Al jarenlang wordt de groep mensen van wie DNA wordt afgenomen en opgeslagen, geleidelijk uitgebreid. Vroeger namen we alleen DNA af van mensen die wegens ernstige misdrijven waren veroordeeld, tegenwoordig moet iedereen die een veroordeling op zijn naam heeft staan eraan geloven. Geregeld gaan er stemmen op om ook van andere groepen mensen standaard DNA af te nemen: iedereen die ergens van wordt verdacht, alle TBS’ers etc.
Het nut van een DNA-databse is omstreden. Uit een steekproef in 2000 van 1827 ernstige misdrijven – moord, brandstichting, verkrachting en inbraak – werden er ruim duizend vlot opgelost. In 778 gevallen was van meet af aan al duidelijk wie de dader was. Bij slechts 21 van het totaal aantal opgeloste zaken waren forensische sporen zoals DNA, vingerafdrukken en sperma nodig als extra bewijs. Moet je voor zo’n luttel percentage nu werkelijk iedereen die ooit – en soms zelfs ten onrechte – ergens van verdacht is geweest in de databank stoppen? Bovendien, wat is het nut van DNA-banken als iemand de radio uit je auto jat? In zo’n geval zoekt de politie niet eens naar vingerafdrukken, laat staan naar huidschilfers.
Nu overweegt de politie om het DNA van haar eigen medewerkers af te nemen, vooral om zodoende de sporen van agenten op een plaats delict eruit te kunnen filteren. Wat blijkt na een enquête? De politie is mordicus tegen het afstaan van haar eigen DNA, en de politievakbond ACP wil zelfs niet dat agenten op vrijwilige basis hun DNA afstaan. Security.nl wijdde vandaag een stukje aan dat onderzoek:
“De afname van DNA bij politiemensen is slechts bij hoge uitzondering aanvaardbaar en dan alleen indien daartoe een dringende noodzaak is”, aldus voorzitter Gerrit van de Kamp. [.] Volgens het bondsbestuur is, bij de bepaling van dit standpunt, vooral een afweging gemaakt tussen de noodzaak van de maatregel ten behoeve van het politieonderzoek en de bescherming van o.a. de privacy van politiemensen. De politie geeft zelf toe dat forensisch DNA-onderzoek erg ingrijpend op het gebied van de privacy is.
De reacties van agenten op deze pagina spreken boekdelen, hoewel er ook voorstanders zijn: “Ik kan alleen voor een voorstel tot een DNA databank zijn als alle mensen, inwonend in Nederland opgenomen worden in deze databank. Anders ben ik bang dat de gegevens ook voor andere doeleinden worden gebruikt.” of “Ik verlies zeker de pluspunten voor onderzoeken niet uit het oog, maar de nadelen zijn mijns inziens groter: gevoelige info over politiemensen ligt vast, en een waterdichte garantie dat deze niet uitlekt of op onjuiste wijze gebruikt/ bevraagd wordt, kan men zeker niet geven.”
Grappig. Datzelfde standpunt heb ik al jaren. Maar dan niet alleen over het DNA van politie-agenten.