Gesloten per 1 juni 2012, 23:59
Ik wil jullie bedanken. Zoveel mooie mensen, zoveel schrijnende verhalen, zoveel moed om steeds weer te proberen om toch door te gaan, ook al lokte de zelfmoord elke dag.
Maar vooral wil ik jullie bedanken voor dit kleine, maar zo grote wonder: zoveel mensen die elkaar oprecht steunden – ze wisten immers waarover ze het hadden – en die aldoor tijd voor elkaar vonden, terwijl zijzelf het zelf bepaald niet makkelijk hadden. De aandacht en openheid die jullie onderling hadden, heb ik heel bijzonder gevonden. Die heeft het forum lange tijd gedragen. Weet dat ik veel bijdragen en veel reacties met tranen in de ogen heb gelezen, me ondertussen verbazend over ieders veerkracht, over de slimme survival tips die werden uitgewisseld, en vooral: hoeveel compassie er hier werd uitgedeeld,… Temeer daar steeds weer bleek dat, zodra je zelfmoord niet hoeft te bevechten, mensen elkaar allerlei lastige vragen durfden te stellen. En dat daar dan nog antwoorden op kwamen ook.
Dank voor alle complimenten aan mijn adres. Maar dit forum beheren was zoveel makkelijker dan iedereen dacht: de moderatie was meestal een fluitje van een cent. Als iets me écht hoofdbrekens kostte, postte ik meestal mijn aarzelingen en overwegingen, waarbij jullie reacties me hielpen om een goed beleid te formuleren.
Er waren bovendien altijd mensen die me waarschuwden als ergens iets dreigde te ontsporen, en altijd mensen die hartelijk wilden meedenken. Zelfs als ik een besluit nam waarmee niet iedereen gelukkig was, accepteerden jullie dat sommige besluiten uiteindelijk alleen aan mij toevielen. Het is vaak gebeurd dat iemand zei: ‘Hoor ’s, Spaink, zelf had ik wellicht anders besloten, maar ik begrijp je motivatie, en bovendien draag ik niet de verantwoordelijkheid. Dus als je dit besluit: mijn zegen heb je, al ben ik het niet met je eens.’ Dat is op zich al een mooi ding: kunnen onderscheiden tussen mening en verantwoordelijkheid is niet iedereen gegeven.
Maar ’t was meer. Het was ook: verschil kunnen accepteren. ‘Jij vindt dit en ik vind dat. Nou best. Daarom hoeven we mekaar toch niet de tent uit te vechten?’ Zelden ontstond er gebekvecht over zulke kwesties. Dat was een mooi midden: accepteren dat op mijn website mijn regels gelden, glashard durven zeggen wat jij ervan vindt, en een oordeel nooit als nederlaag hoeven zien maar gewoon je positie bepleiten.
Wat wél erg is – als in: ingrijpend erg, ondoenlijk erg, nachten-wakker-liggend erg – is de respons van nabestaanden. Intimi van forumleden hebben zich geregeld woedend bij mij gemeld nadat hun vriend/in, familielid of lief zelfmoord had gepleegd, en zij nadien ontdekten dat hun vriend/in, familielid of lief op dit forum postte.
Er werd gedreigd: ik moest subiet alle referenties naar X verwijderen, of alle berichten van Y wissen, want anders zouden ze me wel weten te vinden. Er werd gezwaaid met aanklachten over dood door schuld, of over hulp bij zelfmoord. Er werd gefulmineerd dat het sowieso pervers was dat zo’n forum kon bestaan. Dat zette mensen maar aan tot zelfmoord, het ondermijnde de pogingen van de hulpverlening om tot iemand door te dringen. Dit forum was dodelijk.
Boze familieleden heb ik altijd te woord gestaan. Soms erg lang, soms erg vaak. De crux is dat het logisch is dat zij in eerste instantie volkomen onthutst, boos of verwijtend zijn. Het zal je maar gebeuren: iemand van wie je houdt, pleegt zelfmoord. Dat is al erg zat. Daarna ontdek je dat sommige mensen, van wie jij nog nooit hebt gehoord. wisten dat dat in de lucht hing. En die mensen deden gvd niks! Die hadden toch moeten ingrijpen? Dan is het toch hun schuld? En hoezo, een forum over zelfmoord? Daar praat je mekaar toch alleen maar verder het graf in?
Ik geloof oprecht dat pas wanneer zelfmoord an sich niet wordt veroordeeld – en je er vrijelijk over kunt spreken – er ruimte ontstaat om daar écht over na te denken. Hoe kun je uitzoeken of je hang naar zelfmoord een vlucht is of iets dat je echt wilt, wanneer iedereen elk gesprek daarover uit de weg gaat? Hoe kun je je geliefden, die oprecht wensen dat jouw depressies overgaan, zeggen dat jijzelf na twintig jaar van behandelingen simpelweg de energie niet meer hebt en geen hoop meer kunt opbrengen? Hoe kun je uitzoeken wat je eigen wens is, wanneer iedereen met we je rover probeert erover te praten, uit angst of schrik niet kan luisteren?
Hier accepteren we dat iemand het volste recht heeft om dood te gaan. Maar ook wij hopen dat onze stem, ons luisterend oor, onze vraag of onze arm om iemands schouder maakt dat hij of zij zich net wat beter voelt. Dat-ie weerbaarder wordt, onaantastbaarder, krachtiger – kortom: levenslustiger, robuuster, en een tikkie minder kwetsbaar.
Maar als wij – die zelfmoord als optie accepteren – er al ondersteboven van zijn dat iemand hier er toch een streep onder zet, hoe kunnen we het de familie en vrienden van zo iemand het in hemelsnaam kwalijk nemen dat zij ervan ondersteboven zijn? Want terwijl wij vaak al maandenlang hebben meegeleefd met iemands worsteling, hebben zij zelf dat dagelijkse gevecht verborgen gehouden voor hun intimi. Uit angst om niet begrepen te worden, uit angst om tegen hun zin opgenomen te worden, en ook: uit angst on hun intimi te kwetsen. (Veel mensen hier die dood wilden, deden ellenlang hun best om te zorgen dat hun dood niet als ‘aanklacht’ of ‘verwijt’ zou worden opgevat.)
Daar sta je dan, als nabestaande. Je voelt sowieso waarschijnlijk al dat je bent tekort geschoten, en je wilde je lief / je kind / je vader / je vriend zo graag weerhouden van die ultieme keus. Dat was al verrotte moeilijk, en dan ontdek je ineens dat er een groep mensen was – wiens bestaan je nu pas ontdekt – die helemaal niet zo ‘tegen’ was. Hebben zij die zelfmoord dan niet aangewakkerd, aangevuurd, of tenminste: niet onvoldoende tegengewerkt? Hebben zij, door zelfmoord als optie te accepteren, eigenlijk de dood van jouw intimus niet bespoedigd, of zelf in de hand gewerkt? Zijn ze uiteindelijk niet medeschuldig aan die zelfmoord?
Laat me jullie zeggen: zulke gesprekken met nabestaanden zijn kutgesprekken. Ze komen bovendien altijd onverwacht, en altijd ongelegen: bijvoorbeeld wanneer je net een boek aan het schrijven bent. Maar ja. Voor die nabestaanden kwam die zelfmoord ook altijd onverwacht, en ook altijd ongelegen…
Tot mijn verrassing bleken tot nu toe werkelijk alle nabestaanden – ondanks hun aanvankelijke (vanzelfsprekende, en o zo begrijpelijke) boosheid – na een paar dagen ook bevattelijk voor het idee dat je zelfmoord uiteindelijk altijd helemaal zelf pleegt. En dat hun vriend of kind of zus dat recht had, en dat je mensen niet tot in lengte der dagen tegen zichzelf in bescherming kan nemen. Dat we zelfmoord hier niet romantiseerden, maar juist onderzochten. Dat er wellicht sowieso geen externe ‘schuldigen’ zijn aan te wijzen voor iemands zelfmoord. Dat het – vooral als nabestaande – soms makkelijker is om te zoeken naar schuld en verantwoordelijkheid, dan om te aanvaarden dat we vaak machteloos staan tegenover het leed van anderen; en dat het allerergste is: te weten dat jouw liefde voor iemand niet volstaat om hem of haar in leven te houden. En dat dat wellicht de crux is: dat er een moment kan zijn dat zelfde de wetenschap van de pijn die jouw dood anderen berokkent, niet meer genoeg is om je aan het leven te lijmen.
Veel nabestaanden hebben me paf doen staan: ze waren in staat om van schrik, boosheid en verlies om te schakelen naar begrip.. De vrouw van Storm ontdekte pas hier dat haar man al maandenlang zijn zelfmoord aan het plannen was, en dat hij dat deed om haar een toekomst zonder schulden te kunnen geven. Ze was het nog steeds niet eens met zijn afweging, maar ze kon nu wel lezen met hoeveel liefde voor haar zijn besluit gepaard was gegaan. De moeder van Sandra was blij dat haar kind hier wou praten; dat had ze eerder niet gedurfd. Die berichten teruglezen gaf haar troost: haar kind was minder alleen geweest dan ze vreesde. De moeder van Ovide – al jarenlang bang dat haar kind zelfmoord zou plegen – ontleende troost aan de gesprekken met een forumlid dat Ovide inmiddels redelijk had leren kennen: nu wist ze tenminste joe haar zoon was gestorven.
En nee, dat maakt het nog steeds niet makkelijk. Want zelfs als iemand op zeker moment accepteert dat zijn of haar kind / zusje / etc hier troost vond, betekent dat niet dat ze het forum zelf vinden deugen. Nabestaanden kunnen altijd vinden dat dit forum hun naaste een kant heeft opgeduwd die zij niet wilden, of dat het forum teveel ‘leunde’ naar de kant van simpelweg zelfmoord plegen.
Niet alleen hebben ze het volste recht om dat te vinden, maar de laatste maanden vond ik dat zelf ook. Teveel aanmeldingen, teveel nieuwelingen die niet wilden praten maar slechts een adresje wilden, teveel doden in erg korte tijd. Het forum is nooit bedoeld geweest als quick fix om dood te gaan: het forum is wat mij betreft altijd bedoeld geweest als plek waar je je kon afvragen [i]of je dood wilde, en zo ja, waarom dan.
Dan kun je zeggen: laat de nieuwelingen maar buiten staan, dan kunnen wij – bestaande leden – hier fijn doorgaan. Ja, leuk bedacht. Maar ondertussen moet ik die verse aanmelders afwijzen en krijg ik hun teleurstelling, hun wanhoop en soms hun woede op mijn bordje. Een tijdje liet ik alle nieuwelingen binnen, maar er kwamen protesten vanuit het forum: teveel nieuwe mensen toelaten betekende dat niemand zich meer om hen bekommerde, en iedereen kreeg ineens het gevoel dat de hele boel los zand aan het worden was. Sindsdien heb ik een wachtlijst ingevoerd en liet ik maximaal twee of drie nieuwe leden per week binnen. Maar hoe vertel je iemand die wanhopig graag hier wil praten, dat-ie pas over vijf of zes weken aan de beurt is?
Anders gezegd: het forum vrat aan me. Vandaar mijn besluit om de boel dan liever maar helemaal te sluiten, juist ook omdat de stijgende populariteit en stijgende dodentallen maakten dat ik steeds meer het gevoel kreeg dat k alle grip aan het verliezen was. Dat terwijl alle verantwoordelijkheid toch heus nog steeds bij mij lag…
Dat het stopzetten van het forum voor de vaste bezoekers grote consequenties heeft, snap ik terdege. Ik heb de afgelopen dagen veel lieve – en soms ook wanhopige – mails en PB’tjes gehad. Sommige forumleden weten werkelijk niet waar ze nu naartoe kunnen: het voelt voor hen alsof ik ze van hun life line heb beroofd. Anderen zijn ook ontsteld, maar zagen dezelfde ontwikkeling als ik, en voelen zich inmiddels sterk genoeg om zich los te maken van het forum.
Hoe dan ook – lieve dames en heren, het spijt me dat dit moest gebeuren. Ik hoop oprecht dat jullie iets aan het forum hebben gehad, en ik hoop al even oprecht dat jullie elders een anker vinden. Het ga jullie goed, en laat me af en toe nog ’s weten hoe het je gaat…?
Bedankt.
Bedankt voor het forum,
bedankt voor je mooie teksten,
kortom, bedankt.
Ik heb nooit de nood gevoelt zelf deel te nemen aan het forum,
maar door eenvoudigweg mee te lezen, voelde ik mijzelf voor een keer toch een klein beetje begrepen.
Beste mw. Spaink,
Goed dat dit forum er was. Jammer dat u dit besluit heeft genomen.
Ik las hier enkel en ik zal ‘t missen.
Ik wens allen die hier een ‘thuis’ vonden het beste (ik neem er een op jullie gezondheid!).
Bedankt Karin!
Grtz M.
‘t Is wennen…
Na 2 jaar en 9 maanden een eerste nacht zonder forum…
Het waren mooie, zware, interessante, emotionele, vrolijke, aandoenlijke, irritante, blijmakende, enzovoorts nachten.
Vermoeiend, maar (meestal) de moeite waard.
‘k Heb er absoluut geen spijt van dat ik lid werd, maar het was een verstandig besluit om er een punt achter te zetten.
Bedankt voor het starten, het modereren… en het stoppen, Karin!
Met vriendelijke groet,
Henk.
je postings heb ik altijd gewaardeerd beste HenK,
net als bij vele op het forum.
cheers mate, ik hoop je nog wel eens te lezen ;)
net als dat ik de muziek zal missen… hoewel, eentje om het af te leren.
http://www.youtube.com/watch?v=TeI2cl3Sr7c
Hey Karin,
Goed idee, deze draad. ;) Nou kunnen we toch een beetje afkicken.
Ik heb, als verbannen lid, dankzij jou al mijn waardering voor je forum en het werk dat je eraan hebt gehad op het forum zelf kunnen uitspreken – ook op deze plek dank voor je medewerking daarvoor – dus die waardering hoef ik hier niet opnieuw uit te spreken, ook al zou ik best je ego nog een keertje willen strelen. :)
Ik heb er begrip voor dat je met het forum bent gestopt, want het werd voor jou een te zware opgaaf en je kon geen verantwoording meer dragen voor sommige dingen, die er de laatste tijd gebeurden, deels buiten jouw controle- en correctiemogelijkheden.
Toch vind ik het jammer dat je bent gestopt. Ik hoop dat je, nadat de tijd is gepasseerd, waarin het tumult wat kan wegechoën, dat je op je besluit terug komt en een andere, beter controleerbare, vorm voor een gespreksplatfor(u)m over dit onderwerp weet te vinden en te realiseren.
En je ziet: zelfs voor alleen-lezers, zoals hierboven Laurent en Marcus, is het forum belangrijk geweest. Dat wisten we natuurlijk al, maar het is leuk om dat bevestigd te zien.
Ikzelf werd na mijn ban noodgedwongen ook alleen-lezer, maar ik vond dat eigenlijk wel een rustige positie. Mijn neiging om iedereen, die van de helling af dreigde te glijden – zeker diegenen, die naar boven probeerden te klauteren – de hand te reiken, begon me op te breken, vooral doordat ik zelf ook op die helling stond, me vastgrijpend aan een plaatselijk boompje (en hoe lang houdt zo’n arm ding dat uit?). De tijd en de energie begonnen me te ontbreken, zeker bij het toenemende aantal leden.
Maar voorlopig voor jou: geniet van de rust en ga pas, nadat de echo’s zijn weggestorven, weer denken. :) Trek er eerst maar met je Canta op uit, brommend naar Zandvoort bijvoorbeeld.
Janus.
Mooi, uitgebalanceerd en complex verhaal. Dat je het ooit op je wilde nemen Karin, hulde!
Gelukkig zijn er nog reacties bewaard gebleven, bijv. onder het artikel ‘Zelfmoord gaat niet op recept’.
Misschien kan hier nog een link/ verwijzing komen daarnaar?
En ook naar een paar goede adressen (andere fora, 113 website en ander infobronnen?)
Heel veel dank voor alles!
Leeft magnani nog? Een omhelzing voor iedereen en ook voor haar in elk geval!
Karin, je bent een uniek en bijzonder mens.
Hallo Ans,
Leuk dat jij er ook weer even bij was op ‘t eind. Jij volgde het forum kennelijk ook nog dusdanig dat je de ophef en het opheffen in de gaten had. Het was mij bijna ontgaan.
Of Magnani nog leeft, dat weet ik niet, maar ik denk het wel. Ze schreef nog sporadisch – een paar maanden geleden nog – en voorzover ik haar nog gelezen heb ging het beter met haar dan in de tijd dat ze op het blog kwam en de eerste tijd op het forum. Maar als ze deze draad in de gaten krijgt, dan zegt ze er hopelijk zelf wat over.
Hartelijke groet, Janus.
Dank Janus. Ben altijd aan jullie blijven denken natuurlijk. En ik hoop zo dat het met magnani goed gaat. Veel liefs, Ans
Ja, jullie hadden wel wat samen. Wie weet horen we het nog van haar. Hagroe, J.
@Landy Thank you for the music… en je vriendelijke woorden, Arjan. Bedank Twister voor haar vriendelijke reactie in mijn richting op jullie nieuwe forum.
@Ans/Janus ‘k Heb Magnani een mailtje gestuurd op een oud adres waarvan ik niet weet of het nog in gebruik is. Zo ja, dan zal zij zich waarschijnlijk wel melden.
Met vriendelijke groet,
Henk.
Dank Henk! Ik blijf hopen. En ik blijf aan jullie allemaal denken.
Eerlijk gezegd ben ik blij dat ik de nieuwe leden (die nu dood zijn?) niet heb gekend, ik zou het heel moeilijk hebben gevonden. Het idee is al vreselijk dat van een forum mensen een voor een voorgoed wegblijven.
Sinds ik een ernstig te kort aan vitamine D ontdekte, gaat het een stuk beter met me. Iemand (was het Darela?) had er al eens over geschreven, dat het depressie kan veroorzaken.
Ik zorg nu dat ik lichamelijk in elk geval in conditie blijf, dat scheelt enorm.
Pas goed op jullie zelven!
Veel liefs, Ans.
Ps Heb nog even teruggezocht, en vond een van mijn laatste mailtjes:
Lieve …
Ik vind het heel moeilijk andermans doodswens te horen en te lezen op het blog, het maakt me erg verdrietig. Ik begrijp het wel als iemand erg ellendig is, maar het is bijna nooit je eigen fout, daarom vind ik het zo erg! Het is meestal iemand anders die iets naars heeft gedaan, of de opvoeding die totaal mis is gegaan. Of je hebt een ziekte of handicap waar je niets aan kunt doen.
Het enige wat ik mezelf zou kunnen verwijten is dat ik soms niet genoeg initiatief en actie onderneem. Daar wil ik nu verandering inbrengen. Het is niet mijn fout dat ik zo onzeker ben en dat ik mezelf nooit goed genoeg vind, dus nu wil ik alles doen om mezelf te helpen en niet nog meer en langer tegen te werken.
Ik wil niet te veel verwachten van het leven, maar ik wil ook niet meer te min over mezelf doen en denken.
Nou, tijd om te stoppen en me op de toekomst te richten, geen Karin’s blog meer voor mij, het helpt mij niet.
Heel veel goeds en liefs, we hebben het verdiend!
Ans.
zeg!
ben ik er even niet stoort de hele boel in mekaar.ts.ts ts.
ik hoor ik woord gezocht.sorry.
ik ben er nog.maar mijn lichaam doet het meeste werk.ik laat me gewoon meeslepen. niet denken.niks mag te diep gaan.alles oppervlakkig houden.ik ben dan net een boom die al onnodige ballast afstoot.alle energie gaat nu naar mij.
huis.tuin.werk(kon eindelijk met mijn opleiding beginnen)kinderen.op mezelf letten en verzorgen…..
volgende week wordt ik 40.nee voor mij een blije dag.alles gaat zo als verwacht.nog 5/6 jaar .en een diploma verder ,en ik ben erg benieuwd om te zien wat ik dan weer uithaal.
maar ik denk zeker aan jullie.en ik hoop we lezen of horen nog af en toe van mekaar.
en wie niet zonder me kan.(wat ik natuurlijk totaal begrijp)
paul en karin hebben misschien nog mijn e-mailadres.
je krijgt zeker antwoord.ook is het niet altijd meteen.
henk.ans .thian. elmo en paultje ….en all die anderen.jullie weten wie ik bedoel.lieve groeten en bedankt voor jullie antwoorden en begrip.
Jaaaaaa Magnani. Godzijdank. Ik lees met tranen in mijn ogen, ook door je humor! En wat schrijf je mooi. En wat doe je het goed. Ben helemaal trots en ontzettend blij. You go girl! Gaaf.
@ Magnani (14)
C: “zeg!
ben ik er even niet stort de hele boel in mekaar.ts.ts ts.”
*Humor* !!! Wie humor heeft, leeft. Nou ja, wie geen humor heeft, ook, maar die leeft een stuk minder leuk.
Fantastisch verhaal, Magnani, en gefeliciteerd.
Janus.
@Ans Met je geheugen is in ieder geval weinig mis, Ans. Het was inderdaad Darella/CiNNer, die daar inmiddels alweer drie geleden over schreef.
Mooi, dat het je (o.a.) door de vitamine D weer beter gaat. Houen zo!
Cinner heeft overigens een aardige blog… http://www.cinner.com/
Mooi mailtje trouwens!
@Magnani Bedankt, dat je met name Ans haar ongerustheid hebt weggenomen.
Fijn, dat je voor jezelf de beste methode gevonden hebt om zover te komen dat zelfs je VEERTIGSTE verjaardag een blije dag wordt! ;-)
Tot ‘ziens’!
Ik ken het forum pas sinds 2 maanden, maar de moed om in te loggen had ik niet. Bang om herkend te worden en misschien ook wel om contacten te leggen die fataal zouden kunnen zijn. Maar het gaf toch ook steun, dat ik niet de enige ben (wist ik natuurlijk wel) die niet gelukkig is in het leven. 20 jaar min of minder zware depressies maken het leven erg zwaar. Ik vond het zelf prettig dat ik de stukjes mee kon lezen zonder lid te worden. Heel moedig van degenen die uiteindelijk het leven lieten, stiekem ben ik ook jaloers, zij hebben de strijd gehad.
Ik hoop de moed er in te houden voor mijn dierbare naasten.
Ik denk wel dat het goed is van je Karin, het forum te stoppen.Hoewel heel veel mensen steun hebben gehad aan het forum, er kan wel makkelijker een drempel worden overschreden, voor de een zal dat goed zijn, voor de ander komt er misschien toch een tijd dat het leven dragelijk zal zijn.
Fijn om even wat van je te horen Magnani!
Begrijp nog steeds je besluit Karin hoewel ik het wel moeilijk vind.
Al die mensen met hun verhaal, hoe ze elkaar steunden.
hoeveel compassie er hier werd uitgedeeld,…
Prachtig geformuleerd Karin en dat was wat het was
Marije
@17 Henk, ik had laatst een beetje zitten terugbladeren. Darella schreef iets over vitamine D bij de reacties onder ‘Zelfmoord gaat niet op recept’.
Dus, helaas, was het niet mijn onfeilbare geheugen. Als ik al mijn succesjes nu juist iets beter zou onthouden, haha, zou hoop schelen!
Henk ik heb er overigens veel aan gehad dat jij vaak schreef: we zijn hier maar even. Zo mooi relativerend vind ik dat.
In dat licht, of ‘van bovenaf bekeken’: Ik las dat er morgenochtend voor het laatst deze eeuw een ‘venusovergang’ is. Het feit dringt zich dan weer eens op dat we in een gigantisch zonnestelsel leven waarin piepkleine planeetjes als stofvlokjes rond een majestueuze zon draaien… een hele geruststelling :-))
http://www.astronomie.nl/venusovergang
Verschrikkelijk jammer, Karin. Ik ben bereid om als moderator van dit forum op te treden.
Nemo
@21 Ans Om precies te zijn “We zijn hier maar net en we blijven maar even”.
Persoonlijk vind ik het wel iets komisch hebben, de positie die de diersoort mens zichzelf toekent in een universum, dat op zich misschien een zandkorrel is in een nog veel groter geheel.
Met steeds weer nieuwe geleerden en/of ‘geleerden’, die met hun “theory of everything” antwoorden bedenken op vragen, die onbeantwoordbaar zijn en zullen blijven en daarbij de bedenkers van religies naar de kroon steken.
Nou ja, met ‘laat iedereen zijn/haar eigen waarheid verzinnen’ krijg je geen leerstoel en ook geen volgelingen… en de mens kan nu eenmaal slecht tegen onbeantwoorde vragen…
Mooi, dat je veel aan hebt gehad… en het ook nog schrijft.
Bedankt daarvoor!
“It is your mind that creates this world” van de Boeddha herhaal ik ook nog maar een keer… dat lag destijds wat minder goed ‘in de groep’. :-)
Oktober 2009… de tijd vliegt.
Het ga je zo goed als mogelijk, Ans.
Met vriendelijke groet,
Henk.
@23 Pleasure Henk! Inderdaad geweldig om het zo te bezien. Vannacht reisde ik op venus langs de zon en glimlachte naar de aarde :-)
Over die Boeddha discussie, haha, nee, laten we maar niet wéér beginnen en het erop houden dat ‘je de omstandigheden en gegeven feiten (en andermans k..gedrag excusez le mot) in het leven niet kiest, maar wél kunt proberen te sturen hoe je er zo goed mogelijk mee omgaat’. Niet waar, ja toch?
(Boeddha is volgens mij trouwens een luie papzak, een egoïst die zich van niets en niemand iets aantrekt en lekker laf op z’n reet blijft zitten en een steeds dikkere bierbuik krijgt. Maar dat ter zijde, want misschien kunnen we tóch iets van hem leren? :-))
Zojuist best een mooie film gezien, ‘Remember me’.
Met daarin woorden van Ghandi die wel heel mooi zijn (verder ben ik trouwens niet zo’n fan van hem, omdat hij z’n vrouw sloeg, klein detail in het leven van deze vredelievende man, afijn).
“Whatever you do in life will be insignificant
but it is very important that you do it
because nobody else will”
Nog een mooi beeld om aan vast te houden… Ik bovenop het stipje Venus rond de zon, terwijl ik opschrijf hoe mooi het uitzicht op de aarde is…
Totaal onbelangrijk, maar niemand anders doet het ;-)
“Vandaag dacht ik bij mezelf… (morrege bij me zuster)”
Gisteren was de trouwdag van mijne (God hebbe hunne zielen – en als-Ie Zijn best niet gruwelijk doet dan heeft Hij ruzie) dierb’re liefhebbende ouders.
Hun schuld is het niet. Dat ik er ben. … .. . Is.
En als: hebben ze naar vermogen getracht mij welkom te doen voelen.
Opvoeden. Boerenverstand. Reflectie.
Toch moet iemand zich (voor eigen gemoedsrust) niet ál te veel afvragen. Doen.
Doen wat ook moet gedaan worden. Fouten maken.
“Roken is dodelijk. Fumer tue. Rauchen ist tödlich
“Vandaag dacht ik bij mezelf… (morrege bij me zuster)”
Gisteren was de trouwdag van mijne (God hebbe hunne zielen – en als-Ie Zijn best niet gruwelijk doet dan heeft Hij ruzie) dierb’re liefhebbende ouders.
Hun schuld is het niet. Dat ik er ben. … .. . Is.
En als: hebben ze naar vermogen getracht mij welkom te doen voelen.
Opvoeden. Boerenverstand. Reflectie.
Toch moet iemand zich (voor eigen gemoedsrust) niet ál te veel afvragen. Doen.
Doen wat ook moet gedaan worden. Fouten maken.
“Roken is dodelijk. Fumer tue. Rauchen ist tödlich
(computer crash – revisie-voor zover mogelijk (ik was milder, eerst))
een inhoudsloos amendement op: “geboren worden is dodelijk”
Origenes zijn vaststelling, eerder deze week, voegt daar weinig aan toe.
Leven; dat is niX: zoek maar op. Dat iemand daar in de tussentijd nogal het nodige poelijzier aan beleven kan; staat buiten kijf.
Maar het kan zoveel pijn doen. Veelsteveel.
Dat zou verboden moeten worden.
net als zelfmoord
ambigue, hè?
Hmm, een einde van een tijdperk. Whatever else, ‘t heeft sommige mensen ook goed gedaan. :)
@ HenK (23),
Karin heeft mijn posts in antwoord op jouw 23 en de 24 van Ans hier naar de Afvalbak verplaatst. Op zich was dat juist, want er zaten inmiddels overwegend uitweidingen in, die off topic werden in deze draad. Maar er is wel degelijk een relatie met het zelfmoordforum. Niet alleen omdat deze discussie daar indertijd is ontstaan, zoals je terecht schreef, maar er is vooral een relatie met mensen, die suïcidaal zijn in het algemeen.
Voor hén kan de stelling “It is your mind that creates this world” een klap in hun gezicht zijn, als je deze niet zorgvuldig toelicht. En die toelichting ontbrak van jouw kant toendertijd in eerste instantie – als ook later op het forum en ook hierboven weer – en dat was de reden dat ik er zo fel op reageerde.
Het is niet nodig mijn tegenargumenten nogmaals hier te herhalen. Daarvoor kan ik de belangstellenden nu verwijzen naar:
http://www.spaink.net/2011/08/16/afvalbak/ , vanaf post 223. (Met dank aan Karin voor de Afvalbak, dat is beter dan zomaar verwijderen.)
Ik overweeg daar alsnog wat dieper in te gaan op wat ook jij daar schreef, maar als ik dat doe, dan doe ik dat later. Voetbal is ook, ehh,,,,,, wás het leuk? :((
Groet, Janus.
Ik ben een nieuw forum begonnen.. zelfde soort opzet, voor mensen met een doodswens en hun naasten
Ehhh, voor wie die truc niet kent: Klik even op Hedwich’s naam.
Hee mensen.. woow,
Ik was niet vaak op het forum, kwam meestal maar 1 keer in de maand kijken, maar het voelt raar om dit te zien gebeuren.
Ik ga het missen, en ook de mensen die me gesteund hebben, echt waar.
Bedankt allemaal!
Groetjes, Horizon. <3
karin bedankt,
Ik ben maar even lid geweest, zat heel diep in een dal…
Ik ben vertrokken zonder iets te laten weten en ik dacht vandaag, ik moet de fijne, lieve, confronterende mensen op het forum wel nog laten weten dat ik het heb gered.
Mijn angst vooor het leven kan ik nu onder ogen zien.
En delen met mijn “echte” omgeving.
Het forum en de mensen die hier op posten hebben mij hierbij geholpen.
Echt geholpen, dankzij het delen zonder te worden afgekeurd heb ik de schroom van me kunnen afzetten en ben ik het leven aangegaan.
ik merk dat het me raakt dat t forum dicht is, de tranen staan in mijn ogen. ik kan weer huilen, ik kan weer voelen.
THANKS!!!!!
Vannelle
Vannelle, goedte horen dat jedoor het dal heen bent en nu weer opklautert…
Horizon: hou vol!
Omdat ik het niet altijd aan kon, kwam ik in periodes terug lezen. Vandaar dat ik nu pas zie dat het forum is opgeheven. Begrijp goed waarom het opgeheven is en kan me er wel achter scharen. Maar vind het tegelijkertijd stiekem wel jammer. Denk dat deze plek als enige écht ruimte gaf om werkelijk over alles te kunnen praten. In elk geval is dat het geweest.
