Vader Yaseen heeft een fotostudio in Bagdad, waar mensen al decennia lang hun portret laten maken. Het zijn vreemd vormelijke foto’s. Voor een portret van broer en zus zijn bijvoorbeeld slechts drie poses voorhanden, waarbij in alle gevallen de broer op een stoel zit en zijn zus achter hem staat opgesteld. En het fotograferen was nooit makkelijk: de fotograaf mocht de vrouwen absoluut niet aanraken, zodat het moeite kostte hen in de juiste houding te krijgen.
Zaid en zijn broer werkten in vaders studio. Zaid zag hoe de foto’s in de loop der jaren veranderden. In de jaren tachtig vroegen families hen vaak om een portretfoto te reconstrueren uit allerhande pasfoto’s, en in een hoek daarvan moest een zwarte band worden gemonteerd. Het waren rouwfoto’s van jonge mannen die gesneuveld waren in de oorlog met Iran. Of van jonge mannen die juist níet in die oorlog wilden vechten en die als deserteur waren doodgeschoten.
In de jaren negentig fotografeerde de familie Yaseen vooral kinderen. Die afbeeldingen werden sterk geromantiseerd: er werd een kleurige, Disneyachtige achtergrond in gemonteerd, zodat alle Bagdadse kindjes uit een sprookje leken te zijn geplukt. Terwijl moeders vroeger trots met hun kinderen poseerden, verdwenen zij nu gaandeweg uit beeld. Nog later konden zelfs gesluierde vrouwen niet meer worden geportretteerd: ze gingen achter hun kind schuil of moesten van de foto’s worden afgeknipt.
De familie Yaseen is soennitisch, terwijl de veel strengere sjiieten terrein winnen in Bagdad. Vader Yaseen begon dreigbrieven te krijgen en werd voor verrader uitgemaakt. Er kwamen mensen in hun winkel die foto’s van vrouwen verwijderden. Zaids broer werd aangevallen door mannen met geweren met daarop geluidsdempers. Zaid vluchtte naar Nederland, waar hij asiel vroeg en zich toelegde op fotografie.
Inmiddels vinden de Iraakse sjiieten dat mensen en dieren helemaal niet meer mogen worden afgebeeld. De afdelingen beeldhouwkunst, theater en fotografie van de universiteit in Bagdad zijn daarom gesloten.
De IND twijfelt niet aan het relaas van Zaid. Ze vinden alleen dat de bedreigingen en het geweld niets met zijn vak te maken hebben. Zulk geweld is normaal in Bagdad, en Zaid loopt in hun ogen niet meer gevaar dan anderen. Hij moet daarom deze maand terug naar Irak.
Het enige dat Zaid hoeft te doen, zegt de IND, is de fotografie opgeven. Dat vinden de sjiieten nou ook. Hoe fideel dat de IND vanuit Nederland de sjiieten helpt hun beleid te implementeren!
“de bedreigingen en het geweld niets met zijn vak te maken hebben.
+
Het enige dat Zaid hoeft te doen, zegt de IND, is de fotografie opgeven.”
contradictio in terminis? of zie ik iets over ‘t hoopht?
Je kunt de ambtenaren van de IND en de verantwoordelijke minister zo het mijnenveld insturen: dat is niet gevaarlijk; het enige wat ze hoeven doen is niet per ongeluk op zo’n vermaledij…………
“Ja mevrouw, we geloven zo dat u bent gevlucht voor religieuze fanatici. Maar he, als u nu even een chador/nikaab/burqa om doet, dan bent u zo van die problemen met religieuze fanatici af.”
Stempeltje erop, klaar. En weer verlaat een tevreden klant het pand. Ik durf ergens te vermoeden dat als het een roomblanke vrouw zou zijn die bijvoorbeeld voor de FLDS (http://www.telegraaf.nl/vrouw/psyche_relatie/2270254/__Gevlucht_uit_een_sekte__.html), sommige IND-medewerkers ineens een stuk makkelijker zouden denken.
