Ziekenhuizen moeten voortaan winst aan investeerders kunnen uitkeren, vindt het kabinet: met zo’n regeling zal het ze in de toekomst makkelijker vallen om extern kapitaal te werven, en op die manier de gaten in de zorg op te vangen.
Wat een idioot plan,. Je kunt op je vingers natellen wat er vervolgens gaat gebeuren: ziekenhuizen die worden vermarkt, zorg die ten koste gaat van de winst, en publieke gelden die via de winstdeling worden doorgesluisd naar toch al kapitaalkrachtige privépartijen.
Hoe moeten ziekenhuizen die winst eigenlijk maken, in de optiek van het kabinet? Hun budget wordt de laatste tien jaar immers gaandeweg meer bepaald – lees: beperkt – door de zorgverzekeraars, er blijft voor de ziekenhuizen steeds minder manoeuvreerruimte over. Zou een ziekenhuis geld overhouden aan speciale verrichtingen, dan brengt de zorgverzekeraar de prijst van die verrichtingen meteen naar beneden, en weg is de verhoopte winst.
Intussen worden de zorgverzekeraars schrikbarend rijk. De Groene Amsterdammer becijferde na uitgebreid onderzoek dat de vier grootsten onder hen over een gezamenlijke spaarpot van 9,5 miljard euro beschikken. Die buffer is ruim het dubbele van wat De Nederlandse Bank als eis aan de verzekeraars oplegt. Is het niet vreemd: terwijl iedereen zich bekreunt dat de kosten van de zorg de pan uitrijzen, wordt er stilletjes een gigantische winst gemaakt in de gezondheidszorg. De rijkdom tast zich op bij de verzekeraars, die onderwijl ziekenhuizen opdragen de kosten te beheersen, en die declaraties voor reëel geleverde zorg met boete terugvorderen wanneer een ziekenhuis onverhoopt de weg is kwijtgeraakt in de door de verzekeraars zelf opgelegde bureaucratie.
In welk onzalig hoofd komt dan de gedachte op dat de ziekenhuizen voortaan extern kapitaal moeten aantrekken, dan vast wel winst kunnen gaan maken, en dat zij die verdiensten moeten gaan uitkeren? Hoe valt het idee van winstgevende ziekenhuizen überhaupt te rijmen met het – al eerder onzalig gebleken – idee van de verzekeraars als regisseur van de zorg?
Sommige dingen moet je als overheid simpelweg niet uitbesteden. De stelselherziening in de zorg heeft de positie van verzekerden verslechterd, het zorgpakket uitgekleed en de verzekeraars rijker gemaakt, terwijl de transparantie, de kosten, de korte lijnen en de regie in de zorg er bepaald niet op zijn vooruit gegaan.
Sommige zaken moet je als overheid simpelweg niet uit handen geven. Het energienet verkopen levert een stads- of landsbestuur eenmalig een bom duiten op, maar ’t heeft wel als consequentie dat je je burgers aan de markt uitlevert, en als overheid een gestage inkomstenbron uit handen hebt gegeven.
Dat de zorg geld kan opleveren, bewijzen de zorgverzekeraars. Alleen steken die daarvan een groot deel in eigen zak, of erger: ze speculeren ermee op de beurs. Zo wil je niet met je infrastructuur omgaan.
Met belangstelling het artikel gelezen, hoe waar en des te pijnlijker te realiseren dat de politiek blijkbaar onmachtig is de verworvenheden van de welvaartsstaat te behouden. Wat is het doel van winst maken als die niet kan worden aangewend voor het algemeen nut. Maar in handen blijft van aandeelhouders die er zo hun eigen mores erop na houden. Ik vermoed dat ook hier geen makkelijke antwoorden zijn, de geest uit de fles is en het generaties in beslag zal nemen om de schade die nu wordt toegebracht aan de publieke sector te herstellen. Wie geld tot doel maakt heeft geen tijd te luisteren naar zijn omgeving…..
Hoort! Hoort!
