Het is veel te lang geleden dat ik over Meisje Max schreef. Ze is inmiddels bijna tweeëneenhalf en heeft zich ontpopt tot een buitengewoon stoer katje. Michael daagt haar geregeld uit voor een gevecht – soms vriendelijk, soms serieus – maar Max is stukken sneller dan hij en heeft bovendien veel langere poten dan Michael, dus ze wint altijd van hem. Wat Michael natuurlijk extra narrig maakt en meer gespitst op een volgende wedstrijd, die hij dan ook weer verliest. (Maar vaak ook liggen ze vreedzaam samen op de bank, elk op hun eigen hoekje ervan.)
Max is niet zo van het sentiment. Ze komt geregeld even knuffelen en wil dan ritmisch op mijn buik of been trappelen, maar voor ik het weet springt ze weer weg en gaat ze heel iets anders doen. Vooral nu het zomer is, is er zoveel te zien, te ruiken, te jagen en te vangen in de tuin en op het dakterras, je hebt er een dagtaak aan om dat allemaal bij te houden, als kat.
Ooit heb ik rode valeriaan in de tuin geplant. Men zegt dat Valeriaan op katten hetzelfde effect heeft als catnip: het zou een soort XTC voor ze zijn. Nooit iets van gemerkt, terwijl dat spul zich ondertussen wel als een gek uitzaaide. Vandaar dat ik afgelopen weekend fors het mes in de alomtegenwoordige valeriaan zette.
Zo ergens bij mijn slaapkamerdeur restte nadien niet meer dan een klont kortgewiekte stengels. Eerder had de valeriaan daar gewoekerd en had-ie – omgevallen en al – minstens een vierkante meter in beslag gemomen. Max had het spul geen blik waardig gekeurd.
En verdomd. Ineens werd ze wél verliefd. Ze krulde zichzelf om de stronk, ze beet erin, ze likte eraan, ze klauwde erin, ze gaf hem kopjes en rolde haar witte buik bloot terwijl ze haar poten erin vast haakte. The juices were flowing!
Noot: in het begin van het filmpje ligt Max om de stronk heen gekronkeld; de valeriaanstengels bevinden zich dus op buikhoogte.
Aangenaam goedje, dat moge duidelijk zijn ;)
Goed, dat je die noot er even bij zet (filpmje=filmpje), want als jij ergens het mes in zet, blijft er weinig over… :-)
De geur zal wel (tijdelijk) extra sterk zijn op het snijvlak en Max geniet daar duidelijk van. Heeft Michael het nog niet ontdekt?
Mooi hé, katten! Aan de tekst/film te zien ben jij net als ik een kattenliefhebber!
Momenteel heb ik twee katten in huis. De ene is een zwerver die aan is komen lopen en min of meer is gebleven, eet en slaapt hier, maar is heel veel weg naar buiten, dat kan je ook niet meer echt veranderen.
De tweede is een ‘erfenis’ van mijn 30-jarige vriendschap met Jordi (RIP 12-12-2010): Jojo, met een constante krul in zijn staart, heel vreemd. Andere katten ‘lezen’ hem dus ook niet helemaal juist. Hij heeft tot aan zijn 6e hoog in een flat gewoond, dus nooit buiten geweest, samen met zijn zusje ‘Kleintje’. Zij is vorig jaar ingeslapen.
Jojo heeft in die tijd enkel zijn baas gekend, en er is niet echt met hem gespeeld. Hij is sinds hij bij ons is wel socialer geworden. Dat proces is heel langzaam gegaan, alles in zijn tempo, maar hij is een machtig lieve, fijne kat geworden. Hier mocht hij voor het eerst, in fasen, naar buiten. Daar is hij enorm van gaan genieten. Buiten speelt hij wel, met sneeuwvlokken, met vlinders en motten, en hier en daar een veldmuisje….. alleen met ons speelt hij niet/nooit!