JPaul: ja, je ziet het goed; ja, dat was een contradictio in terminis van de IND.
Benech: mooi bruggetje tussen mijn twee Parooltjes maak je hier :).
Is dat zo erg? Om ‘n tijdje van beroep te veranderen tot ‘t weer beter gaat, en daarmee uit de gevarenzone te raken, terwille van de lieve vrede? (=vaderlandsliefde?)
Ik dácht ‘t niet.
Dat soort zaken kan alleen maar afdoende worden opgelost als Amriiiike daar maar weer eens even die twee partijen stevig uit elkaar gaat gooien. Maar daar hebben we geen Nato-bondgenoten meer voor over.
De poppeltjes mogen niet meer van hun landsregeringen, en dus blijven de Ammi orders dan ook maar uit. Tot nut van ‘t algemeen.
Hoe mooi, zit en grijpt alles toch in elkaar.
Karin: dank.
Juzo: ik zou er geen enkele moeite mee hebben om op eigen initiatief van beroep te veranderen voor de lieve vrede. Echter, om dat te doen omwille van druk van buitenaf die daar nog eens nogal irrationele argumenten voor gebruikt, Nee sorry, maar daar kan ik hoogstens zeer recalcitrant van worden.
Stel nu even dat dit verhaal zich niet in 2011 maar in 1981 zou hebben plaatsgevonden en niet in Irak maar in Iran. Dan zou je de dus je halve leven (ruim dertig jaar nu) weg moeten gooien voor diezelfde lieve vrede. Hoe ga je dan de kost verdienen?
JuZo: bij de Egyptische revolutie hielden de westerse landen zich veel te lang afzijdig uit angst dat zo’n ostand de Moslimbroeders aan de macht zou helpen. De Iraakse shiieten zijn bepaald een slag erger, en nu zegt de IND: ‘Luister maar naar ze en ga maar terug, dat is beter voor je’?
@ 5 @ 6 Ik weet het niet. Ik twijfel altijd aan de echtheid van de berichten en de beelden van de situaties en de mensen in de bewuste landen, zoals ze tot ons komen. Dat niet alleen, maar leven cultuur traditie karakter geschiedenis vooruitzichten planning familie- dorps- stads- staasbanden levensomstandigheden zijn daar zo radikaal diepgegrondvest anders dan bij ons, zodat ik me altijd en iedere keer weer opnieuw per dezelfde seconde me afvraag waar bemoeien we ons eigenlijk mee.
Tweede vraag is die ik me altijd stel wie zitten er achter. Welke bedoelingen hebben de aanstichters, de agitators, de volks-demonen en despoten, wat zijn hun verlengstukken in de macht, hun affiliaties, beïnvloeders, afhankelijkmakers, drogredenaars, voor het karretje spanners, uitbuiters, de werkelijke corruptieschandalen,isdadigers en manipulators. Wie zijn zij? Waar komen ze vandaan. Welke ongezonde, gevaarlijke bindingen hebben zij.
Vooradt ik dat allemaal weet, ben ik niet bereid het met hun eens te zijn. Of oneens.
‘n Staatsvorm is nu eenmaal zo, heo en waar die zich ook bevindt, dat je als volksleider bijelkaar moet hebben en houden wat en wie je hebt. Waar twee mensen met elkaar praten, zijn twee mensen het altijd, met elkaar oneens. Nu zal je als staatsleider, wie het ook maar betreft, toch een zekere gelijkloop, gelijktrekking van geesten en daden moeten klaarkrijgen.
Als dus degenen, die je in barre tijden het hardste nodig hebt, weglopen in onenigheid, dan zal je moeten voorkomen dat dat gebeurt. Anders heb je principieel geen staatsvorm meer over, maar anarchie.
Natuurlijk zijn overal grenzen aan, dat weet ik ook wel.
Maar er zijn methoden, middelen, technieken en looppaden, die het mogelijk maken dat iemand die het in een staat met de gang van zaken oneens is, zijn gelijk krijgt. Hoe moeilijk die ook zijn.
