…Dat de politie de namen van de daders vrijgeeft, en voor de zoveelste keer blijkt dat zij oude bekenden van de opsporingsdiensten waren. Of dat hun exen, ouders, buren, zwagers en nichten herhaaldelijk allerlei instanties hebben gewaarschuwd dat de daders aan het radicaliseren waren.
…Dat met geen van die signalen vervolgens iets blijkt te zijn gedaan: deels omdat de inlichtingendiensten sowieso al verzopen zijn in de duizenden valse vlaggetjes die hun datasleepnetten genereren, deels omdat er overal bezuinigd is op recherche- en dienderwerk, en deels omdat het korps te druk is met het invullen van de verplichte sloot aan voortgangsverslagen.
…Dat sommige politici over elkaar heen buitelen om de aanslag te veroordelen en de dood van de slachtoffers te eigen bate trachten uit te ponden, terwijl ze met moeite een wenkbrauw optillen wanneer een doorgedraaide kerel of een rechtsradicaal een horde mensen neerschiet, of een extreemrechtse factie van de politie een aanlag voorbereidt die ze in de schoenen van migranten hadden willen schuiven.
…Dat de regering meldt dat deze tragische gebeurtenis helaas aantoont dat het bittere noodzaak is om voortaan achterdeurtjes in encryptie in te bouwen en de surveillance op internet flink te verscherpen, twee stappen die ze overigens al lang ambieerden. (Dat ingebakken achterdeurtjes in encryptie inhoudt dat internet als geheel per definitie brak wordt en er geen sprake meer kan zijn van veilige betalingen, veilige data-opslag of betrouwbare IP-adressen, maakt ze kennelijk geen sodemieter uit.)
..Dat kranten en tv-programma’s om het hardst roepen dat de lokale bevolking in paniek is, terwijl diezelfde burgers onderwijl gewoon doorgaan met boodschappen doen, flirten, op terrasjes zitten en naar de bioscoop gaan?
…Dat iemand roept dat we vooral niet bang moeten zijn, omdat ‘de terroristen anders al hebben gewonnen’?
…Dat extreemrechts zich openlijk verlekkeren aan de aanslag en inlandse rechtsradicalen gretig melden dat het nu echt tijd wordt om moslims te gaan mollen, ‘want we zijn metterdaad in oorlog’, en een Nederlandse nitwit trots twittert dat-ie bij wijze van verzetsdaad alvast plakjes bacon in de halal-afdeling van de supermarkt heeft gemieterd.
Mag het de volgende keer – want ja, er komt geheid een volgende keer – alsjeblieft een keertje anders, opdat we niet weer dat rituele dansje hoeven uit te voeren? Want die vaste weerzinwals doet van alles: de overheid meer macht toekennen, de angst voeren, onschuldige burgers onder meer surveillance plaatsen, de onderlinge achterdocht aanwakkeren; maar een nieuwe aanslag voorkom je er totaal niet mee.
Integendeel: volgens mij helpt die antagonistische tango alleen maar om de voedingsbodem voor terrorisme vruchtbaarder te maken, en aanslagen aantrekkelijker. Voor aanslagplegers, dan.
Wat prachtig: antagonistische tango.
Als ik de redenering goed begrijp, is de aanslag onderdeel van de rituele dans. Wie niet mee wil dansen kan dan alleen spreken van pech, noodlot of Gods toorn. Zij die dat ‘programmaonderdeel’ verzorgen achten zich trouwens zaakwaarnemers van Gods toorn; ze wanen zich in die rol heel machtig.
Alle overige partijen ‘dansen’ uit onmacht. Die brengt zo zijn eigen wanen voort. Controlewaan bij de overheid. Extreemrechts gefoeter en ‘verzetsdaden’ van boze burgers (een favoriete vermomming in die rituele dans) zijn uitingen van dezelfde waanzin.
De situatie die in Spainks column welsprekend wordt egschetst, roept bij mij geen visioenen op van een antagonistische tango, hoe betoverend het beeld ook is; eerder van een krabbenmand waarin het slecht toeven is, en veel te benauwd.
Geef mij maar het leven in al zijn pijnlijke pracht en ruimte.
Geef mij ware democratie, waar voor krabbenmanden geen ruimte is.
Steek ik nu als een rechtgeaarde ‘Gutmensch’ mijn kop in het zand als ik weiger mij te laten beheksen door die mand? Of zou zo’n weigering – de weigering om anderen aan de schandpaal van onze eigen onmacht te nagelen – het begin kunnen zijn “de volgende keer alsjeblieft een keertje anders” (Graag…!)?
Ja hoor, Ebru, je hebt het volste recht moslims te haten en ‘slappe’ politici verwijten te maken; maar wat schiet je ermee op? Waarom heulen met de claustrofobische narigheid van een krabbenmand?
Waarom niet wenen om bloemen in de knop gebroken?
Kan ik nog redigeren?
Regel 8 (een favoriete vermomming in die rituele dans) : (een favoriete vermomming in het ritueel)
Alinea 3, regel 1 egschetst : geschetst.
Excuses voor de overlast.
het is een Trojaanse Dans, een Trojan Ludens, volgens Vergilius, op weg naar de Eindtijd
Het is de oorlogs Dans van Roodhaar en Nomad in Storm, de Terugkeer van de Rode Prins, p. 42-44. Het is de Dans van Anat, alias Isis. Van Suske en Wiske, Storm en Roodhaar leren we thans meer over de komende Eindtijd dan van zelfbenoemde intellectuelen. Zie Kronieken van Amoras. Het leger van Isis is een ode aan Isis.
Fijn dat je weer terug bent. Volgende keer: ‘ Hoe anders. Wat wel, wat niet’ Een nieuwe dans.
Psst: om het hards => om het hardsT