An sich hoeft er niets mis te zijn met streven naar winst. Maar soms is dat wel een probleem. In de volksgezondheid bij voorbeeld. Het streven zou niet winst moeten zijn, maar, de naam suggereert het al, de gezondheid van het volk.
Sinds ik 10 jaar geleden borstkanker kreeg ben ik lid van een internationale online supportgroep. Ik maak mee dat mensen geen aanvullende verzekering hebben, daardoor geen behandeling krijgen en doodgaan. Of hun auto moeten verkopen voor nog 1x chemo. Dat is wat er gebeurt als je marktwerking toelaat in de zorg. Er zijn zaken van algemeen nut die er niet zijn voor de winst maar voor de welvaart van allen. Die dienen in overheidshanden te blijven. Ik ben zelf ondernemer en geloof desondanks dat het algemeen belang vrijwel altijd ook in mijn belang is.
‘Greed is good’. Het wordt hoog tijd dat ook andere waarden weer belangrijk worden geacht.
Dat de verzekeraars zich schandalig gedragen is evident, maar dat is geen reden om ziekenhuizen te verbieden winst te maken. Van de semi-ambtenaren bij ZN kun je moeilijk zeggen dat ze bij een bedrijf werken, maar 90% van de patienten zitten wel via de grote 4 verzekeraars bij ZN. Normaal zou je denken dat de NMA dan optreedt, maar in de zorg werkt alles anders.
Als een ziekenhuis winst mag maken is er opeens iemand die er daadwerkelijk belang bij heeft dat een MRI wél 24/7 wordt gebruikt, dat patienten niet als vee worden behandeld, dat ze hoog scoren op de lijstjes van pakweg Kieskeurig of in een online community. Op een lijstje in Elsevier na gaat iedereen gewoon naar zijn “eigen” ziekenhuis, en hoe goed die werkelijk functioneren wordt zorgvuldig geheim gehouden door de inspectie.
Niet alles wordt beter als de overheid er de baas over is. Als de overheid over de voedselvoorziening zou gaan zouden er in Nederland hongersnoden zijn. Als de overheid (nog steeds) over telecommunicatie ging hadden we nog steeds de PTT gehad. Internet in Nederland werd pas wat toen het private XS4ALL zich ermee ging bemoeien, daarvoor kon een particulier eenvoudigweg geen aansluiting krijgen. De lobby van PTT Telecom was kennelijk nét te laat om naast telefonie ook een monopolie op Internet te bedingen.
De onbetwist beste ziekenhuizen, de beste universiteiten ter wereld: privaat. Pas Occam’s razor toe: zoek naar de simpelste verklaring waarom het ene zorgsysteem beter functioneert dan het andere. Voila: meer vrijheid (w.o. winstmaken, experimenteren) = betere ziekenhuizen, betere alles eigenlijk. Als het om belangrijke dingen gaat dan moet ideologie even plaatsmaken voor de werkelijkheid. Of simpeler: als Castro ziek wordt dan laat hij zich behandelen in Spanje.
In de voedselbranche is er geen Nederlandse Voedsel Autoriteit die op de cent nauwkeurig bepaalt wat de juiste prijs van een zak rijst is. Voor een evident eerste levensbehoefte doen supermarkten het verrassend goed. Stel nou dat de overheid wél de complete voedselvoorziening (inkoop, verkoop, winkelinrichting, etc) bepaalde. En er een totaal mislukte poging tot “marktwerking in de voedselvoorziening” had plaatsgevonden. En er, net als daarvoor, lange rijen voor lege winkels zouden staan en mensen daadwerkelijk honger zouden lijden. Dan zou Karin ongetwijfeld een keer die column geschreven hebben waarin ze ook zegt “Sommige dingen moet je als overheid simpelweg niet uitbesteden”.