Dan verdient het naar mijn oordeel de voorkeur voor betrokkenen om die paden te gaan, in plaats van de meute te verlaten.
Noodzakelijk is, dat je je dan moet aanpassen. Het gaat niet anders. Maar leven in een staatsvorm, ook de Nederlandse is, voor negentig procent, je aanpassen. Anders gaat het niet.
Aanpassen betekent, je in alle mogelijkheden aanpassen, die maar denkbaar zijn.
Natuurlijk zijn overal grenzen aan.
Ik zeg het voor de honderdmiljoenste keer en zal het ot de tiljaaniejoenbulgaarste keer blijven zeggen. Er zijn overal grenzen aan.
Maar wie zijn wij, om de grenzen te trekken?
En wie zijn wij, om te denken dat wij de grenzen naar het oordeel van nu, voor het ordeel van straks, voor onszelf, voor anderen ter wereld, wel goed hebben getrokken? Zodanig, dat we er niet op terugkomen?
Ik denk dat de betrokkene, waar het hier over gaat, maar beter met de grootste spoed zijn fotografenvak en camera’s voorlopig maar eens even geruime tijd aan de wilgen moet hangen.
Hij heeft gezondigd tegen z’n eigen volkscultuur.
Dat neem ik hem erg kwalijk en dat is nog eens wat anders dan overwegen of de grenzen wel goed zijn getrokken.
Hij wordt maar huisschilder of landarbeider, dan kan hij rustig en raadselachtig glimlachend zijn tijd afwachten tot aan de staatsgreep.
Eerder wil ik hem niet zien en ook niet horen. Laat staan lezen.
Is hij nou helemáál gek.
‘n Mooie wereld zou dat zijn, als iedere huilebalk hier in Nederland wordt opgevangen.
@ 5 Dat is nogal eenvoudig. Dan word je lid van een politieke partij en wel de juiste. En dan ga je binnen die politieke partij dankzij je feeling, intelligentie, ideologie, planmatige aanpak, vermogen tot samenzweerderij en volksopstandsvoorbereiding, gezamenlijk en in het geheim plannen maken en voorbereiden en uitvoeren tot volks- en staatsvorm-omverwerping. Dat is in de wereldgeschiedenis miljoenen malen op tal van fronten en brandhaarden gebeurd.
Het gebeurt iedere seconde. Rond om je heen.
Maar als je daar te beroerd voor bent, dan ga je NIET, je land uit.
Dat sta ik niet toe.
In m’n eigen studententijd dat is bijna zeshonderd miljoen jaar geleden, werd ik eens op de schouder getikt door een klein persoon. Hij vroeg me mee te komen naar ‘n kleine, stoffige schemerig verlichte zolderkamer helemaal hoog boven in een studentenhuis. Op een stoel in het midden van een twintigtal langharige werkschuwe groezelige smoezelige schuddebollende studenten zat professor Keyzer. Hoogleraar aan de universiteit te Nijmegen. Hij hield daar iedere avond, dag aan dag, het hele jaar door, lezingen en gespreksavonden, van vele uren lang, tot ver na middernacht, discussies die op samenzweerderige fluistertoon werden gevoerd over de apartheids-strijd in Zuid-Afrika. Hij wilde dat er een soort weerbaarheidsfront ontstond op korte termijn in de hoogste machtskringen van Nederland en Amerika, waardoor blanken in Zuid-Afrika aan de macht zouden blijven en zwarten verder nog lang onderdrukt konden worden. Iedereen volgde de colleges lessen en discussies ademloos. Ik ook. Je kreeg dan hoge cijfers voor je tentamens politicologie. De professor wist ons en allen die met ons in verbinding stonden op bijna hypnotische wijze te hersenspoelen. Uiteindelijk is het niet zover gekomen als hij wilde. Wel zag ik zijn pogingen later onmiddellijk in de herkenning in veel verschillende verschijningsvormen terug beinvloedende stromingen in de Nederlandse en buitenlandse maatschappij.
