Nadat de Parlementaire Werkgroep Auteursrecht kortgeleden haar rapport had uitgebracht, beloofde de regering haar huidige beleid voorlopig te handhaven. Op termijn wordt het auteursrecht aangescherpt – het downloaden van illegale kopieën wordt te zijner tijd verboden, terwijl dat nu mag – maar eerst, zo vond ook de regering, moest de entertainmentindustrie zelf met betere plannen komen om muziek, tv-series en films adequaat te distribueren en het legale aanbod te moderniseren.
Aan die voorgenomen strafbaarstelling van het downloaden van illegale kopieën kleven overigens grote principiële problemen. Hoe wil je zoiets in hemelsnaam handhaven? Dat kan alleen door al het internetgebruik van particulieren nauwgezet te monitoren en controleren, wat nu niet bepaald past in een democratie. De regering beloofde haar voornemen niet meteen uit te voeren. Eerst moest de industrie zelf over de brug komen.
Dat was een leugen. Er blijkt er een nieuw multilateraal handelsverdrag op stapel te staan, de ACTA: een verdrag dat namaak en handelsinbreuk moet beperken. Nederland onderhandelt in het geheim mee. Op aandringen van de muziek- en filmindustrie zijn ook inbreuken op het auteursrecht in de ACTA ondergebracht. Hoe een en ander precies is geformuleerd, was lange tijd onduidelijk: ook de stukken zelf zijn namelijk geheim en de onderhandelingen vinden niet plaats binnen een bestaande structuur (zoals de EU).
Uit wat er inmiddels van de ACTA gelekt is, lijkt de voorgestelde aanpak vele malen strenger te zijn dan wat Nederland of de EU momenteel aan wet- en regelgeving kent. Anders gezegd: als Nederland tekent, geven we onze beleidsvrijheid op en committeren ons aan een verdrag dat tegen onze eigen nationale en Europese afspraken ingaat, en waarvan burgers noch parlement kennis hebben kunnen nemen.
De Amerikanen blijken voorgesteld te hebben om providers via de ACTA medeverantwoordelijk te maken voor de eventuele auteursrechtinbreuken van hun klanten; een principe dat we in Europa nadrukkelijk afgewezen hebben. De enige weg die providers geboden wordt om aan die medeaansprakelijkheid te ontkomen, is een verplichte medewerking aan de claims van de rechthebbenden. Providers zouden mensen direct moeten afsluiten, namen en adressen moeten doorgeven, administratieve boetes moeten opleggen etc. zodra de entertainmentindustrie claimt dat haar rechten worden geschonden.
In een uitstekende brief legden Bits of Freedom en Vrijschrift vorige week uit waarom dat een fundamentele fout is. Zulke dingen horen niet in handelsverdragen te worden geregeld: ‘Het opleggen van administratieve taken aan bedrijven is niet verenigbaar met het recht op een eerlijk proces, zoals gegarandeerd in het Europees Verdrag voor de rechten van de Mens.’ Bedrijven zijn niet opgericht om rechtbank te spelen, en deze aanpak ontneemt ‘verdachte’ gebruikers hun recht op een advocaat en op beroep. Daar komt bij dat veel claims van de entertainmentindustrie bij de rechter geen stand hielden; wellicht een extra reden waarom zij die stap liever overslaan en zelf rechter willen zijn.
De regering is de ACTA-onderhandelingen ingegaan zonder het parlement daarvan op de hoogte te brengen en stemde daarenboven in met een geheimhoudingsdocument over diezelfde onderhandelingen. ‘Elke democratische legitimering ontbreekt,’ concluderen Bits of Freedom en Vrijschrift terecht.
Dat de entertainmentindustrie weinig oog heeft voor andere rechten dan de hunne, was al langer duidelijk. Dat de regering daarin gretig meegaat en het parlement intussen voorliegt, is onverdraaglijk.