Zelf ben ik nabestaande maar ook ik heb erg, erg veel aan het forum gehad. Aan jullie gehad. Het bracht me waar ik enorm naar op zoek was, een mogelijkheid om alles te kunnen vertellen zonder welke censuur dan ook en jullie hebben me geholpen mijn begrip weer terug te vinden. Hoop dat het iedereen die er nog wel is, goed zal vergaan.
@Ans: Dat was ik! Aanvankelijk ‘anoniem’ gepost als Darella en daarna mijn eigen nickname CiNNeR weer aangenomen. Blij om te horen dat je baat hebt bij de vitamine D. Een vitamine waarbij een tekort allerlei klachten kan aangeven, waarbij ook flink depressie. Overigens kan een B12 tekort ook psychisch problemen geven.
@Karin: je bent een fantastisch goed mens!
Ik was geen lid van het forum, maar heb sinds vorig jaar november dagelijks meegelezen. Klinkt misschien raar, maar het was fijn om te lezen dat ik niet de enige ben met een doodswens/gedachte. Maar vooral de discussie en mogelijkheid om te praten/lezen over suicide. In het dagelijks leven eigenlijk niet te doen. Mensen hebben geen idee hoe ze moeten reageren. Veel onbegrip en ontwetenheid. Het leven is een gift, geen plicht.
In de korte tijd dat ik heb meegelezen vond ik er steun, en ik begrijp dat het forum is opgeheven. Misschien in de toekomst een nieuw forum, ik hoop het.
Bedankt allemaal, succes en sterkte!
Groet, Qui
Hallo Qui,
Een ander forum kan je hier vinden:
http://instrumenttune.com/forum/
Maar daar kan je op een paar minder belangrijke pagina’s na, niet meelezen. Dan moet je je aanmelden. Ik geloof dat het niet de bedoeling is dat mensen er alleen komen meelezen, maar ik zou me, als ik jou was toch aanmelden en dan met de beheerder Hedwich overleggen of je toch kan meelezen.
Helaas staan er op de homepage geen contactgegevens, maar als je via ‘Waarom dit forum’ nog een keer verder doorklikt, dan vind je onderaan die pagina een emailadres. Dan kan je van te voren vragen of je kan meelezen of niet en hoe het dan verder gaat, maar ik mag een boon zijn, als je niet zou mogen meelezen. :)
Ik schat in dat als je in je kennismakingsstukje vertelt, waarom je liever alleen meeleest, dat niemand daar bezwaar tegen zal hebben. Het gaat er dacht ik vrnl om dat ze weten dat je er bent. Verder kan Hedwich je informeren, mail haar maar.
Groet en succes, Janus.
Een reden voor mij om me niet aan te melden bij een ander forum, is dat ik denk dat je er dan helemáál dagelijks mee bezig blijft. Je richt al je aandacht op dat ene gevoel en die ene gedachte, alsof er een vergrootglas op wordt gezet. Alsof je niets anders bent dan alleen je donkere gedachte.
Terwijl als ik maar even aan iets anders denk, kan het ook heel vluchtig zijn. Daarom heeft het mij enorm geholpen om juist niet meer op het forum te lezen en te schrijven. En te proberen mijn gedachten wat beter te sturen. En zo wil ik het houden, als een gedachtenvleugje dat zo nu en dan voorbij komt.
Wat ik bijvoorbeeld liever wil lezen is het nieuwe boek van Verhaeghe, een Belgische psychiater, ‘Identiteit’, over hoe veel psychische problemen met eenzaamheid te maken hebben.
Hoi Ans,
Ik ben het eens met wat je schrijft in 38. Als je je ergens op focust, dan ontstaat idd een vergrotende werking en dat is lang niet altijd gunstig. Ik had de neiging om erin te verzuipen, te trachten iedereen een hart onder de riem te steken, wetend vanuit mezelf hoe hard de mensen dat nodig hadden en hebben. Daarom was ik indertijd op een bepaalde manier opgelucht dat ik van Karin’s forum door haar verbannen werd, ook al was ik er aan de andere kant niet blij mee.
Maar toen ik begon te schrijven op Karin’s eerste zm draad, toen heeft het mij wel heel veel geholpen, want ik zat er toen wel heel erg klem mee. Te weten dat er anderen zijn met dezelfde gevoelens, erover te kunnen praten, dat luchtte enorm op. Ik was niet de enige, die ‘gek’ was.
Maar op een gegeven moment – hoe gek het ook is om dat te zeggen – verliest ook die legitimerende werking zijn kracht ahw. En dan moet je toch verder. Tegenwicht zoeken voor het duistere is dan de enige optie, ook al is dat lang niet makkelijk.
Maar het is jammer dat er niet meer zo’n openbaar leesbaar forum of blog is, voorzover ik weet tenminste. Velen hadden daar, bijkens Qui en ook bijvoorbeeld Laurent (1) en Marcus (2), al heel veel aan. En sommigen – Maria 18 – wilden niet schrijven ivm de angst voor herkenning, dus dat is ook een reden.
Maar die openbaarheid had ook in zichzelf keerzijden, zoals gebleken is, maar volgens mij zat het ‘kwaad’ toch vooral in de PB’s. Daardoor gebeurden er achter de schermen dingen, die zich aan de controle onttrokken. Ik blijf het jammer vinden dat Karin haar forum gesloten heeft, maar het is niet anders.
Lijkt me interessant, dat boek ‘Identiteit’ van die Belgische psychiater. Ook ik denk dat veel psychische problemen met eenzaamheid te maken hebben. We zijn immers kuddedieren. Ik denk dat dat ook de reden is dat zoveel mensen zoveel shit van anderen accepteren: ze willen er toch liever bij horen dan ruzie te krijgen met het risico uitgestoten te worden. Toch is shit accepteren erg ongezond, maar het juiste midden vinden is moeilijk.
Hartelijke groet, Janus.
Even in aanvulling op Janus bericht;
Het is prima als je lid wordt van mijn forum als je alleen wilt meelezen, ik vraag wel iedereen even een berichtje te plaatsen als ze nieuw zijn. Hier alleen zeggen ‘Ik lees mee’ is ook prima. Er zijn meerdere mensen die regelmatig inloggen en nooit iets posten op het eerste bericht na en tot nu toe vindt iedereen dit prima.
Groetjes
Heel mooi, Hedwich, je aanvulling. Alom duidelijkheid nu.
Groet en succes met je forum, Janus.
Goed nieuws voor iedereen die wel eens aan zelfmoord denkt of dacht:
“The Fascist accepts and loves life; he rejects and despises suicide as cowardly.”
— Benito Mussolini, The Doctrine of Fascism, 1933
Wat je dan ook allemaal wel moge zijn, je bent in elk geval geen fascist. Het werpt bovendien, meen ik, enig licht op de aard van mensen die zoiets werkelijk uit hun muil kunnen krijgen.
42
Die gasten waren totaal gestoord, hun visie volledig vertroebeld en rammelend aan alle kanten. Hitler pleegde toch zelfmoord?! Als je daar trouwens iets voor nodig hebt dan is het wel moed. Overigens zou je die daad vanuit bepaalde uitleg heel goed fascistisch kunnen noemen. Het individu heeft in die visie immers überhaupt geen afzonderlijk bestaansrecht.
En nu??;(
Karin???????????
Paniek hier!
JPaul Thian Elmo Henk Magnani Karin!!
Ik dufde niet meer te komen ivm Elmo?? is ze er nog???
Middels 3 serieuze zm pogingen gedaan;( ben de pijn en t stijden zooo moe.
Ik mis JPaul heel erg!!!!!!!!!;(;(((
Lieve Karin help! Jij maakte het verschil weeet je!!
xxx verdrietige onkruid ;(
JPaul ik zag je toen ik op een naam klikte en weet niet meer of ik die ken:(
Heb me aangemeld Karin!!!!!
pfff nu hopen snel goedkeuring!!
TNX Hedwich soooo much!!!!!
heel veel sterkte onkruid
liefs thian
Thian!!!!
Hoe gaat het met je????
Vraag ajb aan Karin naar mijn email!!!
Lief dat je reageert!! tnx xxxxx
ach wat darm aandoeningen erbij een heleboel dat ik niet mag eten
veel onduidelijkheid nog wat wel, en een duimspalk enzo
wat dingen om niet alleen naar flessen en potten te hoeven kijken
maar ook ze open te krijgen
in strijd voor thuiszorg en vervoer
verder gaat het prima,
net bezig met kerstkaarten
en weer een zeepslinger opgehangen
de katjes maken het glorieus
mijn email…, dat gaat me te ver
maar wens je alle goeds en hoopp dat je inmiddels actief op een forum bent
liefs thian
blij te horen:)
ga je ook op forum? groetjes
dank je wel onkruidje
niet op een zelfmoord forum ieder geval
dat hoop ik voorbij te zijn
en het zou niet goed zijn daarin te blijven hangen
ik ben hard aan het werk
en zoek iets wat er bij past
heel veel sterkte
liefs
thian
Thian,
Fijn iets van je te lezen,
knuffel
super van je trots op je xxx
Hoi Karin,
Ik vind het heel erg jammer dat dit forum is gestopt, met name omdat er geen ander soortgelijk forum is. Maar toch snap ik deze beslissing en het is misschien beter. Ik ben je dankbaar voor wie je bent en dat je ons begrijpt.
Een poging tot een soortgelijk forum.. klik op mijn naam
ik wil van me leven af maar hoe ik heb al een verhaal geschreven zal het late horen.
sorry mensen die ik achter laat het word me te veel ik wil stoppen met leven alles wat ik doe gaat fout niks doe ik goed niemand neemt me zoals ik ben behalve me 2 buurmannen deze brief zal als een schok komen maar het is het beste zo iedereen is blij als ik dood ben
Dag mensen,
Een kort bericht van mij, ik ben er nog. Alive and kicking! Het kan verkeren in een mensenleven. Ik heb van de liefde mogen proeven en daardoor ook van het leven. Mooi, maar ook angstig.
Maar mooi genoeg om te blijven vechten.
Keep your heads up
Rooftop
rooftop!!
wat goed,
wat fijn te lezen
heel veel goeds gewenst
en heel veel liefde
liefs thian
marco dat denken veel mensen
maar blijkt zelden de waarheid
zoek hulp is mijn boodschap
googel op: 113 online, het is anoniem
en je kunt gewoon even praten
thian
Ben even geschokt. Het was al een tijdje geleden dat ik nog eens hier op de website kwam en dan zie je dat het forum stop is gezet. Spijtige zaak, maar begrijpbaar. Een andere soort forum zou ook wel leuk zijn. Of iets totaal anders: iets nieuws, iets dat uniek is. Ik hoop wel voor alle forumleden, inclusief mezelf dat als ik iets van informatie nodig zou hebben of een mening zou willen vragen dat die ergens makkelijk terecht kunnen. Waarmee ik eigenlijk nog een zeg, dat ik het spijtig vind, maar er zijn genoeg websites op het wereldwijde web waar je over soortgelijke zaken kan discussiëren. Ik vind het erg bewonderenswaardig wat spaink gedaan heeft. dank u.
Een half jaar is meer dan ‘een tijdje’, maar ‘k vind het leuk dat je je even ‘meldt’… en daarmee laat zien dat je de brief die je anderhalf jaar geleden schreef nog niet verstuurd hebt.
Samco… alive and kicking.
Of de kwaliteit van de informatie en de mening net zo doordacht is als op het forum, weet ik niet… ;-), maar Hedwich/Melomaan heeft wel een soort doorstart gemaakt, waar je, indien gewenst, zeker welkom zou zijn (zie @54).
Het ga je zo goed als mogelijk, joh!
Met vriendelijke groet,
HenK (voorbijganger!)
Samco; hallo!, en goedendag! PassanT. Goed, weer van jullie te horen.
Hoe vaart gijlieden?
Het varen is even geleden, maar voor de rest http://www.youtube.com/watch?v=dX96lU8dWpI Alive… and sometimes kicking!
En jij, weer richting Beieren geweest of kon je niet gemist worden op ‘het andere forum’? :-)
http://www.youtube.com/watch?v=xgPbPF_Y-PY
Ik was erbij, tranen met tuiten. Onbedaarlijk heb ik daar zitten janken. Janken om het forum, janken om Gimmick, om alle anderen.
Janken om mezelf, een forum waar ik nooit iemand anders dan psych over kan vertellen. Over rooftop.
Janken om rooftop. Om de dood, om het leven. Kut, wat doet het soms nog pijn.
kNusje voor jou, Roofie
je mag er zijn rooftop
denk aan je
liefs thian
Van 26 augustus 2009 tot en met 1 juni 2012… 2 jaar en 9 maanden speelde ‘het forum’ een rol in m’n leven… werd er lief en leed gedeeld… gelachen en gehuild.
En nu is het, afgezien van een paar leden waar ik nog contact mee heb, vooral een herinnering aan het worden. Helaas geen onverdeeld mooie, maar… ‘t is niet anders. Je zou er een boek over kunnen schrijven… over hen die de kracht vonden om door te gaan… over hen die steun zochten en vonden in de laatste periode van hun leven… over vriendschappen en ‘vriendschappen’… over diepe gedachten en vlotte babbels… over Bent, Joop, Sandra, Ellen, ‘Zwaan’, Sandra, Fran en anderen… over wat er langzaam maar zeker anders werd.
Je zou er een boek over kunnen schrijven, maar het lijkt me verstandiger om dat niet te doen. Zodat iedereen zijn/haar eigen herinnering kan bewaren en wellicht koesteren.
Met, ter afsluiting, een vriendelijke groet aan allen die me dierbaar waren/zijn,
Henk.
tja, ik leef nog en ga trouwen volgend jaar.
wie had dat kunnen denken toen ik op het forum kwam. daarna met Cookie een vervang forum opgezet, meis, als je meeleest, laat wat van je horen. wie haar mobiel nummer heeft, ik zou die graag willen voor contact met haar.
Landy, long time no see…, but so good to see you :-)
wat goed om te horen dat je een married man gaat worden !
geen telefoonnummer, maar wellicht kun je Cookie via skype vinden.
take care, Elmo
Tja, internet wat goed werkt ontbreekt het hier aan in Engeland. Ik zal haar vinden en zaken afhandelen als beloofd. Skype … Toch proberen. Cheers and thans from a wet and sh*tty England.
Wie weet hoe het met Emma is? Ik heb haar al verschillende keren gemaild, maar krijg geen reactie terug. Ik maak me zorgen..
Roof
lieve rooftop
ik weet het niet, heb geen mail van haar en mijn email adres ligt plat
door een of andere fout al een poosje
ik hoop dat het goed met haar gaat en met jou ook
liefs thian
Het gaat niet over hebben, hooguit over krijgen.
Alléén ben ik degene die nooit praat,
Maar met jou kan ik zwijgen.
Over wat voorbij is en nooit overgaat.
Over mijn vader, over een vroegere vrouw.
Over hoe verliezen kan verrijken.
Neem een kind dat zijn eerste stappen zet.
Het gaat niet over vasthouden, maar
Over -zou ik?- loslaten en lang kijken.
(Cadeau, Herman De Coninck)
(Nieuwjaars-)Cadeau voor wie nog nog wel eens aan me denkt, wat me zowel verrast als charmeert. Ik misprijs mezelf voor het feit dat ik te weinig in staat ben om goede contacten te onderhouden (ook al ben ik meester in het koesteren van goede herinneringen.) Ik kan ‘loslaten’, als het moet zeker, maar misschien ‘niet lang kijken’. Of ‘laat ik gewoon vallen’, en gebruik ik hiervoor valse voorwendselen. Onmacht, of angst. Of schaamte of wat? Praat ik me hier goed als ik jullie verzeker dat ik nog heel veel, en met warme gevoelens, aan jullie denk? Wellicht niet.
Maar goed:
Maak je zeker geen zorgen, dat doe ikzelf al genoeg over mezelf.
Het gaat redelijk, af en toe zelfs goed, soms ook minder; maar enfin: ik leef en lijd, en soms -zij het zelden- dans ik.
Zijn gangetje dus. Voortgestuwd door zowel angsten als nieuwsgierigheid lijkt het leven aan mij voorbij te razen, niettegenstaande ik toch het gevoel heb dat ik weinig tot niet echt leef en be-leef, en alles vaak stil blijft staan. Contradictie: zal aan mezelf liggen.
(In elk geval word ik met de dag steeds meer verbaasd over de wereld, de mensen en mezelf….)
Misschien moet ik maar eens iets nuttigs gaan doen. Maar ik beloof niks.
Hou jullie
Veel kracht in het nieuwe jaar
gelukkig….. Emma is still here !
ik hoop dat je veel zult dansen dit jaar emma
dank je voor je bericht, fijn
verbazing is goed denk ik
en er zullen altijd hobbels en kuilen zijn
heel veel goeds gewenst
liefs thian
Emma!!
Blij je te lezen. Er zijn mensen van het forum die voor altijd een plekje in mijn hart (en ziel wellicht ook) zullen houden. Jullie hebben ontzettend veel voor mij betekend in een heel donkere periode. De mist is weg, maar wat terug is gekomen is de angst voor terugval. Angst voor mist is soms beklemmender dan de mist op zich.
Maar Emma! Dans, dans, ween, dans, ween, vecht. Maar dans en draai ontzettend veel muziek lieve Emma.
mis het oude forum;(
Beste Onkruid: meld jezelf weer eens waar je daarna nog wel – en ook nét zo welkom – was. Laat toch tenminste iets weten asjeblief…
(En hallo Emanuela)
Het lijkt hier wel een reunie
Van overlevenden :)
Het is prettig, om tekenen van leven te lezen.
Ik zal mijn steentje bijdragen.
carpe diem quam minimum credula postero “lees ik hier net op de wikipedia”
met gelukkig voor mij, de letterlijke vertaling.
pluk de dag en reken zo min mogelijk op morgen.
Evenals Couperus zijner interpretatie.
pluk den dag. Dweep en droom niet met de schim van het Verleden en wees niet bang
voor het spook van de Toekomst, maar sla de verliefde armen vast om het levende,
gloeiende Heden.
http://www.youtube.com/watch?v=uCgQuj8v2gg&feature=related
Allez schrijvenden het ga jullie goed.
Plaatjes, Gérard, plaatjes; -> Clouds & Sunrises: Meddle.
En hallo! (Wish You Were Here)
verliefde armen om het heden nog wel, geert
er is een tijd geweest dat ik het hier en nu afschuwlijk vond
omdat de dagen niet te dragen waren
maar dat kan veranderen dus
ik ben niet meer destructief, helemaal niet meer
na 42 jaar, er is genoeg om aan te werken
dat wel maar het heden, kom maar op
nog niet met verliefde armen hoor
maar wel met een lijst van 55 dingen (opdracht) waar ik blij van wordt
daar mag ik een collage enzo van maken
enne ik heb fantastisch vervoer, jippie! echt goed
andere zorgverzekeraar en het was zo gepiept
er staatvzoveel op stapel,
aangepaste schoenen, met 3 sm onder 1 kant extra, miste ik
of heb ik te veel, net hoe je het bekijkt, aangepaste fiets
zodat ik het asfast niet kus
de poezebeesten zijn geweldig en eten gedroogde kip
zomaar even een stukje van mij
euhhh dat ik nog leef voor insiders
liefs thian
Wat een heerlijk bericht, Thian!
dank je karin :) vindt ik ook
en gun ik iedereen !
Hoi Thian, fijn dat je hier even een berichtje typt. Mis jouw stukjes best wel, maar ben erg blij dat je er nog bent (was ff schrikken vandaag) en dat het goed gaat. Succes met de 55 dingen!
Thian wat goed om te lezen dat je er nog bent en dat het goed met je gaat!.
lief van jullie laro en pietje
ik hoop dat het ook goed met jullie gaat
gefeliciteerd thian,
ik lees het een beetje laat , maar goed.
volhouden geeft dus toch verbetering, ik mag hopen voor vele overlevers van het forum.
gegroet, een knuf op veilige afstand en geniet een beetje, voor dat je het weet is het lente.
Jpaul;(
Ik vind het niet fijn daar en wil zooograag dood! Kanker kut planeet!
ik vind je woorden niet zo prettig
mischien zou je het anders kunnen zeggen onkruid?
2 van de laatste 3 bedoel ik
Nee
@thian weet niet hoe bericht moet bewerken dus kan niet niet weghalen..oefff
kan ook niet, is geen forum
is goed zo, is niet anders je bedoeling is wel duidelijk nu denk ik
is een rot ziekte
veel mensen die hier komen hebben het
of hebben het gehad
of naasten
erg he,
liefs thian
Weet der alles van thian.en nee never bedoeling iemand
Te kwetsen.
Echt een frustratie uitspraak! Tnx
Is er iemand die een betrouwbare ( buitenlandse) apotheeks site weet waar je betrouwbaar medicijnen kunt bestellen?
@Marijke,
Om welke medicatie gaat het?
‘Zomaar’… http://www.youtube.com/watch?v=9jg4ekLG9Zo
Beste @onkruid
Ik zou graag depronal willen bestellen.
BVD
Groet
@Marijke; je kunt via de reacties onder dit artikel geen medicatie bestellen
Beste @Hedwich,
Ik werd via een site waar ze advies geven verwezen naar deze site.
Zou je mij kunnen vertellen op welke andere manier ik erachter zou kunnen komen?
Groetjes
Marijke, als je medicatie zoekt moet je net als iedereen heel goed zoeken via google, of ze voorgeschreven krijgen van een arts. Depronal kan je alleen met een recept halen, of je kunt (illegaal) via internetapotheken het middel proberen te bestellen, maar dan weet je nooit zeker of je de juiste medicatie krijgt.
Het komt er dus op neer dat je veel moet googelen en op de een of andere manier erachter moet zien te komen of je het ‘echte’ middel hebt gekregen. Via de NVVE kan je medicatie laten testen op echtheid.
Je werd misschien hierheen verwezen, omdat hier eerst een forum was voor mensen met een doodswens, deze is opgeheven.
je kunt ook contact opnemen met de einder
voor informatie
maar zult het toch zelf moeten doen
Wat fijn om hier toch weer wat mensen te “lezen”.
Ik weet niet of jullie je mij nog herinneren, ik vele van jullie in ieder geval wel.
Lang geen beschikking over internet gehad en nu ik dat wel weer heb toch weer even hier kijken.
Het blijft vreemd zonder het forum, ik mis het enorm..
fijn jou te lezen tired, heb ook aan jou gedacht
en dan doe ik het zo goed op de wondelijke medicatie
en dan moet alles wat goed werkt afgebouwd
omdat mijn lever het niet trekt
en ik er een stempel leverfunctie stoornis bij krijg
en ik drink niet eens
bah
oh mijn huishouden is uitgebreid met
bettie en belle
2 stenen/ betonnen eenden ware grote
de katten moesten even snufflen
maar ze ruiken niet naar eend
Ik stop er mee! Waarom ben ik mijn eigen barrière? Ik ben gewoon een heel leuk mens! En ik mag meedoen, dat mag van mezelf, ik ben ook belangrijk.
Er gaat niks mis als ik meedoe, het is denk ik wel leuk om weer mee te doen.
Dus wereld, kijk maar goed! Roofie is back in business!!
sloop die muur die om je heen staat.
je weet nooit hoe het lopen zal… ik wist vorig jaar ook niet dat ik voor mezelf zou starten met mijn partner.
als je dat zelf ook wil, stuur maar een bericht, hard werken maar na een half jaar kan je er van leven
Toch ook maar even hier melden dat het niet iedereen even goed gaat…
Na ruim een week op de hartbewaking lig ik nu alweer een aantal dagen op de ‘gewone’ cardiologie in afwachting van een nogal uitgebreide bypass-operatie in het EMC.
Mocht ik er doorheen komen, dan heb ik in ieder geval weer heel wat waar ik over kan schrijven, want het ziekenhuis blijft een apart wereldje…
Groeten en beste wensen aan iedereen die ik ‘hier leerde kennen’,
Henk.
sterkte HenK, een zware ingreep dus… en ja het ziekenhuis wereldje is raar, ook die in engeland.
ik wacht je schrijfsels af, altijd interesant om te lezen.
Sterkte HenK!
Hoi HenK: héél erg veel sterkte daar zeg, in dat ‘aparte wereldje’. Voel door je bericht heen, dat je observatiezin het alvast nog heel erg goed doet…
Sterkte!! Ik duim, een hart onder de riem (wat raar in deze context).
emma
had niet op het minst de huiskamer mogen/liever kunnen blijven bestaan. ?!
Thian, Landy , Rooftop: blij dat jullie het beter gaat. Soms een stap vooruit, soms even achteruit, soms vechten, soms de zwakheid even toelaten, soms herinneringen koesteren, soms loslaten…. Zo geraak je al een eindje, vaak…
Zomaar even een gedachte, in het passeren.
Al bijna een jaar zonder forum, mis mijn stamkroeg nog steeds, en jullie…
hou jullie
emma
Jee HenK,
Daar schrik ik van! Houd je zo ode als mogelijk in dat aparte wereldje.
Emma! Jaa, de huiskamer, met wijntjes, kriek en thee..en muziek, heel veel muziek.
HenK, dit is wat de engelschen een temporary setback zouden noemen.
Mag ik het woordje ‘geluksvogel’ in deze bizonder onprettige omstandigheid poneren. Als ik lees dat je al op de ‘gewone’ cardiologie ligt. Van het Erasmus universitair medisch centrum, niet zomaar een of ander streek-ziekenhuisje, maar in goede handen. En niet meer op de hartbewaking, wachtende op een operatie, die ongetwijfelt door zeer kundige artsen zal worden uitgevoerd.
Met in mijn hoofd de gedachte/hoop ‘onkruid vergaat niet’ .
En daarmee verwachtend/hopende dat je er wis en warachtig wel doorheen komt.
Ik wens je heel veel sterkte toe.
Opdat je ons later mag vertellen, van het rare wereldje dat emc heet.
http://www.youtube.com/watch?v=xTa28a8QKo4&feature=related
De huiskamer… Geen alcohol hier, mixt slecht met cannabis.
Wel een goede stereo met zeer deugdelijke luidsprekers.
En muziek
http://www.youtube.com/watch?v=vxp0PFoIdmU&feature=related
houd u goed en sterk, waarde dames en heren reunisten.
Sterkte, HenK!
Bedankt voor jullie reacties!
Ik ‘moet’ inderdaad wel uitgaan van ‘een goede afloop’, want anders had ik m’n laatste weken hier graag anders/elders doorgebracht… en dan heb ik de operatie nog tegoed.
Herinneringen aan het forum en met name aan de huiskamer… herinneringen aan mensen die soms heel dichtbij kwamen… herinneringen aan mensen die ‘uit beeld’ verdwenen… en herinneringen aan mensen die het leven echt weer hebben opgepakt…
Mensen, die ik allemaal een eigen ‘gezicht’ gaf.
Nou, ik ga voor de zevende keer afscheidnemen van een kamergenoot… en er komt ook weer een arts binnen voor een ‘babbeltje’.
Tot ‘ziens’, hoe of waar dan ook.
Vriendelijke groet,
Henk.
lieve Henk
heel veel sterkte en liefs
heel wat voor jou, in het ziekenhuis
kan me voorstellen dat er heel wat gebeurt is
en dat je veel ziet gebeuren
heel veel goeds nu
en veel sterkte en success met de operatie
liefs thian
lieve emma, rooftop,
mis ook een plekje, huiskamer oid, niet onder de noemer van zelfmoord,
soms ook moeilijk gehad, stoppen met medicijnen bv is ook niet helemaal gelukt,
ben nu heel hard bezig met een fijne module bezig waar ik veel aan heb
queentje was jarig, dat hebben we gevierd
mis jullie en vraag me soms af hoe het jullie gaat
zo goed als mogelijk hoop ik dan
liefs thian
Hallo allemaal. En HenK – mazzeltov!
Hallo iedereen,
Ik ben er nog en heb een lange heel moeilijke weg afgelegd. De eindstreep heb ik nog niet behaald. Ik ga nog elke dag het gevecht aan met mijn doodswens. Maar tot nu toe ben ik de winnaar.
Het nemen van een poes (Lola) heeft een grote invloed op mijn leven. Ze is onvoorwaardelijk aanhankelijk en lief voor mij. Zij is mijn maatje.
@ HenK: veel sterkte gewenst. Heb vertrouwen in je artsen.
@ Sjampool: bedankt voor alles.
@ Karin: bedankt dat het forum er was. Dankzij het forum en de mensen die ik daar heb leren kennen ben ik er nog.
Lieve groetjes.
@ Henk, heel veel sterkte !
@ Absent, ga zo door.
@ Roofie, Geert, Thian, Hedwich en natuurlijk Emma; take care.
@ JP tot gauw
@ Landy, bijna overgeslagen, maar net niet helemaal, hou je haaks.
Ter info… 11.30 uur… “Meneer HenK, we gaan u om half twee naar het EMC brengen waar u morgen wordt geopereerd…”.
Na 26 dagen gaat het ineens snel… ergens wel goed, niet teveel tijd om wakker te liggen en na te denken…
Ik hoop met (o.a.) hier weer te melden.
Met vriendelijke groet,
Henk.
@ HenK,
Fijn dat u snel kan worden geholpen.
Heel veel succes en beterschap gewenst!
Met vriendelijke groet,
T
HenK,
Je bedoelt in 121 zeker “Meneer HenK” enz. Je zat waarschijnlijk al aan de verdoving, niks voor jou om je achternaam zomaar prijs te geven op een openbaar weblog.
Overigens sterkte en beterschap.
J.
alle sterkte, moed en vooral beterschap
voor jou en je eerste pilaat
heel veel liefs
ik blijf duimen
thian
even stil staan bij HenK die een van de zwaarste operatie,s
als het goed is , hopelijk goed heeft doorstaan vandaag…
al zal hij nog niet bij zijn denk ik en nog heel wat te doorstaan hebben
lieve henk hoop zo dat het goed is gegaan
en dat je goed kan herstellen
liefs thian
@123.Janus: (smiley!)
en hoe, Meneer HenK, vaart gij inmiddels? Al weder “full steam ahead” of nog op de “zachtkens an (want: boem! is ho!), dan breekt ‘t lijntje niet” manier?
kracht gewenst
euh was bijpass niet een open hart ,ieder geval veel open operatie
heb het idee dat ze hem wel even laten slapen om bij te komen
zou graag meer horen hoor
principe was toch geen bericht goed bericht… hoop ik zo…
ik kijk ook steeds of ik al een bericht zie
liefs thian
http://www.hartwijzer.nl/Bypassoperatie.php
niet bepaald geslaagd als je het moet ondervinden lijkt me
maar wordt wel al lang uitgevoerd
bij een method met zuignapjes hoef niet het hele hart stilgelegd te worden
conclusive doodeng en wil zo graag dat het weer goed met henk gaat
duimen dus, blijven duimen
Hej Thian, het is inderdaad een heftige operatie. Ik heb ook geen idee van de hersteltijd, dat zal wel erg verschillen per persoon en operatie. Ik denk dat Henk zich hier wel meldt zodra hij kan. Ik wacht eerlijk gezegd ook op een berichtje.. hoop dat je nog een beetje van het weekend kan genieten en je niet teveel zorgen maakt. Lekker slapen zo.
Korte amenvatting 21-24 mei, wwarvan ik me verder weinig herinner…
21 mei o.a. gesprek met chirurg die, omdat m’n hart zwak is, een ondersteunende pomp ernaast wil zetten via katheteisatie (al eerder gekatheteriseerd dus geen zorgen…). Tijdens het plasatsen van de pomp krijg ik een stevif herseninfarct, waarbij ruim een dag later allerlei uitval wordt geconstateerd (praten gaat moeizaam, kijken slecht en lopen moet ik (voorlopig)vergeten… heel storend.
