten heeft betrapt – Thomas Small, die niet heeft verteld dat hij in dienst was van RTC terwijl hij zijn ‘historische’ uitleg gaf van de licentiecontracten tussen RTC en de erven Hubbard; de notaris met haar ‘steekproef’, en Nyström, de computerexpert die eerder zei dat Usenet postings nauwelijks te vervalsen waren en die nu moest toegeven dat duizenden, nee tienduizenden sysadmins bovenop het vuur zitten – en nu bovendien drie mensen bereid heeft gevonden om onder ede te verklaren dat McShane in zijn getuigenis van dinsdag heeft gelogen. Zenon begrijpt dat nieuwe getuigen oproepen in dit stadium van de zaak de procedure geheel in de war schopt, maar aangezien McShane onder ede heeft gelogen heeft Zenon een absoluut recht dat te bewijzen.

De rechtbank is niet ongenegen Zenon de ruimte te geven, maar is zelf ook benauwd over het te volgen schema. Nieuwe getuigen horen betekent dat de zaak tot volgende week verdaagd moet worden, eigenlijk is daar geen tijd voor. Ze stellen Zenon voor om McShane zelf opnieuw te horen, en afhankelijk van de resultaten daarvan te bepalen of hij alsnog behoefte heeft aan zijn drie nieuwe getuigen. Zenon gaat akkoord, en Magnusson kan niet anders doen dan toegeven.

Wanneer McShane opnieuw in het getuigenbankje plaatsneemt, is de spanning in de zaal tastbaar. Iedereen is doodstil en McShane schuifelt met zijn voeten. Zenon is gruwelijk precies in zijn vragen, en McShane kan er niet onderuit, hier is geen draaien meer aan: ja, er bestaat zoiets als de Freeloader’s Debt; ja, dat is een uitgestelde rekening voor de studie van de NOTs, ja, iedereen die de NOTs bestudeert krijgt zo’n rekening, ja, als je de Sea Org verlaat, het elitecorps van Scientology, word je geacht die rekening te betalen. Of wanneer je je Sea Org contract verbreekt. Gotcha! Dinsdag zei McShane nog dat Scientology niets in rekening brengt voor het bestuderen van de NOTs.

Zenon gaat door. Hij wil weten of enig onderdeel van de NOTs in andere cursussen is gebruikt. McShane hield eerder immers bij hoog en bij laag vol dat alleen Class IX Auditors de NOTs te zien krijgen, en dat zijn slechts zo’n 400 mensen. Zenon heeft nu gedetailleerde informatie in handen waaruit blijkt dat mensen die OT6 en OT7 doen (en dat zijn er duizenden geweest) grote delen van de NOTs te bestuderen krijgen, bij elkaar zo’n tachtig procent van de NOTs.

Zenon: “Is enig deel van de internet NOTs ooit – dat wil zeggen: hetzij vroeger, hetzij nu – onderdeel geweest van enige andere cursus dan de Class IX Auditors Course?”
McShane is lang stil. Dan zegt hij aarzelend: “Delen ervan worden in OT6 gebruikt.” zegt hij.

“En in OT7?” vraagt Zenon.
McShane aarzelt weer. “Nee,” zegt hij dan.

Zenon slaat terug: “Maandag heb ik u gevraagd welk niveau u zelf heeft behaald; u antwoordde dat u OT6 was, en u antwoordde bevestigend dat dit betekende dat u alleen persoonlijke kennis had van het materiaal tot aan OT6, en niet hoger.”
McShane wordt nerveuzer. “Ik kan me die vraag, ehm, dat antwoord, niet herinneren.”

Zenons stem wordt nu donderend. “Worden of werden de NOTs, in hun geheel of gedeeltelijk, op enig moment gebruikt in enige andere cursus dan de Class IX Auditors Course?”
McShane: “Eh, delen van de NOTs worden gebruikt in OT6 en OT7. Maar ik heb je lijst gezien waarin je beweert dat een stuk of twintig, dertig individuele NOTs worden gebruikt in OT6 en OT7, en dat is niet waar.”

Gotcha again.

Zenon: “En hoeveel mensen precies hebben OT6 en OT7 gedaan?”
McShane: “… eh, … eh, ik schat zo’n vijf- tot zevenduizend.”

Zenon heeft genoeg. Hij hoeft zijn nieuwe getuigen niet meer op te roepen.

*

MAGNUSSON MAG NU EEN poging doen de aangerichte schade te repareren. McShane, die tijdens zijn verhoor door Zenon zo nerveus was dat zijn benen onbeheersbaar trilden, ontspant zich eindelijk: zijn beproeving is voorbij. En uit pure opluchting begint hij te ratelen: hij gooit er nogmaals uit wat Zenon wilde horen, maar ditmaal uit vrije wil.

Magnusson: “Die betalingen, die rekeningen voor de Class IX auditors, zijn die pro forma?”

McShane: “Ja, die zijn pro forma. U moet weten, de opleiding voor Class IX Auditors is lang, en al die tijd krijgen ze gratis supervisie, gratis kost en inwoning, en medische hulp van de kerk, en we willen niet dat mensen meteen na het afsluiten van de cursus weg gaan, dat zou betekenen dat ze het materiaal voor niets kunnen bestuderen. We investeren veel in deze mensen, en dat willen we er natuurlijk uithalen. Zij moeten later de gewone leden auditeren. Daarom hebben we deze pro forma rekening ontworpen.”

Bingo. Onder de Zweedse wet staat alles waarvoor je een tegenprestatie verwacht, elke “ruil” waaraan een verplichting vastzit, gelijk aan een betaling. En McShane legt hier uit dat deze mensen moeten werken, dat de kerk profijt heeft van hun prestatie (het auditeren van gewone leden) en dat ze hun “gratis” kost en inwoning moeten terugverdienen. Done. McShane heeft de verhalen van Zenons getuigen bevestigd.

*

DAN WORDEN ALSNOG de slotpleidooien gehouden. Magnusson is kort en saai. Hij somt voor de zoveelste keer al Zenons vermeende fouten en inbreuken op, maar beargumenteert niets. De man mist overtuiging, inspiratie en bovendien de creativiteit om alle gaten die Zenon in zijn standpunten en getuigen heeft geschoten, te repareren.

Zelfs ik, met mijn wrakke Zweeds, hoor het verschil tussen hem en Zenon. Zenon spreekt bevlogen, hij argumenteert, hij bouwt redeneringen op, maakt afwegingen, trekt conclusies, bespreekt conflicten en wijst op consequenties. Hij wist de rechtbank erop dat hij hier degene is die het auteursrecht verdedigt en Magnusson degene is die het ondermijnt.

Magnusson claimt immers dat er geen publicatie plaatsvindt als 25.000 mensen een auteursrechtelijk beschermd stuk bestuderen, zelfs niet als zij ervoor betalen: het enige dat je hoeft te doen is geheimhouding van ze te vergen en een lidmaatschapsysteem te ontwerpen. Nu, als de rechtbank dat principe overneemt, dan liggen prachtige tijden in het verschiet voor Zenons eigen Vrije Scientology Kerk! En niet alleen voor hem: ook anderen kunnen in “besloten” kring vrijelijk DVDs, video’s, boeken en computerprogramma’s tegen betaling verspreiden, zolang ze maar eisen stellen aan het lidmaatschap van de “besloten” kring. De rechtbank luistert aandachtig.

Zenon beweert dat de OTs en NOTs wel als gepubliceerd moeten worden beschouwd, en dat auteursrechtbescherming niet zonder verplichtingen komt: de plicht om toe te staan dat mensen kopieën voor eigen gebruik te maken, de plicht te aanvaarden dat er publiekelijk uit wordt geciteerd of dat stukken worden geparafraseerd. Hij ontleedt vervolgens Scientology’s resterende argumenten en hakt ze aan mootjes.

EINDE RECHTSZAAK. De voorzitter deelt mee dat de uitspraak op 9 maart aanstaande beschikbaar zal zijn, vanaf 11 uur.

*

DE VOLGENDE DAG reizen we terug. De vlucht verloopt prettig, we krijgen zelfs nepkaviaar geserveerd.