Ik heb er veel van geleerd.
Hoe je het moet doen.
Eigenlijk ben ik ‘n beetje geworden zoals hij.
Dat is natuurlijk kwalijk maar er is nou niet meer zo heel veel, meer ‘an te doen.
juzo: voor mezelf sprekend: nee, ik blijf liever onafhankelijk. Maar ik denk dat je nu teveel uitgaat van een stabiele democratische rechtsstaat. Die is er in Irak niet en die zal er, gezien de diversiteit van bevolkingssamenstelling, ook niet op korte termijn komen. In principe is in Irak er sprake van anarchie met ergens een centralistisch sausje. Face it: er worden geen gemeenteraads- of proviciale verkiezingen daar gehouden en voor een landelijk niveau is dit larie om aan te kaarten.
Wie er achter zulk gedrag zit: in een land als Irak is bijv. Muqtada Al-Sadr nogal invloedrijk als het om Shiitische geestelijken gaat. Die wordt gesteund vanuit Iran. Google zelf maar even wat voor despoot dit is.
Waar we ons mee bemoeien? We zijn dankzij een stel Nederlandse politici deze oorlog ingerold (bedankt Jan-Peter en co.!). Dan vind ik dat je ook de verantwoordelijkheid op je hebt te nemen voor de vluchtelingen die daar vandaan komen. Zelfs als Yasseen niet door die oorlog zijn weggevlucht, hij zoekt naar een menswaardig bestaan zonder onderdrukking. Lijkt mij in het geval van de afkomst uit een Shiitische staat een legitiem argument. Over aanpassen hebben we het niet. Staat ook niet in het berichtje van Karin meen ik. Je haalt er dus e.e.a. bij dat er niet staat.
Gezondigd tegen zijn volkscultuur? Het spijt me maar ik krijg de indruk dat je niet bekend bent met hoe de verhoudingen lagen in Saddam’s Irak. Om je een beeld te schetsen: Shiieten zijn oonder Saddam flink vervolgd en onder de duim gehouden. Die willen zich nu kunnen ontplooien. Daar valt best wat voor te zeggen, alleen gaat dat ten koste van de belangen van de andere groepen zoals Yasseen (vermoedelijk aan de naam te zien een Soenniet). Het idee dat je zoveel vrijheid hebt in de ruimte totdat je een ander beperkt in zijn vrijheidsruimte, is bij dergelijke mensen volledig onbekend. Vandaar dat je dus niet kan spreken over “zondigen tegen volkscultuur” want het is niet zijn volkscultuur.
allemaal off-fuckin’-topic
het gaat over de “Haagsche” hypokrietsie – van links tot rechts, boven tot onder, voor tot achter en binnenste-buiten – en dat dwars door alle denkbare geledingen heen
de IND en dier innerlijke tegenstrijdigheid, verpakt in wollig taalmisbruik
likken naar boven; schoppen naar onder – en hard
scoren
fifteen minutes of fame
“Give the People What They Want” (Ray Davies) “devide et impera” heet zulks, voor wie het Engels niet machtig is
“das Komplott des internationalen Judentums” (hullie hebbu hut gedaan!)