Voorlopig ben ik weer terug in het Sint Franciscus Gasthuis. waar ze me in principe in een paar weken klaar gaan stomen voor de noozakdlijke bypass-operattie,(4 of 5 bypasses) met of zonder ondersteunende pomp
Het ga juliie allen zo goed als moglijk.
HenK (s.v.p. niet onder mijn naam schrijven).
Halleluja, dat is nogal wat, HenK. Heel veel sterkte!
wat erg voor je henk
schrik hiervan hoor
wat ellendig voor je
kan het allemaal nog bij trekken
na de vele bijpass operatie,s die ze nog gaan doen?
sorry als ik dingen geschreven heb die je niet prettig vind,
ik dacht dat je geopereert was zoals je schreef en was ongerust
heel veel sterkte en beterschap
liefs thian
Ik heb als eerder een berichtje geschreven(18). Gaat vanaf januari 2013 goed met mij. Ik ben tot inzicht gekomen dat een mens pas gaat als het zijn tijd is. Momenteel geen depressie. Wel altijd bang voor terugkeer maar ik blijk toch een vechter te zijn. Mijn deelname in dit leven is kennelijk belangrijk. Ik probeer als mens aardig en vriendelijk te zijn en een luisterend oor te hebben voor de mensen die ik tegenkom in mijn leven. Ik ben bipolair en momenteel net uit een hypomanie, is de drukke vermoeiende maar positieve fase van de bipolaire stoornis. Ik heb ook te maken met veel lichamelijke aandoeningen, maar die zijn allen te verdragen, de ergste pijn is toch de depressie. Mensen zoals wij zijn wel heel belangrijk in dit leven. Waarom? Omdat wij begrip hebben voor de mensen met al hun problemen en niet meteen oordelen. Dus lieve mensen, jullie zijn allen heel waardevol. Houd moed en veel sterkte en zo veel mogelijk positieve momenten.
Liefs Maria
Hallo Maria (133),
Gefeliciteerd! En dank voor je mooie en opbeurende bericht.
En dat bipolaire, ja, dat ken ik ook, heel lastig.
Groet, Janus.
@ HenK : Erg…HenK. Ik hoop maar dat er van je “gedwongen hoop” nog een restje over is. Vele beetjes courage toegewenst….en vloeken mag ook al eens, en wenen ook.
Denk aan jou.
@Maria: mooi
@groet aan Elmo, en aan iedereen
En dag JPaul.
hoe gaat het henk?
als het lezen en schrijven wil
en je meer weet
heel veel moed en beterschap
ik heb gisteren de psychiater een bezoek gebracht
en hem zijn hersen laten kraken en hem laten lachen
en hem nog even in het zonnetje gekregen
hoezo ik de patient, heb de konijnen ook nog een nijntjesfruitsalade gegeven
waar ze dankbaar aan begonnen te knabbelen
maar uitkomst ik krijg iets waar ik werkelijk van slaap snachts
en dat ik niet hoef te betalen want dat liep de spuigaten uit
de gisternacht 2,5 uur geslapen en niet aan een stuk, vermoeiend
en iets tegen angst overdag
en ben naar het lab verwezen met een heel bingo formulier
en kwam wat buisjes bloed minder de deur en 3 blaren meer de deur weer uit
onder het mom of ik nog wat bloed had, ja 5 liter was mijn antwoord
maar dat hoefde ze allemaal niet
ik ben me vannacht en vanmorgen toch knockout geweest
dus hier slaap ik wel op, en de angst medicijnen helpen volgens mij ook wel
dus kans op betere, actievere tijden, hiep hoi, blij mee
Na drie keer vallen, de derde keer vol op mijn hoofd, is er een nieuwe CT-scan gemaakt waarop bleek dat ik twee stevige herseninfarcten heb gehad en.. er veel slechter aan toe had kunnen zijn.
Van wat ik nu kwijt ben kan nog veel terugkomen, met behulp van fysiotherapie, ergotherapie, logopedie en rust/acceptatie. Na 5 weken (morgen) ziekenhuis begint vooral dat laatste niet mee te vallen en voordat ik thuis ben zijn we in het gunstigste geval nog zo’n zelfde periode verder.
Nou ja, ik hou mezelf nog wel bezig met het observeren van wat er allemaal om me heen gebeurt… ‘k heb aardig wat notities over alle dagen op één na, de dag die werkelijk weg is uit mijn geheugen, heel vreemd. Gelukkig was er altijd iemand van mijn eerste pilaar in de buurt, dus echt te bont zal ik het niet gemaakt hebben (“je klonk wel als een dronkeman”).
Tijd voor m’n volgende ‘wandelingetje’… 10 meter, hartstikke vermoeiend…
Het ga jullie allen zo goed als mogelijk!
Met vriendelijke groet,
HenK
lieve henk
het lijkt me allemaal niet mee vallen
en hard werken om terug te krijgen van wat je kwijt bent
vooral die acceptatie lijkt me een procces
het in het ziekenhuis verblijven ook
je krijgt het stevig voor je kiezen hoor
maar ik hoop dat als je er zo goed als het kan helpen
en dat je het er zo lang uit houdt als nodig is
en ze je goed kunnen voorbereiden op wat komen gaat
heel veel sterkte en ik denk aan je hoor
heel veel sterkte en moed
liefs en beterschap!
de periode van acceptatie kan lang duren henk.
ik mag hopen dat je niet erg veelschade overhoud oplange termijn.
ik weet niet of je muziek mag luisteren, maar…jammer dan!
deze is voor jouw, https://www.youtube.com/watch?v=F-RMTVT6iDo
cheers mate.
Jee Henk! Lijkt me vreemd te horen van de infarcten en dan ook dat het in feite nog veel erger had kunnen zijn!
sterkte, ook voor de pilaren.
roofie
@138 Thian: ‘t Is inderdaad ‘hard werken’. Vooral omdat gewone dingen je veel meer moeite kosten dan je verwacht. M’n linkerhand/-kant doet echt onverwachte dingen en moet flink getraind (blijven) worden om zoveel mogelijk terug te krijgen. En dan is er ook nog het overleg tussen de diverse artsen van het SFG en het EMC over wanneer en hoe nu verder… Het blijft spannend en wordt nog spannender…
@139 Landy: Bedankt voor je muziekje uit de ‘goeie ouwe piratentijd’. André Brasseur… lang niet gehoord.
@140 Roofie: Mede namens m’n pilaren, die het uitstekend blijven doen, bedankt! ‘k Heb het overigens te druk met het revalideren van de fysieke klachten na de infarcten om me ten volle te realiseren hoe ik er ook aan toe had kunnen zijn.
Vriendelijke groet aan alle bekenden,
Henk.
Korte update…
Gisterochtend half elf: Het EMC heeft besloten dat de bypass-operatie niet kan zonder de catheterisatie, waarbij ik de vorige keer twee herseninfarcten opliep en dat die route nog eens proberen teveel risico’s geeft…
Plan B… ze gaan u waar mogelijk dotteren en stents plaatsen… en u wordt nu verwacht, dus de ambulance komt er al bijna aan…
Van half twee tot bijna half zes op de catheterisatie-tafel… dit keer via de pols, maar wel door een ‘super-dotteraar’. Eén van de kransslagaders kan ook hij niet inkomen, maar in de andere twee weet hij per stuk twee stents te plaatsen. Helaas ontstaat bij één van de langere stents een ‘scheurtje’, een extra reden om me een nacht op het IC van het Thorax-centrum te houden…
Vanmorgen mocht ik terug naar “m’n eigen bed” in het SFG… dat werd dus achterin de middag, omdat de ambulance op zich liet wachten.
En nu is het afwachten wat er verder gaat gebeuren… revalideren… maar waar…
Veel te bieden heeft men verder niet… de ziekenhuizen hebben gedaan wat ze konden/aandurfden… en na zes weken ziekenhuis begint iedereen er ‘moe van te worden’… ik voorop…
Iedereen het allerbeste toegewenst!!
Met vriendelijke groet,
Henk.
HenK!!!!!!
dat gaat even anders en zomaar plotseling
hoe voel je je?
tja mischien domme vraag
trek je het nog?
denk aan je hoor
hoop zo dat ze volodende hebben kunnen doen
zodat je je toch beter “gaat” voelen
heel veel liefs en sterkte
beterschap!!!
thian
Thian!!!! ;-)
Met name sinds de herseninfarcten voel ik me verre van ‘lekker’ (hoofdpijn, misselijk, vermoeid en allerlei ‘uitvalverschijnselen’). En ik voel nog weinig/geen verbetering na afgelopen woensdag, toen de stents werden geplaatst, maar – voor de zoveelste keer – zeggen artsen dat ik geduld moet hebben… toevallig niet mijn sterkste kant.
Men maakt zich hier ook zorgen over mijn ‘het nog trekken’, dus wordt er vandaag of morgen ook nog een psychiater/psycholoog aan mijn steeds langer wordende rij behandelaars toegevoegd.
Bedankt voor je reactie/wensen!
Met vriendelijke groet en een aai voor je huistijgers,
HenK
Het zit je niet mee Henk! Je moet er mee doen, weinig keuze misschien. Hoewel? Verstandig denk ik zo om een mannetje (vrouwtje?) extra aan de behandelaars toe te voegen. Ik denk dat ieder mens ( ik wilde bijna schrijven, ieder normaal mens) ervan in de put zou geraken.
je rekent op het een en gebeurt weer van alles waarop je niet was voorbereid. Ik zou allang gillend het ziekenhuis zijn uitgerend. Dat je het allemaal zo over je laat komen vergt best wat moed !
beterschap beste Henk!!
en groeten aan de steunpilaren.
je kent de klappen van de zweep met een psych
welke dan ook, maak er goed gebruik van
euh ik zie je nou niet echt het ziekenhuis uitrennen
je hebt ze gewoon zo hard nodig “hopelijk nu gehad”
en naar een betere omgeving maar waar ja
kan me voorstellen dat het allemaal heel wat impact heeft
lichamelijk, psychisch voor jullie allemaal
hoop dat ze een goede plek vinden waar je goed kunt herstellen
en waar het ook best uit te houden is
heel veel sterkte met het harde werken
liefs anita
de katjes hebben een grote bonte schoen als mand
en vechten er om, als er een kat in ligt zie je alleen de puntjes van de oortjes
er uit komen
en ik heb innig contact met de psychiater, was ik vroeger bang voor hem
als ze nu niemand hebben eis ik hem te spreken
door ziekte 4 weken zonder behandelaar, kan niemand wat aan doen,
gaat hij nou wat aan doen
en met de buspirus oid gaat het beter, mijn wc net is een eendelooze tuin geworden, gezien de beperking in de huishoudelijke zorg, maar heerlijk gezellig, met een windlichtje :) ik ga er zo maar even heen om te kijken soms
en ik heb net de tuin gedaan, 2 uur ploeteren, maar goed! vooruitgang
heb ook af en toe gezeten tijdens het werken!
de eendjes zijn naar de huismeesteres gegaan die helemaal dubbel heeft gelegen en ze allemaal heeft bewondert en er iets mee gaat doen, ik heb er nog 6
en ik heb een droger en voor het eerst gebruikt, geweldig, wat een uitvinding
de wasmachine is van de verhoger gehaald want het leek wel een helicopter
het woord geluids overlast maakte dat ze meteen voopr de deur stonden en me even hielpen (dat ding klonk luid boven de tv uit) geweldig! dat helpen dan
tja, HenK, geduld… .. . ‘k Snap ook niet waar sommige mensen ‘t vandaan peuren; maar ‘t bestaat en is naar verluidt een schone zaak. Te associëren met pilaarheilige. Kracht gewenst en hartelijke groet, JPaul.
@ Thian, is het depri-eendje ook mee verhuisd? Vergeet dan niet de huismeesters te vertellen dat ‘t arme beessie tweemaal daags meewarig aangestaard dient te worden.
(smiley-tje)
Laatste nieuws…
Waarschijnlijk ga ik volgende week naar het Centrum voor Reuma en Revalidatie Rotterdam om weer een beetje te leren lopen en controle te krijgen over m’n linkerhand/-kant. Nog iets dichter bij huis dan het Sint Franciscus Gasthuis… ‘vroeger’ zou ik gemakkelijk naar huis zijn gewandeld…
M’n hart laten ze maar ‘even’ met rust… garantie tot aan de deur… ;-)
@145 Rooftop Rennen is er ‘even’ niet bij en met de psychiater heb ik de afspraak gemaakt, dat ik hem waarschuw voordat ik op zoek ga naar de dakrand. Gelukkig moest hijzelf ook glimlachen om de onzinnigheid van die afspraak met iemand die je net ontmoet hebt. Hij hoeft zich voorlopig geen zorgen te maken… m’n pilaren houden me wel op de been en m’n jongste kleindochter, 6 jaar, blijft herhalen dat opa niet dood mag… en zij is heel overtuigend…
@146 Thian Eén van mijn inmiddels 13 kamergenoten/-genotes kwam (en ging terug naar) het RRR. Hij was er zo lovend over (en dat enthousiasme werd gedeeld door de revalidatie-arts van het SFG) dat ik dat als voorkeur heb aangegeven.
Op hun uitgebreide site, http://www.rrr.nl/ , ziet het er ook uitstekend uit… en hier heb ik het inmiddels wel gezien… na meer dan 6 weken.
Leuk, die grote bonte schoen… ‘k zie het zo voor me en mooi, dat je goed geholpen bent met die droger. Alles wat je nu voor elkaar kunt krijgen is meegenomen, want wat vandaag kan… is morgen misschien anders of afgeschaft.
De enige zekerheid: Niets is zeker, behalve…
@147 JPaul Mijn pilaarheiligen komen zojuist binnenwandelen… bedankt voor je wens en groet!
Tot ‘schrijfs’ weer!
HenK
klinkt goed henk, ziet er goed uit
ik ben er 10 jaar geleden op werk bezoek geweest en was onder de indruk
en dat ben ik allleen maar meer
ik hoop dat je er snel terecht kunt
dat ze het hart zo laten, weet niet wat ik daarvan moet denken
jij wel? hoop dat zich nog veel herstelt na wat ze gedaan hebben
of dat je later in aanmerking komt voor wat nog nodig is
de droger, best fijn, de kitten moisten even kijken watze hoorden
euh ging niet zonder slag of stoot, de verkeerde slang was in de afvoer gedaan en een andere slang verkeerd aangesloten, maar ik zag zelf dat er iets anders was als het plaatje en ze kwamen meteen de volgende dag terug
vandaag dike paniek sjaakie weg reopen, zoeken,
komt ie heel loom uit de “schoen” gekropen :)
mijn tuin is netjes 2 uur over de basis gedaan, spierpijn!
nu moet alles over in hele grote potten
dus kleikorrels en aarde gehaald,en dat is op mijn fiets gebonden
door een medewerker van de gamma!, lief he
Dag allemaal
JPaul mailde me gisteren met een akelig bericht, en verzocht me dat hier te posten:
— fwd —
uit een conversatie eerder deze week met Elmo:
“Heej knul, zeg dan de mensen van het forum ook gedag en bedankt voor alles, wil je?”
“OK, zal ik daar een liefdevol&persoonlijk “aan iedereen” voor gebruiken?”
“Ja, dat lijkt me wel wat; doe maar…”
bij deze dan: aan iedereen
“gedag en bedankt voor alles”
– Elmira
Op Woensdag 12 Juni heeft Elmira Engel, bekend onder haar forumnaam Elmo, zichzelf van het leven beroofd door inname van een dosis Nembutal. Elmira is 43 jaren oud; dat is veel te jong, geworden.
JPaul
Alhoewel ik buiten ‘het forum’ nauwelijks, zeg maar geen, contact had met Elmira en zij al lang speelde met haar vierde poging, die niet mocht mislukken, ben ik met Karin eens dat het bericht akelig is en blijft.
Toch nog even teruglezen hoe Elmira haar leven nog niet zo lang geleden samenvatte… http://www.broedplaatsz.nl/wie-zijn-wij/elmira-engel
“Ik ben niet zielig. Ik heb niet voor dit leven gekozen. Ik heb wel de keuze om mijn leven te stoppen. Dat doe ik niet van harte. Mijn leven lang heb ik getracht het anderen naar de zin te maken, heb ik mogen leven bij gratie van de ander. Nu kies ik, ik zelf . En mijn keuze voor de dood is voor mijzelf de enige legitieme keuze die er over is. De vraag is nu hoe lang ik nog door wil (kan) gaan.”
Keuze… zogenaamd ‘vrije keuze’…
Was het de Nembutal, die de keuze ‘gemakkelijker’ maakte, werd haar fysiek en/of psychisch lijden door één of meer behandelaars onderschat… ?
Kun je spreken van een keuze, wanneer je (een beetje) weet wat voorafging ?
Waren er te weinig lichtpuntjes of kon zij/kun je niet zonder tenminste het vooruitzicht op zo nu en dan het volle (zon)licht?
Leven met angst als (overheersende) emotie… bang zijn tekort te schieten gecombineerd met een neiging tot perfectionisme… weten waartoe je in staat zou (moeten) zijn en daar door allerlei omstandigheden niet aan toe kunnen komen.
Ik wens JPaul en eenieder die Elmira na stond sterkte bij het een plaats geven van haar afscheid… ze zal door de mensen die haar o.a. op/via Karin’s forum leerden kennen niet snel worden vergeten.
Namasté,
HenK
@ Spaink 150.
Een heel treurig bericht.
Wetende dat ze er al zo lang mee wostelde en ook wetende dat ze haar “kleine man” zo in haar hart droeg.
Ondanks een paar onderlinge strubbelingen heb ik hele goeie herinneringen aan haar en had/heb ik veel respect voor haar. Niet alleen voor haar kennis over hulpverlening, maar vooral voor haar bereidheid anderen met haar kennis en levenservaring bij te staan in voor hen moeilijke tijden.
Nu is zij niet meer en velen zullen haar missen.
Ik wens eenieder die haar kende – persoonlijk of via ‘t schermpje – heel veel sterkte bij het verwerken van dit verlies.
Rust zacht Elmo, je hebt het verdiend.
Janus.
PS, de link onder mijn naam is in dit geval een schrijnend protest. (Pas op: triggergevoelig!)
HenK @ 151: Ik weet uit de eerste hand dat Elmira, ver voordat ze de beschikking had over nembutal, meerdere malen op de drempel van zelfmoord heeft gestaan, en soms bijna over die drempel stapte. Al weet ik niet wat er de laatste maanden in haar leven speelde, ik geloof oprecht niet dat het de nembutal was die de laatste druppel vormde.
Immers: zoals jij je pilaren hebt die je al jarenlang overeind hebben gehouden, had Elmira haar kind. Dat kindje heeft haar jarenlang in leven gehouden – hij heeft haar soms zelfs aan het leven vastgekleefd, terwijl zijzelf eigenlijk allang weg wilde.
In die situatie gaat het er niet om welke medicatie je tot je beschikking hebt. (We weten allemaal dat Elmira al jarenlang pillen in huis had waarmee ze dood kon, zij het minder ‘zacht’ dan met nembutal). Het gaat er vooral om wat je nog aan het leven vasthoudt.
Elmira legde zichzelf eindeloos het voordeel van de twijfel op – ‘Wellicht komt het later alsnog goed met me, dus moet ik het nu nog even volhouden’ – en leefde tussentijds vooral door om haar kind te sparen. Elmira leefde al te lang niet meer voor zichzelf: ze leefde voor haar zoontje, en voor een almaar uitblijvend later.
Ik wens JPaul – en Thian, die eerder goed bevriend was met Elmo – heel veel sterkte.
Rust zacht Elmo. Ik weet hoe het zetten van de laatste stap is. Een kaarsje brand voor een zachte overstap in het hiernamaals en dat je vinden mag wat je zoekt. Zo zal het zijn.
@karin, ik weet inderdaad te herinneren dat haar failsafe amitriptoline was, bewaard in de linnenkast … Gek dat dat komt boven drijven.
hallo
ik wens iedereen die haar kende sterkte.
lieve groeten en jpaul,bedankt voor de bericht.
magnani
Tjee, wat ik hier lees komt keihard binnen.
Elmo, die me op de site en ook privé soms ondersteunde,
ik ga haar erg missen!
Elmo rust zacht. Voor mij ben je nu een nieuwe ster aan de hemel…
JPaul wat ben je allemaal aan het doen man?
Ook van jou ben ik erg geschrokken en herken gedeeltes maar al te goed…
Ben even totaal van de aardbodem verdwenen geweest…en mensen hebben me dan ook gezocht en vertellen nu hoe moeilijk het voor hun was..
Nu zo’n 10 weken geleden voelde ik me niet goed worden en ben bewusteloos geraakt. Heb niks meegekregen van de ambulance.
Het bleek om een maagperforatie te gaan, 3 operaties verder en me weken slapende te hebben gehouden was het gat nog niet gedicht. Men koos voor drooglegging geen druppel mocht ik drinken.
Al met al ben ik er redelijk goed uitgekomen, dat was nog maar de vraag of en hoe…
Ik had een apparaatje in mijn keel waardoor ik wat kon praten, me dikwijls afgevraagd of dit weer natuurlijk zou gaan..en ja nu praat ikweer gewoon, hoewel mijn stem nog zwak is en je wel echt moet luisteren schreeuwen zit er niet in… Na 37 IC dagen kon ik natuurlijk ook niet meer lopen en wat al niet meer.
Na in totaal 7 weken ziekenhuis zit iknu voorlopig in een revalidatiecentrum. Daar beweeg ik me voort in een rolstoel en oefen met lopen..Maar JPaul je hebt gelijk 10 meter is voor mij ook een berg beklimmen of de marathon lopen…Angstvallig vraag ik me af of dit nog verandert. Maar ik blijf oefenen. krijg ook met mijn handen bijna niks voor elkaar dus dat is oefenen met ergo.
Heb nog een lange weg te gaan…
Heb me afgevraagd of ik dit zou vertellen nu met JPaul en Elmo.
Tjee jongens wat is dit een heftige periode…
Marije
Hey elmo….ik noem je ‘elmo’, want zo heb ik je altijd aangesproken…..
Ik geloof niet in leven na de dood, en toch moet/wil ik je nog even iets zeggen, al zal je me niet horen, dit niet meer lezen…maar gewoon, omdat ik dan misschien rustiger word.
Je zit in mijn hoofd elmo, je zit al dagen in mijn hoofd….want dat bericht: weet je, niet onverwacht…uiteindelijk….en dan toch wel akelig triest verrassend , opeens, en definitief.
En op het moment dat ik ten volle besefte dat ik jou nooit zou ontmoeten, kreeg je ook een gezicht….en dat maakte het nog erger. En een naam.
Engel.
En toen heb ik wel af en toe in een hoekje zitten wenen, ergens waar niemand mij zag…..want ja…wenen stond niet echt in ons woordenboek hé….alleen soms….
Als ik het zo achteraf bekijk en bedenk, hebben wij elkaar vooral ontmoet en gevonden in de vele muziekjes, foto’s, filmkes, teksten, woordenspelerij: de uiting van onze , vooral jouw, drieste en hardnekkige zoektocht naar lichtpuntjes: Within Temptation, de blauwe kreeften,je poes die doggie noemde, de zelfmoordkonijntjes, ‘hou je haas‘, take care, little britain, Marieke, de hamster op logement, dan weer de hond, Editors……… We hebben ook vaak gelachen.
Maar je sprak ook over kleine man, en over schuldgevoelens, en over je strijd. Je strijd met jezelf, de fysieke en geestelijke pijn, de onmacht. Zelden iemand gekend die op zo’n meesterlijke wijze haar gevoelens en pijn kon verwoorden. (en er was zoveel herkenning ook….en toch kon ik zo weinig voor je doen op die momenten….alleen luisteren, en wijzen op het totaal pakketje Elmo, en over gemist worden enzo).Maar ook over je strijd om ‘ons allen’ een stem te geven, om zelfmoord en alles daar rond uit de doofpot te halen.
En ik vond je sterk, en ik meende, dacht dat dit laatste misschien wel je ultieme levensdoel was geworden. Ik dacht en hoopte dat dit jou uiteindelijk wel altijd rechtop ging houden. En daarom kwam het bericht dan toch als een verrassing, uiteindelijk.
Misschien was ik één van de velen die jouw pijn onderschatte. Misschien komt dit door de kracht en de vastberadenheid die je ook wel uitstraalde.
Je leerde mij dit nummer kennen, en daar was ik blij om, verrukt zelfs van de tekst( we hadden nog even een discussie over de versie: met Heather of met de irritante fluit. Je koos het laatste , want het moest in het Nederlands. Je had gelijk Ik kan er niet aan doen dat ik naar dit nummer de laatste dagen al zoveel heb geluisterd: het geeft me op één of andere manier veel troost. (Als ik het durf te posten laat ik zowel Heather als de irritante fluit achterwege, oké :))
Kwam ie dan nu, die “mooie” dag, die dag waarna het voor eeuwig nacht bleef, die dag dat je bevrijd zou zijn van pijn en onmacht. Weet je, elmo, er klinkt ook zo veel bevrijding door; en dat gun ik je, en daar heb ik ook respect voor. En het trok zelfs even, echt…het trok zelf even…bevrijd zijn; geen angst meer, geen schuldgevoelens, geen keuzes meer hoeven te maken, geen drieste strijd meer om te zoeken naar lichtpunten….
En ik heb daar wel even mee geworsteld elmo…..
Vandaar dat het ook even duurde, vooraleer ik woorden vond.
Maar het is goed meis, het is goed…..
En op jouw laatste woorden tav “ons”, kan ik enkel afsluiten:
“dag Elmo, jij bedankt”.
emma
http://youtu.be/hBfdmHAowv4
ik wil niet reageren het is zo emotioneel beladen,
maar ook zo tegenstrijdig, heb een moeilijk weekend gehad,
ook om haar hulp aan anderen die dood wilden
maar in het leven mischien nog een kans hadden gehad, vreselijk
daar heb ik zoveel moeite mee gehad
en waarom kan de ggz haar niet helpen en mij wel?
hoe kan dat ze is toch zoveel sterker en slimmer, geleerder
ze heft zoveel jaar in de hulpverleneing gezeten
moet er niet aan denken hoe die mensen zich voelen
ik wil niet die kant op, ik kies daar niet voor!
dat doet het me beseffen
de zoveelste
ik kies er echt niet voor, wil hier eigenlijk niets te maken mee hebben
moet sterker worden niet meer omgaan met mensen die op het randje leven
moet h. mijden ook zo iemand die op het randje leeft van het ene uiterste naar het andere, niet voor andere gaan zorgen
en dat vind ik nog steeds moeilijk
moet nog iemand gaan mijden die me mailt h., die schrijft er niet meer over
maar wel telkens diepe dalen, en geen vaardigheden inzetten, en het schemert door of je hoort plotseling niets meer, dat is niet goed voor me
ik wil stabiel zijn, worden, zo stabiel als mogelijk,
en niet mee gesleept worden in dalen en pieken
er moeten toch mensen zijn die gewoon willen leven? die stabieler zijn
en desnoods alle middelen aangrijpen om het goed te laten verlopen
mijn veiligheidsplan is zo belangrijk en moet mijn houvast worden…
het doet me afvragen wat sterk zijn is
wat ik heb mee gekregen van wat sterk zijn is
dat moeyt ik uitzoeken
maar nu moet ik voor mezelf zorgen
samen met de lieve mensen (hulpverleners) waar ik gelukkig mee kan praten
en die me helpen,waar ik steeds meer de diepste gedachten en gevoelens
kan delen
thian
Natuurlijk Thian zijn er mensen die stabieler zijn. Mensen die een emotioneel stabiel en ‘goed’ leven hebben. En ik zou zeggen: ga ervoor, ga er ten volle voor; samen met je hulpverleners. Met je veiligheidsplan als houvast. En als je hiervoor mensen of situaties moet vermijden, vermijdt ze dan. Het kan geen kwaad om wat egocentrischer te zijn of te worden. Dat ben ik, ter zelfbescherming, ook meer geworden……op straffe van dat ik dan ook een stuk van mijn persoonlijkheid verloren ben, maar soit. Want het is me wat, als je dan nét die trek, die ‘gevoeligheid’ hebt om bij andere mensen hun gevoeligheden naar boven te brengen, in se een ‘hulpverleners-persoonlijkheid’ hebt, maar in zekere zin teveel voelt, té empatisch bent, je jezelf deze dingen teveel aantrekt, en daar zelf aan ten onder gaat.
En zeker kan therapie, en zelf-inzicht edm, ja zelfs medicatie, een hulp zijn om stabiliteit te vinden.
Maar of therapie, hulpverlening of medicatie daadwerkelijk aanslaat, hangt, volgens mij, niets tot weinig af van inteligentieniveau of karakter (doorzetter zijn of niet bv) ; want iets rationeel inzien betekent nog niet dat er automatisch een emotionele verandering is. Dat hangt van zoveel factoren af…
En soms wil je geen diepe dalen, maar komen die er toch….hoezeer je ook je best doet. En emotioneel diepe dalen, in combinatie met fysieke pijn…….soms heb je echt niet te ‘kiezen’. Je kan soms alleen maar je best doen, ontzettend hard je best doen.
En in welke mate bestaat de kans dat je op bepaald moment “over-geterapeutiseerd” bent: dat je zo vaak je verhaal hebt moeten doen, dat je als mens en als persoonlijkheid zo ‘uit elkaar gerafeld’ bent, dat je zoveel ‘inzicht’ hebt in jezelf, maar dat er toch geen verbetering is….en dat je dan heel erg opstandig wordt….ik heb dit zelf meegemaakt. Voorlopig heb ik dan ook veel meer aan praktische, concrete hulp of bijstand….dan aan gepraat en ge-analyseer. Maar goed: dat moet ieder voor zichzelf weten te zien of te bepalen.
Wat ik nog wil zeggen: ik romantiseer zelfmoord zeker niet. Heb ik, denk ik, op het forum ook nooit gedaan. Dood is dood, en daarna is er niets meer. En je doet er ook nog de mensen uit je omgeving mee pijn.
Maar : als je dood bent, heb je wel geen pijn meer. Dit is geen romantiek, dit is realiteit.
En ik ben heel eerlijk geweest dat ik, naar aanleiding van elmo, wel even hunkerde naar deze realiteit. En in die zin, had ik ook geen goed weekend.
Ik romantiseer zelfmoord of de dood niet, maar ik romantiseer het leven ook niet.
En kunnen praten over zelfmoord en/of zelfmoordgevoelens is ook dubbel. Enerzijds is het goed, anderzijds laat het je soms weer teveel focussen op…….of treedt er een soort ‘gewenning’ op. Je praat op de duur over zelfmoord, methodes, plannen enz. alsof je praat over ‘een brood halen bij de bakker’. Over wat je schrijft in je eerste alinea zeg ik niets, want ik heb dit niet ervaren én ik heb hier geen bewijzen van…..maar ik weet wel dat er soms/vaak heel vlotjes en gemakkelijk gepraat werd over zelfmoord en vooral over methodes
Enerzijds heeft het praten over mij geholpen om , gevoelens die ik niet in mijn omgeving kon meedelen, te uiten/ het ‘kennen’ van juiste methodes mij juist geremd…..anderen heeft het misschien net over die rand geduwd….ik weet het niet (en ik blijf het ook ergens betwijfelen)
Ja, alles is zo dubbel. Alles is zo tegenstrijdig.
Ga ervoor Thian, en ik wens je heel veel sterkte toe.