Dan, op Schiphol, gaat het mis. We laten onze paspoorten bij de douane zien en worden doorgewuifd. Zodra Zenon doorloopt, komt er een man in burgerkleding op hem af. “Douane, opiumwet. Wilt u alstublieft meekomen?” Zenon wordt naar en zijkamertje gebracht en ook ik moet mee. Daar wachten nog vier douanebeambten ons op, allemaal in burgerkledij. Al onze bagage – twee gewone tassen, de Samsonite met 25 kilo dossiers, de kartonnen doos van The Total Litigation Company van tien kilo, mijn computertas, mijn handtas – wordt op tafels gelegd en geopend voor een uitgebreide controle. De man die de Samsonite doorzoekt verbaast zich over de grote hoeveelheid mappen. “Wij zijn alletwee in rechtszaken met Scientology verwikkeld,” leggen we uit. “Sterker, we komen juist van zo’n rechtszaak terug.” Zenon pakt een krant die tussen de rechtbankstukken zit en toont hem: er staat een paginagroot artikel over deze zaak in.

We zien een verandering op de strenge gezichten van de vijf ambtenaren. Ze ronden hun onderzoek af en we mogen weg.

Eenmaal thuis plegen we een paar telefoontjes en schakelen wat mensen in. Binnen de kortste keren wordt duidelijk wat er aan de hand was: de Nederlandse douane kreeg eerder die middag twee verschillende tips, “onafhankelijk” van elkaar, waarin Zenon en ik in groot detail werden beschreven, met vluchtnummer en al, en waarin werd meegedeeld dat wij cocaïne van Zweden naar Nederland zouden smokkelen. En uiteraard is de douane gehouden om elke tip die zij krijgt te onderzoeken, zelfs al vonden zijzelf deze tips nogal vreemd. (Dat zou ik ook denken. Cocaïne van Stockholm naar Amsterdam smokkelen? Dat is water naar de zee dragen – vanuit de woestijn.)

Zenon en ik leren een belangrijke les. Het niveau van lastigvallerij en gepest is de laatste week dramatisch toegenomen. We zijn dagenlang geschaduwd, er worden deurwaarders op Zenon afgestuurd, en nu zijn we beschuldigd van drugssmokkel. Scientology is een rekening aan het vereffenen.

Unbiased columnism # 2.7

Carrying water from the desert to the sea

Stockholm, January 26-27, 2001

[Previous installment: Unacceptable truths.] WHEN WE ARRIVE AT COURT for the final day, two women approach us. Zenon shakes hands with one of them; they speak for a short while, Zenon introduces her to me – it is the bailiff who was responsible for the raid in 1996 – and then she hands him an envelope. As it turns out, it is a demand for outstanding tax bills.

While discussing this – I am sure that Scientology has sicked the bailiff on him, while Zenon thinks that she came of her own accord – we walk inside. After a few meters, a man approaches Zenon and flashes a badge. I can’t see the badge and for a second I fear that this is a police officer who is going to arrest Zenon for god-knows-what; perhaps Scientology has filed some weird complaint against him of the kind that are filed against US critics all the time. The man seems angry and grabs Zenon’s arm. Zenon calms him somewhat, and they have a short discussion; then the man hands Zenon an envelope too and a paper for him to sign. It turns out to be another demand, this one for his study loan. The idiotic part is that both bailiffs came from the same office. (Which also means that they sent three people in order to hand over two letters. Isn’t that a tad inefficient?)

This is no coincidence. I am sure that somebody has tipped somebody or has pulled some strings. This must be Scientology’s revenge for Zenon’s new witnesses, and for his claim that McShane has come very close to perjury.

9:30

ZENON SUBMITS TO the court that McShane has not been telling the truth and that he can prove as much. Magnusson, of course, objects: isn’t this the exact same evidence that was at one point rejected by the court because Zenon didn’t file his briefs in time? Quite some discussion ensues. Zenon argues that yes, indeed, that was the case, and he would not have been able to bring up this evidence nor would he have had a need to do so if it hadn’t been for the fact that in Tuesday’s deposition of McShane, Magnusson himself suddenly brought in this new claim that no money was charged for the NOTs. But since Magnusson has brought up this claim, it is Zenon’s goddamn right to refute it – especially since McShane lied in his testimony.

Magnusson acts all upset over this vicious suggestion that his most honourable client hasn’t been telling the truth, and tells the court so, with this embarrassed and shy smile of his that by now I have come to recognise as a performance, meaning “I apologise to the court that I had to bring this clown Panoussis into their respected presence, so would you please disregard what he is saying right now, it is simply too stupid,” or something to that effect.

And then Zenon explodes with cold anger. Didn’t Magnusson bring in four witnesses that have to quite some degree disqualified themselves? Didn’t we have Small hiding the fact that he was actively employed by RTC when he rushed to their defence? Didn’t we have Mikael Nyström who had said that Usenet postings could not be falsified, and who now admitted that they could – actually, that some people sit with their hands right in the cookie jar? Didn’t we have the notary public vowing that she had made a random selection of the Monkey NOTs, while now it transpired that she selected only those Monkey NOTs that she “recognised” as infringing? And on top of that, now we have Magnusson’s main witness, actually his client, evading the truth and perhaps downward lying to us. For god’s sake: doesn’t Zenon then has a right to prove his point, especially when it concerns something that Magnusson has only recently brought in?

The Chair seems inclined to see things Zenon’s way on this, but is justifiably concerned about the court’s schedule. Hearing new witnesses will disrupt the proceedings, it would mean that the case needs to be adjourned and would proceed well into next week. Besides, there is a procedural problem: our first and main witness is Italian, and according to Italian law, witnesses cannot testify via telephone. Thus, she would need to be flown over.

The court would like to know all names of the witnesses; yesterday, Zenon only filed the name of the first one. I scrutinise McShane’s face when Zenon lists the people willing to testify:

  1. Maria Pia Gardini from Italy; a Class IX Auditor who was invoiced immediately for the NOTs; no deferred payment. Besides, she knows the material rather well. She is adamant that most of the NOTs are included in OT6 and OT7.
  2. Michael Philip Pattinson, from Los Angeles, California. [I see McShane’s face sagging. Then he notices that I saw it, and for the next ten minutes he averts his eyes.] Michael Pattinson can testify that huge part of the NOTs pack is included in OT6 and OT7.
  3. A former member from Austria, who has done OT6 and later on saw the NOTs on the Internet. He can testify that a huge part of them is included in OT6.

Magnusson claims that all of this is not relevant. The parishioners do not pay for the material but for the course as a whole. The Chair intervenes: Zenon has a solid point. What if we put McShane in the witness stand again and ask him these questions once more? Magnusson can’t very well oppose this. There we go…

9:50

MCSHANE TAKES THE witness chair. The atmosphere in the court room is tense, very tense. We all know what is at stake.

Zenon: Let’s first clarify definitions. For the purpose of this deposition, “NOTs” is all the material included in attachment 37 and nothing else. That is what I define as NOTs.
McShane: That is not the church’s definition.

Z: That is irrelevant. In this interrogation, I define NOTs as exhibit 37.
Magnusson intervenes. How do we know that these are the original NOTs? [Dork. He has been claiming that they are all along.]

Z: I am talking about the NOTs such as they are in attachment 37, from page 24 and on. Mr. McShane, have the NOTs, either in their entirety or partly, ever been part of any other course except for the Class IX Auditors Course?
McShane: [speaking slowly, and very aware of what he is saying] There are parts of NOTs, the description of NOTs, the principles of NOTs, that are contained in OT6. The actual issues themselves, the bulletins, that we call works, are not in OT6. But some of the principles are contained in OT6. Because OT6 is on the same subject. But you have to understand that NOTs, the NOTs, teaches a Class IX Auditor how to deliver those services, those processes, to a member.

Z: I want to know about concrete text mass. Are any of these NOTs texts part of another course than the Class IX Auditor Course?
McShane: There are parts that are in OT6.

Z: And in OT7?
McShane: [pause; he hesitates] No.

Z: How do you know? I asked you on Monday or Tuesday what level you yourself had attained; you answered that you were OT6, and I asked you specifically if everything up to OT6 was your personal knowledge and nothing above, and you confirmed that.
McShane: [pauses] I, ehm, I don’t exactly know what that, ehm, question was, what I said then. I know the texts of OT7.

Z: Have you seen my latest brief?
McShane: Yes.