Ik mag hem nu, na bijna anderhalf jaar, eindelijk kammen, en knuffelen is ook beetje bij beetje gekomen. Eerst blies hij mij weg. Nu komt hij zodra ik in bed ga liggen, gelijk bij mij liggen om een half uurtje te kroelen.
Het is heel mooi om mee te maken hoe een dier tóch kan veranderen, als je het de tijd geeft die het nodig heeft, dus veel geduld hebben en het voorzichtig benaderen.
Omdat ik veel aan huis gebonden ben, is een kat een welkome afleiding. Ik zou ze niet willen missen. Van mij mag je wel vaker over je katten schrijven, ik zou zelf ook vele regels kunnen vullen met verhalen over mijn katten, van nu en vroeger! Geniet van ze, het zijn heerlijke beesten!
Esther, als je in de rechterkolom bij ‘Gerubriceerd onder’ op katten klikt, zie je meer stukjes over Max, Michael, Dropje, Tweety en Kim…
Fien wil wel een stekkie :)
Ik neem de volgende keer wel een jonge uitloper voor Fien mee!
leuk! leuk om max weer eens te zien
ik spray af en toe playspray
en dan zijn ze toch gek
de beessies
en heb ook een pot kattekruid en gras
alles om hun binnenleventje te veraangenamen
en queenie
wordt helemaal wilt van eucalyptus
dan bijt ze, het anders zo makke lammetje!
(ik had zalf voor mijn voeten maar kan het niet gebruiken)
en als ik lavendelolie op mijn zakdoek doe
dan wil ze de zakdoek afpakken om af te likken
Mijn Jojo is gek op menthol. Als ik mijn tanden gepoetst heb, dan wil hij gelijk aan mijn mond snuffelen, en kruipt er bij wijze van spreken helemaal in! Soms wil hij aan mijn tanden likken. Créme met menthol-achtige geur vindt hij dus ook lekker, en likt er dan aan. Ik denk dat elke kat wel zijn voorkeuren heeft. Als je maar oplet dat ze niet teveel binnen krijgen, of er in doorschieten, kan het geen kwaad, m.i.
Ach ja, die katten, ik zou ze niet willen missen. Ze geven zoveel liefde en plezier!
Elke kat heeft zijn voorkeuren…
Karin gaf daar vorig jaar nog een aardig voorbeeld van…
Voor wie het gemist heeft (of nog eens wil lezen)
http://www.spaink.net/2011/08/21/rokende-rat/
En omdat dit wellicht ook nog niet door iedereen ontdekt is…
Wie “Katten” achter “Rubrieken” aanklikt en via “oudere onderwerpen” teruggaat naar 5 april 1995 kan ‘even’ ontsnappen aan wat op dit moment het nieuws beheerst…
Wat je al niet tegen komt. Deze is voor onze poesjesvrienden:
http://nrcnext.info/einde-aan-de-crisis-de-veroorzaker-betaalt-yes-it-can/
Maar wees gewaarschuwd: dit filmpje duurt ongeveer tien x zo lang als het lezen van een gemiddelde post van mij……
Waarom houden katten van mensen? Het is van zelfsprekend dat katten van hun baasjes voedsel krijgen. Maar wat katten leuk aan mensen vinden is hun amusementswaarde!?
De laatste tijd hoor je vaak dat her en der katten vermist worden. Wat kan een reden zijn? Te veel om op te noemen. Ik zelf vind dat het baasje zich zelf te kort doet! Zij of hij vlakt zich zelf uit, staat te veel voor een andere klaar, vergeet zichzelf! Ligt hier een minder-waardigheidsgevoel ten grondslag? Een kat die niet meer thuis komt laat zijn of haar baasje zien: baasje zorgt goed voor jezelf anders kun je niet voor mij zorgen! Dieren voelen feilloos aanwie echt om hun geven! En dan is alleen eten krijgen niet altijd voldoende!
Ach misschien weet iedere kattenliebber dit alles al en vertel ik oud nieuws.