(een vrouwlijke h was het)
dank je emma
wens je ook zoveel goeds
vind het erg dat de situatie zo is dat je er ook even naar hunkerde
hoop dat dat verandert
vind het ook erg verdrietig dat het zo gekomen is bij Elmira
zie juist ook de positieve dingen, snap het niet bij de ggz
bij mij doen ze wat ik nodig heb en dat is zo goed
en gun ik iedereee nn
heb zelf ook dagelijks steeds meer pijn en ga steeds meer beperkingen krijgen
ze vinden steeds meer, en de pijnstillers moeten afgebouwd omdat mijn lever ho zegt, de combinatie is niet makkelijk
zeker niet met de nieuwe thuiszorg die zegt dat moet familie maar doen
wat heb ik gehuild, en uitgehuild en nu een schriftelijke klacht ingredient
want ik zit met een stapel was niet door te komen etc etc
kan die ook niet ophangen, heb een droger maar opvouwen doet pijn
we zoeken een oplossing al kan het jaren duren
onder tussen ben ik elke dag blij als ik ergens een schone onderbroek kan vinden……
maar er zijn centra waar ze je leren psychisch met pijn om gaan
en die vraag heb ik ook bij mijn behandelaar neer gelegd
ik niet ik zet me er tegen af
ben ook realisisch over de dood
en die lijkt me heel praktisch
maar er is een leven voor
en je krijgt in mijn ogen maar 1 kans
en kan daar zelf ondanks alle hindernissen
wat van proberen te maken
desnoods dag voor dag
alle moois is mee genomen
hoe klein of groot is mee genomen
ik adopter konijntjes door snoepjes mee te nemen
en verwen mijn katjes
en kijk naar de bijtjes
en nu ga ik kijken welke boompjes wel verplant willen worden
en niet illigaal met hun wortels diep in de grond zitten door pot en tegels heen
en kijken of ik nog wat centen heb voor een paar boodschappen
niet getreurt morgen krijg ik mijn weekgeld binnen
Thian, enorm veel respect voor hoe jij bezig bent. Ik vind het ook knap dat je de keuze nu maakt aan jezelf te denken, in plaats van telkens voor anderen te willen zorgen, hoe moeilijk dat ook is.
Ik wens je heel veel sterkte en kracht om zo door te gaan. Je kunt echt enorm trots op jezelf zijn!
Take care.
@Thian, meiske luister; Elmira zei dit bijna twee jaar terug al: “Thian die stapt eruit. Uit het forum (toen nog Spaink.net/forum) maar NiET uit ‘t leven: daar stapt ze IN.” En ze had gelijk!
@Thian & @Karin: de kaart met “le docteur Gachet avec ‘digitalis’ à main” is gelukt en werd zeer gewaardeerd.
@jullie allemaal
‘t Afscheid was intens verdrietig&triest; maar ook – zeker in ‘t crematorium en de bijeenkomst, later, in de tuin van Abdij OnzeLieveVrouw Koningshoeven – ronduit SEREEN (in kapitaal) en bevrijdend (ik heb menigeen zijn/haar blouse verprutst met mijn gesnotter).
Elmira wordt géén engel. Dat was al veel langer het geval.
dank je hedwich erg lief van je
volgende week een uur met de psychiater
heb gevraagd of ik een spelletje mee moet nemen
nieuwe regel de man is mijn hoofdbehandelaar, maar ik mag hem ondertussen
meteen bespreken hoe het beter kan met medicijnen, evalueren
heb een relatie met een slakje,
een hapje uit mijn nagel nemen lukte het niet zonder kunstgebit
en ja Johannes paullina ik stap er in, in het leven
heb het filmpje gekeken denk niet dat ik dat nog eens kijk
te emotioneel, moet het goed doen en op het pad blijven
Pink isn’t just a colour…. It’ s an attitude
mijn nieuwe spreuk (van de kwantum op een metalen 4kant bordje)
en helaas engelen spreken me niet zo aan
in mijn ogen is er nog steeds niets na de dood
en als je blieft niet nog een leven, van daar ga je weer
om van je fouten te leren, gewoon rust en niets
stel je voor wat je als engel allemaal voor taken bedeelt kan krijgen……….
moet je voor iemand zoals je zelf gaan zorgen…….
hiephoi de eerste 3 bomen zijn verpland en wat planten
was heel zwaar werk, nu eerst weer aarde halen
maar wat zit ik mooi in het groen met mijn ontdeugende boompjes
maar morgen is het een mooie dag, dan stap ik in mijn splinterniuwe
draaistoel, 2 jaar garantie, hopend dat ie niet ook een kermnis atractie wordt
groetjes van de poezebeestjes die konijnen wortelsnoepjes eten
Ik lees nu pas dit bericht. Elmo, lieve lieve Elmo! Geschrokken en toch ook weer niet. De kleine man hield je denk ik al veel langer op de Been dan dat je zelf eigenlijk wilde.
dag Elmo, dag lieve Elmo.
lang leve vakantie geld
ik een stoel
de katjes binnen kort…. en nieuwe krabpaal
een berichtje van mij, thian
een positieve evaluatie bij de ggz rijker
een groep rijker, week doelengroep en heb een veiligheidsplan
ben bezig met emotie,s
ga veel vooruit
maar ze denken niet dat ik de schema therapie aan kan
er wordt gekeken wat wel door een ggz psycholoog
dezelfde als die mijn screening deed
ik heb veel last van herbelevingen daar wordt ook op gericht
en begin te voelen
ben de impact van het verliezen van de mensen op het forum
door suicide een plekje te geven
want het heeft me veel gedaan
door een werkstuk te maken bij de ggz
een wereld een aparte wereld, niet deze
niet dit heelal, een wereld met een eilandje voor elk die overleden is
met de naam erbij en ik sta boven op de wereld met mijn voeten in de grond
ik ben er nog, de eilandjes liggen achter me
en ik kijk naar een horizon met kleuren van de zon
daaronder is het donker met onder in een melkweg
de lichtpuntjes, in alerlei kleuren, de lichtpuntjes die we zochten……
ik kom tot 9 personen, 2de Sandra en gimmick zijn toch 1
als iemadn nog iemand weet? nee ga ze niet noemen deed Henk en Karin al
heb ik vandaag met mijn behandelaar mogen bespreken
mag alles bespreken hoor, maar voelt als mogen
na de vakantie van de woonbegeleiding nog een paar weken en dan
gaan we achter het andere atelier aan, dat zou fijn zijn
wens iedereen alles wat hij of zij nodig heeft
heel veel goeds
liefs thian
en de katjes zijn goed verwent heerlijk
zijn zo tevreden, zulke goede hulpjes
en afleiding, ze hebben twee krabpalen
niet te groot, mooi en 4 mandjes
en zelfs in het kleinste mandje heeft die groote lobbes gelegen
ze hebben het heerlijk
hij is zo opgeknapt gebruikt geen kattenantidepressieva meer
en toch al maanden bezig met een schemagroep
een lichtere versie
als ik deze afmaak
en nog een rijtje afwerk aan dingen
leer emotie,s te uiten
dan mag ik trauma gaan verwerken
dan weten ze dat ik het aan kan
we zien wel
de katjes hebben naast krabpalen een klimwand
compleet met ligbedjes
en mijn huisje wordt binnenkort afgemaakt door een groepje
dat heel goedkoop moet zijn van de psychiatrie
ze kibbelen nog over mijn te krijgen driewieler
het ligt weer bij de gemeente
en ik krijg tramadol als pijnstiller met paracetamol
niet dat dat het weg halt, jammer
en ik heb weer een huishoudelijke hulp
die doet wel de was maar er is zeker 1,5 maand niet gedweild
het en der plakt het een beetje, maar ze is aardig en houdt van katten
“krabpalen een klimwand(compleet met ligbedjes)……”
als daar maar geen brokken van komen
of ontsnappingspogingen (queeny en sjaakie samen op stap)
http://youtu.be/_2oH9dGr1sE
Alle gekheid Thian, volgens mij ben jij goed bezig.
(ik iets minder, schitter vooral als afwezige vriend)
Maar doe hierbij de welgemeende groeten aan alle bekenden, en hoop dat ieder zich een beetje redt.
@169.Hallo Emma. Rooftop was naar jou op zoek. (Dexter&Gizmo – haha)
Zomaar… http://www.youtube.com/watch?v=SlMxkUC8XZc
en onmiddellijk daarna deze ‘extended version’ van…
http://www.youtube.com/watch?v=Xr2vXDLK7wk
Bij elkaar pakweg 10 minuten om na te denken over wat was en wat nooit meer terugkomt, alhoewel… “the game will never be over, because we’re keeping the dream alive…”.
Namasté,
Henk. (aka Paulus Passant ;-) ).
fijn jullie te lezen
lieve Emma
er zijn brokken geweest, een beetsje had zo hap een deel van een wattenstokje
slik weg, doorgeslikt, dagen van dwangvoeren met een middel om haar ingewanden te beschermen, het gaat net weer goed
maar het ging even heel slecht met mijn meissie
tis allemaal hard werken, vandaag flink wat voor mijn kiezen gehad
bij de groep en met het werken in de groepen
maar tis voor een goed doel, ik hoop er beter uit te komen
ik hou het op alhoewel, je weet nooit henk
en mischien komt er iets anders voor terug hopelijk evengoed of beter…..
gun je en iedereen zoveel goeds
goed om weer even wat te lezen
http://www.youtube.com/watch?v=x-G28iyPtz0
straks wordt deze draad zó lang, dat er ‘n héél forum voor opgezet moet worden
Toch altijd weer fijn iets te lezen van de overlevenden.
Kan ik niet achter blijven. Zeker niet na alle mooie muziekjes.
Die hier op de verstofte jukebox worden gedraaid.
Kom ik heb er ook 1 gevonden.(Geert vreest dat JP gelijk gaat krijgen, wat betreft de toekomende lengte der draad) Al probeer ik het posten tot een minimum te beperken, gelukkig kan ik nu niet achterblijven.
http://www.youtube.com/watch?v=fg1BTVlq1J8
Fijn om iets van jullie te lezen!
Hallo Thian,
En ik maar denken dat jij na 166, 167 en 168 hier de laatste der Mohikanen zou zijn, maar dat valt mee.
Ik vond je verhaal over die aparte wereld met die eilandjes heel interessant, dat is een hele mooie manier om gebeurtenissen een plekje te geven.
En mooi dat het zo goed met je gaat. En dat je in een groep zit, prificiat, dat moet een hele stap geweest zijn, want je zag er vroeger zo tegen op.
En ook dat verhaal dat over die klimwand voor de poezebeesten vond ik fantastisch. Hoeveel mensen zullen een klimwand maken voor hun katten? Ik denk niet veel. (Iets voor jou, Karin, ehh, voor je kat dan? (Je hebt er nog maar eentje, dacht ik?))
En dat die grote meneer geen medicijnen meer hoeft, dat is ook prachtig. Hij had kennelijk meer moeite met de verhuizing dan je zou verwachten.
Nou Thian, het beste verder,
Groet aan iedereen,
Janus.
het leven is over.
tja, getrouwd nu ;)
het rare, het is devrouw die mij tot het forum toe dreef…. en nu,
gelukkig samen met drie honden, 1 van 72 kg en net pup af, 2 puppies van 6 maanden en 35kg elk.
sinds de prik in mijn rug met pijnstiller en steroiden lukt het lopen beter, in iedergeval comfertabel :-)
@ Geert – proest [sic!] (en het heet: des draads = masculien)
ha Janus – ja, Thian overleeft ons allen! (=elk onzer)
en Landy: ik ben een kattebeest met honde-angst (no Lord, and not sutch)
fijn dat jullie er nog zijn
laat es wat horen, zo af en toe
Ik ben er ook nog.. Soms betrap ik er me zelfs op te genieten en ook nog hardop! Schande..
niet alles is echter goed, een der steunpilaren geeft me behoorlijk wat kopzorgen ende stress. Maar mijn nieuwe steunpilaar steunt me daarin onvoorwaardelijk en dat voelt gek maar ook fijn. Een nieuwe plek gevonden waar ik me veilig voel en geborgen.
ik moet nog vaak denken aan Gimmick en hoe ik er vast van overtuigd was dat nooit iemand van mij zou kunnen houden..ik wou dat ze me nu kon zien!
t ga jullie, zo goed als mogelijk
wat fijn rooftop
gun het je zo
ik moet verhuizen mijn huis gaat plat
en wordt een gezondheidscentrum
heel de begane grond
heftig, al die mensen die boos zijn
ik lijk in een film te zitten, dat het niet echt is
wat wel echt is dat ik verhuis wordt
zodra ze een huis hebben en ik naar zee ga
Hallo Thian,
Wat erg is dat voor je om nu alweer te moeten verhuizen, je zit er net een paar jaar. En je hebt zoveel gedaan aan je huisje, tot aan een klimwand voor de katjes aan toe. Ik wens je er sterkte mee.
Maar je gaat naar zee? Ik neem aan dat je niet gaat varen – :) – maar dat je een huis dicht bij de zee krijgt en dat je dat leuk vindt? Dan is dat tenminste al geregeld. Maar een gedoe blijft het.
Nogmaals sterkte,
Janus.
oh ja?
dan weet je meer als ik
ik weet alleen dat ik er uit moet
ze zoeken een huis
en dan moet ik plots over
dat doen ze gelukkig voor me
en nee varen is niets voor de katjes en mij
Nee Thian, ik weet niet meer dan jij. :)
Maar je schreef: “wat wel echt is dat ik verhuis wordt zodra ze een huis hebben en ik naar zee ga”
Nou, het leek me niet dat je ging varen en zeker niet met de katjes, dus dacht ik dat je richting zee ging verhuizen. Maar kennelijk is dat niet zo. Of was het een schrijffoutje?
Hoe dan ook, je gaat verhuizen. Gelukkig doen ze dat dan voor je, maar toch, het blijft een gedoe.
Ik hoop wel voor je dat je weer een tuin krijgt.
Sterkte er maar mee,
Janus.
“ik moet verhuizen” om ruimte te maken voor wat volgelingen van Rudolf Steiner…
MOET verhuizen… en je woont er net!
En dat brengen ‘ze’ dan waarschijnlijk als vrije keuze.
Directeur Bedrijfsvoering van WoonCompas, Marcel Korthorst, twitterde vrolijk over de goede sfeer waarin de informatiebijeenkomst is verlopen. Hij zou zich moeten schamen… maar dat zit er niet echt in bij dit soort types.
Alvast sterkte, heel veel sterkte toegewenst, Thian. Mail volgt!
het was een soort hypnotisch iets
ze brachten het zo mooi, dat het iets moois was dat ze gingen doen
ik voelde het willoze kind bij me zelf ipv van de gezonde volwassene
bij die bijeenkomst (schema therapie)
maar het mooie bleek of of of te zijn
in het individuele gesprek en niet en en en
zoals in de bijeen komst
we krijgen of een bedrag om te verhuizen
ik wordt verhuist en krijg als er een restand is
wat niet lijkt dat, of je krijgt een jaar vrij wonen
en ze wisten inderdaad iedereen mee te krijgen
er was zelfs een jurist bij
en ga je een rechtzaak aan je hebt het recht maar komt er
ws berooit vanaf was ook door een kleindochter uitgezocht
het recht van de meerderheid en een bestemmingsplan
het helianthium komt er 15 jaar in
en ik hoop niet meer als 10km van zee/strand te komen
Toch lekker, wanneer je weg kunt kruipen achter dit soort inhoudloze teksten…
http://wooncompas.nl/gezondheidscentrum-helga
“Deze ontwikkeling heeft ver strekkende gevolgen voor de huidige bewoners van de begane grond woningen ten zuiden van de lift van de hoogbouw. De directie van WoonCompas heeft hen op 7 november in een gezamenlijke informatiebijeenkomst gevraagd te verhuizen om zo de komst van het gezondheidscentrum mogelijk te maken.”
Gevraagd. Jaaaja…
“Het is begrijpelijk dat zij de plannen minder enthousiast hebben ontvangen: het is ook niet niets wat wij van hen vragen.”
Echt veel inlevingsvermogen heeft men absoluut NIET!
“Wij doen ons uiterste best om hen als bewoner van het wooncentrum te behouden. Dit doen wij door de verhuizing desgevraagd volledig te organiseren en/of een vergoeding te betalen. De resultaten van de eerste gesprekken zijn bemoedigend. Na het bekomen van de eerste schrik zijn enkele bewoners reeds op constructieve wijze met ons in gesprek.”
Op ‘constructieve wijze in gesprek’ betekent hierbij ‘alles over je heen laten komen en accepteren’. Het blijft me verbazen dat dit soort dingen hier niet alleen kunnen, maar zelfs zonder ‘ongelukken’ verlopen.
‘k Weet het, met geweld bereik je niets, maar het zou me ontzettend veel moeite kosten om me in te houden wanneer mij/ons iets dergelijks overkwam…
Verplicht verhuizen voor een stel luchtfietsers.
‘Ze’ gaan alles met zorg oppakken. ‘k Ben benieuwd en hoop voor jou het allerbeste!
life van je henk
er is me herhaald excuus aan geboden
dat wel en na het gesprek in mijn huisje was het duidelijk
hoe belangrijk dat voor me is en dat verhuizen niet zomaar iets is,
ik gebruik nu ook 4 x per dag 25 mg promethazine extra
verder kan ik alleen mijn energie verspillen
het heeft verder geen zin
ik prober er met mijn woonbegeleidster uit te halen wat voor mij
belangrijk is
maar ja ik ben 1 van die mensen waar constructief mee onderhandelt wordt
na heel veel schrik
Marcel Korthorst zet vandaag weer een link naar een artikeltje in de Havenloods in zijn tweet https://twitter.com/marcelkorthorst
Men heeft het wel over 12 in plaats van 16 bewoners en er is, volgens directeur Tim van Schijndel, nog niet met iedereen gesproken…
Niet te snel handtekeningen zetten, Thian.
Vraagje: Kon je, toen je naar dit huisje verhuisde, weten dat het van (zeer) tijdelijke aard was? Zo ja… heeft iemand je daarop gewezen?
Nogmaals sterkte!
Met vriendelijke groet en een aai voor je huistijgers,
Henk.
nee daar heb ik naar gevraagd of er nog renovatie,s ent. zouden komen
daar had ik geen trek ik, maar ze stelde me gerust
er waren helemaal geen plannen etc
dat heb ik ook gevraagd maar toen IK er kwam wonen
was het niet bekent, bij veel latere bewoners kan je twijfel trekken
zoals een meneer een jaar geleden en een mevrouw ook
ik ben aan het zoeken naar een huisje en hoop dat ze dat ook voor mij doen
en dat dat goed uit gaat pakken, ik heb de energie niet om er tegen te vechten
het kost me te veel, ben afgelopen dagen ziek geweest door de spanning
wat je wel in twijfel kan trekken is dat toen ik tussen de lege woningen kwam te zitten ik heb gevraagd, hoe zit ik hier nog, worden er van 3, 2 woningen gemaakt ik werd gerust gesteld op de begane grond niet………..
dat snap ik nu
en direkteur Tim van schijndel heft mijn zaak onder zijn hoede
en daarvan heb ik alles op papier heel snel in het weekend al
met veel toezeggingen
en heb hem ook al twee huisje toe gestuurd dus ik ben benieuwd hoe hij ndaar op gaat reageren, ik verdraag de spanning moeilijk
Beste Thian,
Ik leef met je mee, voorzover dat via dit schermpje kan. Vooral het eventuele verlies van je tuintje lijkt me voor jou heel erg. Ik geloof zelfs dat het hebben van een tuin en wat je er allemaal mee kunt, voor jou een zekere therapeutische waarde heeft. Daarom vraag ik mij af of jouw behandelaars daar een rol in kunnen spelen.
Als zij een verklaring kunnen of willen afgeven voor die directeur dat het hebben van een tuintje voor jou, juist vanwege die therapeutische waarde, van groot belang is, dan kan dat mogelijk helpen om jou weer een huisje te geven met een tuintje.
Sterkte ermee, Janus.
lieve sesamstraat. hoop dat je je rust eindelijk hebt gevonden<3
Mijn mama is 5 sept in mijn armen overleden en ik hoef gelukkig niet meer op zoek naar middelen of methoden, de huisarts gaat het doen als ik er klaar voor ben.
ik wens jullie allemaal veel sterkte toe
liefs onkruid
hallo Kruidje-Roer-Me-Niet
kNusje
mmh..bevat het nog niet helemaal maar ook weer wel
Ik keek hier niet meer “onveilig”maar er kwamen inene zoveel mails binnen en ik d8 das niet oke, nu weet ik waar mijn unheimische gevoel vandaan kwam waar ik al een tijdje meer liep.
ik wil 1 ding zeggen lieve sesamstraatje!
Ik vind jou een kanjer, je was er altijd voor mij als ik weer eens aan het flippen was, en doordraaide.
Ik heb een vreselijk schuldgevoel dat ik dat filmpje nooit af heb gemaakt wat ik je had beloofd, maar ik ga het alsnog doen want heb alle fotoos nog die ik bewerkt had voor dat filmpje.
Ik snap je gevoel zogoed en je gevecht om door te blijven gaan, maar je kon niet meer, een beetje parallel aan mijn zijn..
altijd pijn fysiek en door te vechten voor je lieve kleine kereltje:(
Lieve Karin, het forum is zo`n gemis, je was er altijd, ook voor mij om te helpen, al was het midden in de nacht! xxxx
Lieve JPaul, jij die er ook altijd was ondanks dat ik zo tegendraads kon zijn en me ook hielp waar je kon met altijd je lieve kNusjes..en weer, tnx lieverd, ik hoop dat het beter gaat met jou????? ook kNusje van mij!
Ik was zo blij dat er een nieuw forum was, maar voelde me zooo niet welkom daar:( echt niet:(:( dus heb ik me afgemeld.
Dat betekent niet dat ik jullie niet mis, tegendeel!
En lieve Thian, ik ben zoo trots op je!!
Dit geldt ook voor Rooftop, ik hoop dat alles goed komt voor jou!
liefs onkruid:(
Er zijn momenten, dat je blij bent wanneer je naam NIET wordt genoemd…
Dit is zo’n moment…
kan me het levendig voorstellen
afspraak alles word voor me gedaan
nu een mail en wordt ik Contact persoon,
helemaal overstuur
en mijn vetrouwen dat alles voor me gedaan zou worden kwijt
maar de woningbouw werkt mee
als ik ingeschreven wordt
thian
Ze zullen er niet mee zitten, maar je vertrouwen zijn dit soort lieden sowieso niet waard. Directeuren, met niet-afgemaakte opleidingen maar wel met ministerssalarissen (en meer) voor betrekkelijk simpele baantjes. Dan moet je op z’n minst geen hart hebben en goed kunnen liegen en bedriegen…
Marcel Korthorst zette gisteren weer een tweet met een link naar het AD dit keer (onleesbaar, m.u.v. kop, subkop en een uitspraak van Tim van Schijndel).
Kop: Akkoord met vertrek
Subkop: Bewoners Helgaflat bijna rond over verhuizing
Quote Tim van Schijndel: “We zijn heel blij dat alle bewoners een gesprek willen”
Een artikel met, volgens Marcel, nu wel de juiste feiten. Jaaja… heel betrouwbaar allemaal. Net zo betrouwbaar als dat hele gezondheidscentrum…
De woningbouw werkt mee als je ingeschreven wordt… hoe bedoel je?
Sterkte bij het weer een beetje tot rust komen!
Met vriendelijke groet,
HenK.
Ik heb geen antwoord, Thian; alzeker als HenK er geen heeft.
Maar een gezond iemand zou naar z’n mes grijpen of zich afvragen waar ook alweer de kalashnikovs verborgen liggen… .. .
dat ben ik voorbij J.paul
en is ook niet zo geschikt om iemand op een idee te brengen
als ie wel zichzelf verwond
dat me een geschikte woning wortd aangeboden voor hij in het system komt
ik moet wel ingeschreven staan maar krijg een woning voor het stysteem uit
is me uitgelegd, en dan mag ik meteen kijken met mijn woonbegeleidster
maar zij zouden alles schoonmaken, witten en verhuizen
en die lijn is er helemaal tussen uit en dat begrijp ik niet
de woningbouw moets plotseling mij als contactpersoon bellen
en nu mijn woonbegeleidster
maar goed heb een dag in bed gelegen, was weer eens veel te veel
ook gedoe met de huishoudelijke die niet kwam en ze tijdens mijn therapie willen laten komen maar niet alleen in huis mag zijn,
therapie was zwaar en deels op vakantie, kon ik dat maar van mijn problemen
morgen verder met bezigheden die ik vandaag echt had moeten doen…
en foto behang op zoeken van karwei van een bos
wie weet kan dat
moest vynil en gordijnstof voor mijn nog te komen huis gaan uitzoeken
heb dus prachtig vynil bij leenbakker uitgezcht en mooi veloers bruin
gordijnstof (zelfde als ik nu in het groen heb maar dat is er niet meer)
uitgezocht voor mijn luchtkasteel en ondertussen droom ik dat de boel overstroomt of ik hier alleen over blijf
mijn individuelele cases conseptualisatie is klaar hieihoi
ik heb alle reden voor alle schema,s en modi,s en meer
en nu gaan we ze aanpakken
het hoost dat het giet en ik zit lekker binnen met de katjes
sjaakie slaapt 3 mand hoog als een koning op zij n troon
en queenie kleurijk, en sjaakie spelt katjes twister
en ik…., ik heb sinds jaren een afspraak met een vriendin met kerst
2de kerst dag, en heb een gok gedaan op 2 huizen, geen kans denk ik
jammer
allemaal goede dagen ondanks alles en een heel goed begin van het nieuwe jaar
Beste Thian,
Dank voor je beste wensen.
Je zit nu natuurlijk binnen met de katjes, dat vuurwerk is maar niks voor ze.
Ik wens jou een voorspoedig nieuwjaar en een mooi nieuw huis, eentje dat bij je past.
Maarrrehh, die bruine gordijnen waar je het in 203 over had, kan best zijn dat dat mooi is, maar is dat niet wat sombertjes?
Groetjes, Janus.
de katjes waren meer dan moedig met hun baldimuis, mischien een beetje stoned van de kruiden, die van sjaakie zijn de vilten ogen al afgewassen en geknuffelt, want het heeft geknalt, maar er was ook veel politie
sjaakie heeft er een turnaround spelletje bij zoeken en door een doolhof kan ie al
nou moet ie tegen buisjes leren meppen
en ik heb op marktplaats een grote rieten mand bemachtigd, hij is onderweg
daar gaat een schapevel in en kunnen ze de dag van de verhuizing samen in
bibberen, maar ook veel in liggen weet zeker dat ze dat heerlijk vinden
je hebt bruin en bruin he’
nee het is prachtig, zo mooi
nu nog een huis de woiningbouw heeft nu zelfs niets te bieden
echt niets, niet 1 huis of iets dat er op lijkt
iedereen goede wensen voor een nieuw jaar
Er is post Janus.
Hallo T,
Antwoord is retour, daar hoeven we hier nu geen melding meer van te maken.
J.
Hallo Thian,
Ik dus zoeken naar wat een baldimuis is. Alweer wat geleerd. Ik zal het aan mijn kattevrienden doorgeven.
Het is toch altijd leuk om te lezen hoe jij met je katjes omgaat, al die leuke dingen die je voor ze bedenkt. Ik hoop dat Sjaakie op je komende verhuizing beter reageert dan de vorige keer, toen hij nogal van slag was.
Jij verwacht veel van die rieten mand voor hen, maar ik denk dat ze er ook wel aan zullen moeten wennen. Hun geur zal er eerst aan moeten komen te zitten, denk ik. Als het een tweedehands mand is – meestal via Marktplaats – dan kan dat nog wel even duren. Moet je niet raar van opkijken.
En ja, je hebt bruin en bruin. Ik vemoed dat jij dat bruin velours bedoelt dat op de plooien zo’n gouden schijn heeft. Dat is idd mooi. Dat was ws bij dat groene min of meer ook zo, denk ik.
Voor jou natuurlijk ook de beste wensen voor het nieuwe jaar, en je katjes niet te vergeten,
Janus.
ze hebben de mand allangen de geur van de hond….
werkt alleen maar in voordeel,
ze zaten er meteen in, ruiken wat dat is,
gebruikte tweedehandspullen gaan er in als koek bij de beestjes heerlijk
geurtjes
we zijn nu bezig met de pipolino, vandaag ontvangen
jeetje wat is dat ding groot
sjaakie sprong eerst een halve meter de lucht in
maar loopt er nu snuffelend en grabbelend achteraan
oh ja niets gouden gloed!, ik houd niet van goud,
wel van oranje van de zon
een mooie diepe zachte zand/ poeder kleur
ik heb een huisje in het westland, in een dorpje
zonder tuintje maar met een patio bij een wandelpad en een brede sloot
heerlijk zoning op het zuiden, per direct
het was een hektische dag, de papieren bij de gemeente ontfrutselen
en toen ze dat eenmaal hadden kreeg ik de woning
de mensen die voor me waren zaten liever hoger!
wat een geluk voor mij
Nogmaals… MOOI… GEFELICITEERD, Thian!
En sterkte toegewenst bij de verhuizing, e.d.
Jammer, dat de aanleiding niet deugde en onrust gaf, maar wellicht komt er op deze manier zelfs iets goeds uit voort.
Met vriendelijke groet en aaitjes voor de huistijgers,
Henk.
Proficiat!
Is er daar óók een afhaalSuri?
dank je Henk, ik denk het ook
en waardeer het zeer
een afhaal suri, dacht wel een pizzeria maar dat kan ik mis hebben
geen idee, wel een dieren winkel, das belangrijk
en ik dacht een c1000, maar die heb ik nog niet gezien
het is een schattig dorpje en een enorme kerk
liefs thian
niet 1 maar wel… 9 sleutels, hoera het is rond ik heb het officieel gehuurd
deze week de gaat de schilder kijken, en mijn tuintje wordt door een tak van de inloop opgeruimd, gaaf dat wordt graven mijn ongehoorzame boompjes zijn tussen de tegels door de grond in gegaan
Hopelijk kun/zul je hier langer wonen dan in je huidige woning en ga je je echt thuis voelen in ‘je’ dorp.
Negen sleutels… maar niet allemaal van de voordeur, toch?
Je achterdeur geeft in ieder geval toegang tot een fraai parkje, waar het later dit jaar prettig toeven zal zijn.
En nu… RUST… zodat je later meer kunt hebben.
‘t Ga je goed!
Met vriendelijke groet (en aaitjes!),
Henk.
ja wel echt wel allemaal van de zelfde deur,
mijn achterdeur komt op de patio uit maar er is een heerlijk parkje ja
en je kan heerlijk om het gebouw heen lopen
en wat een rust…., geen razende auto,s die ik hier heel de dag hoor
en 5 minute lopen een c1000 :)
nu laatste keer schematherapie van deze groep
geheid dat ik nog een vervolg ga doen wanneer die komt
is een loper 1 sleutel kun je overall mee in en daar heb ik er 9 van
de 25 ste gaat het vinyl er in
een hele zware kwaliteit, ik sloeg stijl achter over van de prijs
hier knipperden ze niet eens met hun ogen, wel 600 euro karting :)
en de schilder/ behanger is bezig
en de 5de heb ik daar internet en telefoon
alles is ingediend zelfs een heel duur bos en een goedkopere
er komt een bos :)
en er schijnt hier ergens een driewielfiets te zijjn
die morgen beschikbaar is, maar niets meer van gehoord
nu is de vraag of ie mee mag….