Z: [picks up that brief] Have you read this brief? I expect that it was translated for you?
McShane: [nods twice]

Z: I would like you to comment upon the list of the re-use of NOTs that is included in that brief. And please bear in mind that I am not only asking you about current times but also about the past.

[From here on, Zenon uses what Scientology would most likely refer to as “Tone 40”: he is precise, insistent, commanding, demanding, and his voice makes it clear that he won’t be fooled with. For the first time during this whole court procedure, McShane suddenly answers in broken sentences. Again, my transcript is more or less verbatim.]

Z: Has any part of the NOTs in attachment 37, i.e. any part of the material from page 24 and onward, at any time been part of any course whatsoever other than the Class IX Auditors Course?
McShane: Yes, some parts of that material are used in OT6 and OT7. But I have read your list in which you claim that some, eh, 20 or 30 NOTs are part of OT6 or OT7. That is not true.

Z: In that case, let’s go through them one by one and assess which ones are part of OT6 or OT7. To start with, are any parts of NOTs series 1 such as it appears in exhibit 37 part of any other course than the Class IX Auditors Course?
McShane: I would have to have the OT6 course to compare them with and I don’t have that with me.

Z: Can you say approximately how much text mass of attachment 37 is included or has ever been included in other courses than the Class IX Auditor Course?
McShane: Ehm, in order to do that, I would need to make a comparison and I can’t do that here. [Hesitates] There are texts, there are parts of these texts, in OT7. But there is more in NOTs than there is in exhibit 37.

Z: The rest of the NOTs are not interesting; they are not part of this case. We are only talking about the NOTs material in exhibit 37 here. How many people did partake in OT6 and in OT7, approximately?
McShane: [pause] I would estimate probably some 5,000 to 7,000.

Z: These pro forma invoices, can you describe what is on them?
McShane: They are meant for employees, and it says something to the effect of, the persons name, what course the person is taking, and the worth, the value of the course. And the person promises that if he breaks the contract he will pay that money. It is an internal church procedure, and its purpose is to prevent somebody to join staff in order to get the courses for free. So it tells the person: it is part of your job that you get this for free, but if you leave without fulfilling your contract, your have to pay.

Z: For how long are these contracts?
McShane: Which ones?

Z: The Sea Org contracts for instance, of which Class IX Auditors are members.

 
[Comment: it is interesting to see how long it takes McShane to reply that Sea Org members sign a billion year contract. Yet, Zenon has already put this bit of information in his Wednesday January 25 brief. The court knows.]

McShane: The Sea Org is eternal within the church. More religions, other religions also … like the Jesuits, or certain religions have, and it’s the staff who dedicate their entire life to their religion and we sign a kind of a pledge, ehm, for a billion years of service. It’s a symbolic gesture of your dedication.

Z: If a year or two after signing this fraternity membership, and completing the course you break the contract, will this pro forma invoice be brought up?
McShane: If the member leaves the church there is no bill. If he wants to continue receiving services, he would be responsible to not only pay that course, but all services. But there are circumstances when somebody has left that that somebody does not have to pay at all.

Z: Is it correct that these pro forma invoices are known as the “Freeloader’s Bill”?
McShane: Yes.

Z: Is it correct that the church claims these “Freeloader Debts” as amounts receivable on its balance sheets as submitted to the US Internal Revenue Service?
Magnusson interrupts, and wants to know where these questions are going to. The Chair answers instead: the obvious point of this line of questioning is whether these invoices are symbolic or not.

Z: Is it true that these Freeloader Debts are reported to the US tax offices?
McShane: [smiling] No.

Z: Does the church have an internal reporting system that weekly reports these Freeloader Debts to Scientology management, as part of the “Income Notes Collections Summary”?

 
[Comment: We received this information just that same morning. Thank you – you know who you are.]

McShane: It is possible … there could be … I am not familiar with such a system. I don’t know.

Zenon has gotten enough out of McShane. Yes, these bills are real, and yes, parts of the NOTs Pack are included in OT6 and OT7, and McShane didn’t say so before. That is all he had to prove. Zenon ends his interrogation and retracts his request to hear the new witnesses. The court looks relieved.

10:10

MAGNUSSON’S TURN: McShane gets his chance to repair some of the damage done. While Zenon was questioning McShane, he was ghastly nervous. Our supporter, who was sitting right behind McShane, later told us that McShane was shaking and that his legs couldn’t stop trembling. Only when Magnusson interrogates him does he calm down. Actually, McShane relaxes so much that out of sheer relief , he starts babbling and again confirms what Zenon just got out of him, but this time of his own accord:

McShane gives us the same story about OT5 that we have heard a few times before in this court, but this time with an emphasis on “services” and “exchange”.

McShane: “Solo NOTs are related to NOTs but are not NOTs. On Solo NOTs the member needs to have some understanding of what NOTs are and what he will be addressing at that level so some of the principles are related to him, so that he understands what he is doing.”

McShane: “The pro forma invoices relate to training, the costs of living et cetera. That is because the Class IX Auditor Course is only for staff members – and there is only one church that trains Class IX Auditors, that is our Flag church, in Florida – and that church invests a lot in those persons. Not only the supervision, room and board, but also the medical expenses and dental expenses, and that is how this pro forma invoice came about, because people were coming in for these free services doing these courses for a year or two and then leaving, without any exchange for the church! That is why we came up with this.”

Zenon loves this. In almost every other line, McShane is confirming that in exchange for work people are allowed to study the NOTs. Under Swedish law, that means that the NOTs are not for free. Any exchange whereby you give something away but expect something in return, may simply not be labelled “free”.

*

IT IS ONLY AFTERWARDS that we discover that Zenon’s job could have been easier. Jeta points out in a message that we only find after the court sessions have finished, that the Freeloader’s Bill is actually part of the NOTs:


HCO POLICY LETTER OF 15 NOVEMBER 1978R-1
ADDITION OF 15 OCTOBER 1981

C O N F I D E N T I A L
NED FOR OTs
ADVANCED COURSES SPECIALIST COURSE
CHECKSHEET
PART TWO

[…]

STUDENT COURSE COMPLETION

[…]

B. STUDENT ATTEST AT C & A:

I attest (a) I have enrolled on the course, (b) I have been properly invoiced for the course as a contracted staff member,

10:20

THE CHAIR ANNOUNCES that we will have short break, after which final pleas will be held. The Chair wishes to know how long both parties will approximately speak. Magnusson claims and hour, and Zenon says, oops!-ishly, “The court said that brief is better, so I went home and wrote fifty pages of notes…” Some judges can’t help but smile.

The pleas will be taped. [Yes, we will get hold of these tapes and then translate Zenon’s plea to English.]

10:35

MAGNUSSON GOES FIRST. He focuses very much on first publication, quotes a lot of foreign rulings, and seems to come up with more rhetoric than legal arguments. He also claims that the Court in my case made a severe error, because they believed that 25,000 copies of OT3 were made while that number only pertained to the amount of people who had studied them. This is a blatant lie: the court in my case never said anything to this account. They knew that people just studied the same copies; one of my lawyers had even made a joke about it: if in a porn video shop fifty people see a flick one after the other, all of them seeing it on their own, it is still fifty people who have seen it and the flick is still publicly shown, not privately.

11:20 – Magnusson is done! That was remarkably short. Last time he was excruciatingly lengthy.

11:30 – Zenon’s turn. [These are just short notes. A full transcript will be made available later on.]

ZENON EXPLAINS TO the court Scientology’s principle of “acceptable truths” and illustrates it with the testimonies that we have heard. Vorm, Small, Alexandersson, and McShane himself – all of them have been proven to have been withholding parts of the truth, or sometimes reverted to claiming that “they didn’t know” when an answer would be too damaging. The court must also take into account that Vorm, Small and McShane have big economic, social and religious stakes in what they say. They are not objective witnesses, they have their position and their religion to defend.

Zenon at one point openly slights Magnusson: while going through the Dutch case and CST being part of it, he says that “RTC had a better lawyer in that country than the one that they employed here…” I only manage to keep a straight face because I knew that the joke was coming. Not even a hint of a smile crosses my lips. Magnusson contains himself. But fifteen seconds later I hear a deep sigh escaping him.

Discussing the identity of the texts, Zenon stresses that modifications abound, different versions have been used through time, and that texts are often revised. We simply have no means of knowing what exactly is registered with the US Copyright Office; it is masked, after all. Zenon explains that there is no contradiction between his claim that this material is Scientology’s material on the one hand, and his claim that there is no equality between the Scientology’s material and what he published on the other. Only the text that is registered with the US Copyright Office counts, and RTC has not proven that the materials that Zenon published are identical to those that are registered.

