Dinsdagavond mijn moeder van de trein opgehaald, die komt deze keer weer voor me zorgen. We praten tot diep in de nacht en drinken met z’n tweeën bijna een hele fles Grand Marnier leeg. Moz komt ons nog even opzoeken als ik lig te tanken en we besluiten die avond te gaan eten in café Elf, waar je het mooiste uitzicht van de hele stad hebt.
We eten vroeg in de hoop de chemosmaak voor te zin; dat lukt net, hoewel mijn tweede glas wijn al wee smaakt. Mijn smaak gaat deze ronde godlof niet zo erg kapot als de vorige keer, maar niets is lekker.
Het wordt een rustige chemo. We halen wat films bij de dvd-verhuurder, mijn moeder knipt kaarten en doet puzzels, er komt wat bezoek – Felipe is alweer vergeten dat ik tegenwoordig kaal ben – en ik slaap.
Ik slaap als nooit te voren. Het begint vrijdagochtend en gaat maar door: als ik lees val ik in slaap, als ik op de bank hang val ik in slaap, als ik wakker ben geeuw ik volcontinue en springen de tranen me in de ogen van de slaap. Het is nu dinsdagmiddag en als ik sinds vrijdagochtend tien uur wakker ben geweest, is het een boel.
Tweety, de stoere, vindt het geweldig. Hij ligt aan mijn voeten of streelt met zijn hoofd langs het mijne en strekt zich nog eens uit. Héérlijk, Spaink is aan de chemo. En we draaiden ons alletwee nog eens om.
Chemische oorlogsvoering tegen een vijand van absolute slechtheid. Smoke ’em out of their holes! Is er al zicht op hoe de chemo aanslaat? Sterkte ermee, en sterkte met de collateral damage.
Hi Karin,
all the best from Vienna!
Cheers,
Christian
Ace: nee, zicht op hoe het aanslaat is er niet. Deze kuur is bedoeld om de kankercellen die nu eventueel in mijn bloed zwerven, op zoek naar een plek om zich te hechten, een kopje kleiner te maken. Ik heb 50% kans dat ze inderdaad rondzwerven en derhalve ook 50% kans dat ik deze kuur helemaal voor niks doe, maar dat laatste risico neem ik graag. Als die cellen zich hechten heb je immers uitgezaaide borstkanker, en daar is geen redden meer aan, alleen uitstel. Ook na de chemo heb ik nog iets van 10 tot 15% kans op uitzaaiingen over een paar jaar, maar ja, daar gaan we maar niet van uit.
Ja, een dubbel gevoel is dat hè? Dat je het doorstaat voor alleen wat statistische cijfertjes……je zou ze willen zien verschrompelen, althans ik wel.
Maar, er is nix op tegen om je lekker door je kuur heen te slapen, daar teken ik voor!
Succes met de verdere kwalen en kwaaltjes deze ronde!
Ruth