– – heden; Zondag de 16e Februari op haar niet-44e-verjaardag heeft de verstrooiing van de as van Elmo – door haar ouders verwoord als het haar weer terug aan Moeder Aarde geven – in de bossen van het klooster der Cisterciënzer https://nl.wikipedia.org/wiki/Abdij_van_Cîteaux paters van de Abdij Koningshoeven plaatsgevonden.
Heeft plek gevonden.
Elmira is thuis. In ieder geval in ons hart. – –
Dank je JPaul
Alles wat we maken,of zijn…
zal ooit inde basis form terug keren bij de grote moeder.
als een drupje water wat terug vloeit naar de oceaan.
zo zal het zijn.
op een of andere manier komen dingen van haar boven
met de olympische spelen, daar zou ze van genoten hebben
Vandaag voor de allerlaatste keer naar psych geweest, ik ben klaar. Na een aantal intensieve jaren waarin ik letterlijk balanceerde op een dun koord tussen leven en dat niet meer doen, ben ik klaar.
En dat is gek, heel gek om psych te horen zeggen dat ik inderdaad dicht bij de dood ben geweest, het lijkt alsof ik het niet was in die tijd. Het was een andere roofie, maar toch niet ik..
En nu…verder, anders. Roof is veranderd, eindelijk zijn er dingen verwerkt, zaken in een ander licht komen te staan.
En Henk, ik snap nu eindelijk het boek wat je me ooit adviseerde over niet meer meedoen.
Maar Roofie is terug en doet verdorie wel weer mee!! Joehoe :)
‘De Vergeten Gelofte’ van Frederik de Groot. Een apart boekje van een aparte man. Mooi, dat het zo goed met je gaat, ‘Roofie’, en fijn dat je dat ook even laat weten. Je worstelde en kwam boven… als echte Zeeuwse.
Thian, JPaul, Marije, Landy… het ga jullie allen zo goed als mogelijk…
‘Lang geleden’ zette ik dit P.S. onder één van mijn (te) vele berichten:
PS Eén van de eerste muziekjes, die ik ‘zomaar’ aan een bericht koppelde…
http://www.youtube.com/watch?v=nFcz7VvBcUA
De slotregels:
Se c’è una luce, una speranza,
sole magnifico
che splendi dentro me…
dammi la gioia di vivere
che ancora non c’è!
Miserere, miserere
quella gioia di vivere (che forse)
ancora non c’è.
Vertaling:
Als er een licht is, iets van hoop,
prachtige zon
schijn in mij…
geef mij de levensvreugde
die er nog steeds niet is.
Heb genade, heb genade
Die levensvreugde die er (misschien)
nog niet is.
Namasté,
Henk.
wat geweldig rooftop
wat een ander geluid
en wat gun ik het je zo
fantastisch dat je dit bereikt hebt
psychische gaat het steeds beter,
ik heb de schema groep goed afgerond en de schema,s zijn stukken minder
maar er is nog genoeg over :)
maar lichamelijk wordt ik beperkter
en heb meer hulp en hulpmiddelen nodig
zo moet ik naar de huisarts maar ik heb iets grieperigs zere benen snotterig
en niet lekker, dus ga ik daar de boel maar niet aan steken dat kan een paar dagen wachten, morgen even bellen
er is een heel plan
een week zwachtelen, en jawel dat moet gedaan worden
steunkousen opmeten en krijgen
en iemand die ze aan trekt want dat vertikt mijn linker hand/duim
dus elke dag zorg over de vloer
dan een knie brace en volledig orthopedische schoenen
zodat ze mijn enkel kunnen stellen
ik kan nu alleen op de semiorthopedische (kinder) sandalen lopen
er is geen kasbeheer daar dus moet ik ws onder bewindvoering
dat vind ik heel erg, maar mijn woonbegeleidster heeft met mijn geld
getoverd enik sta er goed voor dus wil ik niet de boel in eeen zootje veranderen
er wordt heel veel aan gevraagd een drielwielfiets, was net aan gekomen
maar kan niet mee, een trippelstoel, een douche stoel met beugel om vast te houden omdat ik omkukel van duizeligheid en hier heb ik er 1
en dan nog iets dat ik niet alleen naar flesjes en pakjes hoef te kijken maar
het ook open kan maken, en een nieuwe duimbrace
ik ga verhuizen als de gordijnen er zijn
niemand weet wanneer dat is dus lekker vaag
maar ik hoop dit op een muur te hebben
http://www.jappie.eu/fotobehang-behang-stickerbehang-vinyl-natuur-landschappen-fotobehang-sprookjes-voorjaar-p-16874.html
daar wordt je toch vrolijk van
de verhuizer heeft het opgenomen en het worden veel dozen
stuur de rekening maar zegt de huismeester
1 van hun gaat ook mee om alles weer op te hangen
want dat mag de verhuizer niet omdat ze niet weten waar leidingen zitten
niet dat de huismeester dat weet….
maar het wordt opgehangen en een heerlijk huisje
thian
Gefeliciteerd Roofie. En nou nog aleen maar naar de rooftop om van het uitzicht te genieten. :)
En Thian, jij heel veel sterkte en toch ook gefeliciteerd.
Janus.
er ligt een vloer, er is toch een goedkoper fotobehang uitgekozen
de lampen zijn er, gaaf! woensdag gaan ze een bed en spullen bij de ikea halen
het wachten is op de gordijnen en daar gaat mijn woonbegeleiding over praten
ie… het wordt echt, ik heb bloemen en harten hangers om op te hangen ipv planten, de katten gaan een dagje bij iemand logeren, bofferts
terwijl het personeel een dag van te voren hier gaat inpakken de verhuizer dacht 120 dozen zij hooguit 70, de verhuizer is te duur zelf zijn ze goedkoper
en ik wordt mischien zondag al gezwachteld voor steunkousen en dan volledig orthopedische schoenen, steunkousen moeten ze aan doen, kan ik niet zelf
ellendig maar niet anders
vandaag een fotolijst en hanger met hartjes kado gekregen zo lief
van degene waar ik de hangers gekocht heb
niet dinsdag maar dan die dinsdag verhuizen
3 dagen voor gepland
maandag wordt er ingepakt, disdag verhuizen en uitpakken
woensdag dingen ophangen en alles wat er nog ligt
pfff toch nog onverwacht plotseling zo snel, nu wordt het echt
Beste Thian,
Ik wens je alle sterkte die je nodig hebt. Gelukkig wordt er nu veel voor je gedaan, maar het zal vermoedelijk toch ook wel een hectische periode voor je worden.
En dan weer wennen aan je nieuwe woonplek en deze echt persoonlijk maken. En de poezebeesten ook natuurlijk. Ik hoop dat meneer S het er nu wat makkelijker mee heeft dan de vorige keer.
Groet, Janus.
de katjes gaan logeren bij iemand in de flat hier
dat is een geruststelling
even zorgen gehad omdat hij niet plaste
maar nu krijgt hij urinairy vleespapjes
en die gaan er in als koek en hij plast weer goed
gelukkig
en ja het worden 3 hektische dagen
maar voor een goed doel uiteindelijk
een mooi huisje dicht bij de zee
in een lief dorpje
dicht bij behandelcentrum
maar niet te min zien ik er best tegen op
Veel geluk in je nieuwe huisje, Thian.
‘k Hoop dat het allemaal een beetje naar je zin is geworden en dat je snel zult wennen aan je nieuwe omgeving.
De eerste tijd oppassen dat de katten niet ‘ontsnappen, die moet je echt even (minimaal twee weken) ‘huisarrest’ geven, want anders heb je kans dat ze op zoek gaan naar hun oude huis.
Met vriendelijke groet,
Henk.
ik heb nu net weer internet en hopenlijk ook telefoon
en zit een een huis bomvol onuitgepakte dozen
het bos behang staat er ergens tussen
niets op gehangen, zelfs de gordijnen niet
op 3 punten maar licht
en heb het die dagen eerst met alleen een mes moeten doen
toen een vork erbij nu heb ik bestek gevonden
ze houden absoluut hun afspraak niet
met de katjes, 1 was heel mkoeilijk te vangen
hebben ze heen en weer gereden omdat ze de sleutel vergeten waren
en hebben nog gewinkled
voor dat de beestje los gelaten zijn in de keuken
zonder bak of water oid, daar heb ik later zo snel ik wat vinden kon voor gezorgd
ik moets met de verhuizers mee, dat mocht niet
gelukkig had ik nog vervoer op maar…..
en was ik er tegelijk met de beestjes
tis hier een enorme puinhoop
de ergo wil zich er hard voor gaan maken
die schrok zich kapot
en mij lukt het echt niet
heb ook elke dag nog afspraken
en iemand van de apotheek aan de deur
die ik ook zou moetenbetalen heb ik helemaal geen geld voor
moet geregelt worden
zoals zo vreselijk veel …. zucht
ja 1 kat kwijt geweest, complex zelfs doorzocht
ze lag onder het dekbed in het nieuwe bed……..
mazzeltov!
hut gaadt nooits zo vlot alsdatje jezelf dat gedacht had
laat vooral (zoals HenK al zeide: met “huisarrest”) er de poezebeessies langzaam aan wennen; dan lukt ‘t jou beslist óók (smiley)
hulp nodig met keukenkastdeurtjes of wasmasjien? – mail me maar – NAAM11@yahoo.com
(als er daar geen afhaalSuri is; dan verzin ik zelf wel wat)
je kan de wasmachine niet eens bereiken door de dozen….zucht
heb helemaal geen geld voor afhaal suri,
heb net bestek gevonden
straks woonbegeleiding…..
ze wil heel hard werken deze laatste keer die bedoelt is als over dracht
ik wil tijd nemen voor afscheid……..
heb een groote mand met bollen bloemen en een kip
en een hele lieve kaart
de katjes hebben een hele grote tv, nl het raam
missie gromt zelfs naar de vogels
en dan de boten die langs komen (gaaf)
en ligt plat te loeren
en kan der uren liggen als ze niet in mijn
nieuwe bed gekropen is, 20 cm hoog matras zoiets
dat waardeert zij meer als ik
de ander ligt in het zonnetje te bakken
en is zeer te vreden
vooral met zijn vleespapjes
kon gisteren niet meer woningbouw benadert dat ze me in een puinhoop laten zitten, geen licht , gordijnen vol met dozen etc…..
niet de afspraak, bleek dat er een conflicy is met de woning bouw en het personeel dat het uitmoet voeren,
nog geen uur later een monteur heft mijn oude woonbegeleidster hand ingehad
die stond erbij toen er gebeld werd, anders werd het volgende week
monteur aan de gang gehouden lichten hangen op de gang na
ben ik vergeten, gordijnen hangen, mooi….. en een heleboel dingen al
maar veel zit nog ingepakt, bij mijn bed slap ik niet meer tegen een
ingepakt stuk plastic dat onder mijn bureau stoel moet
maar heb mijn schoolbordje met houvast terug
en in de badkamer is een kast die ze te veel gekocht had opgehangen
van ikea zo,n witte vierkante met 4 vakken, mooi, er niet voor
maar komt niet bij het water heeft ie voor gezorgt
en er hangt een schilderwerk bij de deur zodat ik die herken
en een fotolijst waar de beestjes nog in moeten
de dozen staan meer op 1 punt
maar er moet nog vreselijk veel uit gepakt
nieuwe woonbegeleidster lijkt lief
en gaat helpen maar ik heb haar laten lezen dat het niet de bedoeling is
voor als ze haar benaderen, want ze komt 2 keer per week 2 uur
dat duurt maanden
heb net 1 doos leeg gemaaktt en zwaar aan de buikkrampen
gelukkig was het in de badkamer
Ha JPaul,
Top dat je Thian aanbiedt om te helpen. Ikzelf zou dat al niet eens meer kunnen, zelfs als ik zou willen (en zelfs als Thian het zou willen. :) ) Deze keer zijn er minder mensen van het forum beschikbaar om haar te helpen dan de vorige keer. Ik hoop dat je wat voor haar kan betekenen.
En lieve Thian,
Normaal gesproken zou ik veel meer ingaan op wat je schrijft, maar ik heb het druk met van alles en het zit tegen met mijn lijf. :(
Heeeeeeeel vervelend dat mensen zoals jij dan de dupe van worden van zo’n conflict tussen die woningbouw en die uitvoerenden. Staken is prima, maar mensen zoals jij er het slachtoffer van laten worden, dat moet eigenlijk verboden worden. Gelukkig heeft je woonbegeleidster zich er fors tegenaan bemoeid en is er toch nog wat gebeurd.
En mooi om te lezen dat je op zo’n manier aandacht wil besteden voor het afscheid van je oude woonbegeleidster. En dat onder deze omstandigheden. Je bent een schat.
Gelukkig lijken de kattebeesten zich thuis te voelen, dat is al heel wat. Nou jij nog. :)
Heel veel sterkte met het verder inrichten en je plek vinden enzo,
Janus.
iemand van de woningbouw heeft gezegd dat het verkeerd is ingeschat
en nu wordt er voor de rest een oplossing gezocht….
net ging er een hele school kano.s voorbij
en vanmiddag moeder eend met 14 donzen bolletjes zo leuk
Nou, er komt dus schot in. En een televisie heb je niet meer nodig: gewoon naar buiten kijken. :)
J.
ik heb toch graag dat die kijkkast het wel doet
ik betaal er tenslotte ook voor, voor de kabel dan
de dozen zijn nog op een hand te tellen en dat is wat opgehangen moet
en spullen van de katjes, en nog even de tafel enzo opruimen, heerlijk
dan is het netjes, ze was perplex dat ik belde om de dozen op te halen,
dinsdag de behanger, en die mag meteen de dozen mee nemen
en donderdag de timmerman om alles op te hangen
en dan……. rust, vriijdags huishoudelijke hulp
en het klikt met mijn nieuwe woonbegeleidster
naar de huisartsen post geweest geweldig, aardige mensen
maar wat heerlijk die muren vol dozen weg…
met iemand die ook verhuist een gesprek gehad ze had het over crisis hier en daar, en ik kon zeggen, het is maar een verhuizing het gaat voorbij het is geen crisis waard, ook zij krijgt een heerlijk begeleidster, dar kun je op vertrouwen
de maan is ook mee verhuist
en heerlijk veel zon uren
het bos zit op de muur door een behanger die net gedottert was en nog 3 weken niet mocht werken, hij deed het rustig aan met de bos puzzle 8 delen niet genummert, en hoefde gelukkig niet gereanimeerd
en we waren het eens, het is net of je het bos in loopt zo mooi
van plint tot aan plavond
alles ligt nu klaar, met hulp van de woonbegeleidster, voor morgen
8.00 uur de timmerman om alles op te hangen, eng moet ik alleen doen
de vorige wilde telkens weg gaan, deze moet nu de dozen mee nemen
nog steeds geen tv, kastjes, iedereen wil me kastjes aan smeren
en dan weer niet, moet ik ergens anders zijn… en betalen dat wel
komt wel
dewoonbegeleidster komt s,middags laat kijken hoe het geworden is
en de ergo komt ws spullen brengen, fijne scharen oa
woonbegleeidster is er voor on zo snel mogelijk het balkon af te zetten
kunnen de katjes mee, en de deur lekker open dat is fijn!
de dozen zijn niet weg dat paste niet in de auto van de timmerman
er is veel opgehangen, prachtige houten werkblad in de keuken
en zon blad dunner als afscheiding in de slaapkamer, heel mooi
2 grote boomtakken die in mijn vofige huisje al waren, kunst volgens
de timmerman, en de kattenwand is klaar, en mag sinds vandaag 4 uur
belast worden, ze hebben vannacht en vanmorgen geschreeuwt de beestjes
dat ze niet bij me mochten, en wat waren ze blij dat ik op was
ze zijn beide al op ontdekkings toch geweest en lijken er erg blij mee
dus geen timmerman meer
eerst een lijstje dat gaat naar de direkteur
en dan zullen ze wel eens zien of er een timmerman komt
maar met mijn vertrouwde spulletjes voel ik me veiliger
dus ben ik aan het klussen met telkens pause
mijn handen voelen 2 keer zo groot en dik en bont en blauw aan
maar toch is er niets te zien, het zit van binnen….. zucht
wat meer tramadol en insmeren met pijnstiller
al hoewel sommige dingen wat schever zijnals een timmerman doet
klaart mijn stemming wel op van de dingen die hangen….
Ter info (ik noem het bewust geen “Kijktip”):
http://www.telegraaf.nl/binnenland/22633432/__OM_bekijkt_zelfmoordadvies__.html
“Diverse Kamerleden tonen zich in de uitzending onthutst over de gang van zaken.”
Diverse kamerleden hebben geen idee van wat zich in de samenleving afspeelt. Om over EURoparlementariërs maar niet te spreken…
Grappig… wanneer het niet zo triest was.
HenK,
Als dit waar is – tsja, het is De Telegraaf…. – dan vind ik dat De Einder toch in de fout is gegaan. Een faker moet je kunnen betrappen, als je grondig met zo iemand in gesprek gaat, hetgeen natuurlijk nodig is in dit soort gevallen.
En “Zonder veel omhaal adressen verstrekken waar je per post ‘zelfmoordpoeder’ kon bestellen” – nogmaals: als dit waar is, de reactie van De Einder moet nog komen – dan is dat een gang van zaken die over de grens gaat. Daar is K’s forum ook over gevallen.
Het vervelende is – zeker bij de commerciëlen – dat dit soort programma’s dingen (moeten) hypen om aan de (brood)nodige kijkcijfers te komen. En dan scoren ze, ook al blijkt later dat het zwaar overdreven geweest is. En de schade is dan al aangericht.
Q: “Diverse kamerleden hebben geen idee van wat zich in de samenleving afspeelt.”
Daar ben ik het zeker mee eens. Zij denken vaak dat de waarheid zich alleen in hun bubbel afspeelt. Maar het is nog erger, vrees ik: de samenleving als geheel heeft nauwelijks idee van wat er bij sommige mensen speelt. De mensen die er last van hebben, spreken er immers zelf ook liever niet over.
J.
ik dacht dat het over de zelfmoord kliniek zou gaan
daar verwacht ik meer van, ook begeleiding tijdens sterven
de einder…. ik weet het niet of ze zoveel kennis hebben
dat ze er een goed opgeleide infiltrant uit zouden halen
ik weet ook niet of ze daar mee bezig zijn
daar verwacht ik wel van dat ze adressen geven, ja…
schreinend genoeg….
vrijdag per ongeluk mijn nacht medicatie s,morgens genomen
toen ik het ontdekte een arts genbelt en beleid uit gezet
en een dag huis arrest wegens veiligheid
nu nog de last, nachtmerries door ontregeling
Het verbazingwekkendst blijf ik de wereldvreemdheid vinden van mensen die ‘ons’ zeggen te vertegenwoordigen.
En dit was het eerste en tevens laatste programma, dat ik gezien heb van Alberto Stegeman. Hij maakt het programma natuurlijk niet alleen en de vervelende ‘commercial breaks’ moet je bij SBS natuurlijk voor lief nemen, maar dit programma was echt tenenkrommend slecht… inclusief de ‘weggepiepte’ woordjes en van stal gehaalde opgeklopte statistieken…
Snel vergeten… en dat gaat sinds m’n herseninfarcten steeds beter… :-))
Twee keer Euro 90,– voor een consult en $200/220 voor 10 gram Nembutal… er wordt in ieder geval nog leuk aan verdiend…
En Thian… voor je medicijnen ‘moet’ je altijd rustig de tijd nemen en je kunt ze, wanneer je bang bent dat deze vergissing vaker voor kan komen, door de apotheek laten ‘baxteren’ in een baxterrol.
Ik heb al jaren een baxterrol,
maar dan kan dit er niet ik
en dan doen ze de morgen en avond 2 zakjes ipv 1
en dat gaat niet goed
dus doen we ze over in de weekdoos met de begeleiding
gaat heel goed meestal, maar nu zat het doosje verkeerd om..
en ik ben s,morgens nog niet helder door de nacht medicatie..
die ik dus nog een keer nam
nl heb ik meteen heel de doos na gelopen
er zaten nog een paar omgedraait
we waren er niet goed bij geweest ivm de vakantie van begeleidster…
waar we druk over babbelden
albert stegeman, nebutal was dat geen vloeistof,
maakt niet uit dat hoopte ik voor altijd te vergeten
ik zal de uitdrukking op het gezicht van mijn behandelaar nooit vergeten
toen ik een paar van die dingen op somde….
ik vind het scheinend als het zo zou gaan en er niet eerst verwezen wordt
naar reguliere hulp…, vind het programnma heftig was er door van slag
waar is de grens en ze doen toch niets, wat kunnen ze , hij mag niet uitlokken
ik had liever een eerlijk en open gesprek gezien
De Einder heeft gesproken:
http://deeinder.nl/reactie-op-uitzending-undercover-van-18-mei-2014/
Ik vind het zwak dat ze zich op hun eigen algemeenheden beroepen en dat ze niet ingaan op het feit dat een faker niet door een counselor van hen is doorzien. Dat zegt iets over de kwaliteit van die counselor en dus over De Einder.
Jij, Thian, had het in 252 over “een goed opgeleide infiltrant”, maar gezien de kwaliteit van dit programma – HenK 254 – lijkt het me zeer onwaarschijnlijk dat ze die faker goed hebben opgeleid. Mogelijk hebben ze een redelijk goeie actrice ingehuurd, maar zelf die moet je kunnen doorzien, als je ervaren bent als counselor.
Iig gaat het niet aan om “zonder al te veel omhaal” middelen te verstrekken, als het zo gegaan is. (Dit zijn de woorden in de Telegraaf, dus….) Volgens De Einder is dit een selectieve weergave van wat er gebeurd is, maar wat er dan in zijn geheel gebeurd is, dat vertellen ze niet.
Ik zou bij iemand van 27 jaar buitengewoon terughoudend zijn. Mogelijk dat die terughoudendheid wel is gehanteerd, maar helaas geeft De Einder daar geen duidelijkheid over.
En dat zouden ze wel moeten doen. Bovendien is er hier geen enkele sprake van privacyschending, als ze een weergave van dat gesprek zouden publiceren. De privacy van die faker – die trouwens ook nog eens anoniem gehouden kan worden – weegt niet op tegen het spel dat deze persoon gespeeld heeft.
Ook lopen ze het risico dat het OM hen achter de broek gaat zitten en dan zullen ze tóch oopenheid van zaken moeten geven.
Janus.
Ik heb deze reactie naar De Einder gestuurd:
Geachte dames en heren,
Hier:
http://www.spaink.net/zelfmoordforum/comment-page-6/#comment-361463
kunt u mijn reactie lezen op uw reactie aangaande het gepubliceerde over u in het programma “SBS6-programma Undercover in Nederland”:
Ik hoop dat u uw werkwijze nog eens kritisch onder ogen wilt nemen, want als het zo is gegaan als is gepubliceerd – en u geeft onvoldoende duidelijkheid over hoe het dan wél gegaan is – dan is dat geen beste zaak.
Ik wijs u erop dat het zelfmoordforum van Karin Spaink, jarenlang succesvol en waar ik een tijd lang veelvuldig op te vinden was, ten onder is gegaan aan het feit dat mensen mekaar middelen en verkoopadressen gingen aanbevelen.
Het zou buitengewoon jammer zijn als dat ook uw lot zou worden.
U zult ongetwijfeld op een gegeven moment ook middelen moeten verstrekken, maar het heeft er de schijn van dat dit nu veel te lichtvaardig is gebeurd. Op z’n minst had een tweede counselor bij dit oordeel betrokken moeten worden.
Dit onerwerp ligt – terecht – buitengewoon gevoelig in de samenleving, dus uiterste zorgvuldigheid is een absoluut vereiste.
Met vriendelijke groet,
Janus.
Iedereen mag zich counselor noemen en Ton Vink zal ongetwijfeld het convenant en de gedragscode van ‘De Einder’ ondertekend hebben.
Filosoof en schrijver Ton Vink… zittend in zijn studeerkamer lijkt het heel wat, maar je zult maar een dierbare zijn kwijtgeraakt… na zijn ‘consulten’.
Wel jammer, dat men zo weinig van de ‘consulten’ met ‘Sonja’ liet zien en mij onduidelijk was/bleef wat de door ‘Sonja’ te vernietigen mail-correspondentie tussen Ton en haar inhield.
Puur gebaseerd op wat ik heb gezien en gehoord, mag Ton wat mij betreft zelf gebruikmaken van zijn Chinese connectie… maar dat zal helaas niet gebeuren.
Zachtjes zing ik mee met Youp van ‘t Hek: “Waarom gaan de verkeerde mensen dood…” (of mag ik dat niet denken bij een extreme narcist, die misschien nog door een top-psycholoog kan worden geholpen…? Ik vermoed, dat de aandacht voor dit programma van Stegeman hem sterk tegenvalt… ).
Wat mij betreft >einde verhaal< !
do 12 / 6 / 2014
– – Het was vandaag een jaar her: Elmira haar afscheid uit dit aardse tranendal. Uitgenodigd door haar vader&moeder hebben wij op de abdij bij Tilburg een middag gezamenlijk haar, en onszelf, gedacht.
Het weer werkte van harte mede; net als de warme en koude (waaronder ‘t bier)
versnaperingen . Ook het dienstdoende voetvolk was uitermate voorkomend (men kent ons, inmiddels) en zelfs Vader Abt gaf zijn zegen.
Wat wil je nog méér?
Een klein aantal genodigden vermocht niet te komen. Jammer. Zij werden gemist. Wij verheugen ons reeds nu op hunne aanwezigheid D.V. het volgend jaar.
en de anderen worden die ook herdacht
er waren zoveel….
Op 12 december 2012 schreef ik dit draadje:
“Van 26 augustus 2009 tot en met 1 juni 2012… 2 jaar en 9 maanden speelde ‘het forum’ een rol in m’n leven… werd er lief en leed gedeeld… gelachen en gehuild. En nu is het, afgezien van een paar leden waar ik nog contact mee heb, vooral een herinnering aan het worden. Helaas geen onverdeeld mooie, maar… ‘t is niet anders. Je zou er een boek over kunnen schrijven… over hen die de kracht vonden om door te gaan… over hen die steun zochten en vonden in de laatste periode van hun leven… over vriendschappen en ‘vriendschappen’… over diepe gedachten en vlotte babbels… over Bent, Joop, Sandra, Ellen, ‘Zwaan’, Sandra, Fran en anderen… over wat er langzaam maar zeker anders werd. Je zou er een boek over kunnen schrijven, maar het lijkt me verstandiger om dat niet te doen. Zodat iedereen zijn/haar eigen herinnering kan bewaren en wellicht koesteren.
Met, ter afsluiting, een vriendelijke groet aan allen die me dierbaar waren/zijn, Henk.”
Raar misschien, maar ik ‘herdenk’ bij het forum eerder hen die (waarschijnlijk) nog leven dan hen die er (waarschijnlijk) niet meer zijn… Hun strijd gaat ‘nog even’ door… Bij Elmira denk ik eerder aan JPaul en Jelle… en een beetje aan Anita… dan aan haar.
En zo heeft iedereen zijn eigenaardigheden of eigen aardigheden. ;-)
Dag Henk & anderen,
Ik ben de dochter van een Sandra die hier op dit forum aanwezig was en in maart 2012 zelfmoord heeft gepleegd. Ik ben intussen 20 en op zoek naar antwoorden, maar vooral eigenlijk op zoek naar haar, aangezien ik haar zelf nooit als volwassene heb mogen leren kennen. Ik weet dat dit een long shot is, maar vraag me af of jij, of anderen die in deze tijd op dit forum actief waren, eventueel met mij zouden willen spreken over haar, of over het zelfmoordforum an sich. Je kunt mij contacteren via sociale media, als @albavandeweem of via e-mail alba.vandeweem@uvh.nl
Veel liefs,
Alba Sandottir van de Weem.
@261.HenK – dank voor (eigen)&aardig-heden
Ik bedoel met “haar, en onszelf,” niet veel anders. Kinders, ouders, ex-en en wat dies meer zij. En mij. Ook en vooral. In bange hoop. 3;-)
ik heb er een werkstuk over kunnen maken
en ze een plekje kunnen geven
maar toch… soms blijft het spoken
de rare laaste tijd, vol middelen uit ik weet niet waar, zo makkelijk,
dat was zo moeilijk voor me mensen liken niet meer te denken
het wanhopig proberen van vasthouden van mensen overstijgt
de mooie eerste periode waarin ik heel veel houdvast had
en waarin we samen zochten naar lichtpuntjes
hoe konden we weten hoe het zou lopen he henk…
soms heb je geen keus
ben bij de revalidatiearts geweest
krijg een nieuwe aangepaste duimspalk hopenlijk in een leuk kleurtje..
en oefeningen voor bij het zwemmen en bij fysio voor de HMS
programma voor de fybromialgie is te zwaar voor me
heleboel lichtpunten voor me
ondanks dat het lichamelijk uiteindelijk steeds meer achteruit zal gaan
zal ik geestlijk steeds meer voor uit gaan en ontmoet ik gelijk gestemden
bij het revalidatie zwemmen
en ben ik weer aan de schilder verslaving bezig, een buitenlands fanzantje
en 2 posters staan op de lijst voor in huis en nog veel meer
er komt gaas voor het balkon van boven naar beneden en de katjes kunnen mischien morgen al naar buiten, daar wordt ook een mooie vensterbank voor ze gemaakt
ipv 1 krabpaal stuurden ze er 3 van verschillende winkels de tweede heb ik gehouden die was het beste, de eerste krijg ik mijn geld van terug, de rest dachten ze dat ik betaald had en namen ze niet eens aan dat dat niet zo was, heel erg leuk, 1 komen ze vrijdag ophalen, de ander graag ook want ie is wel erg leuk maar geen plek.
de katjes zijn er wel erg blij mee, dan ik ook
de therapie richt zich meer en meer op mijn diepere emotie,s
ik maak een sculptuur van degene die ik het meeste haat en van walg en die mij het meeste aangedaan heb
mijn huis vult zich met hulpmiddelen oa een rolstoel voor lange afstanden
en ik kan niet in de greop met revalidatie mij conditie is te slecht,
het duurt te lang is te intensief, ik krijg eerst individueel revalidatie in het zwembad van het ziekenhuis, hopen dat dat helpt, en krijg logopedie tegen de hik en verslikken
het viel mij erg tegen het is een klap geweest dat HSM zoveel deed ik wilde naar het strand kunnen fietsen en naar therapie en dat mag niet te ver
beetje bij beetje opbouwen en zo weinig dat ik er wel heel lang over ga doen
ik heb inmiddels betere orthopedische schoenen en loop er beter op als ik de steunkousen aan kan en niet de zak kapot scheur..
het balkon is afgezet en de katjes hebben het heerlijk en vliegen mij n huisje door de oudste is 12 geworden laatst, dat is grootst gevierd
geniet van de beestjes
en vecht voor mijn schilder en creatieve dag bij een dac en dat lukt tussen de vele therapie en de revalidatie in, en dat is gelukt
Even een Knusje van mij. X
dank je wel
hoe gaat het met je?
Fijn om jullie hier af en toe nog eens te zien. Even een groet aan allen hier!
En wat een gemis ook van sommige leden….
Voor mij ook een heftige periode. Net een crematie van een geliefde vriendin achter de rug, ook zelfgekozen…
Lichamelijk gaat het slecht en weet niet precies wat me te wachten staat.
Maakt me bezorgd en ook wel lethargisch…
Maar kom nog wel mijn verplichtingen na…zover het kan..
Beste mensen, wil eindigen met een hele dikke knuffel!!!!!!
dikke knuffel voor jou ook hoor
ik lees je!
Het lijkt me dat we deze petitie moeten ondersteunen:
http://action.sumofus.org/a/robin-williams-fox-news-insensitive-comments/
J.
