Spaink ligt op schemo! (*)
Vanmorgen, bij het wassen aankleden tandraggen mondspoelen, kwamen er plukjes schaamhaar los als ik eraan trok. Ik meen werkelijk dat ik de haartjes voelde knappen. Ken je het fenomeen van oud lycra dat wordt uitgerekt, zodat overal kleine witte elastiekrupsjes op de stof verschijnen? Dat gevoel, dat geluid. Ik voelde meteen aan mijn hoofdhaar: nee, nog steeds vijfzeszeven haren tegelijk, niet meer. Schaamhaar gaat eerst, wist ik inmiddels al.
Vanmorgen naar XS4ALL, een van mijn opdrachtgevers. Hoe gaat het, vroeg Mieke, en ik vertelde van mijn schaamhaar en trok aan mijn hoofdhaar. Ineens had ik twintig haren tussen mijn vingers. Eén seconde had ik een traan in mijn ogen – oh daar gaan we – en toen besliste ik weer dat dit goed was, elke haar staat symbool voor een kutkankercel die de nek is omgedraaid en weg was de traan. Ik heb het kunstje vandaag een paar keer voorgedaan. Het lukt niet overal: op de een of andere manier komt het bovenop zonder meer los – het doet geen pijn hoor, het haar breekt gewoon los, met haarzakjes en al – terwijl het op de onderste helft van mijn schedel nog goed vastzit.
Mijn haar voelt vreemd. Sinds de knippartij daags na de chemo is mijn haar al flink gegroeid, sommige lokjes krullen de lucht in. Die lokjes voelen sinds vandaag wankel, zonder dollen: alsof ze elk moment kunnen omvallen. Soms komt er vreselijke jeuk opzetten, dat duurt een paar minuten en zakt dan. Soms kriebelt het. Meestal voelt mijn hoofdhuid geïrriteerd. Als ik mijn haar met mijn vingers tegen de groeirichting in strijk, doen de haarwortels eventjes zeer en daarna kippevelt mijn hoofdhuid.
De mutssja’s die ik heb besteld, lagen vanmiddag in de brievenbus. Geweldige timing. Ik heb ze meteen gepast, ze misstaan niet. Volgens het schemo ben ik woensdag kaal. Die dag ga ik met Menso naar Brussel en Antwerpen voor interviews over ons gamingboekje, ik moet nog maar even zien of het wellicht slim is de avond ervoor mijn haar af te scheren. Eigenlijk sta ik liever nog niet kaal op een podium, maar als het hard gaat ben ik liever kaal dan mottig met pijnlijk en wankel haar.
* schemo: chemo-schema
Wauw, ik vind dit heel dapper. Ja, ik weet het je hebt geen keuze. Het gebeurt en je zult er mee moeten dealen. Maar toch. Achter de Geraniums lijkt me zo te lezen niet helemaal jouw stijl maar zou bijna een aantrekkelijke oplossing zijn. Gewoon onderduiken, uitzingen en up and running again. Was het maar waar…. sterkte!
klinkt waarschijnlijk stom, maar het haar valt in elk geval over je hele lichaam uit. Dat is dan nog iets. :)
Bart: idd je hele lichaam? Dus oksels en liezen en onderbenen ook? Dat zou dan weer een Cruijfiaanse clausule zijn, vooral in de zomer :)
Tanja: ja, al je haar, inclusief benen, oksels en schaamhaar. Benen vind ik prima, oksels scheer ik nooit maar who cares. Maar met pech gaan ook je wenkbrauwen er deels aan, dat is beduidend minder.
Karin: Sorry nog niet nagedacht bij wenbkbrauwen. :(
Ik hoop dat ze blijven zitten!
Je bent mooi op de foto zonder haar.
Je ogen komen idd veel beter uit.
Ik vind ze erg mooi eigenlijk en ze waren me
nog nooit zo opgevallen.