(Dat gaat er ook vanuit dat het wél logisch is dat patiënten hun gezondheidszorg eerst aan de overheid hebben uitbesteed. Het is pas relatief kort dat de overheid zich met gezondheidszorg bemoeit, en dat was geheel op eigen initiatief. “Nou beste overheid, jullie zijn zo goed in alles, immer punctueel, altijd binnen budget, ik zie dat jullie de allerbeste kwaliteit hoog in het vaandel hebben staan, voortaan zou ik mijn gezondheid graag in jullie bekwame handen leggen” – Niemand. Wanneer is daar eigenlijk in de Tweede Kamer over gestemd? De gezondheidszorg is eeuwenlang privaat geweest totdat de overheid bedacht dat ze zich ermee moest bemoeien tot aan het juiste tarief voor een ECG op een Waddeneiland aan toe. “Marktwerking”)
Wij hebben van alle mogelijke systemen nu het allerslechtste. Patienten en zorgverleners worden genaaid, iedereen zit nu in het ziekenfonds, ambtenaren besturen alles, de verzekeraarslobby dwingt het LSP (EPD) op, schaft de vrije artsenkeuze af en verspilt een half miljard per jaar aan advertenties die 5% van de patienten laat wisselen tussen 4 grote verzekeraars die alle 4 “zonder winstoogmerk” opereren. De gevreesde tweedeling is er ook: als je écht iets hebt én je bent rijk genoeg dan meld je je bij de Mayo Clinic.
En als liberaal wordt ik ook genaaid, want “marktwerking” is altijd de gebeten hond, zelfs in een “markt” waarin winstmaken verboden is. Wat dat betreft is de zorg precies hetzelfde als de NS. 100% van de overheid, 100% bestuurd door de overheid (+ een paar “marktconforme” veelverdieners”), maar als ze niet op tijd rijden of als de reiziger mag opdraaien voor de Fyra krijgt “privatisering” de schuld.
de verzekering bepaalt als zoveel en dan
nog meer belangen en nog meer stemmen….
jeetje en het is al zo bezopen op het moment
ik heb ergotheapie nodig maar heb mijn 10 keer bijna gehad en moet dan wachten
ondanks mijn aanvullende verzekering op volgend jaar
en wie moet zorgen dat de goede 3wiel fiets er komt
er is een verkeerde bezorgd, halverwege is mijn hoge driewielfiets verandert
in een sportieve ligfiets waar ik niet bij de trappers en op en af kan,
ze dachten ook dat het al gepast was,
de ergo zet me nu al neer als administratie…
en ik moet nog fiets les
dat moet nu een, wie weet , wie wat waar en hoe, een vreemde fysio gaan doen
maandag weer naar het ziekenhuis, naar de huisarts etc
En de extra winst, lees kosten, worden weer afgewenteld op de
verzekerde, die naast zijn nominale 1200 euro verplichte
verzekerings premie nu 350 euro en straks 400 euro eigen risico
betaald. En dat allemaal mede dankzij het pluchegeile PVDA.
Het schept natuurlijk wel een zee aan mogelijkheden
om geld te verdienen. Tenminste als je manager, beleidsmaker
of directeur bent. Organisaties met veel geld, verdienen nu eenmaal
hogere lonen voor het marktconforme management.
Daar zullen de zakkenvullers blij mee zijn.
Toezichthouders en beleidsmakers worden al jaren gesponsord
met leuke snoepreisjes betaald door ‘extern kapitaal’ van het bedrijfsleven. En de hand die je voed, darin bijt je niet.
Het is dan ook in’t geheel niet raar, om te zien, dat het ‘externe kapitaal’
van de ziekenhuizen, afkomstig zou moeten komen, van de melk-koe
die pensioenfondsen heet.
Dat is samenlevings kapitaal en geen bedrijfsleven kapitaal.
Zodat bij een mislukking van het experiment. Als zou blijken dat het ‘externe kapitaal’ geen winst, maar vooral heel erg veel verlies
op levert. Dit weer afgewenteld wordt op de samenleving.
En de sponsors van het externe kapitaal in alinea 2.
Onderwijl hunner VWS-beleidsmakers snoepreisjes aanbiedend.
goed verdiend hebben, aan het uithollen van de samenleving.
Kunnen de pensioenfondsen dan bedingen,
dat dure pensionado’s eerder komen te overlijden aan complicaties.
Om zo de kosten te drukken.
Of is dat wel een erg onethische gedachte?