Zenon harps upon McShane’s definition of “infringement”: paraphrasing is infringement; the use of certain words is a infringement, quoting is an infringement, actually, any use of any part of any text outside the church is an infringement. When Zenon quoted mere captions of a part of OT2 in the Fishman Affidavit, without ever including the actual sections underneath each caption, that was labelled as an infringement too. And what is more: RTC’s method of comparison never allowed the court to assess how much he quoted of a passage, and thus doesn’t allow the court to consider whether quoting such a passage is within the limits of the law.

Publication. Zenon lists the reasons why the OTs and NOTs should be considered to have been legally published (an assessment from which the right to quote and the right to make private copies follow, and from which it will follow that the primary court, the administrative court and parliament will again be able to give copies of the OTs and NOTs to the public as per offentlighetsprincipen). The amount of people who accessed the NOTs (5,000 to 7,000) and the OTs (25,000); the translation of the OTs into four languages; the commercial offering of the OTs and NOTs to all eight million Scientologists via the Scientology magazine “Source”; the accessibility (all you need to do is to qualify) of OTs and NOTs for all Scientologists; and the paying for these courses – each and every one of these elements is in itself sufficient to constitute publication.

Jurisprudence has it that the “closed circle”, the “limited circulation” that a text can enjoy without constituting legal publication, is very small. Now let’s look at the church’s own figures: 25,000 (members who have done OT2 and OT3) times 6,000 dollars (the price for each of these courses) times 2 (OT2 and OT3) times 9 (crowns in the dollar) amounts to 2,7 billion SEK. Would any circle that generates such an amount ever be considered closed?

The pro forma invoices are not pro forma. They build upon the principle of exchange. In order to partake these courses, students are supposed to produce for the church. These Class IX Auditors who study the NOTs do pay in work: only this morning, McShane literally said: “We don’t want them to have these courses for free.” They work for years on end, and produce the huge revenues that Scientology gets from the courses that they administer.

12:10 – 13: 15 – Lunch break.

ZENON POINTS OUT to the court that if they accept Magnusson’s stance on copyrights, that would have severe repercussions on copyright law. Actually, the law would need to be completely re-written. After all, Magnusson claims that private circles can be really big, and that distributing material within such a circle gives you all rights but no obligations whatsoever. If that point of view is accepted by the court, Zenon’s own Free Church of Scientology will have a ball. All Zenon needs to do is set up membership, invent some requirements that members have to meet, and treat the material with the same confidentiality that Scientology does. Once he has done that, he can circulate this same material to up to 25.000 members without committing infringement. After all, it is only within a closed circle, isn’t it? What is more, this same principle will be applicable to other material by other people. People can set up closed circles for the distribution of DVDs, of computer programs, of videos. Nobody would be obliged to pay anything to any copyright holder as long as they apply some membership conditions and confidentiality.

As for the material: RTC’s argument obscures that Zenon did not simply post parts of OT2 and OT3. What he actually did was to publish a court file, to instruct the general public. The OT-fragments were just a very small part of the Fishman file. Article 26 of the Swedish copyright law, explicitly permits the publication of copyrighted texts that are part of a court case, if this is done within the frame of reporting about the case itself.

Regarding the right to quote: Zenon quoted only 3 pages of the 300 page OT2 and the 25 pages from the 200 page OT3: that is less than 6%. Compare this fact to how McShane portrayed the severity of Zenon’s infringement: “From OT2 [Panoussis] infringed upon 10 individual works and 4 of those works are infringed upon 100%, one is infringed upon for 94%, one for 84%, one for 75%, one for 62%, one for 20%, and the last one for 7%. I did the same calculations for OT3. 15 works were infringed upon. 13 of those for 100%, one for 66%, and the last one for 29 %.” That sounds serious, Zenon says, but in all actuality we are only talking about less then 6% of OT2 and OT3.

European Convention of Human Rights. Scientology has always blocked discussion: sometimes via their demand for secrecy, sometimes by (threatening to) sue, most often by either denying their own teachings or claiming that quotes are “taken out of context”.

Religious freedom: other Scientologists, not part of the official church, are not allowed to practice their religion. McShane has even testified here that one of the reasons for RTC registering the advanced material was so that they could sue people who used the material outside the church. These people, the free Scientologists, have a constitutional right to be able to practice their religion without having to pay any particular organisation.

The damages claimed should go down in proportion to the claims that RTC loses in this appeal. Apart from that, RTC claims that their “market value” has gone down and that they have suffered “commercial damage”, which is a rather remarkable claim for an organisation that purports not to be charging for the material it is suing over. As for immaterial damages: RTC does not represent and is not entitled to damages on behalf of those members of the public that suffer “irreparable damage” by reading this material “without being prepared”, nor is RTC entitled to damages on behalf of individual Scientologists that might have to retake their courses. Finally, when it comes to “hurt feelings”, only the author himself can be hurt, and the right to such damages does not follow the copyrights; in other words, RTC cannot legally have hurt feelings.

[Meanwhile, Magnusson’s aide is looking at Zenon and me with piercing eyes. If looks could kill… The effect is however quite ruined by his nervousness. The guy has developed a nervous tic in the past half hour and is continuously bobbing his head.]

How can RTC claim to have suffered damages, by the way? They only license the material to the Advanced Organisations, it is them who lose clients, not RTC. If anybody should have sued Zenon, it should have been those Advanced Orgs.

[By this time I am sure that McShane wishes that he had had Zenon as his lawyer (and Magnusson as his opponent). Even I, with my shaky Swedish, can hear that while Magnusson was merely making statements, Zenon is developing arguments, and that some of them are rather ingenious. He is not reading from his paper, he uses them as mental reminders and builds his arguments from these stepping stones.]

Zenon goes through the various copies made / infringements that RTC claims, and the evidence for it. Nyström’s testimony proved that anybody could have made the disputed May 2 posting. But RTC never bothered to look for evidence and didn’t ask for any logs: perhaps they did not really want to assess who the culprit was? As for the bailiff: when RTC asked her to go through his computer files, she was ordered to search for more than infringements. Neither the word “Vorlon” nor “Ward” are part of RTC’s texts, these are the names of people. That clearly demonstrates that RTC was after Zenon’s correspondence, not (only) after the material. As for the copy of the OTs and NOTs that Zenon handed in to the administrative court: Scientology itself had stolen that copy (the thief has been identified and Zenon names him in court: Thierry Duchaunac) and Zenon only returned a copy that the primary court itself had produced.

Legal costs: McShane counts the lobbying with US congress and the Swedish government to seal the OTs and NOTs and to change the law regarding offentlighetsprincipen and the guarding of the OTs and NOTs in court and in parliament, as legal costs and wants Zenon to foot that bill, but none of these costs have anything to do with the court case itself. RTC could have claimed these costs as damages, but probably feared that it wouldn’t get them; and thus, they made them part of the legal bill.

RTC insists on having their material masked. That in itself makes establishing of identity and other evidence so much more difficult: suddenly we need notaries and complicated comparisons. Those costs are the consequence of RTC’s own desires and demands, and they can hardly expect Zenon to pay for that.

Meanwhile, Magnusson has produced an enormous amount of copies, many of them unnecessary; and all these are put on Zenon’s bill. Besides, the amount of payment that Magnusson demands for his own work is enormous as compared to what lawyers usually get.

14:05 – Zenon is done. 90 minutes all in all.

In this case, too, bills for legal costs need to be handed in. Zenon asks for 25,000 SEK, that is: 2525 USD – for lost hours of work, copies, stamps and so on. Magnusson’s turn. He hands in a bill for 1,665,000 SEK (168,000 USD):

  Lawyer’s fees: 1,400,000 SEK
  Translations 160,000 SEK
  Work McShane: 75,000 SEK
  Travel costs McShane: 20,000 SEK

Zenon comments upon the amount demanded for McShane’s work: it is McShane’s job to travel from court to court. To put that here as expenses, is slightly ridiculous. And as for Magnusson’s fee, he won’t even comment upon it.

The court announces that the ruling will be available from the secretariat of the court in six weeks from now: on March 9, 2001, at 11:00.