Vervolg 269: Voor wie het Engels minder machtig is: Het gaat erom dat een belangrijke nieuwspresentator in Amerika Robin Williams een lafaard heeft genoemd, omdat hij zelfmoord heeft gepleegd. De petitie protesteert daartegen en roept Fox-news op die presentator te ontslaan.
J.
De mening van een presentator van FOX… bevestigt mijn mening over FOX.
Dit bericht op de nieuws-pagina van CNN stoort me meer:
http://edition.cnn.com/2014/08/13/tech/social-media/zelda-williams-twitter/
“Zelda Williams abandoned her Twitter and Instagram accounts Tuesday after saying at least two people were sending her Photoshopped images of her father’s dead body and other disturbing messages — some blaming her for father’s death.”
Ik blijf ‘homo homini lupus’ een belediging vinden… van de wolf.
HenK,
We verschillen vaak van mening, maar wat betreft je visie op de mens ben ik het vrijwel naadloos met je eens.
Bij dit beest onder de dieren kan het altijd nóg erger, nóg ranziger en nóg hartelozer, daar is dit maar weer een voorbeeld van.
Gelukkig gaat Twitter de huisregels onder de loep nemen en versterken, dat is dan winst.
Groet, J.
Janus,
De geest is uit de fles en dit type ZWAKZINNIG TUIG
( https://twitter.com/WBCSays ) zal altijd aanhangers houden en wegen vinden om hun gif te verspreiden. Daar helpen geen versterkte huisregels tegen…
Iedere godsdienst heeft eigen waanzinnigen…
… en zo ( https://www.youtube.com/watch?v=6csfDT5ovps&feature=youtu.be ) kan het dus ook.
Groet, H.
Hallo HenK,
Bedankt voor de linkjes. Laat ik mij beperken tot dit:
Q: “Iedere godsdienst heeft eigen waanzinnigen…”
Dat is vrij logisch, aangezien de meeste godsdiensten wanen bevatten, zo zij er al niet geheel op gebaseerd zijn. En wie waan boven waarheid verkiest, raakt het spoor bijster. Heel droevig.
Groet, J.
psychiatrisch onderzoek omgebogen tot een onderzoek van de bijna bladloze ficus en de psychiater de les gelezen dat ie volgens het kaartje veel zonlicht moets hebben, daarna alsnog het onderzoek, wel leuk
nieuwe doelen, nieuwe kansen, nieuwe pogingen op ander herstel, fijn! nodig
nieuwe hobby erbij poppen (28-35 cm) maakt rustig, maak kleertjes
wil een naaimachine als ze geen knoeiboel meer maken van mijn financien
begin weer creatief te zijn voel me wat beter behalve heel veel pijn van de revalidatie, en dat wordt nog.. niet serieus genomen maar daar vecht ik voor
met de 3 wielfiets gaat het beter ik raak niets meer en rij het dorp met begeleiding door
iedereen heel veel sterkte en success met zijn/ haar strijd
lliefs thian
De psych, in Julie de intake gehad, nu slechts nog 18 maanden wachten…
Wel eerst alles open trekken en mijzelf kwetsbaar en gestoord achterlaten.
Elke dag vechten tegen honger, nachtmerries, her belevingen, slaap stoornis , gevecht met uwv en snijden. Tenzij ik met een lange scherf mijn long doorboor is er geen spoed traject. Terug bij af, moet ik nog wel vechten? Klooie zooi :(
@277.Landy: dat is echt scheiße, jongen… kNusje
heel veel sterkte landy
bel met een crisiscentrum en vertel het
mischien kan je even bij ze terecht en kunnen ze je helpen het te sluiten
ik weet wat het is
ik mag geen trauma verwerking doen en gerichte therapie en
moet een manier vinden er mee te leven
wat ik niet wil en kan, hoe hebben ze niet gezegd
en me ook laten zitten al krijg ik nog een wel begeleiding
staat alles op zijn kop, en voel me terug bij af
nog maals heel veel sterkte
groetjes thian
Ik schreef (met mate) op het zelfmoordforum. Was toen intens suicidaal. Maar ben blij dat ik het niet gedaan heb. Ik slik nu medicijnen die echt helpen tegen mijn depressie en psychoses. Anyway, ik wilde dit gedicht delen, van de onlangs overleden Galway Kinnell:
Trust the Hours (Wait) – Galway Kinnell
Wait, for now.
Distrust everything, if you have to.
But trust the hours. Haven’t they
carried you everywhere, up to now?
Personal events will become interesting again.
Hair will become interesting.
Pain will become interesting.
Buds that open out of season will become lovely again.
Second-hand gloves will become lovely again,
their memories are what give them
the need for other hands. And the desolation
of lovers is the same: that enormous emptiness
carved out of such tiny beings as we are
asks to be filled; the need
for the new love is faithfulness to the old.
Wait.
Don’t go too early.
You’re tired. But everyone’s tired.
But no one is tired enough.
Only wait a while and listen.
Music of hair,
Music of pain,
music of looms weaving all our loves again.
Be there to hear it, it will be the only time,
most of all to hear,
the flute of your whole existence,
rehearsed by the sorrows, play itself into total exhaustion.
Ik besef me trouwens maar al te goed dat voor sommige mensen medicijnen niet (genoeg) helpen. Of dat ze te veel geestelijke bagage moeten meedragen.
En ik begrijp dan ook dat sommige mensen voor de dood kiezen.
Ik wens iedereen heel veel sterkte,
Stella
Dank, Stella, voor je wens.
I have waited for Godot. For an ‘alf
a century, or more.. And then…
You’re asking me to wait for now.
To have confidence in hours a second
time. To let me be dragged through
mud, through fire and through snow.
I am not tired; i am but bored and am
exhausted with exitement at the new
eternal repetition of more choice: NO!
I seek no heavens high, nor hell below.
And “now” lasts all too long to be endured
one extra moment: Hora est -if ever- now
And now’s the time. Not for good-bye, but
for hello. And so: i only ask to for letting go… .. .
JPaul.
‘n Kwartiertje is wellicht wat kort voor ‘n sonnet, maar ach, ik ben Sjaak Spier toch niet? ‘k Ben slechts ‘n belegen, langzamerhand beschimmeld rakende, zich schromelijk overschattende puber.
EDIT interpunctie 2e regel
a century, or more… And then..
(klein verschil)
(sonnet18 – regel 11 – “nor shall death brag thou wanders’t in his shade”)
Eén vraagje:
Moet ik me zorgen maken, wanneer ik me noch Stella noch Galway Kinnell herinner van het zelfmoordforum?
En (dit terzijde) ik geloof niet dat ‘Sjaak Spier’ die 154 sonnetten heeft geschreven, JPaul.
Nee, HenK, je hoeft je geen zorgen te maken. Zoals ik al zei, ik schreef er sporadisch. Heb er denk ik niet meer dan tien berichten geschreven.
Stella
ik geloof niet dat ‘Sjaak Spier’ die 154 sonnetten heeft geschreven
elaborate; if thou woulds’t
(en?)(ik hecht wel degelijk aan Uw oordeel)
Hoi stella
Eerst even zeggen dat ik “je” gedicht ook mooi vond.Ga nu zeker naar G.Kinnell. zoeken.
Ik heb ook een gedicht.
Lass unsere Freundschaft wurzeln,bis wir in die Erde purzeln.
Niet zo diep en niet zon masterpiece als dat van Jpaul natuurlijk.
Graag had ik willen weten welk medicijn je neemt maar ik begrijp, als je dat niet wil zeggen.
Vr.Groet aan iedereen.
Magnani
Toch vreemd, Stella, want ik heb op het forum geen bericht gemist en zelfs mensen die 2, 3 berichten schreven (of zich alleen maar aanmeldden en nooit iets schreven) zijn toch wel ‘blijven hangen’. ‘t Maakt verder niet uit…
JPaul ik ga mee met de Oxfordian theory http://en.wikipedia.org/wiki/Oxfordian_theory_of_Shakespeare_authorship
maar vind het verder niet echt belangrijk wie wat schreef.
Lang geleden had ik bij een radioprogramma een gesprekje met Stef Bos, waarbij ik hem zei dat ik graag de tekst van zijn “Ik heb je lief” zou hebben geschreven.
Over zijn reactie toen: “Dat heb je toch…”, heb ik wel enige tijd na moeten denken voor ik hem begreep. Voor het schrijven over de Anima Mundi en de ideeën van Carl Gustav haak ik ‘even’ af…
En Magnani… inmiddels 42 jaar ;-) (ook alweer een paar jaar ‘uit beeld’).
Groet aan iedereen… dus… groet terug.
Iedereen groeten doe ik niet meer, daarvoor zijn er wat mensen, die wellicht nog meelezen, me teveel tegengevallen…
Hai Magnani, fijn dat je het gedicht mooi vindt. Ik wil best wat zeggen over mijn medicatie; ik neem lexapro voor depressie en abilify tegen de psychoses. En, zoals ik al zei, het werkt verbazingwekkend goed.
HenK, ik herinner me een korte conversatie: ik postte een clip van Elliott Smith en jij maakte toen de opmerking dat hij ook door suicide om het leven was gekomen.Neem aan dat het op wikipedia of zo hebt opgezocht. Herinner je je dat?
Maar, zoals je zei, ‘t maakt verder niet uit.
Vriendelijke groet,
Stella.
Hoi Stella,
Ik kan me een Stella wel vaag herinneren, dat moet jij dus geweest zijn. Ik heb geen idee meer wat je schreef, maar dat weet ik van velen niet meer, het was gewoon teveel om te onhouden.
Mooi te lezen dat het goed met je gaat, houwen zo! :)
Janus.
Hoi stella
Bedankt.
Henk,
Ja ik ben er nog .Ik heb het nog niet op opgegeven.
Misschien uit het beeld maar regelmatig kijk ik even wat jullie hier zo doen.
Bedankt voor de groeten.
Herinner ik me, dat ik een opmerking maakte over Elliott Smith?
Nee, absoluut niet… en na een paar clips van hem te hebben bekeken, weet ik zeker dat ik tot vandaag nooit zijn naam heb gelezen of muziek van hem heb gehoord.
Extra zekerheid: De manier, waarop hij aan zijn einde kwam, had ik me zeker herinnerd…
De ‘conversatie’, die jij beschrijft heeft met mij nooit plaatsgevonden.
Oke, dan zal ik me wel vergissen en was het iemand anders die die opmerking maakte.
fijn magnani dat je het niet hebt opgegeven (ja ik weet dat er nog tussen staat)
mij pootje is eindelijk een week na het vallen ingetaped en ik heb nog 5 x fysio
en ik heb officieel een brief dat ik nu zolang ik nodig heb een driewielfiets krijg…!
hoi hoi eindelijk als het geod is een wit/rode en hopelijk met alles er op wat nodig is dus ook trapondersteuning
over een week moet! ik weer lopen en oefenen maar nu nog een week rust ivm zwelling, saai, maar prober er wat van te maken…
thian
enkelbanden gescheurd rechts nee niets gebroken, alleen 14 dagen rust en fysio
Dag allen,
Afgelopen dinsdag, 10 februari, heeft Aurantium euthanasie gekregen. Ze kreeg euthanasie op basis van psychisch lijden. Aurantium heeft een tijd op het oude forum hier geschreven en heeft daarna een aantal jaar op mijn forum geschreven.
Haar moeder belde mij om te vertellen dat Aurantium overleden is. Ik heb tot de arts kwam met haar gemaild. Ze was rustig en opgelucht dat ze euthanasie kreeg.
Hallo Hedwich,
Bedankt voor je bericht over Aurantium. Ik heb zelf niet met haar ‘gesproken’ op het oude forum, dacht ik, maar haar naam zegt me zeker wat, ik heb zeker berichten van haar gelezen.
Het machteloos buigen van het hoofd en een gevoel van berusting blijft over. Maar voor haar is het ongetwijfeld het beste geweest, ik neem aan dat er een lang lijden aan vooraf is gegaan.
Ik wens haar familie en andere nabestaanden veel sterkte met dit uitzonderlijke verlies. Ook de mensen op jouw forum.
En jij ook veel sterkte hiermee, het gaat je niet in je kouwe kleren zitten om iemand hierin te begeleiden, hoe mooi dat aan de andere kant ook is.
Janus.
vandaag het gesprek gehad, het is uitgesteld zodat het ook bij me binnen zou komen,
ik mag in behandeling blijven, maar wel een behandeling gericht op stabiliteit/ stabiliseren
ik ben te beschadigd voor schema therapie en trauma verwerking en dat durven ze niet aan
ik moet me richten op tekenen, schilderen, en knutselen dat helpt me,
daarnaast moet ik ook wel blijven praten maar thuis.. en in groepen..
en me meer richten activiteiten in de omgeving en buiten het trtc
ik mag met beeldend verder zolang het goed gaat
daar mag ik schrijven over vroeger en het voorlezen en de emotie,s laten zien
daar ben ik erg blij mee
trauma verwerking betekend niet dat je als je dement word dat je de trauma,s niet terug krijgt het geeft geen verschil met geen trauma verwerken…
dat haalt bij mij de noodzaak voor trauma verwerken weg
daar ben ik heel bang voor omdat ik heb gezien in mijn werk hoe beroerd je dan behandelt wordt en er eigenlijk alleen voor staat….
ik ben wel opgelucht en blij ermee
ik krijg een andere behandelaar omdat de mijne gaat verhuizen
dat is wel spannend…
en na 1,5ve maand mijn fiets terug
en heb een nieuwe stofzuiger zonder stofzuiger zakken
mijn stoel heeft zijn draaias gebroken, zielig he’ ik krijg een nieuwe 6 tot 8 weken duurt dat
en nog een nieuwe magnetron
en wat nieuwe kleding bij een gratis uitgeef, 4 x per jaar
zo loopt het hier…
liefs thian
Ik lees nog altijd mee. Dankje Hedwich thian J Paul magnani..
Veel sterkte fam. Knusje onkruid
Goedemorgen,
Ik volg jullie al een tijd en ik heb nu eindelijk alle moed bij elkaar verzameld en schrijf ook een keer op deze blog.
Ik kom uit een gezin waar de vader alcoholist en de moeder een zware depressie heeft. Ik denk zelfs dat het een postnatale depressie was. Had een moeilijke jeugd moest er altijd voor knokken. Ik denk dat ik zelfs in mijn jeugd misbruikt ben. Ik heb geen herinneringen tot mijn 12 levensjaar.
Kom uit een relatie waar ik 12 jaar geestelijk en lichamelijk ben mishandelt.
Toen een nieuwe relatie met iemand waar ik heel veel van hou die ook veel van mij houdt.
Al sinds mijn 25ste denk ik aan zelfdoding of hoop ik elke keer dat ik per ongeluk neergeschoten wordt of dat ik een dodelijk ongeluk krijg. Vaak speur ik het internet af naar mogelijkheden om op een makkelijk en dat het als een ongeluk uitziet mij zelf te doden. Helaas ben ik dit niet tegengekomen.
Ik dacht laatst zelf aan dat ik in een gevaarlijk gebied ga waar zelfs de politie net naartoe durft te gaan en ik ruzie uitlok met iemand die mij dan neerschiet.
Ik wil mijn partner niet opzadelen met hoge schulden en dat eventueel de verzekering niet uitkeert bij zelfdoding.
Heeft iemand een idee wat ik moet doen en waar ik naartoe kan gaan om vermoord te worden?
Ik kan het zelf niet doen. Omdat ik mijn partner dan opzadel met schulden.
Ik heb echt geen zin meer in. Ik ben altijd moe, lusteloos en kan niet meer tegen de mensen om mij heen. De verandering van de mens, dat niemand meer respect voor elkaar heeft.
Ik heb er gewoon geen zin meer in. Wat zou het lekker zijn als ik mijn ogen zou kunnen sluiten en ik rust heb… geen beslissingen meer hoeven te nemen… gewoon eeuwige rust.
Heeft iemand een idee hoe mij dit gaat lukken?
Groetjes en alvast.
Beste Bert,
Zoals je in het openingsstuk van deze draad kunt lezen is het forum dat Karin had al een tijd geleden opgeheven. Hier schrijven eigenlijk alleen nog wat oudgedienden uit die tijd en soms iemand die dit vindt, zoals jij.
Na het opheffen van Karin’s forum is er een nieuw gekomen, opgericht door één van de bezoekers/gebruikers van Karin’s forum. Dat nieuwe forum kun je hier vinden:
http://www.instrumenttune.com/forum/
De manier waarop jij aan je eind probeert te komen lijkt mij trouwens uniek, ik heb er althans nog nooit van gehoord. En de kans van slagen lijkt me ook erg klein: er zal vrijwel niemand te vinden zijn die het risico wil lopen om voor moord bij een ruzie (in het openbaar?) in de gevangenis te belanden. Je zou iemand moeten zien te vinden die het voor geld wil doen en dan onder omstandigheden waarbij deze persoon absoluut niet te traceren is.
Maar ja, ik rangschik dit soor ideeën toch onder de wilde fantasieën en het lijkt me veruit beter, als je een andere oplossing zoekt. Daarom verwijs ik je nogmaals naar dat forum dat ik genoemd heb.
Succes daarmee en heel veel sterkte met je situatie,
Janus.
Ter info…
Ik twitterde vanmorgen:
Van harte gefeliciteerd met je 41ste verjaardag, #SharondenAdel
I.M. jullie grootste fan Elmira
https://www.youtube.com/watch?v=IR_mBh5mqok …
@301.HenK
Ze hebben WiFi bij de paters in Tilburg (waar Elmo rust – althans verstrooiing gevonden heeft – 12 Juni nog op d’r gedronken, daar, met vader, moeder & vrienden) dus da’ v’roorzaakt zeker iets tussen glimlachen en schateren in; die twietert vajje.
smailie
Elmira….
en ik wist niet eens hoe oud ik werd
laat staan de anderen
jelle hoe maakt die het? met mama in de hemel…..:/ als je er in gelooft
maar wat zeg je zo,n jochie
vrijdag hoor ik of ik nog in aanmerking kom voor therapie
juist wegens mijn psychische klachten, en een nieuw beleid
ik blijf te klein
staat dat weer eens op de wip
het beleid wordt zakelijker en harder
en praten over vroeger is er niet meer bij bij deze therapeute
mijn oude is helaas verhuisd
ondertussen heb ik een schildercafe, en ga ik starten met een handwerkgroep
en heb ik een heerlijke fiets en een kinderboerderij ontdekt
en werkelijk fantastische woonbegeleiders, en huishoudelijke hulp
en ben ik weer een beetje aan het breien en het bekomen van de vorige keer
en ga al een paar weken niet meer naar therapie, heerlijk, veel rustiger
elke keer kwam ik overstuur thuis en was pas rustig als ik weer moest
ik kom er wel wat ze ook besluiten
de woonbegleidster gaat mee
die begrijpt er ook niet van
en ander kan ik choe choe met de enge tandjes euh,; de eerste tandjes,
mee nemen, de nieuwe aanwinst aan poppen,
er komen en gaan tanden als je haar aan zet net het monster van drakensteijn, maar met een lief uiterlijk
liefs knuffels thian
oh ja een knie kijk operatie bekeken, die van mij
een stukje kraakbeen van mijn knieschijf lag los
iedereen verbaast dat na jaren achterhaalt is, was niet op de foto te zien
en dat hebben ze weg gehaald
dat is een verschil met lopen
en een mooie film
en ik mag ondertussen weer fietsen das fijn
thuis zitten was naar maar de woonbegeleiding heel lief
Hallo Thian,
Gefeliciteerd met alle dingen die goed gaan, dat is toch wel een boel. En de therapie – *zucht* – laat ik het daar nu maar even niet over hebben.
Maar met dat monster van Drakensteijn, bedoel je daar prinses Beatrix mee? :)
Groetjes, Janus.
Puur ter info…
Vorige maand nog een tijdje in ziekenhuizen gelegen… uiteindelijk wist een kundige, Italiaanse interventiecardioloog met een aantal knap elkaar ondersteunende stents de hoofdstam van mijn kransslagader zover open te krijgen, dat mijn ‘slechte’ hart weer wat zuurstof kreeg. Spannende toestanden (voor de familie).
Bij dit medium kan ik er nog steeds niet aan wennen, dat mensen zonder enige aanleiding stoppen met reageren op een mailtje. Vroeger schreef je in ieder geval een afsluitend briefje, maar, zoals mijn kleindochters ook zeggen, ‘vroeger is verleden tijd, opa’.
Het ga u allen (nou ja…) goed.
Groet,
Henk.
Oh wat fijn HenK wat ongeloenlijk fijn
voor jou en je pilaren, ik hoop zo dat je kan genieten,
nee niet daarom ik wil schrijven maar er zijn steeds dingen geweest waar ik heftig op reageerde en dan durf ik niet te schrijven, dat zit nu eenmaal in me, ik ben voor het eerst weer kalm
na alle veranderingen en met het stoppen in zicht denk ik; ik red me wel
en kan ik mezelf wezen
ach sjaakie is zo ziek geweest… zijn schildklier,
liefs HenK
nog steeds een beetje dom janus…
“Een beetje dom” vind ik op jou niet van toepassing, Thian. Ik vond het een leuke verspre.., ik bedoel verschrijving. :)
ja en daar ben je een stapje te ver in gegaan
maar ik bedoelde Beatrix waar ik alle respect voor heb???
choe choe met de eerste tandjes; is een echte pop
Haay allemaal
Dokter is vorige week geweest en komt deze week terug.
Enkel nog de psych als die groen licht geeft mag ik gaan.
Alles is nu officieel in werking gezet…eindelijk.
Gr onkruid xxx
Thian, ik snap je niet. Waar ben ik een stapje te ver in gegaan?
Dat Choe Choe een echte pop is, dat was me al duidelijk. Dat je haar met het monster van Frankenstein bedoelde te vergelijken ook. Maar je schreef per ongeluk Drakensteijn. Ik vond dat grappig en had er ook nog een :) achter gezet. Dat is alles. Met jouw of mijn waardering voor Beatrix heeft dat niks te maken, ik waardeer Beatrix net zo goed.
Janus.
ik weet niet wat te zeggen onkruidje
heel veel sterkte
@307 Ik had het (niet alleen) over jou, Anita, maar ‘t is goed zo.
@313 En ik zou wel wat te ‘zeggen’ hebben tegen Myra, maar beloofde vier jaar geleden al: “Ik zal niet meer reageren op wat je schrijft” en ik heb de vreemde gewoonte om mijn beloftes zo goed als altijd na te komen.
Dag Henk, Jarus, Thian, Sjampoo, Onkruid,
Fijn om tekst van jullie te lezen. Thian, van jou lees is vaak op mn forum. Bedankt daarvoor. Sjampoo, ik mis je aanwezigheid. Het ga je goed. Onkruid, je bent nog steeds welkom! Henk en Jarus, fijn , zo’n teken van leven af en toe!
Hallo Hedwich, fakkeldrager :) ,
Leuk om van jou hier ook weer ‘s een berichtje te lezen.
Grote klasse dat je jouw forum nog steeds in de lucht houdt. Ikzelf sta niet meer zo aan de rand van de afgrond als vroeger, dus vandaar dat je een stuk minder van me leest dan je gewend was. Anderen lezen des te meer van me…… :)
Heel veel succes, Janus.
Hoi Melomaan! :-)
Op 1 juni 2012 trok Karin de stekker uit dit forum; ruim drie weken later begon jij – na even te hebben deelgenomen aan het forum van Twister/Landy- ‘je eigen forum’. Drie jaar geleden stond de teller op 17 juli op 28 leden en 570 berichten (waarvan 154 van jezelf) ) en nu op 156 leden en bijna 35.000 berichten.
‘k Ben met Janus eens (grote uitzondering! ;-) ) dat dat een hele prestatie is.
Zeker in een tijd dat er zoveel andere dingen op je pad komen en/of ‘moeten’.
Hoe gaat het met de studie (filosofie en/of psychologie?)? En, nog belangrijker, met jouzelf?
‘t Ga je goed, kiddo!
Met mij gaat het uitstekend. Ik werk als vrijwilliger bij de kindertelefoon en ga I september met een studie maatschappelijk werk en dienstverlening starten. Ik heb ontdekt dat ik liever iets voor iemand doe dan dst ik beleid maak over hoe je iets voor iemand moet doen. Mijn forum heeft iets strengere regels dan het Spaik forum, maar ik denk dat het daardoor wel langer kan bestaan. Dankzij de leden is het forum er nog, bij de jaarlijkse rekening storten veel leden wat geld.
Janus, ik sta ook niet meer op de afgrond, maar omdat ik weet hoe het is is mijn doel om het forum mijn leven lang ook in leven te houden. En Henk.. jeetjemineetje. ..je geheugen is uitstekend!
Ik ben ontzettend gelukkig en daardoor alleen maar beter in staat het forum in leven te houden. Wel vind ik het soms moeilijk als leden waarvan ik lang lees doodgaan. Sinds ik het forum heb, ken ik al 4 mensen die zelfmoord pleegden. Twee kregen euthanasie. Het moeilijke is dat mensen in de omgeving het lastig vinden om te begrijpen waarom iemand dood wil of zelfmoord pleegt… ik snap t wel.. Hoe goed het me nu ook gaat.
Doet me goed, jullie berichten, Henk en Janus
Hè, jôh, HenK!!! Je geeft me zowaar een warm gevoel van binnen. *Ontroersels.* :)
En Hedwich: Nog meer hulde, wat een goeie dingen doe je allemaal. Maar nu hou ik ermee op, want zelfs de meest hoogstaande mens loopt het risico ijdel te worden. :)) (In hoeverre “de meest hoogstaande mens” op jou van toepassing is, mag je zelf uit maken. :) )
Q: “Wel vind ik het soms moeilijk als leden waarvan ik lang lees doodgaan.”
Ja, dat is ook moeilijk, heel moeilijk. Ik weet nog dat de eerste die op Karin’s forum aankondigde om zelfdoding toe te passen dat dat Bent was. Een aantal mensen had ‘nauw’ contact met hem op het forum. Een hele moeilijke tijd volgde, on- en offline. We wisten het natuurlijk ook niet voor de volle 100% zeker, er kwam geen bevestiging, maar we hebben nooit meer iets van hem gelezen en gingen ervan uit dat hij het idd gedaan had. Heel moeilijk.
Nou meid, heel veel succes en energie toegewenst bij alles wat je doet, het zit bij jou goed.
Hartelijke groet, Janus.
Bent werd lid op 1 februari 2010 en schreef tussen 1 februari en 27 februari 2010 in totaal 7 (zeven !) berichten. Jouw teller stond toen al op 536, waarmee je op de tweede plaats stond achter Thian (875).
Bent:
“Onlangs werd er een hersentumor vastgesteld die slechts bij 1 op de 10 miljoen mensen voorkomt. 99% van de gevallen is dan nog eens goedaardig, maar ik zit in die ene percent met een kwaadaardige tumor.”
”Ik heb zoveel pech gehad met mijn lichamelijk omhulsel dat het niet meer om aan te zien is.”
En een paar uur later…
”Als ik onder mensen kom probeer ik zoveel mogelijk mijn fysieke handicaps te verbergen. Dat lukt me meestal wel tot ik een aanval krijg waarbij ik immens begin te zweten en hartkloppingen heb en helemaal rood wordt.”
“Ik woon nog in bij mijn ouders en elke dag opnieuw lachen ze me uit om wie ik ben.”
Ouders, die hun 24-jarige zoon met een extreem zeldzame, kwaadaardige hersentumor dagelijks uitlachen om wie hij is.
Toen werd mijn vraagteken heel erg groot…
En de slotzin in de ‘plasticzak’-thread:
“Janus, Thian, Elmo en alle anderen op dit forum: bedankt voor jullie medeleven. Mocht ik zo’n mensen als jullie om me heen hebben gehad, dan had dit misschien niet moeten gebeuren.”
Dat lijkt me, voorzichtig gesteld, overdreven.
Let wel, ik zeg niet dat ‘Bent’ geen hulp nodig had, maar bij het stellige “vrijwel zekere dood van Bent” wilde ik toch nog even een kanttekening plaatsen.
Wanneer ik me goed herinner, hebben enkele leden van het forum (Thian, Elmo, ?) kort na zijn MOGELIJKE zelfmoord nog iets in een park geplant… I.M. Bent.
ja zeker en een vriendin van Elmira ook op het forum
een boompje een hazelaartje
in het stukje land waar ik altijd wandelde en met luc nog gezeten heb
op een bankje, luc was niet wat hij schreef..
hij gebruikte mij als crisiscentrum, dat gaat niet als je een vrouw hebt
en janus je bent die ene keer dat je mocht komen
veel te intiem geworden zonder mijn toestemming
een zoen op mijn mond door een man was not done!
en dat triggert nog,
en het leek wel of je me stalkte daarna op de forums
duidelijk!
HenK (320),
Dat Bent maar 7 berichten geplaatst heeft… – jouw statistics zijn meestal correct. In mijn herinnering waren het er meer, maar dat zal wel de beleving geweest zijn.
Die discussie over Bent hebben we toen ook al gehad, als ik mij niet vergis. Het is heel goed mogelijk dat Bent een troll of faker is geweest en als dat zo was, dan was hij heel wat zieker in zijn hoofd dan met een hersentumor mogelijk is.
Hoe dan ook, ik heb die mogelijkheid (dat hij een troll, een faker was) toen ook al overwogen. Mijn reden om toch toen met hem in gesprek te blijven en hem serieus te nemen was dat hij (en anderen, buitenstaanders ook) dan toch zagen dat ik, en de anderen schrijvers niet te vergeten, hem en iedereen die op het forum schreef serieus nemen. En dat is naar mijn idee de grondslag van het succes van een forum zoals dat we gehad hebben. Ook aan andere trolls (of lieden die dat van plan zijn) geef je dan een signaal af – de lol is er dan snel vanaf – maar meer nog aan de mensen die wel serieus zijn.
Je richt denk ik meer schade aan door aan iemand te twijfelen, als je daar geen echt bewijs voor hebt, dan hem serieus te nemen. Dan haken velen af, vrees ik, en dat moet je niet hebben. Want als je mensen op een zelfmoordforum niet serieus neemt, dan is dat meteen de dood in de pot, denk ik.
Dat Bent dit geschreven heeft: “Janus, Thian, Elmo en alle anderen op dit forum: bedankt voor jullie medeleven. Mocht ik zo’n mensen als jullie om me heen hebben gehad, dan had dit misschien niet moeten gebeuren.” Dat lijkt me op zich niet onlogisch, maar het kan ook door een over-emotionele natuur komen die je veel ziet bij mensen met (psychische) problemen, zeker als ze knel komen te zitten tussen wat het lot hen toebedeelt. En juist ook om die reden moet je mensen serieus nemen, ook al heb je twijfels, dergelijke mensen raak je juist des te harder, als je dat niet doet. Ik heb uiteindelijk wel geloofd dat Bent de waarheid sprak.
Geen ‘Groetjes’ :) maar een Groet, Janus.
Tnx xxx
Thian (322),
Ik vind het volstrekt ongepast dat je me hier op een openbaar blog nu nog aanvalt over twee privé-ontmoetingen die wij jaren geleden gehad hebben, ronduit genant. We hadden toen intensief mailcontact en je had me dit via de mail al veel eerder kunnen vertellen, beter gezegd: verwijten, zeker als je er nu nog mee zit. Dat had ook altijd nog via Karin gekund nadat je mailadres was gewijzigd na je verhuizing en ik je niet meer kon bereiken.