“commie-bastards” (de vijfde colonne spant tegen ons (wie zijn “ons”) samen)
in het kader van de bestrijding van terreur
(NIET: terrorisme – want dat is net zoiets als meubelmakerisme, concertpianistisme, bakkerisme, kasteleinisme, ministerschap-isme, zakkenrollerisme en ook huisartsisme)
is het wenselijk dat Uwes niks, maar dan ook NIETS, te verbergen heeft
-mag ik dan van de geachte afgevaardigde, en van de minister, weten hoevele malen per etmaal hij of zij het zogeheten “met zichzelve doet” en ook wat hij of zij op dergelijke onvoorstelbare (bij het volvoeren) momenten voor gore phantasieën & ‘I rest my case’
samengevat: weigering van ‘tot het gaatje’ toepassen van logica, dus TOT je tegen je eigen grenzen aanloopt (én die tot -wéér eigen- schade en schande overschreidt) en, daarmee samenhangend, persisteren in onderbuikgevoelens in weerwil van logisch tegenbewijs
voorbeeld: democratie opvatten als dictatuur van 50%-en-een-half is net zo abject als de tyrannie van een triumviraat hoger inschatten dan de absolute heerschappij van één individu
‘zucht’
@ 10 (test mobiel systeem vanuit de trein; het kan zijn dat deze post niet of niet goed doorkomt) Het is heel goed met je te praten en te discussiëren Benech. Je denktrant zit heel mooi en regelmatig in elkaar. Ik ben het alleen niet met je eens. En ik vind het jammer dat je zo goedgelovig bent. Als je zo oud bent als ik, geloof je tegen die tijd niets en niemand meer. En sta je rustig, zeker, stabiel en prettig in je leven. Ik wens je veel succes in je verdere leven carrière en denkontwikkeling, en groet je hartelijk.
@ 11 @ 12 Ik geloof dat ‘t regent, als ik naar buiten en op ‘t toneel kijk http://www.youtube.com/watch?v=yCE5D53YJh4&feature=player_embedded
Ten eerste wil ik opmerken dat de redenering van de IND mesjokke is en mij daarom niet verrast.
Maar mijn punt is dat door het lezen van je column men het idee kan krijgen dat in de Sjiitische leer het afbeelden van personen en/of dieren verboden is. Je schrijft, wellicht terecht en punctueel, dat inmiddels de Sjiieten vinden dat je beide niet meer mogen. Echter het is juist in die Sjiitische leer niet verboden om mens en dier af te beelden. Sterker nog waar bij de Soennieten bijvoorbeeld men ervan overtuigd is dat het afbeelden van o.a. de profeet Mohammed verboden is en hij heel soms wel wordt afgebeeld maar dan met een gezichtsluier is dat bij de Sjiieten praktisch niet het geval.
Overigens hebben ze meer de voorliefde voor het afbeelden van Ali (neef en schoonzoon van de profeet Mohammed) en/of zijn zoon Hoessein (die dus ook de kleinzoon van Mohammed was), die beiden sneuvelden tijdens de slag bij Karbala die over de leiderschapsopvolging van de profeet ging.
Dit vormde de definitieve breuk tussen de Soennieten en Sjiieten. De herdenking van die slag noemt met Ashjura en gaat gepaard met zelfkastijding vanwege de schande en het verdriet wat men voelt over hun dood en het verraad wat ermee gepaard ging.
Anyway toch is in de Sjiitische leer het afbeelden van de profeet en anderen mensen, maar ook dat van dieren totaal geen probleem. De musea en bibliotheken in Iran hangen er vol mee. Dus als er in Irak (Bagdad) een beweging gaande is die dat wel wil klopt het van geen kanten met de officiële leer. Maar goed iedere religie heeft zo zijn fanatici, maar in het geval van Riak is het ook niet ondenkbaar dat het om andere gewelddadige krachten gaat zoals (ex) geheime dienst medewerkers of (ex) Baath partijleden die de Sjiieten weer in een kwaad daglicht willen zetten.
Een lees tip dan: ‘Islam in beeld’ Kunst en Cultuur van moslims wereldwijd van Mirjam Shatanawi uitgeverij SUN, isbn: 9 789085 066279
p.s. Riak is dus Irak!
Vandaag in de Volkskrant: een paginagroot interview met Ikram Daraaoui, een lesbische vrouw uit Ahfir, Marokko. Studeerde in Parijs en werd daar door haar vader opgehaald omdat ze lesbisch was, en kreeg eemaal thuis huisarrest. Ontvluchtte en kwam naar Nederland. Uit het interview:
“De asielstrijd was ook hartstikke moeilijk, vechten, vechten, vechten. De IND-meneer zei dat ik in Marokko best prettig kon leven, als ik mijn geaardheid maar niet zou etaleren. Ik zei: stel dat u stiekem iemand anders bent, dat u uw hele leven zou moeten verbergen hoe u werkelijk bent. Dan leeft u 24 uur per dag met leugens. Daar had hij geen antwoord op.”
