Mijn blog is maandenlang in het ongerede geweest. Om eerlijk te zijn: de boel was langzaam aan het verpauperen.
De afbeeldingen die bij de artkelen horen te staan, lieten zich sinds november vorig jaar niet meer fatsoenlijk aanpassen, zodat ze in het overzicht op de voorpagina alle kanten op schoten. Een paar keer vechten met de plugins hielp niks en ik gaf het op. Dan maar even geen plaatjes… Het werd er hier subiet een stuk saaier van.
In januari begaf ik het, en sindsdien kwam het er niet meer van om mijn website bij te werken, op een heel enkel stukje na. Vorige week stortte ook de commentaarfunctie van de website in, als gevolg van een fout in de code van de spamblocker. Niemand kon nog een reactie posten, terwijl jullie reacties nog het enige waren wat mijn site manmoedig leven inblies. Er bleven immers trouw mensen komen, terwijl ik al dik en breed weg was.
Maar nu was ook jullie de pas afgesneden. Het werd serieus. Nog even en mijn hele website zou het loodje leggen. Geen inhoud meer, geen gesprekken en discussies meer; ergo: geen bezoekers meer. Dat was bepaald niet de bedoeling…
Dus ik heb mezelf weer wat herpakt en heb stuk voor de stuk de problemen opgelost. Fout in de commentaarfunctie getraceerd, alle plugins ge-update, zijmenu weer hersteld, de plaatjes op orde gekregen en aangevuld, alle columns online gezet.
De website is compleet, en alles werkt weer!
Veel dank aan iedereen die de boel hier levend heeft gehouden, terwijl ikzelf intussen schitterde door afwezigheid…
Ik vroeg mij af of je nog wel tijd hebt voor een goede Roman?
Welkom terug
We hebben je gemist.
Bikkel!
fijn dat je er weer bent
Heerlijk dat je weer in de vechtmodus zit Karin
gek hoe je als ‘lurker’ zo aan iemand(s stukjes)gewend kunt raken..Wens je Zon toe(of/en een goed boek?)
Gelukkig, ik begon me al even bezorgd te maken. In de trand van “Ik schrijf niet meer, dus…”.
wat goed dat je je zelf kon herpakken,
ik hoop dat het wat beter gaat
fijn dat je weer actief kan zijn , nog een alleen-lezer die je erg begon te missen. sterkte!
Fijn! :-)
Fijn weer wat van je te horen.
Ik lees je blog altijd met veel interesse!
Heel mooi dat het met jou en het blog weer goed gaat.
Welkom terug Karin!
“De website is compleet, en alles werkt weer!”
Alles werkt weer…?
Er gaan dingen mis met de data, waardoor ik meldingen heb gekregen over ‘nieuwe reacties’ in heel wat draadjes waar ik ooit iets heb geschreven.
Wanneer ik dan ga kijken (via de link), dan blijkt het te gaan om reacties van even geleden… met alleen een getal en geen maand.
Ik kan natuurlijk mijn ‘abonnementen opzeggen’, maar dat wil ik liever niet doen.
Sterkte bij het oplossen van dit ‘probleem’.
Met vriendelijke groet,
Henk.
Henk @ 14: Het is de eerste keer dat ik van dit probleem hoor. Mocht het weer een keer gebeuren, wil je me de bewuste melding dan doorsturen? Want zolang ik geen nadere informmatie heb, kan ik niets doen.
Henk, de datumkwestie heb ik opgelost (een fout in de vertaaltabel van de maanden). Ik hoop dat daarmee ook de meldingen weer correct werken.
het lijkt een hele machine die op gang gehouden moet worden zo,n forum
goed zeg karin
Thian: het grootste probleem is dat wanneer je A verandert, je ook B en G blijkt te moeten veranderen, en dat wanneer je helemaal niks doet, alles langzaam instort :)
Spaink@16 Ik heb verder geen ‘vreemde’ meldingen meer gekregen, dus ik neem aan dat het ‘probleem’ hiermee is opgelost. Bedankt K.!
Je doet dus alles zelf.
Ik lijk op je, maar jij hebt het verder geschopt.
Ik kom ook uit de automatisering (Twinsoft was een dochter van Volmac)
Ik doe ook alles zelf, omdat ik niet kan loslaten of omdat ik niemand ken die me kan vervangen.
Ik woon ook in Amsterdam.
Ik heb zelfs waarschijnlijk ook MS.
Ik heb een tijdje rondgehangen bij VKblog, tot de Volkskrant het de nek omdraaide.
Ik ben knutselsmurf, de maker van de plugin waarmee je je VKblog kon inporteren in wordpress en de programmeur achter http://onafhankelijke-bloggers-associatie.nl
Kudos, Knutsel!
Die verdien je zelf het meest. Als ik mezelf weer eens zielig vind, zijn het mensen als jij, waar ik me aan kan optrekken.
Duh. En aan wie moet ik mezelf dan optrekken? :)
Dat vroeg ik me ook al af. Het streelt je ego om een voorbeeld voor andere mensen te zijn, maar het beperkt je eigen vrijheid ook wel, denk ik.
Het is jouw leven.
Jezelf zielig vinden is een erg slecht idee, als ik volmaakt was, zou ik het nooit doen.