*

SATURDAY AFTERNOON we take the plane back home. We have a nice flight and even get served (fake) caviar. We read Dutch newspapers and work on this report. After landing, we stack an enormous amount of luggage on a trolley: apart from our bags, we have a 25 kg Samsonite with legal papers and a 10 kg carton with more of the same.

We show our passports at customs. The guy is not interested and waves us to pass on. The moment Zenon moves, another guy in civilian clothes comes up to him and flashes him a badge. “Customs. Opium law. We want to search your luggage. Would you please follow me into this room?” I am whisked off as well. Four other people, all plainclothes customs officers, are waiting for us there. All our bags are put in line and are searched thoroughly. The man searching the Samsonite dutifully sifts through the binders and is amazed at the number of them. “The both of us are being sued by Scientology, you know, this cult,” we explain. “Actually, we are just returning from court.” Zenon picks up a newspaper that was on top of the binder and shows them a one-page article with a picture of us: “Zenon’s lonely war against Scientology”. (A stupid headline, by the way. We are not lonely. We have all of a.r.s. to back us up and help us – and it did.)

Slowly, something dawns upon the faces of the police. We are cleared within five minutes and allowed to leave. They apologise profusely.

When we get home we make a couple of calls and pull a few strings. Soon we discover that the Dutch Customs did not receive one but two tips, “independent” of one another, both describing Zenon and me at great length, and giving a rather detailed account of how we would be smuggling cocaine from Sweden into the Netherlands. And of course, Customs have to investigate every tip they receive. We had to be stopped and searched, even though Customs themselves found the tips a bit weird. (So would I. Smuggling coke from Sweden into Holland? That’s like carrying water to the sea – from the desert, at that).

Zenon and I learn one important lesson from this. Scientology’s harassment of us has stepped up remarkably: the tails that were put on us in Stockholm, the bailiff that was sicked upon Zenon, and now accusations of coke smuggling. This is how we reply:


From: Zenon Panoussis
Newsgroups: alt.religion.scientology, nl.scientology
Subject: First and last warning.
Date: Sun, 28 Jan 2001 00:08:16 +0100
Message-ID: <3A7354E0.D9226C7A@xs4all.nl>

Something happened. You will read about it in Karin’s next (and last) Stockholm report, due tomorrow. However, I have a point to make in the direction of the CoS, now at once.

The following is part of a mail from me to someone. I just post it as is so I don’t have to repeat myself.

Forget it. Anonymous phone calls. Even thinking of investigations is a waste of time. The same goes for most of what they do.

What they should think of is that, so far, we have been harassing them openly, while they are now harassing us anonymously. What they forget to take into account is that we are much better at anonymous harassment than they will ever be. Thus, if this continues, we might sooner or later take their example and pay them back in their own currency.

Actually I will post these last three paragraphs on ars/nls and give them one single chance to think it over. If they don’t get it, if they choose to change the war from “clean” to “dirty”, so much the worse for them. They’ll get a taste of their own medicine that no toothpaste will ever take away.»

Scieno drones, please pay attention to the subject line. This is your first *and last* warning. Any more of this kind of shit, any at all, and you will not know what the fuck is hitting you. Beware. You have been advised.

Z

[Unbiased columnism is a double series of seven court reports on the proceedings of Scientology versus Zenon Panoussis. This series covers the Jan 2001 sessions. Rhe first series – from May-June 1998 – starts here: Zenon does research.]

Panoussis vs Scientology, dag 5/6

Onaanvaardbare waarheden

Stockholm, 24-25 januari 2001

[Vorige aflevering: Kinderachtige spelletjes.]

DE ZITTING IS VOOR twee dagen opgeschort. Vrijdag gaan we verder: dan worden de slotpleiten gehouden, en dat was het. Daarna kunnen we alleen maar afwachten (en tot Xenu bidden).

McShanes stellige bewering dat Class IX Auditors niet betalen voor het ‘privilege’ de NOTs the mogen bestuderen en dat alleen zij de NOTs te zien krijgen, zit ons dwars. We geloven simpelweg niet dat McShane de waarheid vertelt, de waarheid, de hele waarheid en niets dan de waarheid.

Wanneer we later Zenons ondervraging van McShane doornemen slaan we onszelf voor het hoofd. Verdomme! Wat een stommelingen zijn we! We stelden vragen over betalingen en ‘vaste donaties’, maar hebben het helemaal niet over de Freeloader’s Debt gehad… Scientology laat stafleden zogenaamd gratis cursussen volgen, maar zodra je weg wilt krijg je alsnog een rekening gepresenteerd. Waarschijnlijk krijgen Class IX Auditors een vette rekening voor hun studie van de NOTs wanneer ze staflid-áf worden. McShane had ons een ‘aanvaardare waarheid’ verteld, een bekende praktijk binnen Scientology: een vraag zo interpreteren of beantwoorden dat je om de feitelijke vraag heen draait en net niet echt liegt, zodat je de vraag in feite ontduikt. Zenon post allerijl een bericht op alt.religion.scientology en stelt een serie korte vragen:


From: Zenon Panoussis
Newsgroups: alt.religion.scientology, nl.scientology, alt.clearing.technology
Subject: The NOTs
Date: Wed, 24 Jan 2001 23:49:32 +0100
Message-ID: <3A6F5BFC.17BF9C75@xs4all.nl>

McShane zei vandaag onder ede dat
– alleen Class IX auditors de NOTs zelf te lezen krijgen; scientology-leden die de nieuwe OT5 cursus doen, op basis van de NOTs geauditeerd worden maar zelf de NOTs niet te lezen krijgen;
– alle Class IX auditors zijn in dienst van CoS; de NOTs bestuderen is onderdeel van hun werk; ze hoeven nimmer te betalen voor de Class IX auditor cursussen; CoS heeft *nimmer* iemand iets in rekening gebracht voor de NOTs, noch heeft zij donaties gevraagd voor deze specifieke cursus;
– tot aan 1998 hebben 325 toestemming gekregen om binnen CoS de NOTs te lezen; na 1998 hebben naar schatting nog zo’n 100 CoS-leden de NOTs gelezen.

Wanneer je ook maar *iets* hiervan kunt weerleggen, mail me dan onmiddellijk.

Z

WE ONTVANGEN EEN aantal uitermate interessante reacties hierop. Een paar ex-leden die nogal hoog in Scientology zijn geweest, bevestigen dat Class IX Auditors een Freeloader’s Bill kregen, zodat er *inderdaad* betaling werd verwacht voor de NOTs. Anderen vertellen ons dat niet alleen Class IX Auditors de NOTs daadwerkelijk onder ogen kregen: grote delen van de NOTs zijn onderdeel van OT6 en OT7.

Eén e-mail in het bijzonder is veelbelovend. Een vrouw die voormalig Sea Org lid is en die zelf de Class IX Auditing Course heeft gedaan, heeft daadwerkelijk voor de NOTs betaald. Bij haar heeft Scientology geen Freeloader’s Bill uitgeschreven: ze wilden het geld meteen van haar hebben. En wat belangrijker is: deze vrouw is bereid om onder ede te getuigen. Ze is in de positie om de meeste van McShanes beweringen over de NOTs te weerleggen.

Zenon belt haar op. De twee hebben een lang gesprek waarin de vrouw een uitgebreid en gedetailleerd verslag doet van welke NOTs waar gebruikt worden. Ze is een droomgetuige – en van harte bereid om haar medewerking te verlenen.

*

ZENON SCHRIJFT OGENBLIKKELIJK een stuk dat hij woensdagmiddag bij de rechtbank indient; daarin doet hij verslag van het nieuwe bewijs. Het enige – grote – struikelblok is dat we officieel klaar zijn met het doornemen van bewijs en het verhoren van getuigen, en dat het in dit stadium uitermate moeilijk is om de discussie opnieuw te beginnen.

Aan de andere kant hebben we McShane nu betrapt op iets dat gevaarlijk dicht tegen meineed aanligt. Wat hij heeft gedaan is meer dan “aanvaardbare waarheden” debiteren: hij heeft zich in bochten gewrongen, hij heeft informatie achtergehouden en duidelijke vragen ontdoken. Als Magnusson verhindert dat Zenon deze getuigenis vrijdag inbrengt, zullen we die informatie later alsnog bewijzen en als we dat doen, moet de zaak mogelijk van voren af aan hernomen worden – terwijl Magnussons voornaamste getuige, ja zelfs de partij die hij in de rechtszaak vertegenwoordigt, zichzelf ongeloofwaardig heeft gemaakt; om van erger dan ‘ongeloofwaardig’ maar niet te spreken.