Zeggen dat je je maar moet aanpassen aan het land dat je met goede redenen bent ontvlucht, is kennelijk geen uitzondering bij de IND…
Karin: het is zelfs bloedlink om in de kast te blijven leven. Het kan tot ernstige psychische problemen (zoals depressiviteit) leiden omdat je niet jezelf kan ontplooien.
Culturele kaalslag als straf voor protesten Bahrein
Het soennitisch regime in Bahrein laat sjiitische moskeeën vernielen als straf voor protesten. Op een kale vlakte, net buiten het dorp Noewaidrat, wijst Ahmed de ene na de andere plek aan – hier stond een moskee, daar een tombe van een …
Zo begint de e-mail Nieuwsbrief van het dagblad TROUW die ik zoals iedere dag zojuist ontving.
Ik heb maar niet verder gelezen.
Het is te verschrikkelijk.
Ik zou me maar opwinden.
Ach, laten we even wel wezen… als hier de sharia ingevoerd wordt, steken wij toch ook allemaal ons achterste in de lucht? Godsdienst betekent toch niets voor ontwikkelde mensen? Dus waar maken we ons druk om?
Tja, privé denk ik daar ook anders over, maar dan ben je al gauw racist, zelfs al zijn moslims geen ras. Dus als iemand alleen maar zijn vak hoeft op te geven, so what? Hij mag al blij zijn dat hij niet meteen onthoofd is, wel?
Juzo: da’s Bahrein, en daar gelden weer heel andere verhoudingen. In Bahrein hebben de soennieten de shiieten jarenlang onderdrukt, en doen de huidihe machthebbers het voorkomen alsof de opstand een gevecht van shiieten versus soennieten is – wat niet waar is. In Irak zijn de soennieten juist in de minderheid, en daar worden steeds meer streng-islamitische wetten ingevoerd onder druk van de sjiieten.
‘t Is net als met de katholieken en protestanten in de geschiedenis van het Westen. In sommige landen voerden de katholieken een veel vrijere politiek & moraal, in andere landen waren dat juist de protestanten. Je hebt heel liberale protestanten (zoals de Remonstranten, die het homohuwelijk al vroeg bepleitten)) en buitengewoon benepen protestanten (vgl. Het Gekrookte Riet). Je hebt heel ouderwetse katholieken (de Paus) en ronduit revolutionaire katholieken (dde bevrijdingstheologie.) Het enige dat zin heeft is om verder te kijken dan een label diep is…
Joop: ik snap niet goed wat je bedoelt. Hoezo, ‘als hier de sharia wordt ingevoerd? Bedoel je dat dat in jouw ogen een legitieme mogelijkheid danwel een serieus risico is? De meeste islamieten die in NL wonen, zijn bepaald niet geporteerd van de sharia – een deel is daar zelfs voor gevlucht – dus de kans dat er ooit een politieke meerderheid voor de invoering van dergelijk beleid in NL is, is wel zeer gering.
Waarbij je bovendien lijkt te vergeten dat
a) immigranten, ook islamitische immigranten, steeds meer integreren en dat de tweede generatie aanzienlijk meer op geboren en getogen Nederlanders lijkt dan wij – en vooral: de PVV – e wel denken, en
b) we van oudsher ook in NL een aantal religieuze groeperingen hebben die dodelijk streng, buitengewoon saai, akelig rechtlijnig en sterk repressief zijn, en die bovendien totaal niet overweg kunnen met andersdenkenden. Toch zijn ook zij er nooit in geslaagd hun protestantse versie van de sharia in te voeren.
Mocht een dergelijk – of enig ander abject beleid – ooit in Nederland praktijk worden, dan hoop ik toch verdomd hard dat ik de moed heb om verzet te plegen en juist niet ‘mijn achterste in de lucht te steken’.
a. eerwraak?
b. besnijdenis?
c. halal?
d. minaretten?
e. sharia?
f. boerka?
g. uithuwelijken?
h. gebed?
i. taal?