Voor alle duidelijkheid: Ik heb totaal andere herinneringen aan die twee ontmoetingen – ze zijn me nog steeds dierbaar en er is veel positiefs gebeurd – en verder ga ik daar hier in het openbaar niet in detail op in. Met uitzondering van één ding, die kus, want die noem jij hier nu. Dat was per ongeluk!!! en zeker niet mijn bedoeling. Hoe dat kwam – ik denk dat er een heel eenvoudige verklaring voor was – daar ga ik hier verder niet op in, maar het zou de moeite waard zijn dit uit te praten. Stuur maar een mail via Karin, als je wilt – ik neem aan dat ze daartoe nog steeds bereid is – en dan komen we er wel uit. Dingen uitpraten is een mooi ding, Thian, ermee blijven rondlopen niet.
Mijn mening over jou blijft overigens hetzelfde, ondanks dit, wat ik dan maar noem, incident. Ik blijf heel veel waardering voor je hebben.
Janus.
Janus, wanneer je niet begrijpt of wilt begrijpen, dat het ervaren van gebeurtenissen medebepaald wordt door wat iemand in zijn/haar leven heeft meegemaakt, ontbreekt er iets aan jouw invoelend vermogen.
Anita kon van iemand die haar en haar geschiedenis kende een andere houding verwachten dan de houding die zij ervoer.
En ik ‘ken’ je inmiddels goed genoeg om te schrijven: Dat was jij je dondersgoed bewust!
“Dingen uitpraten is een mooi ding”… kan een mooi ding zijn, maar hoe stel je je dat hierbij voor.
Jij vertelt hoe jij het je herinnert… Anita vertelt haar versie… en laat zich prompt aanpraten dat haar verleden een belangrijke rol heeft gespeeld bij hoe zij het ervaren heeft.
Wat jou nu had gesierd was een bericht geweest waarin je toegaf dat je soms de neiging hebt om intimiderend over te komen en dat het je spijt dat Anita het toen als zeer vervelend heeft ervaren.
Heb respect voor haar mening en laat het verder rusten!
HenK,
Uiteraard begrijp ik “dat het ervaren van gebeurtenissen medebepaald wordt door wat iemand in zijn/haar leven heeft meegemaakt”, maar dat is hier niet het punt. Het gaat er hier om dat een stukje van mijn privacy hier ineens openbaar wordt gemaakt – om het neutraal te zeggen – en dan volgens de interpretatie van Thian. En ik vind dat ik het recht heb te laten weten dat ik dat niet op prijs stel. Zeker niet als het om iets gaat dat al vijf jaar oud is ofzo en ook nog eens gevoelig ligt, net zo goed aan mijn kant.
Q: “Anita kon van iemand die haar en haar geschiedenis kende een andere houding verwachten dan de houding die zij ervoer.”
Jij weet niets van mijn houding in de door haar genoemde situatie af, je bent er niet bij geweest. Matig je dan ook geen oordeel aan aub. En ik ga je hier niet uitleggen wat er dan volgens mij gebeurd is, dat is niet jouw zaak en nog minder van de meelezers, Thian uitgezonderd uiteraard. Mogelijk dat Thian er met jou over gemaild heeft – vind ik prima – maar dan nog heb je alleen haar kant van het verhaal gehoord.
En ik mag van jou verwachten dat je weet dat hoe iemand dingen ervaart – ik zeg dit in zijn algemeenheid! – nogal kan afwijken van wat er werkelijk is gebeurd en zeker kan afwijken van hoe de/een ander dezelfde situatie heeft ervaren.
In dit: “en laat zich prompt aanpraten dat haar verleden een belangrijke rol heeft gespeeld bij hoe zij het ervaren heeft.” herken ik mij helemaal niet. Ik heb nergens geconstateerd dat Thian zich iets door mij heeft laten aanpraten. Jij hebt die link gelegd in je eerste zin, niet ik.
En waarom zou ik in een bericht moeten toegeven dat iets dat jij als de waarheid ziet waar is? Dat heeft nog minder met Thian en mij te maken. Plus dat je half suggereert dat ik Thian toen geïntimideerd heb. Dat gaat me echt te ver, HenK, nogmaals: jij bent er niet bij geweest.
Over het uitpraten heb ik gezegd dat ze mij via Karin een mail kan sturen en die zal ik dan beantwoorden, eventueel ook via Karin, als Karin bereid is tijdelijk als intermediair te functioneren.
Het siert je dat je voor Thian in de bres springt, maar wat me stoort is dat je meteen haar kant kiest zonder te weten wat er daadwerkelijk gebeurd is, sterker nog, nadat je al van mij hebt gelezen dat het per ongeluk was. Het is en blijft een zaak tussen haar en mij die ook via mail kan worden besproken.
Inhakend op je laatste zin vraag ik je op mijn beurt respect te hebben voor mijn mening en het van jouw kant te laten rusten. Nogmaals: Het is niet jouw zaak.
Groet, Janus.
Thian, nog even over jouw 322.
HenK heeft gelijk dat ik je had moeten schrijven dat het me spijt dat jij het toen als zeer vervelend hebt ervaren. Dat spijt me inderdaad.
Aan de andere kant hoop ik dat jij begrijpt dat ik het vervelend vind dat jij deze kwestie nou ineens hier op tafel hebt gegooid. Dat had anders gekund.
En je schreef: “en het leek wel of je me stalkte daarna op de forums, duidelijk!”
Het kan zijn dat het in jouw ogen leek of ik je daarna stalkte op de forums, maar dat was zeer zeker niet het geval. Ik heb altijd inhoudelijk gereageerd op wat je schreef, maar daarbij vaak wel mijn waardering voor jou als persoon uitgesproken. Daar zat geen dubbele bodem onder. Ik mag je graag en vond en vind het leuk om op je te reageren, meer niet.
Maar het is me nu duidelijk waardoor jij (in mijn ogen) vaak vreemd op mij reageerde. Het leek wel of je het altijd persé niet met me eens wilde zijn, vaak tegen elke logica in, heel vreemd. Maar nu begrijp ik het, dit voorval van jaren geleden zat je nog steeds dwars.
Afijn, dat is nu duidelijk. Ik hoop dat je via Karin mij een mail stuurt – mag heel kort – en dan zal ik je terugmailen, want er is hier nog veel meer over te zeggen. En dan bedoel ik niet ter verdediging van mij, daar heb ik verder niet zo’n behoeefte aan, maar vooral om naar de situatie te kijken zoals die toen was.
Groetjes, Janus.
dit is wat je hier zelf vroeg:
Thian, ik snap je niet. Waar ben ik een stapje te ver in gegaan? – See more at: http://www.spaink.net/zelfmoordforum/comment-page-7/#comment-542238
en je kreeg antwoord , niet het antwoord dat je hoopte
maar je conclusive,s kloppen over mijn reacties daarna
verder ga ik niet via Karin uitpraten
het is zoals het is
dank!
Tsja Thian,
Dan ben ik kennelijk “een beetje dom” (308 en 309), maar als mij niet goed duidelijk wordt gemaakt waar het over gaat, dan snap ik het niet (312). Ik dacht dat je het in die posts, als verspreking, over Beatrix als het monster van Drakensteijn had (wat ik grappig vond). Maar het bleek heel wat anders te zijn (322).
Maar goed, we laten het rusten. Jij ook dank.
Groetjes uit een goed hart, ik hoop dat je dat van me wilt aannemen,
Janus.
MIjn therapie wordt niet door gezet
ik ben te kwetsbaar
ze vragen te veel van me
en ze vinden dat ik beter af ben met de woonbegeleiding
die minder van me vragen
er volgt een periode van afbouwen
ik mag 5 keer naar de huiskamer groep
5 keer naar beeldend
ik moet een brief schrijven
voor een andere behandelaar voor 2 keer 10 keer
voor 2 modules die ik bij gratie god mag doen
omdat de woonbegeleiding daar op stond
ik had het graag anders gezien
en ben best verdrietig
en weet nog niet welke stappen ik ga nemen
ik ga overleggen met de woonbegeleiding voor een lag drempelig iets
of vrijgevestigde (creatieve/ beeldende) therapie iets is
want de woonbegleiding geeft al aan dat ze er niet voor zijn opgeleid
ieder geval ga ik mijn dagen met leuke dingen opvullen
niet omdat ze dat willen maar omdat ik dat wil
en activiteiten uitbreiden, schilderen is er al
arts journals maken,
met vogeltjes maken
en naar de kinderboerderij
en in de herfst ws mandala,s maken 1 x per 14 dagen
mischien komt er een groep vilt bij
en dan heb ik de naaimachine nog
en de poppen, incl het monster van frankensteijn ik vind drakensteijn leuker
en ik kan dan naar het dac in naaldwijk als het afgebouwd is
ik vraag me af of ik nu uitbehandelt ben..?
en heb verdere vragen
de medicijnen zijn niet de dagelijkse
hoe kan mijn huis arts me daar bij helpen vraag ik me af
het is zo,n toer geweest om me goed in te stellen..
en de dieetiste gaat weg vallen etc
daar ga ik maar eens een brief over schrijven
thian/anita
Hallo Thian,
Voordat ik verder ga nog even dit. Ik kan me eigenlijk best voorstellen dat je een gevoel van stalking door mij hebt gekregen. Ik reageer naar verhouding veel op wat je schrijft en minder op anderen, maar dat heeft een simpele verklaring.
Ik voel me door jouw berichten op de één of andere manier emotioneel geraakt meer dan bij anderen. Ik had dat al vanaf de eerste post die je op de ouwe zelfmoorddraad van Karin schreef, dat is nog na te lezen. Vraag me niet hoe of waardoor dat komt, ik zou er geen goed antwoord op weten – en dat wil wat zeggen :) – het heeft ongetwijfeld met iets van mezelf te maken.
Dan nu over wat je schreef in 331.
Q: “MIjn therapie wordt niet door gezet ik ben te kwetsbaar ze vragen te veel van me”
Ik heb er grote twijfels over of jij te kwetsbaar bent. Je komt op mij als heel sterk over – iets waar jij een gruwelijke hekel aan hebt, altijd maar sterk gevonden worden – maar in mijn ogen is dat zo.
Ik zie in hun bewering dan ook meer hun onvermogen om met jou om te gaan dan dat dat iets met jou te maken heeft. In het ergste geval is het een excuus om met jouw therapie te stoppen, want mogelijk val je al in de categorie van mensen die al als te oud worden bestempeld.
Dit klinkt heel cynisch, maar het is niet anders, het gaat om geld en ook de gezondheidszorg investeert liever in jongeren dan in ‘ouderen’, dus ouder wordenden, want die komen toch niet meer toe aan een baan. Vanuit een economische zienswijze is dit nog te begrijpen ook, maar zo gaan er wel heel wat mensen door de gehaktmolen in onze ‘samen’leving.
Ik denk dat je traumaverwerkende therapie wel aan zou kunnen, maar niet op de manier zoals zij het kennelijk de laatste jaren hebben aangepakt (en waar ik van jou ook al jarenlang dezelfde verhalen over lees), er lijkt geen verbetering in die therapiesituatie te komen.
En als het dan zo zou zijn dat je te kwetsbaar bent, dan zouden ze er eerst aan moeten werken dat je sterker wordt en dat is iets waar ik in zijn algemeenheid een groot voorstander van ben. Traumaverwerking is een hele zware klus en daar moet je sterk voor zijn. Ze zouden dan eerst aan ‘ik-versterking’ – dat is de vakterm ervoor – moeten werken met je, maar ik weet niet of ze daar de goeie methoden voor in huis hebben.
Maar je bent er zelf al mee bezig. Kunst is een prima manier om beter tot jezelf te komen en dat werkt ik-versterkend, zeker het werken met mandala’s heeft dat effect en dat is een hele zachte weg, net als de meeste kunst. Ook de andere dingen die je noemt hebben al dat ik-versterkende effect. Wat vooral blijkt uit dit:
“ieder geval ga ik mijn dagen met leuke dingen opvullen niet omdat ze dat willen maar omdat ik dat wil”
Dat is de beste therapie die je mensen met problemen kan aanraden en die heb jij al gevonden. Vooral bij depressie, maar dat laatste lijkt me bij jou nu niet meer zo het geval. Verdrietig zijn is heel wat anders en in jouw situatie volkomen begrijpelijk.
Er zijn nog andere manieren om aan ik-versterking te werken. Dat kan heel goed met zelfhypnose. Daar zijn veel boeken over te verkrijgen, zelfs bij kringlopers, maar ja, daar moet je dan elke dag naartoe. Antiquariaten hebben ze vaak ook wel. Je moet er wel een paar van lezen, want ze zijn lang niet allemaal goed, maar door ermee te werken merk je vanzelf hoe je het bij jezelf moet doen.
Een andere methode is het werken met affirmaties, een techniek die je al kent. In de draad over Louise Hay bij Karin heb ik vanaf post 66 veel geschreven over hoe je wel en hoe je niet met affirmaties moet werken. (Zoek naar Louise Hay in Karin’s zoekvakje.) Ook dat is een kwestie van uitvogelen wat het beste voor jou werkt. (Zoals je daar kunt lezen ben ik geen onverkort voorstander van Hay, maar dat doet er niets aan af dat affirmaties werken.)
Om op traumaverwerking terug te komen, ik denk dat het goed is om je af te vragen of je nog wel aan traumaverwerking moet beginnen (of ermee verder moet gaan). Wat ik al zei, het is heel zwaar. En als het spoor waar je nu op zit leidt tot een prettig leven, dan moet je je afvragen of je het niet beter daarbij zou moeten laten.
Dan de vraag of je uitbehandeld bent. Dat is lastig vanuit mijn positie te beoordelen alleen aan de hand van wat je hier schrijft. In het algemeen lijkt mij dat iemand uitbehandeld is, als hij/zij weer in staat is om zijn eigen leven te leiden. Aangezien jij nog woonbegeleiding hebt zou je kunnen stellen dat dat bij jou nog niet het geval is. Aan de andere kant is het voor sommige mensen nou eenmaal (min of meer) altijd nodig dat ze woonbegeleiding krijgen en hoeft dat niet te betekenen dat ze niet uitbehandeld zijn. Het gaat er ook om wat realistisch bezien nog verwacht kan worden van therapie. Ook dat moet je zelf beoordelen. Je kan wel veel willen, maar komt dat er dan ook uit, is de vraag.
Een andere beoordelingstoets kan zijn de vraag of iemand nog behoefte heeft aan traumaverwerking, in die zin dat trauma’s nog dusdanig in de weg zitten dat het iemand ernstig verstoort in zijn functioneren. Dat is ook een vraag die je allereerst zelf moet beantwoorden.
Je schreef in 303: “en ga al een paar weken niet meer naar therapie, heerlijk, veel rustiger elke keer kwam ik overstuur thuis en was pas rustig als ik weer moest”
Tsja, op die manier werkt het natuurlijk averechts. Zeker voor traumaverwerking is het niet voldoende om eens per week een uurtje therapie te hebben, het haalt meer overhoop dan dat het oplost (kennelijk) en dat moet je dan weer zelf zien op te ruimen. En praten over trauma’s helpt over het algemeen al helemaal niet, die ouwe emoties moeten eruit en dat gaat niet met praten. Praten kan hoogstens – met een goeie therapeut – ertoe leiden dat je je bewust wordt van welke negatieve dingen je door die ervaringen hebt geleerd en dat je die dingen nu achter je moet laten. Dingen die ze ‘conditioneringen’ noemen, negatief zelfbeeld enzo. Maar dat ‘achter je laten’ is makkelijker gezegd dan gedaan. Maar met ik-versterking kom je een heel eind.
Wat dat zelfbeeld betreft, Thian, het is jammer dat je nog zoveel aan jezelf twijfelt (wat vanuit die trauma’s bezien volkomen begrijpelijk is, maar wat gelukkig al minder wordt). Het beeld wat ik van jou heb is heel anders. Ik zie iemand die sterk is (ook al wil jij dat niet horen :) ), iemand die voor anderen open staat en altijd bereid is om te helpen en harten onder riemen te steken, iemand die eerlijk is en – wat het allerbelangrijkste is – iemand met een groot en heel goed hart.
Pleur alles wat je ouders of welke andere negatievelingen dan ook tegen jou gezegd hebben en hoe ze je behaldeld hebben maar in een grote vuilnisbak, doe het deksel erop, zet hem aan de straat en laat hem door de vuilnisman meenemen – visualiseer dat maar, tot en met de vuilnisman aan toe, dat helpt – en ga verder met je eigen leven.
Groetjes, heel veel sterkte – ook sterke mensen hebben sterkte nodig – succes en geluk,
Janus.
PS, ik vond het monster van Drakensteijn ook leuk, in feite is het toepasselijker: monster – draak. :)
PS 2, helaas heb ik tegenwoordig veel minder tijd om op je te reageren, ik ben druk met heel iets anders, dus reken daar niet te veel op, zo je dat mocht doen. J.
fijn dat je daar minder tijd voor hebt
maak het niet erger als het is….
ik wil in mijn kracht staan
en er iets van maken
en de technieken gebruiken die mijn vorige behandelaar me heft geleerd
en veiligheid in brengen vandaar mijn vragen
en heb niets met mw hay
Oké Thian,
Ik heb je begrepen. Het ga je goed verder.
Groetjes, Janus.
@327 Janus
“Inhakend op je laatste zin vraag ik je op mijn beurt respect te hebben voor mijn mening en het van jouw kant te laten rusten. Nogmaals: Het is niet jouw zaak.”
Zoals ik al verwachtte, heeft Anita het keurig zelf afgesloten.
En ik bleef op mijn pijnlijke handen zitten… zelfs toen jij (@332), ondanks je gebrek aan tijd een reactie stuurde ter grootte van 3 columns van Karin.
Jij vond, vanaf de eerste ‘kennismaking’ Thian… bijzonder
en ik heb nooit onder stoelen of banken gestoken wat ik van jou vond/vind… (uiteraard) gebaseerd op wat je van jezelf hebt laten zien.
Eén ding nog… wanneer Anita mij dat had gevraagd, dan had ik het mijn zaak gemaakt… en dan had ik me weinig/niets aangetrokken van jouw wat vreemde opstelling ten opzichte van ‘ongewenste intimiteiten’.
– The End –
Henk, ik heb net mijn RE op jouw 335 in Karin’s Afvalbak geplaatst. J.
dank je wel voor je steun HenK
zo fijn dat het weer wat beter met je gaat!
@337 Thian
Mijn steun heb en hou je! Ik ben ook blij dat er nog een interventiecardioloog was, die het vorige maand aandurfde om m’n hart door middel van wat extra stents weer van wat zuurstof te voorzien.
Jammer, dat sommige mensen denken dat je door hard en/of veel te zeggen uiteindelijk ‘je gelijk’ krijgt. Ik zou er verder niet meer op reageren; @333 was een keurige afsluiting (en dat werd eigenlijk ook bevestigd in @334).
Tot ‘schrijfs’, maar waarschijnlijk niet hier…
Met vriendelijke groet,
Henk (die nooit schrijft als vertegenwoordiger van, maar altijd als zichzelf).
ik moet bij de direkteur van het trtc komen…
met de woonbegeleiding gelukkig die heeft ook meteen mail terug gehad vrijdag
over mijn behandeling of geen behandeling eigenlijk
ik weet niet waat ik op mag hopen meedewerking naar een vrijgevestigde therapeut, of de woonbegeleiding die wil lwren mij op te vangen
of toch……. daar blijven met een andere therapeut??????
zo,n onzekere en moeilijke tijd
en dan sjaakie die ligt nu op een matje, dus project sjaakie om hem weer in een mand te krijgen en queenie boven mijn bed in een wandhandhouder ipv van in bed
zodat ik wat meer slaap krijg……, tja
Janus, dit dient nergens meer toe. Ik heb de laatste afleveringen verwijderd.
Dit is ideaal, lijkt mij:
http://www.msn.com/nl-nl/nieuws/wereld/oud-zijn-is-niet-leuk-gezonde-vrouw-75-pleegt-euthanasie/ar-BBlnTlh?ocid=mailsignoutmd
J.
sjaakie is ondanks zijn tabletjes niets voor uit gegaan
zelfs achteruit, meer tabletje betekent dat
en het wandbedje is er, en op gehangen meteen, loeizwaar, hout met pluche
en queen spring al vrolijk in en uit en als ik lig en een hand uit steek krijg ik kusjes van queenie zo lief, ze is er erg blij mee
en ik ook ik kan mijn benen uit strekken weer das fijn
Sorry dat ik inbreek, (lees jullie al jaren en leef met jullie mee, ook vaak anoniem gereageerd) ik heb in verband met mijn huidige situatie een prangende vraag. Kun je nembutal in poedervorm invriezen? Zo ja, waar moet je dan op letten? Alvast bedankt voor evt. reacties!
Beste allemaal, ik heb een paar jaar geleden, dus voor het einde van het zelfmoordforum, een tijdje op het forum meegeschreven. Door een paar misverstanden werd ik ineens nogal heftig aangevallen. Aangezien afgewezen worden nu juist een van de redenen is van mijn doodswens ben ik afgehaakt. ben er altijd wel aan blijven denken. En nu, zoveel jaar later, ben ik een week verwijderd van het laatste gesprek met het ambulante team van de Levenseindekliniek. Tenminste na tig gesprekken vanaf november tot nu, vrijdag hoop ik op een go, over mijn euthanasiewens vanwege niet te behandelen blaasaandoening en andere lichamelijke kwalen en de rest: heel veel eenzaamheid, het verlaten zijn door familie waar ik het zwarte schaap was en nog andere mensen die me om wat voor rare redenen dan ook niet zagen zitten (b.v. een buurman die me een paar keer bijna te lijf ging omdat hij telkens vanwege wangedrag en grote bek ontslagen werd, mij uit stond te schelden voor ‘lui wijf, je zit op je luie reet, kijk eens in de straat, alle buurvrouwen werken’). Zo de nodige ruzies gehad, met hartkloppingen en een niet begrijpende politie-agente aan de lijn: mevrouw maak u niet zo druk.
Enfin, zie ik hier toch nog een aantal bekenden schrijven, na van de schrik bekomen te zijn over het opheffen van het zm forum.
Herkenning bij de berichten van Thian, jPaul, Kees, Rooftop, Landy en zo nog een paar. En het trieste bericht van het overlijden van Elmo.
Tof dat jullie er nog zijn en dat ik hier gewoon weer kan schrijven.
Zoals ik al schreef over mijn eenzaamheid, dat is verstikkend. Iedere dag alleen thuis, alleen ‘s avonds belt altijd mijn ex even om te horen hoe het gaat. Aangezien ik in deze fase, ik hoop de laatste en hoop vrijdag een go te horen, mijn hele leven aan me voorbij zie trekken kom ik erachter dat ik weinig goede jaren heb gekend, door de hier welbekende geschiedenis van klote jeugd, slaande ruzie’s in de familie, afwijzingen etc.etc.. Blij dat ik hier weer even kan schrijven. Het ergste wat me de laatste weken duidelijker is geworden. Ik geloof dat ik nog steeds van mijn ex hou. In 2003 kwam ik erachter dat hij al 11 maanden een ander had, toen ik uiteindelijk de scheiding aanvroeg was die relatie uit, maar ik kon niet meer in een huis wonen met zo’n leugenaar. Toch zijn we altijd contact blijven houden. Nog een paar keer samen op vakantie geweest etc. Hij wilde wel dat ik terug kwam maar de dingen waar ik me altijd aan ergerde, zijn volkomen gebrek om op enig nivo te communiceren, een knuffel of een troostend woord, weerhielden me. maar nu heeft hij sinds 4 jaar een soort vriendin. De laatste weken hebben ze samen vakantie en rijdt hij iedere dag naar haar toe in Utrecht, om ‘s avonds weer thuis te komen en uitgebreid met mij te gaan bellen. Hij is mijn erfgenaam dus we hebben wel het e.e.a. te bespreken. Buiten dat vind hij het vreselijk dat ik er, hoe dan ook, binnenkort niet meer ben. Zonder dat hij het uitspreekt voel ik dat hij ook nog steeds om me geeft en steeds vaker zitten we leuke herinneringen op te halen.
Maar ook steeds vaker barst ik in tranen uit omdat hij met zijn vriendin op stap is waar hij had toegezegd ook met mij nog wat ‘bucketlijst’dingetjes te gaan doen, is dat er niet van gekomen. Ja, 2 x stonden we op het punt naar het strand te gaan, maar dat trek ik lichamelijk niet meer en dat was een vreselijke conclusie. Dat wat ik het liefste deed, lekker in de zon op het strand, mensen kijken, wat lekkers uit de koelbox. Het komt er niet meer van. Nooit meer.
Dat intense gevoel van pijn en verdriet wat ik nu heb herken van de periode voor mijn scheiding. en dat na 11 jaar!! Ik schaam me om het te zeggen maar na 11 jaar heb ik nog steeds pijn om dingen die in ons huwelijk niet lekker liepen (zacht uitgedrukt). Zoals zijn volkomen gebrek aan behoefte om me een knuffel te geven of een arm om me heen te slaan, botte opmerkingen etc.. Hoe kon ik van zo’n man houden?? Ik weet het niet, hij heeft me heel veel pijn gedaan en toch kan ik hem niet loslaten.
Toen ik bij hem wegging dacht ik een leuk leven op te gaan bouwen maar helaas, 2 maanden na de verhuizing kreeg ik last van mijn blaas (interstitiele cystitis), buiten de andere aandoeningen en dat was het einde van mijn plannen om te gaan daten. Nu 9 jaar verder kom ik tot de conclusie dat er van al mijn goede plannen niets terecht is gekomen, afhankelijk van de telefoontjes met mijn ex. Wat een kutzooi!!! Altijd pijn, ieder half uur naar de toilet, kan dus niet meer gaan winkelen, of andere dingen buiten de deur doen. Altijd alleen in de wetenschap door je familie te zijn uitgekotst.
Helaas mis ik de eigenschap om een streep onder de dingen te zetten en blijf maar malen over wat er is gebeurd. familieruzie’s, scheiding, lichamelijke aftakeling, etc. etc. Ik weet, er zijn mensen die veel meer te klagen hebben dan ik en veel meer mankeren maar ik trek het gewoon niet meer.
@Thian, als ik jou berichten lees val ik stil van verbazing, wat ben jij dapper en sterk, ik heb hierboven alles gelezen en weet nog van het zm forum hoe het met je ging, wat heb je je eruit geknokt. Ga zo door!!
Ik stop even, ben moe van het schrijven. Over een paar uurtjes belt hij weer.
Misschien tot later, fijn dat ik hier even mijn gal kon spuwen, ik stik er soms bijna in. Eenzaamheid is erger dan wat dan ook. Vooral als je er niet zelf voor gekozen hebt.
het gesprek met de drekteur van het trtc en veel meer is goed gegaan ik val onder hun verantwoording en mocht blijven, maar heb zelf gekozen voor een wijkteam met daarbij de dingen die ze niet bij het wijkteam hebben al AB en meer dingen mag ik dan gebruik maken bij het trtc, heel positief
tijdens de wachttijd wordt ik dood de psychiater en hem zelf op gevangen
en AB maar die mag geen verantwoorrding dragen
pillie kijk bij berichten van hedwich er is een fijn forum
daar kun je terecht als je op haar naam klikt
liefs thian
@Thian, bedankt voor de tip!
GV @ 341: Je wilt Nembutal in poedervorm invriezen. Is dat om de houdbaarheid ervan te verlengen? Medicijnen worden zelden slecht als ze oud zijn, alleen ‘verslapt’ hun werkzaamheid gaandeweg. Ik weet echter oprecht niet of invriezen daartegen een effectie remedie is… Wel heb ik ooit deze tip van een deskundige gekregen: voor elke 5 jaar dat een middel over de houdbaarheidsdatum heen is, moet je de opgegeven dosis met 10% verhogen.
@343 Thian,ik kan me van jaren geleden nog herinneren dat je onder narcose wat aan je gebit zou laten doen, is dat helemaal goed gekomen en nu geen klachten meer?
@341.GV
Nembutal-poeder testen of testen laten. Je wil, net als bij ‘n op straat aangeschafte portie cocaïne, niet met een thee- of eetlepel Dash, Dobbelman, dan wel Omo, worden verrast c.q. opgescheept.
Natriumpentobarbital in vacuümverpakking bewaren. Donker & droog.
Indien niet vacuüm geleverd: actieve koolstof (gewoon Norit bij de drogist) geplet en in WC-papier verpakt (werkt hygroscopisch=waterabsorberend) bijvoegen en droog bewaren. Liefst ook nog vacuüm laten trekken.
Indien niet vacuüm verpakt werkt vriezen in normaal verkrijgbaar huishoudelijk apparaat (max. (=eigenlijk minimum(smiley)) -40°C) contraproductief; want trekt vocht (ijs) aan.
Vreemd genoeg (vraag Robbert Dijkgraaf maar wáárom precies) wordt aan vlees (ook indien vacuümverpakt) vocht onttrokken. In normale vriezers.
@342.Pillie
Kracht gewenst!
@345.Spaink
Houdbaarheid poeder-N schat ik op vijf à tien jaren. Tegen die tijd zien we wel.
Dosering bedraagt volgens Elmira‘s succesvol gebleken berekening ±125 mg. per kilogram lichaamsgewicht. Dus 10 gr. per 80 kilo mensgewicht. De na vijf jaar in acht te nemen overdosis zoude dan 11 (zegge: elf) gram wezen.
Kan dan ook weinig kwaad.
Karin en JP,
Bedankt voor de antwoorden, ik heb er zeker wat aan! JP, nembutal testen kun je zo goed als nergens meer laten doen volgens nvve.
Wat ik toch vreemd vind in de discussie over middelen is dat nooit of zelden – ik heb er nooit over gelezen – de optie van een overdosis heroïne genoemd wordt. Waarom moeilijk gedoe rond Nembutal of wat dan ook, als je heroïne vrij gemakkelijk kunt verkrijgen? Een overdosis heroïne ‘lukt’ per ongeluk al vrij vaak, dus zou het expres een eitje moeten zijn, veronderstel ik.
Janus.
Pillie (342),
Bij Hedwich zijn er meer mensen om met je te praten dan hier, maar kan je hier ook laten weten of je een go van de Levenseindekliniek hebt gekregen? Graag, ik ben wel benieuwd.
Heel veel sterkte met je situatie en ik hoop voor je dat je die go krijgt.
Janus.
346;pillie dat is toen gebeurt daarna door verhuiiszing en meer niet meer naar de tandarts geweest dat gaat binnen kort wel weer gebeuren
sjaakie,s tanden zijn slechter en duurder
queenie,s tanden blaken van gezondheid :)
maar zij eten oral care broken
tja ik eet minder gezond, alhoewel…
ik hoop je op het forum te zien
groetjes thian
Btw Karin, Mijn vraag ontstond vanuit de gedachte het goed te verbergen. Ik heb een aantal mensen die ik vertrouwde op de hoogte gebracht van mijn plannen, het hoe en waarom. Uit bepaalde uitlatingen heb ik de conclusie getrokken dat ik er niet meer zo zeker van kan zijn dat het niet doorgegeven word aan b.v huisarts of psycholoog. Ben dus erg bang dat er in mijn huis naar gezocht zal worden en gevonden. Het heeft me veel moeite en geld gekost om het te krijgen (zoals bij de meesten) en mijn laatste exit waardoor sommige problemen beter te handelen zijn.
JP, voor zover ik weet heb ik het van een betrouwbaar adres van een betrouwbaar iemand die er een geslaagde poging mee heeft gedaan, ons Engeltje. Zekerheid voor alles doch, enig idee hoe ik het veilig kan testen? Smaakt wel naar hoe het omschreven word, walgelijk.