We hebben geen idee wat er nu te gebeuren staat. We hebben RTC in de greep, maar we weten niet wast het resultaat op korte termijn zal zijn. Magnusson kan dit bewijs simpelweg accepteren en met ferme tegenzin toegeven dat zijn cliënt een ‘fout’ heeft gemaakt. Magnusson kan het nieuwe bewijs koste wat kost tegenhouden, en op procedurele gronden kan de rechtbank hem daarin gelijk geven. De rechtbank kan ons toestaan de nieuwe getuige te horen, maar in dat geval is het schema voor vrijdag compleet in de war – de hele dag zou besteed worden aan de pleidooien – zodat Zenon een paar dagen langer in Stockholm zal moeten blijven. De nieuwe getuige kan afgewezen worden, maar in dat geval zal Zenon ervoor zorgen dat haar getuigenis later wordt ingediend, wat op zich al voldoende reden is om de zaak te heropenen indien hij verliest. Welk van deze mogelijkheden zal het zijn? We hebben geen flauw idee.

*

DE VOLGENDE DAG, donderdag, belt Zenon Magnusson op en vraagt hem of RTC de feiten die hij in zijn laatste stuk opsomt, toegeeft. Magnusson weigert hem daar antwoord op te geven. Zenon belt de rechtbank, die hem meedeelt dat ze voor drie uur die middag een antwoord van Magnusson willen hebben en dat zijzelf momenteel geen beslissing kunnen nemen over de toelaatbaarheid van zijn nieuwe bewijs, aangezien niet alle rechters nu aanwezig zijn. Zenon gaat naar de rechtbank om de tapes van de verhoren van McShane op te halen, en tegen de tijd dat hij daar arriveert is Magnussons antwoord binnen gekomen.

Magnussons verontrusting is zichtbaar in zijn antwoord. Met tegenzin geeft hij toe dat er inderdaad facturen worden uitgeschreven voor de Class IX Auditors, maar dat die rekeningen slechts een “symbolische formaliteit” zijn, en geen echte rekeningen. Alleen degenen die de Sea Org willen verlaten (maar niet helemaal uit Scientology willen stappen) worden verwacht die rekening te betalen. En heus, van alle Sea Org leden vertrekt haast niemand, echt niet: nog geen een procent stapt uit de Sea Org. Het hof moet begrijpen dat het feit dat RTC dit nu zegt, slechts een genereus gebaar is ten opzichte van Panoussis, een gebaar bedoeld om de procedure te vereenvoudigen, en dat dit niet inhoudt dat RTC Zenon in deze gelijk geeft. En wat betreft de NOTs die onderdeel zouden zijn van OT6 en OT7, dat is klinkklare nonsens.

*

ONDERTUSSEN BENADEREN OOK anderen Zenon. Op donderdagavond hebben we vier getuigen verzameld die allemaal in staat en bereid zijn om onder ede te verklaren dat zowat tachtig procent van de NOTs onderdeel uitmaakt van OT6 en OT7, en dat elke Scientologist die deze cursussen volgt, daarvoor betalen moet. Dat betekent dat er duizenden mensen zijn betaald hebben voor het bestuderen van de NOTs. Dat is precies wat Zenon al die tijd heeft beweerd.

Wat meer is: we hebben het bewijs in handen dat McShane een onbetrouware getuige is.

We zien er plots naar uit McShane morgenochtend in de rechtszaal te zien.

[Volgende (en laatste) aflevering: Water naar de zee dragen.]

Unbiased columnism # 2.6

Unacceptable truths

Stockholm, January 24-25, 2001

[Previous installment: Child games.] THE COURT HAS ADJOURNED for two days. Friday we will resume: that day, pleas are to be held and that’s it. Afterwards, all we can do is wait for the ruling (and pray to Xenu).

McShane’s vehement assertion that no Class IX auditor ever pays for the ‘privilege’ to study the NOTs pack and that only Class IX auditors get to study this material, sits badly with us. We simply don’t believe that McShane is telling the truth, the whole truth and nothing but the truth.

After some discussion between the two of us, we slap our heads. Damn!! How stupid can you get! We asked about payment and donations, but never asked McShane about the Freeloader’s Debt… Scientology often allows staff members to do courses with delayed payment: you’re off the hook as long as you stay in the church. Probably Class IX auditors are presented with a nice fat bill for the darned stuff when they leave… McShane had given us one of Scientology’s ‘acceptable truths’: he’d answered the questions only partially and twisted them a bit, so that he could escape saying what he didn’t want to be revealed. Hurriedly, Zenon posted to a.r.s. and came up with a set of concise questions:


From: Zenon Panoussis
Newsgroups: alt.religion.scientology, nl.scientology,
alt.clearing.technology
Subject: The NOTs
Date: Wed, 24 Jan 2001 23:49:32 +0100
Message-ID: <3A6F5BFC.17BF9C75@xs4all.nl>

McShane said today under oath that
– only the Class IX auditors get to read the actual NOTs; the CoS members that do the new OT 5 course are audited on the basis of the NOTs, but never get to actually read them;
– all the Class IX auditors are employed by the CoS; studying the NOTs is part of their job; they have never had to pay for the class IX auditor courses; the CoS has *never* charged anybody for the NOTs and neither has it ever asked for donations for these particular courses;
– Until 1998 about 325 people had been allowed to read the NOTs within the CoS; after 1998 approximately another 100 have read them within the CoS.

If you can refute any of this, please **e-mail** me at once.

Z

WE RECEIVED QUITE a number of interesting replies to this. A few ex-members who had been rather high in Scientology confirmed that Class IX Auditors were presented with a Freeloader’s bill, so that yes, payment was expected for the NOTs Pack. Others told us that not only Class IX Auditors got to see the actual NOTs Pack: huge parts of the NOTs Pack are part of OT6 and OT7.

One mail that we get seems particularly promising. A woman, a former Sea Org member who has done the Class IX Auditing Course herself, did pay for the NOTs. Unlike most others, in her case Scientology never put it on her Freeloader’s Bill: they just took the money. And what is far more interesting: this woman is prepared to testify to this under oath. She is in a position to refute most of McShane’s statement regarding the handling of the NOTs.

Zenon phones her. They have an elaborate discussion and she gives a very detailed account of what NOTs pertain where. She is the perfect witness – and quite willing to be one.

*

ZENON IMMEDIATELY writes a new brief that he files with the court on Wednesday afternoon, outlining the new evidence in detail. The one big hassle is that we are officially done with the reviewing of the evidence, and that it is rather difficult to bring in anything new at this stage.

Then again, we have caught McShane with something very close to perjury. This amounts to more than telling ‘acceptable truths’: he has been weaselling and withholding information that he was pressed for. If Magnusson stops us from bringing this testimony in on Friday, we will prove it afterwards anyway and if we do that, the whole case could have to be started all over again – while by then Magnusson’s prime witness, and actually the party that he is representing, will have been revealed to be dishonest, to say the least.

We have no clue what will happen. We have RTC by the balls on this, but we don’t know what the short-term result will be. Magnusson might simply accept the new evidence and squirmingly admit that his client made a ‘mistake’. Magnusson might vehemently oppose the new evidence, and, for procedural reasons, the court might accept his protest. The court might allow us to hear the new witness, but in that case Friday’s schedule is completely messed up – the whole day was to be devoted to the final pleas – so that Zenon will need to stay in Stockholm a few days more. The new witness might not be allowed to testify, but in that case Zenon is going to make damn sure that he files her testimony afterwards, thereby forcing the case to start all over, at least if he loses. Which one of this will it be? We don’t know.


Zenon’s January 24 brief (rough translation)

Svea hovrätt
Box 2290
103 17 Stockholm

Case 1096-98

Warren McShane has testified that the scientologists that can partake in the NOTs within the “church” don’t have to pay for this and that the “church” has never charged anyone for the privilege of partaking in these scriptures.

As a result of my posting of McShane’s statements to the internet, several people who either themselves have followed the Class IX Auditor Course (the course of which the original NOTs are a part) or have held high enough positions within scientology to know how the system works, have replied that McShane’s statements are wrong in several aspects.