Het zijn verschillende vragen of het erg is wat meneer Zaid overkwam (lijkt me een duidelijk geval van ja) en of de reactie daarop van Nederland moet zijn om hem hier te laten verblijven. Dat laatste wordt door de IND (met inachtneming van onze nationale wetten en regels) met nee beantwoord. Het is niet moeilijk om individuele gevallen uit te lichten waarin het inhumaan lijkt om iemand niet te helpen. Dat geldt misschien wel voor een groot deel van de wereldbevolking. Minder gemakkelijk is het om een wet of beleidslijn te ontwikkelen op grond waarvan wordt bepaald wanneer iemands leefomstandigheden zo slecht zijn dat hij recht heeft op hulp en wel in de vorm van een verblijfsverguning in Nederland. Wat zou daarvoor het criterium zijn? En hoeveel mensen moeten we dan toelaten op grond van dat criterium? Dat zijn de moeilijkere vragen. Of de grens nu goed ligt weet ik niet, maar ik vind het te gemakklijk om individuele gevallen aan te halen zonder meer in algemene zin aan te geven waar de grens dan wél zou moeten liggen.
@22. Aliza: “Dat laatste wordt door de IND (met inachtneming van onze nationale wetten en regels) met nee beantwoord.”
Dat non-argument kan van tafel.
De IND spreekt, alle wetten en regels ten spijt, zichzelf tegen. Terug naar school.
@JPaul (23.): Dank voor je aanmoediging om terug naar school te gaan, ik zal erover nadenken. Ik heb de beschikking niet gelezen, alleen dit stuk. Daarin lijkt het dat de IND zichzelf tegenspreekt: het geweld dat Zaid heeft ervaren en de bedreigingen die hij heeft ontvangen hebben wel en niet met de uitoefening van zijn vak te maken. Dat kan niet allebei waar zijn. Het kan zo zijn dat de IND deze fout maakt, maar dat weet ik dus niet (en jij ook niet) zonder de beschikking te lezen. Als het besluit die fout inderdaad bevat zou Zaid in een beroepsprocedure zijn recht moeten kunnen halen. Wat ik eerder vermoed en wat vaker voorkomt is dat de IND schrijft dat ze niet gelooft dat de bedreigingen en/of het geweld bewust gericht waren op deze asielzoeker in verband met zijn werkzaamheden als fotograaf. Het is een feit dat in Irak veel willekeurig geweld voorkomt. Als de asielzoeker de gerichtheid van het door hem ervaren geweld niet aannemelijk kan maken loopt hij het risico dat zijn verhaal in dit opzicht ongeloofwaardig wordt geacht. Los daarvan kan de IND wel onderkennen dat fotografen in het algemeen meer risico lopen dan anderen. Die twee beweringen (1) we geloven niet dat die bedreigingen en/of dat geweld op jou specifiek in verband met je beroepsuitoefening gericht waren en (2) we geloven wel dat je als fotograaf in het algemeen meer risico loopt dan anderen, zijn niet met elkaar in tegenspraak. In dat verband kan de IND hebben opgemerkt dat de vreemdeling dit algemene “beroepsrisico” kan ontwijken door een ander vak te kiezen. Dit zou ook de opbouw van de beschikking kunnen zijn, maar zoals gezegd: ik weet niet wat er letterlijk in staat. De minister voert wel beleid voor zogenaamde risicogroepen, waaronder mensen met bepaalde beroepen, in Irak, alleen dan moet je nog steeds wel aannemelijk maken dat wat je hebt meegemaakt aan geweld aan je beroep gelinkt was.