[N.B.: Met mijn oprechte excuses aan Vrijschrift, die ik – heel dom – aanvankelijk Vrijbit noemde. Op mijn website kan ik dat makkelijk aanpassen, in de krant helaas niet.]
Meer lezen:
- ACTA: Wikipedia (EN)
- ACTA revealed, European ISPs might have a big problem: EDRi
- EU-reactie op Amerikaanse voorstellen: .pdf
- Brief Bits of Freedom en Vrijschrift: .pdf
Update 10 december: Er is een open brief opgesteld, gericht aan onder meer het Europees parlement, waarin gepleit wordt in het ACTA geen afspraken op te nemen die indruisen tegen burgerrechten. NGO’s kunnen de open brief ondertekenen.
Ik vroeg me al af wanneer je het hier over zou hebben.
Ben benieuwd wat er gebeurt zodra een partij met meer juridische haren op de tanden dan de entertainmentindustrie (of een vergelijkbaar budget) zich met de acta bemoeit.
Een avontuur met een staartje, me thinks…
Ik weet niet helemaal zeker of dit wel te rijmen valt met het neutrale voorzitterschap van de Big Brother Award ;)
Maar er komt wel een aardige tegenactie http://torrentfreak.com/record-labels-face-60-billion-damages-for-pirating-artists-091207 of http://www.thestar.com/business/article/735096–geist-record-industry-faces-liability-over-infringement
Henk2, het voorzitterschap van de BBA is niet neutraal – in de jury komen alleen mensen die veel hebben naf=gedacht over privacy, dus daar zit ik snor :)
Naar aanleiding van je links: ik had het nieuws gelezen. Het is onvoorstelbaar: zelf zeuren over elk vermeend inbreuk (en mensen voor de rechtbank dagen die een YouTube filmpje maken van hun kind dat danst op een nauwelijks hoorbaar liedje van Prince) en intussen zelf op grote schaal ongeautoriseerde cd’s uitbrengen. Ik hoop van harte dat de erven Chet Baker winnen en ik wens de muziekindustrie een snelle doch pijnlijke dood.
De PVV fractie in het EP heeft vandaag 3 van de 13 stemmen voor ACTA geproduceerd. Waarom?
Mr Tiny ik weet ook niet hoe de PVV zijn invulling aan de tweede ‘V’ geeft. In ieder geval niet door vrijheden te beschermen.
Maar EP peeps vs ACTA whoremongers kan nog leuk worden. *pakt popcorn en gaat er goed voor zitten*
@ Karin:
Als je jouw mening wilt leveren – jij kan dat zo lekker scherp, dan is onderstaande misschien een mooie kans:
“Publicatie reacties
Reacties worden gepubliceerd nadat de consultatie is gesloten. Alleen die reacties worden gepubliceerd waarvan is aangeven, door de inzender, dat deze openbaar mogen zijn.”
Bron:
http://www.internetconsultatie.nl/acta
Ik vind het een waardeloze concepttekst van ze, trouwens.
De vermoedelijk interessantste stukken staan er niet in, alleen maar “er komt hier iets over onderwerp x”.
En met alle opties die ze tussen vierkante haken zetten zijn er tussen de 2^565 en 2^613 variaties mogelijk (er staan meer [ dan ] tekens in de tekst, vreemd genoeg). Transparantie, my ass.
“Ja, we hebben een voorstel die je mag lezen om te zeggen wat je er van vindt, maar wat er in het voorstel komt hebben we soms weggelaten en er zijn een paar opties, waarmee we zo’n 120000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000 à 34000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000 verschillende combinaties kunnen maken.”
Wat een aanfluiting!
Of om een belachelijk idee belachelijk te maken met een belachelijke vergelijking:
Juf tegen de klas:
“Het schoolbestuur en een handje vol bedrijven hebben een plan. Daar waren ze stiekem mee bezig, maar volgens de schoolregels mocht dat niet, dus nu is het nog maar half-stiekem. Jullie krijgen vijf minuutjes de tijd het plan te zien. Zeg maar wat je er van vindt!