The correct situation is as follows:

The NOTs-material goes under several names, and, apart from the NOTs texts that are the topic of this court case, it consists of other material. In the following, when I talk about the “NOTs”, I only refer to those parts of the NOTs that are labelled as attachment 37.

There are two categories of scientologists that are allowed to do the NOTs within the church: those who in this court case have been called “the priests” and in scientology are called “Class IX Auditors”, and ordinary scientologists partaking in various courses. According the “church’s” rules, Class IX Auditors must belong to the special department within scientology that is called the Sea Org. Before they are allowed to partake in the Class IX Auditor course, members of the Sea Org must sign a contract for a billion years – this is no typing error. After having completed their “priest course”, Class IX Auditors give courses to paying scientologists, as McShane has described. The compensation for Class IX Auditors consists of food, lodging and a minimal sum of cash; in 1994 it was 15 USD per week for a full-time job.

Although Class IX Auditors don’t have to pay immediately for the NOTs, they are charged for the course: several thousand dollars. In the event that they break their billion year contract and leave the movement before they die, payment will be demanded of them afterwards. Thus, one way or another, the “church” is charging for the NOTs material.

Apart from the fact that the complete NOTs material is part of the Class IX Auditor Course, substantial parts of the NOTs are included in the OT6 and OT7 courses for the ordinary paying scientologists. At least until 1994, approximately 80% of the NOTs were actually included in these courses and were allowed to be studied directly in their original form by the students of these two courses.

To put it more precisely: normal paying members who do the OT6- and OT7-courses can themselves read the following sections of the NOTs that are the subject of this court case:

Parts of series 1, the whole of the series 4, 5, 6, 7, 9, 13, 14, 15 and 16, attachment 1 of series 18, the whole of series 19, 20 and 21, the parts “correction list” of series 24, the whole of series 25, 26R (of which parts are missing in attachment 37), 28 and 31, HCOB 29 October 1978 issue II, the whole of series 33, 37, 43 (including material from OT3), probably the whole of series 44, the whole of series 45 and 46, the first part of series 47, approximately half of series 49, the whole of series 51 and 55, approximately half of series 62, together with “correction actions on OT ser II flying ruds” (pages 170-172 in the copy of Stockholm’s tingsrätt’s administrative department).

The above mentioned parts of attachment 37 are included in the OT6 and OT7 courses, which, according to attachment 170, are being handed out in exchange for several thousand dollars in “fixed donations”. Approximately 10,000 paying scientologists have been following these courses, of which at least 3,000 had attained the corresponding levels already in 1994.

It is obvious from the above that the description of the NOTs use within the “church” that McShane gave in his testimony is incomplete, to say the least.

I request the court of appeals to order RTC to explain their stance on the above. Taking into consideration that the case is in a very advanced stage, this should be done as soon as possible. In case that RTC is unable to confirm these factual circumstances, I request that the pleas of January 26 shall be postponed, and that I am given the opportunity to put forward evidence to prove my claims.

I would like to remind the court that the statement “the church of scientology is charging for this material” is not new, but has been claimed by me ever since the beginning of the case in primary court. RTC’s refutation that payment is demanded for NOTs is however new, and was done within the frame of McShane’s testimony during the ongoing trial in the court of appeals.

I have verbally informed lawyer Magnusson of part of the above and will fax this brief to him directly.

Stockholm, 2000-01-24
Zenon Panoussis

THE NEXT DAY, Zenon phones Magnusson and asks him whether they will admit the facts that Zenon stated in his last brief. Magnusson refuses to answer the question. Zenon phones the court, which tells him that they want a reply from Magnusson before three in the afternoon and that they themselves can now not take a decision on it, because not all judges can be reached. Zenon goes to court to pick up the tapes from McShane’s testimonies, and by the time he is there, Magnusson’s reply has arrived.

Magnusson’s agitation can be discerned in his brief. He grudgingly admits that yes, indeed, there are invoices involved for the Class IX Auditors, but those are only a symbolical formality, not a real bill. Only those who wish to leave the Sea Org but not Scientology are expected to pay them. And besides, of all Sea Org staff, only one percent ever leaves. And the court must understand that RTC admitting this is merely a generous gesture towards Zenon, not an admittance of error of any sorts. As for NOTs being part of the OT6 and OT7 course, that is definitely not true.


Magnusson’s brief, January 25 2001
[Another rough translation; my aide in this claims that Magnusson’s brief was extremely badly phrased. Perhaps he was agitated…]

Svea hovrätt
Avdelning 2, rotel 50
Stockholm, January 25 2001

Regarding Panoussis’s statement of January 24, the court of appeals asked Religious Technology Center (“RTC”) to make a statement.

1. Class IX Auditors do not pay for the NOTs education.

2. Class IX Auditors do not pay for the NOTs education in case they leave the church.

3. Employees in the special department Sea Org (which Class IX Auditors are) do not pay for their education within the church nor for their costs of living – these costs are being paid by the church. While it is true that a symbolic pro forma invoice is made out for these employees, to demonstrate their commitment towards the church, and that employment is a prerequisite for free education and free costs of living, it can be added that this was introduced to prevent abuse of the beneficial system. Payment is actually not demanded if the person is leaving the church completely. If on the other hand such a person has left his employment within the church for good but still wants to be a member of the church and continue to use the religious services, the cost or parts thereof (depending on circumstances – in some cases, nothing is being paid) for the education and the costs of living according to the pro forma invoices must be paid. But the person who leaves the church entirely is thus not being required to pay the pro forma invoice, no matter what services he has used as an employee.

It can be noted that it is extremely unusual that Sea Org employees leave their employment, or the church (less than one percent).

4. It should be stressed that pro forma invoices DO NOT include the material itself, but only the education and the cost of living.

5. Panoussis’s claim that members who participate in OT6 and OT7 usually may use parts of the NOTs material is wrong.

6.Irrespective of the aforesaid, RTC wants to emphasise that the question about payment in some of the above-mentioned cases for education within the church and costs of living, lacks relevance in the case. Payment is never for copies of the material. [*]

RTC wants to stress that it does not in and for itself accept that Panoussis is allowed to hand in new evidence in the case, especially not the day before the pleas. RTC’s answers on these questions shall in this respect be seen as a benevolent gesture for the purpose of facilitating the handling of the case.

RTC assumes that the questions that Panoussis has brought up in his brief are hereby settled; otherwise, RTC retains the right to demand dismissal of Panoussis’ new claims.

Per Magnusson

[*] Do note the red herrings that Magnusson is throwing around. Zenon never claimed that payment is for copies of the NOTs.

*

MEANWHILE, ZENON CONTACTS other people. By the time it is evening, we have four people able and willing to testify under oath that about eighty percent of the NOTs Pack is included in OT6 and OT7, and that every public Scientologist who does these two courses, pays for them. That means: they pay to study the NOTs; which is what Zenon has been saying all along.

And what is more: we are able to prove that McShane is an unreliable witness.

We are looking forward to seeing McShane in court again tomorrow.

[Unbiased columnism is a series of seven court reports on the proceedings of Scientology versus Zenon Panoussis. This series covers the Jan 2001 sessions. Next and last: Carrying water from the desert to the sea.]

Panoussis vs Scientology, dag 4

Kinderachtige spelletjes

Stockholm, 23 januari 2001

[Vorige aflevering: Scientology’s wraak.]

DE ZAAK GAAT TOT NU TOE voorbeeldig. Gisteren en vandaag wordt bewijs onderzocht en worden getuigen aan de tand gevoeld. Zenon slaagt erin om de notaris die zijn Monkey NOTs heeft onderzocht en heeft vergeleken met Scientology’s originelen, te ondermijnen. Op veel van zijn vragen heeft ze geen antwoord. Ze heeft bijvoorbeeld niet genoteerd hoeveel hij niet gekopieerd heeft, ze wordt zelfs boos als hij daarnaar vraagt. Maar het is belangrijke informatie: het maakt het verschil uit tussen citeren en overnemen, en dus: tussen legitiem gebruik en auteursrechtinbreuk. Alexanderssons telkens herhaalde “dat weet ik niet … dat staat niet in mijn aantekeningen” wijst de rechtbank er bovendien op dat ze zich, voor het bepalen of inbreuk heeft plaatsgevonden, beter niet kunnen verlaten op iemand anders. De rechtbank zou zo’n vergelijking zelf moeten uitvoeren. Maar dat wil Scientology weer niet: het zou betekenen dat de NOTs ongemaskeerd moeten worden ingeleverd.

