Gekochte spelers, gekochte wedstrijden, gekochte stemmen – de sportieve krachtmeting waarop toernooien gebaseerd zouden zijn, lijkt een reliek uit het verleden. Tegenwoordig gaan wedstrijden vaker over geld, investeringen en marktwaarde. De mooie pass, de knappe dribbel, de behendige goal verliezen van de projectontwikkelaars en de gokkers.
De Qatarse vice-voorzitter van de FIFA, Mohammed bin Hammam, blijkt leden van de FIFA miljoenen te hebben toegestopt opdat ze zijn land de organisatie van het WK Voetbal in 2022 zouden toekennen. Dat geld moet weer in zijn zakken terugvloeien, natuurlijk: Bin Hammam is behalve voetbalbobo ook bouwmagnaat, en hij verwacht dat zijn illegale investering zichzelf dubbel en dwars terugbetaalt. De bouw van stadions, hotels, trainingskampen en dergelijke moet hem nog rijker maken dan hij al is. Intussen zijn al honderden Qatarse bouwvakkers die aan Bin Hammams natte droom werken, overleden door erbarmelijke arbeidsomstandigheden.
Over twee weken start het WK voetbal 2014 in Brazilië. Vorig jaar juni protesteerden 2 miljoen Brazilianen tegen de idioot hoge kosten die het WK voor hen met zich meebrengt, terwijl er intussen straf wordt bezuinigd op onderwijs, gezondheidszorg en wat dies meer zij. Ruim veertig favela’s zijn door de politie ‘gepacificeerd’, oftewel bezet. Leuk toch, die sport?
Competities gaan niet meer over de mooiste goals, de kleinste tijd of de hoogste sprong. Ze gaan over het prestige van het gastland dat internationaal een wit voetje wenst te halen en investeerders wil aantrekken, en doen dat helaas vaak over de ruggen van de eigen bevolking. Sport is de schone schijn waarin investeerders en projectontwikkelaars tegenwoordig hun handeltje verpakken.
Waarom moet zowat elke internationale competitie elke vier jaar ergens anders neerstrijken, en moet het gastland in een paar jaar tijd een compleet Olympisch dorp uit de grond rammen? Het is een geldverslindende, nutteloze operatie die de sport zelf niet ten goede komt. Kunnen we niet beter alle verschillende competities over een flink aantal landen verdelen, en vaste thuisplekken voor elk toernooi scheppen?
De Winterspelen houden we voortaan uitsluitend in koude landen (Sotsji heeft godbetere een subtropisch klimaat), en zomerspelen organiseren we nooit meer op een plek waar het geregeld warmer dan 25 graden wordt. Landen waar geen fatsoenlijke verkiezingen worden gehouden, zijn sowieso uitgezonderd van potentieel gastlandschap. Eerst je eigen boeltje op orde hebben voordat je internationaal iets mag organiseren. Zo kan sport wellicht nog eens echt verbroederen.
Voor de verdeling van de toernooien kijken we naar de sporten waarin een land goed is. Brazilië mag de WK Voetbal houden: zij hebben daar nu van lieverlee de modernste infrastructuur voor. En wellicht kan Luxemburg dan de rest van de eeuw het Eurovisie Songfestival doen.
en dan de spelers die nog omgekocht worden…
en soms elkaar erder aflijken te maken,
als een spel met elkaar spelen
en de supporters……
hoezo sport….
hoezo sportief
en wat leren we kinderen hiermee…
Met vlak daarna een link waarin het wel goed staat… er zijn honderden NEPALESE bouwvakkers bij de bouw van voetbalstadions overleden. Qataris zul je op de bouwplaatsen weinig tegenkomen.
De toewijzing van het WK Voetbal 2014 aan Brazilië heeft wel gemaakt dat veel meer mensen zich realiseren dat er nog steeds veel armoede (en criminaliteit) is… ondanks Lula da Silva en Rousseff…
Maar de toewijzingen zijn verder onvergelijkbaar… Brazilië is een voetballand!
En bij/tijdens de sportwedstrijden heb ik nog steeds het gevoel dat het gaat om de prestaties, om de resultaten. En ik geloof nog steeds dat ook de atleten die multi-miljonair zijn over het algemeen tijdens hun wedstrijden niet bezig zijn met ‘winstmaximalisatie’.
Dat er onder sport- en andere bestuurders van alles gebeurt dat het daglicht niet kan verdragen… What’s new? Voorbeelden te over… en niet alleen ‘in onze tijd’.
Grote sportevenementen altijd in dezelfde landen houden lijkt me geen goed idee… goed kijken naar waar je ze wel houdt, vind ik een beter idee.
Ennuh… toch wel leuk dat de WK’s hockey momenteel in Nederland worden gespeeld… en ik wil niet weten hoe de toewijzing daarvan tot stand kwam… :-)
‘Landen waar geen fatsoenlijke verkiezingen worden gehouden, zijn sowieso uitgezonderd van potentieel gastlandschap.’ Het is juist dit, het uitsluiten, wat volgens mij contraproductief werkt. Hoe goedbedoeld ook, een boycot werkt gewoon niet, of hooguit een beetje, en zet vooral kwaad bloed.
De ideale wereld, waarin we allemaal vrienden van elkaar zijn, bestaat niet en zal ook nooit bestaan. Landen waarin mensen onderdrukt en bestolen worden zullen altijd bestaan (Nederland is één van die landen), hypocrisie is onuitroeibaar.
Topsport, hoe vervelend ook, is een aanzet tot zakelijke belangen en die zakelijke belangen kunnen (ondanks nieuwe bestelingen en onderdrukking) zorgen voor meer welvaart, meer onderwijs en dus kennis onder de bevolking en uiteindelijk omverwerping van dictatoriale regimes.
Ik snap je zorgen, ik snap je gedachten erover, ik voel met je mee. En het zou zo mooi zijn als een boycot er voor kan zorgen dat alle problemen worden opgelost en iedereen in vrede en welvaart kan leven. Ik zou niets liever willen zien dan dat. De werkelijkheid is dat dingen niet op de gewenste manier werken. Van een boycot worden de rijke onderdrukkers nauwelijks armer en al helemaal niet minder machtig. En intussen worden de armen nog armer en verliezen have en goed. En juist deze mensen hebben belang bij zo nu en dan een verzetje, hoe dom die ook is. Brood en spelen, jaja, we weten allemaal wat de werking ervan is, maar om daarvan los te komen is onderwijs nodig en dat kost geld en en daarvoor is bijvoorbeeld ook vrijheid van meningsuiting nodig en persvrijheid en wat al niet meer en een boycot gaat dat niet bewerkstelligen. Waarom zou het ook?
Jij wordt betaald voor je stukkies nietwaar? Geheel terecht, want je schrijft goed en vanuit je hart en dat wordt gewaardeerd. Stel je voor dat iedereen in Nederland zou zeggen dat jouw schrijfsels subversief zijn en niet gelezen dienen te worden. Zou dat jouw mening veranderen? Zou jij plotseling gaan inzien dat je veel meer mainstream moet gaan denken en schrijven? Waarschijnlijk niet en dat valt te prijzen. Maar vergeet niet dat de grootgrondbezitters in zuid-amerika en de oliesjeiks in noord-afrika hun mening ook niet zullen veranderen vanwege een boycot, hoe weinig hun mening ook valt te prijzen.