Wat jij en de schrijfster waarschijnlijk willen zeggen is dat jullie het raar vinden dat als je aanneemt dat fotografen in Irak verhoogd risico lopen en je ook aanneemt dat Zaid fotograaf is, vanwege zijn beroep bedreigd is en zijn familie geweld heeft meegemaakt, dat je dan niet gelooft dat het geweld ook vanwege zijn beroep heeft plaatsgevonden en door dezelfde mensen is gepleegd die de bedreigingen hebben geuit. Dat is echter een kwestie van inschatting en niet van dwingende logica.
@24. Aliza: “de beschikking niet gelezen, alleen dit stuk”
Hou je daar dan aan en ga niet speculeren over wat Zaid allemaal uit zijn duimpje zuigt of hoe integer de IND te werk gaat.
De genoemde beweringen (1) en (2) zijn wel degelijk in tegenspraak met elkaar; tenzij je aanneemt dat Zaid over zijn beroep liegt (hetgeen te controleren is: fotograaf word je niet op een achternamiddag).
En efkes je beroep wisselen is uiteraard een fluitje van een cent: met mijn worstmakersdiploma kan ik bij elke banketbakker terecht, bij de spoorwegen staan ze te springen om mensen met een groot vaarbewijs en als niet is toch mijn ervaring in bibliotheek & archief een pré bij een functie in het naaiatelier (of kan ik daar beter Deutsch & English gaan doceren?).
Ja, ik ben een rare: nooit in Spanje op vacantie geweest (alleen voor m’n werk wat kloosters bezocht).
En wat jij aanneemt dat ik bedoel is een quaestie van inschatting en niet van dwingende logica. Mensen die bedreigingen uiten plegen zelden geweld: dat doen bijna altijd anderen.
Het zou niet de eerste keer zijn dat de Nederlandse overheid het boetekleed moet aantrekken omdat een teruggestuurde asielzoeker bij aankomst is opgepakt en gevangengezet, gemarteld, vermoord of verdwenen.
http://www.youtube.com/watch?v=owTXUKWok0w
Zonder nu al te diep in te gaan op deze materie – ik val om van de slaap – wil ik zeggen dat ik post 24 van Aliza erg goed vind en ook genuanceerd. Er is over nagedacht, zal ik maar zeggen. Vooral de nuance, die zij aanbrengt ivm de ogenschijnlijke tegenstrijdigheid, waarvan sprake is, spreekt mij aan.
Daarentegen heb jij weer gelijk, JPaul, dat je niet zomaar van beroep kan wisselen. Maar dat is niet iets waar Aliza voorstander van is, als ik het goed heb, maar een gedachte, die zij bij de IND als mogelijk veronderstelt. En IND = overheid = UWV annex ‘Sociale’ Dienst, maakt die veronderstelling meer dan redelijk.
Groet, J.
Maar het gaat helemaal niet om de vraag of je nu wel of niet ‘zomaar’ van beroep kunt veranderen. Het gaat erom dat dit beroep door de heersende ideologie in de ban is gedaan, en dat de IND dat beleid in Nederland bevestigt, ja zelfs navolging ervan afdwingt.
@ 27. Spaink: je leest niet wel
want volgens 26. Janus nuanceert 24. Aliza erg goed (ogenschijnlijke tegenstrijdigheden) en bovendien kan Zaid (eventueel vanaf vliegveld Bagdad, alwaar een Haagse dependence 24/7 paraat is) reclameren.
De vrije uitoefening van een beroep wordt niet beschermd door het Nederlandse asielrecht en dat lijkt me ook niet nodig, los van de vraag of de IND mensen in het buitenland aan een andere baan kan helpen. Ik vind het de omgekeerde wereld om te zeggen dat Nederland de misstanden in andere landen sanctioneert door mensen niet toe te laten die dingen doen die wij de normaalste zaak van de wereld vinden maar die in hun thuisland niet worden geaccepteerd. Ik vind ook dat vrouwen en meisjes moeten kunnen leven zoals wij in Nederland doen, maar als je dat doet in Afghanistan loop je levensgevaar. Sanctioneren wij nu ook de Afghaanse misstanden door niet alle vrouwen uit Afghanistan toe te laten?