Het plan is niet stiekem meer, maar welke ideeën van wie komen is geheim. We gaan op excursie, naar een plek (we weten nog niet welke, maar het is in ieder geval een plek, duidelijk toch?) en daar gaan we misschien zwemmen, zeilen, lopen, fietsen, slapen, vliegen, varen, koken, goochelen, neus peuteren, deeltjes versnellen, en/of spijkers poepen en we eten misschien kokosnoot, appeltaart, haggis, couscous, hagelslag en/of slagroom. De leraren zijn de baas en alleen de leraren zijn de baas! Tenzij iemand van de bedrijven de baas is (logisch, toch?) Als je stout bent krijg je straf, en als iemand vermoedt dat je stout bent krijg je vooraf al straf. Wie bepaalt wat stout is, dat is geheim, maar jullie zijn het in ieder geval niet. En de leraren zijn nooit stout, wat ze ook doen.
Hebben jullie er ook zo’n zin in?!
Oh, de vijf minuten zijn om. Als je nog niet klaar was met lezen, dikke vette pech.”
Ik kan niet zo mooi schrijven als Karin, maar ik kan mierenneuken als de besten. Mijn bijdrage bij die consultatie:
“Beste lezer,
Het aantal vierkante haken verschilt tussen de originele Engelse tekst en de Nederlandse vertaling. Dat wekt de suggestie dat er niet hetzelfde aantal opties in de Nederlandse tekst staat als in de Engelse tekst, in welk geval de vertaling niet deugt.
Indien de Nederlandse vertaling niet deugt kunnen reacties op de inhoud van de Nederlandse vertaling niet zonder nuancering worden opgevat als reacties op de inhoud van de originele Engelse tekst.
De voetnoten die in de Engelse tekst staan ontbreken in de Nederlandse vertaling, waardoor de betekenis van de tekst is gewijzigd. De Nederlandse vertaling deugt derhalve niet.
Bij beide teksten is het aantal [-tekens niet gelijk aan het aantal ]-tekens. Het veroorzaakt dubbelzinnigheid, want het is niet duidelijk welke optie waar eindigt.
Het aantal opties is m.i. opvallend groot. De Nederlandse vertaling bevat 565 ]-tekens, welke het einde van een optie in de tekst aangeven. Dit aantal wekt de sugggestie dat er minstens 2 tot de 565e macht verschillende combinaties mogelijk zijn (dat is een absurd groot getal, namelijk: 12 met 169 nullen erachter). Dit maakt het m.i. onredelijk moeilijk voor belanghebbenden om volledig te zijn in hun reacties.
Het doel van de consultatie, om alle belanghebbenden te informeren over ACTA en hen in de gelegenheid te stellen een reactie te geven op de april 2010 versie van het concept-verdrag, is niet haalbaar in de huidige vorm. De doelgroepen bevatten vrijwel iedereen die in Nederland woont, aangezien het niet mogelijk is voor mensen om nooit producten aan te schaffen die door rechthebbenden op de markt zijn gebracht, behalve voor de mensen die nimmer iets kopen. Door de huidige vorm van de consultatie worden alleen de mensen die op de hoogte zijn van het bestaan van de consultatie en toegang hebben tot de technische middelen om de consultatie in te zien bereikt, wat tot gevolg heeft dat een niet-verwaarloosbaar deel van de belanghebbenden niet geïnformeerd wordt middels de huidige vorm van deze consultatie.
Vooralsnog vind ik dat er te veel informatie ontbreekt in de inhoud van de teksten. Wanneer dat verholpen is, geef ik u wellicht een reactie op de inhoud (van de dan actuele Engelse tekst).
U mag mijn reactie publiceren. U mag mijn reactie desgewenst inkorten zolang de betekenis van mijn reactie ongewijzigd blijft.
Met vriendelijke groet,
Maurice.”