Bovendien betrapt Zenon haar. Waar ze eerder onder ede heeft verklaard dat ze een steekproef uit de tweehonderd Monkey NOTs heeft gemaakt en die selectie met de originelen heeft vergeleken (en zowat honderd procent was auteursrechtinbreuk), nu zegt ze dat ze simpelweg bovenaan de stapel is begonnen en alles terzijde heeft gelegd wat geen inbreuk leek. En dat ze “makkelijk kon herkennen” wat wel een inbreuk was. Claimde ze eerder niet dat ze woord voor woord had vergeleken?

We luisteren naar tapes van haar vorige verhoor, uit 1998. Verdomd. Betrapt.

*

EEN ANDERE GETUIGE, Thomas Small, wordt ook betrapt. Hij heeft in 1998 uitgelegd hoe de contracten tussen CST (die van de erven Hubbard de copyrights overgedragen kreeg) en RTC in elkaar staken. Hij was ingehuurd als deskundige. Wat hij er niet bij vertelde, was dat-ie op het moment dat hij getuigde in dienst was van RTC. En volgens de Amerikaanse wet mag je, als advocaat, niet tegen je werkgever getuigen. Met andere woorden: de man was niet neutraal maar hopeloos gekleurd, en zijn verhaal is daarmee waardeloos geworden.

Ook de computerdeskundige die eerder getuigde dat een bepaalde posting van Zenon op alt.religion.scientology onmogelijk een vervalsing kon zijn – een posting van mei 1998, waarin Zenon aankondigt de NOTs te zullen posten – moet nu op zijn verhaal terugkomen. Nieuwsberichten vervalsen is eigenlijk niet zo moeilijk. Hij moet dat wel toegeven, want afgelopen maand dook er op a.r.s een posting op met exact dezelfde gegevens in de headers, een posting die zogenaamd vanaf Zenons toenmalige en inmiddels opgeheven account was verstuurd en die getekend was met de naam van deze getuige… Evident een vervalsing. Maar hijzelf claimde eerder dat zulks vrijwel onmogelijk was.

*

MAGNUSSON WIL MCSHANE opnieuw laten getuigen. We weten waarom: Magnusson wil de schade die Zenon RTC inmiddels heeft toegebracht, beperken. Zenon heeft McShane immers laten zeggen hoeveel mensen OT2 en OT3 officieel hebben bestudeerd, en hoeveel ze daarvoor moeten hebben betalen. Onder de Zweedse wet – ook de Nederlandse, trouwens – moet elke tekst, of-ie nu officieel is uitgebracht of niet, per definitie als gepubliceerd beschouwd worden als er commercieel gebruik van wordt gemaakt. En de status ‘gepubliceerd’ krijgen toegeschreven is nu net wat RTC wil verhinderen: immers, zodra de rechtbank besluit dat OT2, OT3 en de NOTs als gepubliceerd beschouwd moeten worden, mag iedereen kopieën voor eigen gebruik maken en mag men publiekelijk uit die teksten citeren.

Magnusson neemt het woord. Hij wil weten hoeveel kopieën RTC zelf heeft gemaakt van OT2 en OT3; dat blijken er respectievelijk honderd en honderdvijftig te zijn. McShane wil maar zeggen: dat is toch verspreiding in kleine kring, nietwaar? (Wanneer een tekst slechts ‘in kleine kring verspreid is’, is dat weer een argument tegen die officiële status van ‘gepubliceerd zijn’.) En die vertalingen van de OTs en NOTs? Oh, maar die vallen onder die honderd kopieën, zegt McShane glunderend.

Hoe zit dat nu met die betaling, gaat Magnusson verder. Moeten Scientology auditors betalen voor hun studie van de NOTs? Pertinent niet, zegt McShane; deze auditors zijn in dienst van Scientology en ze bestuderen deze NOTs als onderdeel van hun opleiding. Ze betalen niet.

*

FUCK, DENKEN WIJ. Als dat echt zo is… En tegelijkertijd geloven we er geen zier van. Binnen Scientology moet je werkelijk voor alles betalen, zelfs voor je eigen Security Checks, en dit zou dan ineens gratis zijn? Als het Zenons beurt is om McShane aan de tand te voelen, doet Zenon zijn uiterste best om de waarheid boven tafel te halen.

“U stelt dat Class IX auditors niet betalen om de NOTs te bestuderen?”
“Dat is correct.”

“Doen ze dan wellicht een verplichte donatie?” (In Scientology heet iets nooit een betaling. Leden doen ‘verplichte donaties’.)
“Nee,” zegt McShane. “Onze auditors betalen niet voor de studie van de NOTs.”

Zenon en ik zakken ongelovig terug in onze stoelen. Dit kan niet waar zijn.

Zenon doet nog een poging. “Zijn deze auditors de enigen die de NOTs mogen bestuderen?” We hopen dat er meer mensen zijn, en dat zij wel betalen.
“Nee,” zegt McShane. “Zij zijn de enigen die deze NOTs onder ogen krijgen.”

Ik vloek inwendig. We worden bedrogen, maar verdomd als ik weet hoe.

*

VANDAAG IS DE EEN na laatste zittingsdag. Morgen en donderdag zijn we vrij, en pas vrijdag zijn de slotpleiten. Dat betekent onder andere dat we de serie van tien mappen die Magnusson afgelopen vrijdag zo gul uitdeelde, nu moeten meebrengen. Godlof is een supporter komen opdagen die ons wil helpen dragen. Op mijn schoot is geen plaats meer.

We pakken een van de kartonnen dozen waarin de mappen zijn aangekomen en stoppen de mappen erin. Pas als we thuisgekomen zijn, bekijken we de doos beter. Het is een doos van een Californische firma in advocaatbenodigdheden, McShane moet ze hebben meegenomen. Op de zijkant staat: Legal Source Inc. – The total litigation source company. “Total litigation”? Christus. Ze leveren vast ook de gevangenis erbij.

*

MET ONZE SUPPORTER gaan we naar een café om op adem te komen. Na een paar minuten komt er een vrouw binnen die hier qua kleding niet echt past. Ze gaat zo zitten dat ze ons goed kan zien en pakt een krant, die ze niet leest. Gisteren hadden Zenon en ik ook al de indruk dat we gevolgd werden, nu zijn we het zat. We bedenken een plan. Zenon vertrekt zogenaamd en omhelst onze supporter en mij uitgebreid; dan verlaat hij het café. Binnen een halve minuut vouwt de vrouw haar krant op en vertrekt ook. Wij bellen Zenon op zijn mobieltje om hem te waarschuwen.

Eenmaal buiten treft Zenon een man die zomaar wat rondhangt. Nadat Zenon hem is gepasseerd, kuiert de man in dezelfde richting. Na een tiental meter stopt Zenon ineens en draait zich om, alsof hij zoekt waar hij naartoe moet. De man wisselt een snelle blik met een tweede vrouw iets verderop. Na een paar seconden loopt Zenon weer terug naar waar hij vandaan kwam. Nu volgt de tweede vrouw hem. De vrouw van het café loopt nog voor hem. Ze maakt spoorslags rechtsomkeert als ze Zenon ziet en gaat voorbij het café naar een winkelraam staan kijken. Een andere man volgt Zenon. De tweede man gaat bij de winkelkijkende dame staan; ze wisselen een paar woorden. Zenon passeert ze, loopt verder, houdt stil en draait zich weer om. Het stel draait ook om en loopt weg. Nu loopt Zenon achter hen aan.

Hij haalt ze in en houdt ze staande. “Kunnen die kinderachtige spelletjes achterwege blijven? NU?” De vrouw schrikt. “Eh, ik begrijp niet waar je het over hebt,” zegt ze. Een idioot antwoord – want iedereen die echt niet weet waar-ie het over had, zou zeggen: “Spelletjes? Pardon? En wie ben je?” Ze heeft zich verraden.

Zenon draait zich om en loopt weer terug naar het café. Als we later per taxi vertrekken, worden we achtervolgd door een witte Volvo.

[Volgende aflevering: Onaanvaardbare waarheden.]