@350 Janus, heb me gisteren ook aangemeld bij het forum van Hedwich, is wel even zoeken naar het juiste topic en laat hier zeker wat weten over het besluit van de levenseindekliniek. Dank voor je medeleven!
@351 thian, dan denk ik zomaar dat het nu goed gaat met je gebit en dat je geen pijn meer hebt, moet wel lachen om de tanden van je poes, nooit bij stil gestaan dat poesen ook een slecht gebit kunnen hebben, weer wat geleerd. Ennuh als je slechter eet dan je poesen, eet gewoon mee met hun eten uit blik of brokjes;-)). Eet je net zo gezond als zij.
groet, Pillie
Janus, heroine is uiterst onzeker wbt de puurheid en dosis….Doodsoorzaak is stikken in je kots. Ook niet echt gezellig..
@ GV 354.
Ik vind dat je een nogal eenzijdige voorstelling van zaken geeft mbt heroïne, alsof elke OD door stikken in je kots wordt veroorzaakt. Ik zou zeggen zelfs niet, want misselijkheid ontstaat lang niet alleen bij OD, maar ook bij een normaliter te incasseren dosis. Zo’n ‘verantwoorde’ gebruiker heeft dan stomweg pech. Bovendien zou een anti-braakmiddel (dat ook bij een overdosis ‘geneesmiddelen’ gebruikt moet worden) dan uitkomst kunnen bieden. Het kwaliteitsprobleem kan opgelost worden door of extra veel te nemen of eerst met een kleine dosis de sterkte te testen.
Nembutal en wat dan ook is ook niet betrouwbaar, het is niet voor niets dat er zo oeverloos over gediscussiëerd wordt. Dat het Elmo met Nembutal gelukt is, is ook geen garantie. Bovendien wist zij er als geen ander heel veel vanaf. Los daarvan reageert elk lichaam anders.
J.
Janus @ 355: Bij heroïne die je op straat koopt, heb je werkelijk geen enkel idee van de (on)zuiverheid ervan, en derhalve niet van de benodigde dosering. Alleen daarom al is het hoogst onbetrouwbbaar.
Niemand heeft ooit gezegd dat Nembutal als onbetrouwbaar middel geldt. De discussies betreffen slechts de beschikbaarheid ervan en de houdbaarheid – níet de effectiviteit.
Janus,
Heb jij ooit de uitweg of the peaceful pil gelezen? Lid van de Einder of van het Nvve geweest en een counselor gesproken? Wat Karin schrijft is 100% waar. Nembutal is bij juist gebruik 99,9% dodelijk. Jammer dat je met verkeerde info, wsl gebaseerd op onwetenheid, wellicht mensen aan het twijfelen maakt.
En ik blijf erbij; een od met heroine is uiterst onbetrouwbaar (je zal het intraveneus moeten spuiten in dat geval ook nog, met het risico dat je halverwege al out ben) En ja, 9 van de 10 keer stik je in je eiegen kots als je al zover komt. Kan wel een paar info links plakken maar neem aan dat jouw koekel niet kapot is.
Ps, het is niet alleen Elmira gelukt met nembutal, er gingen haar velen voor op het zelfmoord forum van Karin. Karin, je bent en blijft een groots mens voor mij!
Ook op mijn forum zijn mensen overleden na gebruik van nembutal. Een bericht van een mislukte poging. Mevrouw had overgegeven na inname.
Jp, ik zou het zeer op prijs stellen als je persoonlijk contact met me op zou willen nemen. Mocht je dat om de eoa manier niet willen, even goede vrienden! ladychanel1966@gmail.com
Zelfs met gebruik van anti-braak middel op de voorgeschreven manier Hedwich? Is er een vermoeden bekend waarom het zo gelopen is?
ook is het bij mensen op het forum van Karin miuslukt met nebutal door dat ze het niet binnen konden houden! er is geen 100% garantie
heb een ezel een appel gegeven en geholpen op de kinderboerderij
ben gevloerd, en pijn maar zo leuk, geknuffelt met een ezeltje
niet alleen nl geholpen met 2 meisjes en de eigenaresse, genoten
kom niet mee overeind maar genoten, heerlijk weer
pillie, dat is een tijdje geleden. ik mag hopen dat het gesprek goed is verlopen. De beslissing die je heb genomen maakt je dapper en sterk. ik wou dat het mogelijk was een einde levens kliniek te bouwen in Engeland, of een instructie centrum met inloop dagen voor info.
woon je nog op de boot die je tijdens je forum dagen had?
cheers, de Engelsman door keuze, Arjan.
GV, je reageerd niet meer op mijn emails. kom op… maak een facebook account aan onder een valse naam en communiceer op die methode.
ik heb zelf een interesant gebeuren op facebook. mijn drie honden hebben een account en ik heb hele gesprekken met ze en speel farmville.
Ash stuurt je een tractor om achter aan te hollen, xiamara stuurt een jerrycan om tegen aan te plassen, xirena deelt haar schaap om te eten etc.
de psych vind dat interesant, net als ik praat over mezelf als client.
Arjan, niemand is verplicht om op je e-mails te reageren, ook GV niet.
Arjan ik heb je gemaild dat ik een klaplong heb. Ik mag helemaal niks behalve rusten. Ik ben tegen het advies van de arts naar huis gegaan na 3 dagen opname, er moest eigenlijk een drain geplaatst worden omdat het een klaplong van 30% is. Pc staat beneden en daar ben ik nu niet vaak. Ik contact je asap!
Landy, dat is zeker een tijd geleden, leuk dat je me nog herinnerd, alleen… ik heb nooit op een woonboot gewoond;-)) denk dat je me met iemand anders verward.
Ik zie dat de tekst die ik hier vrijdag na het gesprek heb geplaats er niet staat, heb zeker op een verkeerd knopje gedrukt.
Het gesprek was heel positief, er gaat deze week een verslag naar een scen arts, die neemt contact met mij op voor een bezoek, zijn uitspraak is heel belangrijk. Dan komt er nog een toetsingscommissie, als die ook akkoord gaan kan ik er eind september tussenuit piepen.
Dus kortom, zoals ze vrijdag spraken, het ambulante team, denk ik dat ik er wel van uit kan gaan dat het doorgaat zoals ik wens.
Ben druk bezig met voorbereidingen, op internet mijn eigen rouwkaart gemaakt, wat wel bij me past, gezien mijn creativiteit, kan ik nog één keer los gaan met knutselen. Het voelt allemaal heel raar. Ik heb dit zelf gewild maar ben toch heel emotioneel eronder. Bij alles denk ik ‘oh dat is de laatste keer dat ik dit of dat doe’. Hoeveel boodschappen haal ik nog in huis. Was altijd aan het lijnen maar laat dat nu maar los en eet en snoep alles wat ik lekker vind. Verder de stomste dingen, zoals de vriezer leegmaken, of ik op vakantie ga. Veel praten met mijn ex, meer dan toen we nog getrouwd waren, hoe bizar. Hij heeft nu dingen verteld over het waarom van sommige van zijn nare karaktertrekjes, had hij beter eerder kunnen doen, maar daar kom ik later misschien nog wel op terug.
Maar hoe gaat het met jou? verbaasde me dat je getrouwd bent maar alsnog van harte gefeliciteerd! Ben je met diezelfde vrouw getrouwd waar je toen een aan/uit relatie mee had? Je had ook lichamelijk veel klachten, gaat het daar wat beter mee? Ik begrijp wel dat je nog steeds een doodswens heb? Sterkte maar fijn dat je nu alles met iemand kan delen. Wens je een gelukkige tijd zolang je nog hier bent.
lieve groet, Pillie
275, Landy, lees nu pas goed je bericht 275, sorry, niet zo attent van mij om dat af te doen met een paar luchtige zinnen. Nogmaals sterkte! \
lieve groet,
Pillie
Puur ter info:
In december 2011 namen we afscheid van de woonbootbewoonster Nescafé/Nescio/Sandra (volgens mij hebben we afscheid genomen van 3 Sandra’s en geen Sylvia’s), die na (o.a.) 20 jaar depressiviteit met Nembutal in limonadesiroop een einde aan haar lijdensweg maakte.
Het eerste forum ging op 27 augustus 2009 (zes jaar geleden) van start en had na één maand 25 leden en na twee maanden 31 leden.
Op 23 april 2010 werd ene JV (geen GV) het 69ste lid van het forum en op 14 juni 2010 werd de eerste Sandra lid…
Na een jaar werd het eerste forum vervangen door een tweede forum… 102 leden schreven 7.844 berichten (NB 4 leden schreven 5.142 berichten, oftewel bijna tweederde van alle berichten).
Ohja… dat laatste aandeel was nog hoger geweest, wanneer niet één van de vier veelschrijvers vanaf begin mei niet meer mee mocht schrijven.
Waarom deze ‘bijdrage’ nadat ik eerder schreef dat ik waarschijnlijk niet meer mee zou schrijven.
Dat heeft te maken met bericht 366:
“niemand is verplicht om op je e-mails te reageren”.
Verplicht gaat te ver, maar ik blijf er moeite mee hebben wanneer mensen met wie ik jarenlang heb gecorrespondeerd zonder enige verklaring plotseling stoppen met reageren op wat ik schrijf.
Zelfs twee woorden, “Einde verhaal” of iets dergelijks, kan er dan blijkbaar niet meer af.
Volgens m’n kinderen is het ‘de tijd’, volgens mij is het gebrek aan opvoeding.
@Henk; heb jij een kopie van het forum oid dat je al die getallen paraat hebt?
Pillie
ja de zelfde vrouw, na wat maanden apart te zijn geweest en foute vrienden er uit gegooid ging het beter.
januarie 2013 ging ik naar de uk, 20 augustus getrouwd. die datum is ook de trouw dag van mijn ouders en van mijn broer.
ik gebruik in engeland de zorg, inclusief geestelijke zorg.
PTSD gaan ze me voor behandelen, met een oog reactie therapie.
mijn medicatie regime is hoog, soms loopt mijn hoofd over en herriner ik dingen anders. soms zie ik dingen die niet echt kunnen zijn, flauw vallen, dingen die bij werkingen zijn van mijn nieuwe medicatie.
het zal vreemd voor je zijn, alles voor het laatst.
ik hoop dat de verdere toetsing positief uit pakt. als je wil praten ben ik er.
Karin, ik nam het niet kwalijk dat ze een jaar weg bleef en ik weet van haar conditie. soms, heel soms hebben mensen een internet toegang naast hun bed. zoals ik heb om hulp te kunnen regelen als ik dat nodig heb.
GV geen probleem, ik weet dat emails kunnen zoek raken op dat WWW, net als emails begraven of zoek raken tussen de 150 die ik per dag krijg.
ik hoop dat het spoedig geneest.
Mijn excuus Arjan, ik wist niet dat jij en GV elkaar kenden. Ik dacht dat je haar hier voor het eerst had gemaild en verontwaardigd was dat ze niet reageerde. Mijn fout.
geen probleem jongedame. :-)
@372 Hedwich… uh… nog gefeliciteerd met je 25ste verjaardag en… ik wacht nog steeds op het proefschrift dat je me hebt toegezegd. :-)
Kopie van het forum… neuh… wel m’n eigen ‘archief’ en een, ook na wat herseninfarcten, nog redelijk werkend geheugen.
Maarruh… mijn ‘bijdrage’ was puur ter info.
Sterkte bij het werken bij De Kindertelefoon (mooi, maar soms zwaar werk).
Het ga je goed,
Henk.
Henk, ik herinner me niet meer welk proefschrift ik beloofd heb. Dankjewel voor de felicitatie. Een gewaardeerd lid van mijn forum was op dezelfde dag jarig en is enkele weken geleden overleden na euthanasie. D
Dat gaf me een dubbel gevoel over mn verjaardag. Had haar ook een fijne dag gegund.
Kindertelefoon gaat prima. Geeft me alleen maar energie.
Het ga je goed.
Goed om te weten:
http://www.nu.nl/gezondheid/4127914/middel-depressie-kan-jongere-schade-toebrengen.html
Met daarin: ….”werkt niet bij pubers met een ernstige depressie”….
en
….”kan bij die groep ernstige schade toebrengen, zoals gedachten aan of pogingen tot zelfdoding.”….
en
….”Het toenmalige onderzoek (knip) werd gesponsord door de farmaceutische industrie. In de nieuwe publicatie wordt het onderzoek definitief ontmaskerd.”
J.
tja, 378.Janus écht nieuws is dat niet. Nogal belegen, zo niet oud. Maar het levert van de andere kant ook lichtpuntjes op.
http://www.parool.nl/parool/nl/2848/FOTO/photoalbum/detail/14822/627387/0/Piet-Riet-van-de-Buis.dhtml
Dolle pret JPaul (379). :))
Nee, allesbehalve nieuw, maar toen is het onder tafel verdwenen en daar is het nu weer bovenop getild.
J.
Hallo, ik heb me een paar dagen geleden geregistreerd op het forum maar ik heb geen activicatiemail ontvangen. Hedwich?
Mvg Suicyno
Hallo Suicyno,
Ook al leest en post Hedwich hier ook wel, je kan haar het beste mailen via het e-adres van haar forum dat op de homepage van haar forum staat, dat beheert ze persoonlijk. En zoals je hierboven ergens kan lezen, is Hedwich een druk baasje, dus er zit weinig anders op om wat te wachten.
Mocht je situatie erg urgent zijn, dan is hier posten nog een noodoptie, maar eigenlijk is dit alleen maar een (‘ietwat’ uit de hand gelopen) napraatdraad voor mensen die op het vorige forum (van Karin) schreven.
Succes en sterkte, Janus.
Hoi Suicuno,
Inmiddels is je account geactiveerd, dit heeft inderdaad wat lang geduurd doordat ik het druk had.
Janus,
bedankt voor je reactie!
Ehh, Hedwich, hij/zij heet Suicyno.
Nou moet je, als je de u eenmaal met moeite gehaald hebt, nog een heel stuk verder reiken naar de y – alle begrip daarvoor – maar je moet je gasten, zeker de nieuwe, wel bij hun goeie naam noemen. :))
Janux.
Hartelijk dank Hedwig!
vandaag kennis gemaakt met mijn nieuwe psych ik dissocieer als een gek
ben gelukkig ondersteunt door de woonbegeleiding
ik ga over van het trtc ik ben chronisch psychisch ziek
en het intresseert me niet eens meer
het enige wat me intresseert is dat ze daar na hun behandeling een programma hebben voor chronisch psychisch zieke mensen en ik daar hoop ik goed zit…
ze gaan kijken wat er geprobeert is en proberen het niet nog eens als het niet gewerkt heeft, wat wel gewerkt heft bv via de pc therapie gaan ze mee nemen
en alles wat aanbevolen wordt (schilderen) en de woonbegeleiding is daar bij geweets dus die kunnen er op terug komen
daarna helemaal hyper, dissy en raar, patatjes gekocht en de woonbegeleider heeft voorkomen dat ik mijn leefgeld helemaal uit gaf
naar het ggz westland moet er tussen
Geld is makkelijk met uitgeven, lastiger is het om hulp te krijgen met schulden. Sinds ik de hypotheek betaald heb met mijn creditkaart en zelf van afval leefde omdat het UWV tegen sputterde, kan ik langzamerhand niet meer betalen. De schuld eisers duwen de envelop naar binnen, ik schuif ze weer naar buiten en meld dat ze kunnen ophoepelen. Dat geeft weer wat tijd om hulp te zoeken. Is er een mogelijkheid om de visa schuld kwijtgescholden te krijgen?
via de gemeente en dan zo,n plan schuld sanering in…
dan krijg je geld om te eten en ben je er in 3 jaar af
terwijl zij het regelen met de schuld eisers…
uitkijken waarmee je in zee gaat
het bewind bij via de rechter heft er bij mij een zootje van gemaakt
er staat nu nog 35 euro terwijl ik toen ik er kwam ik echt reserve genoeg had
nu weet ik niet of ik leefgeld krijg ze hebben vorige maand de huur niet betaald
en nu twee keer, en ik moet maar zien ik krijg geen antwoord ze laten mij in de zorgen zitten
ga niet bij OBIN onder bewind ze hebben een slechte naam
en laten je in de problemen komen en maken beloftes niet na!
Nu enkele maanden verder en ik loop tegen de muur aan. Nergens krijg ik hulp die voor mij werkt, maw. . In Nederland en Engeland ingeschreven staan en getrouwd met een Engelse, ik betaal geen zorg verzekering omdat de NHS zorg geeft. Goed, ik ben uitgeschreven uit Nederland sinds vandaag, heb een ander adres gegeven en de visa card mensen vinden me maar. Pijn heeft me bitter gemaakt en alles kwijt waar ik hard voor heb gewerkt geeft me het gevoel dat ik nergens zorgen over hoef te maken, een cel straf is warmte , voedsel en een douche die warm is.
Lieve Landy,
Ben je niet vergeten maar soms loopt het leven zo. Je kan altijd bij mij terecht, sorry dat ons contact zo verwaterd is. Je bent er altijd voor me geweest, dat zal ik nooit vergeten en wil er ook voor jou zijn kanjer!
Groet, G lc@hotmail.com, mocht je mij vergeten zijn….
JP, begrijp je even niet, sorry, heb je nooit begrepen. Heb op je link geklikt en die was dood, hoe cinishsh, vast verkeerd gespeld, sorry….je zal ons engelke wel missen. Knuffel gekske, Moi
Greet, email is gestuurd :) ik ben het gewend dat mensen soms in en uit mijn leven wandelen als de zoete inval. Wat valt er anders te doen dan bij praten en verder gaan? Eerst maar eens bedelen bij familie voor een post pakket :) ik mis salmiak en drop. We houden contact :)
Landy… Landy… oh ja.
Maar Greet… wie is Greet? Vreemd, dat mensen die pas inhaakten toen het forum bijna werd bëëindigd, ineens opduiken.
Mensen, met wie je denkt een band te hebben maar die ineens niet meer reageren op wat je schrijft… dat schijnt bij deze ‘geweldige’ tijd te horen.
Jammer. maar helaas.
En wanneer ik een larmoyant verhaal wil horen, dan luister ik naar…
https://www.youtube.com/watch?v=JLNvBvJ-F00
[Edit Karin: namen weggehaald]
Ps Landy, geen mail ontvangen…
Arjan.wilbie@gmail.com
Dan proberen we het zo :)
Greet, Landy,
Even praktisch. Het is niet handig om zo emailadressen op een openbare site te publiceren. Niet alleen kan je reacties krijgen van pestkoppen – het onderwerp leent zich daar helaas maar al te goed voor – zo van: “Hee joh, verhang jezelf toch, al dat gezeur.”. Maar doordat je het @-teken erin hebt staan kan het ook spam opleveren. Dus ‘naam at provider.nl of .com is dan beter. Zelfs met spaties ertussen is al beter. De gebruiker kan die er dan wel weer tussenuit halen.
Nog beter is om aan Karin te vragen of ze een mailtje van je doorstuurt naar de gewenste persoon. In mijn ervaring is ze daar altijd toe bereid. Je kan dan ook nog vragen, nadat jullie contact tot stand is gekomen, of ze jullie conversatietje hierboven inclusief die e-adressen wil weg halen, anders staan ze voor ‘eeuwig’ gepubliceerd en spammachies vinden jullie dan ook ‘eeuwig’. :(
Sterkte met jullie situaties,
Janus.
Draadje opgekuist en van geruzie ontdaan.
Karin: Wanneer je toch weer aan het verwijderen bent, haal dan meteen maar alle berichten weg die ik ooit op één van JOUW forums e.d. heb geschreven.
PS Een ‘eeuwigheid’ geleden schreef ik in je gastenboek: “Als jij blijft schrijven, dan blijf ik lezen”. Ik ben/blijf benieuwd naar jouw ‘toegezegde’ kattenboek.
Het ga je zo goed als mogelijk, K.
Ngmaals: al het persoonlijke gekissebis haal ik zonder pardon weg.
Karin, ik verwachtte al dat je het zou verwijderen.
En nogmaals – hoe vaak heb ik het daar al niet over gehad – : maak ‘s huisregels, dan weten we waar we aan toe zijn.
J.
Huisregels? Simpel. Blijf on topic en zeik niet tegen/over anderen. Dan zit je goed :)
Janus, ik hoop dat je mijn bericht nog had kunnen lezen voor het verwijderd werd.
Ik meen het dat ik anders ben dan op het forum.
Harder aan de ene kant, een zacht watje als het aankomt om mensen te helpen.
De Britse vrienden kunnen het niet begrijpen als ik over het forum praat, in hun ogen moet iedereen leven en hulp bij suïcide met hoge celstraffen bestraft. Maar goed, eerst weer een rondje knokken met UWV, belastingen en visa card. Ook daar kom ik wel weer uit.
Hoi Landy (404),
Ik heb niet gezien dat er van jou ook een post verwijderd was, dus nee, ik heb het niet gelezen. Jammer.
Janus.
Q: …”en zeik niet tegen/over anderen.”
Waarom staat HenK 395 er dan nog steeds?
J.
Geinig en typerend… vragen of het bericht van een ander verwijderd kan worden…
Toch nog even een korte aanvulling. Ik bemoeide me niet inhoudelijk met ‘het gesprek’, zoals ik wel deed bij ‘het gesprek’ tussen Janus en Thian.
Eigenlijk wilde ik alleen schrijven dat ik het jammer vond dat ik zo weinig lees van de mensen, die ik hier (blog en forums) enigszins leerde kennen in de periode 2006 – 2011. Niet meer… niet minder.
En hier sta ik even bij stil met in gedachten… laat maar…
https://www.youtube.com/watch?v=koeLdhqdU88
seht Ihr’s, Freunde;
seht Ihr’s nicht ..?
https://www.youtube.com/watch?v=qGbmjX7AYyU
Hét recept voor ‘n heerlijk potje grienen (ja, ik ben ‘n romantiese trudt) en Saint-Saëns zijn zwaan doet ook denken aan “Kinderfiets” en herinnert me uiteraard aan iemand die pertinent géén dom gansje was, wél motard (geweest).
En, off-topic, binnenkort, na bijkans drie jaar elders logeren, kan ik weer naar m’n eigen straat terug, naar de overkant in een kleiner huis (maar – dixit GVR – omdat al m’n bijbels zijn verbrand heb ik ook minder plaats nodig) zonder achterom en heb een garage nodig om m’n brommert te stallen.
En ik mag een nieuw bed kopen.
Zuipen en de rest net als vroeger. (nu ja; niet de hele rest: ik wor’ ook ouwer)
Misschien willen ze sensatie zien. Ze praten het aan. Indoctrinatie hersenspoeling. bepaalde kenmerken van een populaire diagnose aanpraten om interessant gevonden te worden door vakgenoten, zonder dat ze het fijne er van weten. Ze willen sarren treiteren en uitlokken. Op die manier voelen ze zich belangrijk. Je identiteit en de kern van de persoonlijkheid wordt zo geschaad. vanuit de kern van de persoonlijkheid leven in een dynamische levendige omgeving.
Vreemd…
Vanavond, om 20:26 het volgende bericht:
Er is een nieuwe reactie van twister op het artikel ‘Zelfmoordforum’ op Spaink.net. U kunt die reactie hier lezen: <a href="http://www.spaink.net/zelfmoordforum/#comment-581723“>http://www.spaink.net/zelfmoordforum/#comment-581723.
Ga je kijken… is er sinds 23 juni niets toegevoegd.
Foutje… of was het bericht zo shockerend, dat het onmiddellijk moest worden verwijderd?
Het was een bericht gericht aan mij, Henk.
Aan de zender, een Gmail account aanmaken voor wat contact.
Cheapgear2013@gmail.com is een tijdelijk email adres, het zal goed komen.
HenK @ 441 ik heb hier niets weggehaald…
Landy @ 412: Kennelijk kon jij het wel zien?
Karin, ik zag het vlak nadat het gepost was.
Het bericht was van Twister over hoe ze met mij in contact kon komen.
Twister, even een Gmail account aanmaken werkt het makkelijkst.
Elders opgepikt:
“Eelco 38 uit Tilburg kiest voor Euthanasie”
In het youtube filmpje onder het artikel zie je hem ook nog met Elmira.
Vooral het filmpje vind ik indrukwekkend.
@415.HenK
en U allen… .. .
Und darum ist es wie es ist. Und es ist fürchterlich. Und es ist kein Ausweg und keine Gerechtigkeit.
Hans Henny Jahnn – Fluß ohne Ufer
Heden, Woensdag de 23e, rond het noen-uur is het geschied. Thuis.
Eelco was.
Is – Thuis.
Ik kende Eelco onvoldoende, zeg maar niet, om er goed doordacht op te reageren.
“Fürchterlich”… tsja. ‘k Kwam gisteren weer thuis na een ziekenhuisperiode en ik weet zeker, dat er de nodige medepatiënten waren die graag met Eelco hadden geruild.
En “Gerechtigkeit”… we zijn een megalomane, gedegenereerde diersoort, die sinds kort leeft op de derde planeet van een onbeduidend sterretje. We zijn hier net en we blijven maar even, JPaul. Met rechtvaardigheid heeft dat weinig te maken.
Het ga je zo goed als mogelijk!
@417.HenK “… die graag met Eelco hadden geruild.”
lachen met hem wel. En om hem; en mezelf, maar ruilen? Ammenooitnie!
Onbeduidend, net en maar even – ja!
En ik bid dat de 500 nieuwe Nederlanders die daag’lijks ter wereld komen tot volle wasdom geraken en zich zulks gaan realiseren en ermee leven. En sterven. Want dat moet, te den slotte.
En voor de groeigeile geldbeluste economen onder ons: daartussen kan zich een AlbertEinstein of MarieCurie bevinden; maar je weet ‘t niet, dus zorg voor hen allen en betaal de kleuterjuffen beter! Of beter nog: gewoon goed.
5 kiezen bij de kaakchirurg verwijdert, ze beloofde het in 10 minute te doen het werd eeen uur en een kwartier en ik kwam onder het bloed de ruimte uit, en de kaakchirurg was uit geput, daarna 75 minuten vertraging
pijn! wist niet waar ik het zoeken moest ging niet allemaal zoals het horde
niet suicidal, ik heb een paardehoofd op pony maat gehaakt en gekoeld
zo ben ik er door gekomen
ik begin te sputteren tegen een veel te vol week programma
en geniet van teuntje (felix) en queenie mijn huisje en contacten
en wil wer tekenen en schilderen, de hoek is er klaar voor ik ook
maar wordt van hot naar her gesleept, dat moet minder! en dat gaat ook gebeuren, lieve woonbegeleiders, en mensen om me heen die me begrijpen
wens en gun iedereen zoveel goeds
wat fijne huisje jp,
henk hoe gaat het ik mail..
liefs thian
Karin zoveel goeds hoe gaat het?
hallo Thian – net je foto’s gezien, dank
ga zometeen op de trein naar DenHaag – niet voor prinsjes maar Piet Mondriaan
leuk hoe was piet mondriaan…
ik ga het pad van slachtofferhulp en alles wat daarbij komt volgen enventueel ws zelfs aangifte het is niet verjaart
als iemand me kan helpen aan de verhalen die ik hier vroeger geschreven heb heel graag
het gaat goed met me ik ben sterk
@JPaul
Ik zag dat http://www.instrumenttune.com/forum/ niet langer actief is. Is het forum opgeheven of eenvoudigweg elders ondergebracht?
@422.anthonie – mijn laatste contact (e-mail/telefoon) met Hedwich dateert van December 2016 – 15 maanden her – latere pogingen vruchteloos, helaas
wat er is? ik heb geen idee; ‘t zal (hopelijk) aan mij liggen… .. .
SjamPoo
De maatschappij verzakelijkt en met de individualisatie in deze tijd. Gelijkgestemden zouden elkaar toch moeten kunnen vinden. Iedereen zou zich meer gehoord moeten voelen. Ieder leeft soms te veel langs elkaar heen, ingekapseld in eigen gedachten. De moraal verschuift Fatalisme rukt op met dat ze vinden dat het je lot is en dat dat je voorland en voorbestemming is en dat je daar zelf geen invloed op uit zou kunnen oefenen. Dit betekent dat een ander mens als autoriteit en godheid wil optreden in het leven van dat van anderen. Banden zijn minder innig dan vroeger.
De maatschappij is hier nog niet klaar voor. Straks kun je al een suicide pil via een automaat krijgen waar je een paar euro in stopt of dat die bij de zelfzorggeneesmiddelen liggen in de Drogist of supermarkt. How low can you go. Zo laagdrempelig al aan zelfmoord pillen komen is wel diep gezonken. Ook voor eenzame mensen, en die hun leven voltooid achten. Wat is voltooid en wie maakt dat uit. Er lijkt wel geen god boven je te staan dan dat mensen hun eigen god willen zijn. Hoe meer artikelen er over dit onderwerp verschijnen in een krant des te meer mensen er toe overgehaald en beinvloed worden zoiets te doen. dan denken ze dat is ook wel iets voor mij.
Medisch ethici zijn hier nog niet over uitgesproken. Voor sommigen is dit een zeer moeilijk dilemma. Zij zijn bang dat mensen zich op onethische wijze zich van middelen voorzien of methoden kiezen die er voor zorgen zoals op de zwarte markten illegaal aan middelen bekomen of andere onesthetisch manieren uitzoeken waar menig een een trauma van kan ondervinden zoals naaste omgeving die er getuige van is geweest en op de manier waarop zij gevonden worden. Goed voor een posttraumatische stressstoornis en afgekeurd. . Het blijft wel jaren op je netvlies als men getuige van zoiets is geweest als zo”n daad. Er zijn ook mensen die uit morbide sensatiezucht bij de suicide preventie telefoonlijn werken en zich als scen arts aan bieden. .
In de geneeskunde is steeds meer mogelijk. Het wordt steeds ingewikkelder en onpersoonlijker. .
Als hedwich weg is waar dan praten?
Een suicide pil voor een paar euro, de helium methode, verhanging of stappen voor een trein. Wie wil vind een weg. Wie bepaald dat een leven voltooid is? Als het mogelijk was dan zou ik in internationale wateren een schip voor anker laten liggen en via een tender mensen aan boord halen en hulp geven bij levens beindiging. Iedereen behoord die keus te maken na beha dellingen
Behandelingen en met gepaste waardigheid uit het leven stappen. Als de religieuse partijen en kerken het niet goed vinden, niet iedereen gelooft in je fantasie vriendje.
https://www.youtube.com/watch?v=HNzmrEgz_GI
En ik hoop/vermoed, dat het Hedwich Boelens/Melomaan uitstekend gaat.
En voor wie er behoefte aan heeft… er is nog een forum
http://www.zelfmoord-forum.nl/
Geen ervaring mee en ik zal me er ook zeker niet aanmelden.
Weer weggehaald? Soit!
@JPaul?
Omdat er hier alweer veel te lang niks is gepost
Draai ik een plaatje voor niemand in het bizonder.
https://www.youtube.com/watch?v=qcThxye_AY4
Waar te praten nu? Heb het zo hard nodig.
Liefs x
zelfmoord-forum.nl is wel zwaar gecensureerd op methodes en triggers… het proberen waard misschien?
Is dat het forum van hedwich? Hoi landy!
Bij @431 schreef ik al “nog een” (en dat bericht is zelfs blijven staan ;-) ).
Ik hoop dat Hedwich lekker aan de studie is… of inmiddels is afgestudeerd.
Bijna 6 jaar na de laatste comment. Hoe gaat het met iedereen?
Met mij? Ik kom weer terug uit de UK, na 10 jaar huwelijk is het tijd voor wat anders.
Cheers,
Landy (volgend jaar misschien naar Bulgarije, we zien wel)