Mark Rutte gaat voortaan vlogs doen en schijnt het fenomeen van videoblogjes blijkens zijn eigen podcast ‘gaaf, joh!’ te vinden. Jesse Klaver zit tegenwoordig in een Pokémonachtig spelletje en verslaat daar een lummelig getekende Geert Wilders: ‘Jesse got 23 zetels for winning1’ Dit alles om de jeugd te interesseren voor de komende Kamerverkiezingen. Want de jeugd, die moet je immers in haar eigen taal aanspreken en met haar eigen middelen zien te bereiken.
Good luck, guys.
Op de middelbare school had je soms leraren die populair wilden zijn; dat wekte eerder meewarigheid dan sympathie op bij de scholieren. Aan ooms, tantes en buren die meenden me op ‘mijn niveau’ te moeten aanspreken, had ik een grondige hekel: ik vond ze neerbuigend, en ook: volkomen oninteressant. De leraren en volwassenen die me zijn bijgebleven, en die spontaan mijn achting kregen, waren altijd degenen die me iets nieuws aanreikten.
Mensen die al die losse dingen die ik vagelijk dacht, vond, vermoedde of voelde, wisten te verbinden tot iets groters, iets complexers. Mensen die me aanspoorden tot gedachten die ik nog niet helemaal kon bevatten, die me ideeën voorspiegelden die mijn begrip nét wat te boven gingen, maar waar ik nu ineens naar kon reiken omdat zij het me hadden voorgehouden. Mensen die met me mee dachten, maar me soms ook tegenspraken, en me daardoor aanzetten tot opnieuw – maar nu beter, uitgebreider en ruimer – nadenken.
Ze maakten me completer, door me te verbinden met iets dat eerder net boven mijn eigen macht, buiten mijn eigen begrip en kennis had gelegen.
Politici die doen alsof ze op gelijke voet staan met de burger, alsof ze naast ons staan: ik vertrouw ze voor geen sikkepit. Bovendien zijn politici juist aangesteld om onze eigen her & der bijeen gesprokkelde meninkjes in een complexer, alomvattender perspectief te zetten: zij dienen ons laten te reiken naar iets hogers dan onze dagelijkse beslommeringen.
Een politicus moet ons inspireren om een beter mens en een betere burger te worden. (Daarom is het zo cruciaal dat politici integer zijn en wellevend, dat ze tegenstanders met respect behandelen, proberen meningsverschillen te overbruggen en tot een werkbaar compromis te komen.) Een goed politicus kan ons losweken van onszelf.
Een goed politicus is in die zin vergelijkbaar met een grote liefde: iemand die je aanzet om de beste versie van jezelf te willen worden – niet iemand met wie je gewoon een potje zit te Pokémonnen. Hoe meer politici trachten de vermeende kloof tussen burgers en politiek te slechten, hoe onnozeler en dommer de politiek erdoor wordt, en hoe meer ze aan belang inboeten. Want wie wil er nou in hemelsnaam zijn gamemaatje de Tweede Kamer in stemmen, of erger: in de regering hebben?
Rutte en Klaver: doe het niet. Recht je rug, kleineer jezelf en de kiezers niet. Verlang in plaats daarvan dat wij burgers een stapje omhoog klimmen.
Typfout: bevatten moet zijn bevatte. Ik zie overal op het internet in professionele artikelen de ene spel- en grammaticafout maken na de andere, maar aangezien jij nog een eigen website hebt wijs ik je er even op. Letten op spelling en taalfouten in het algemeen *is* belangrijk.
correctie: “artikelen de ene” moet zijn “artikelen mensen de ene”. Zoals je ziet valt het mij ook niet mee bij de les te blijven, maar ik doe m’n uiterste best.
Ben het niet helemaal met je eens. Politici dienen de burger vooral vertegenwoordigd te doen voelen. Derhalve kiezen mensen niet alleen voor politici met vergelijkbare idealen maar ook iemand door wie zij zich gehoord en gezien voelen. Waar zij zich mee kunnen vereenzelvigen. Zo was Jan Marijnissen niet alleen populair vanwege zijn kwaliteiten in de Kamer en oppositie maar ook omdat hij ‘de gewone man’ was. Een arbeider die naast je stond en niet op verre hoogte.
Vandaar dat bloggen en gamen waarschijnlijk wel degelijk gaat werken. De politicus wordt wat normaler, ogenschijnlijk meer benaderbaar. Iemand waarmee je kan identificeren. Minister Zalm was onder andere populair omdat hij fanatiek deed flipperen en stiekem rookte. Zou zo je buurman kunnen zijn ineens.
Enfin, we zullen zien wat het gaat doen.
Goed stukje!!! Maar verliefd op een politica/cus. Nou nee.
het doet me denken aan een marionette. … alles voor de stemmen.
Pascal @ 1: Gecorrigeerd. Hat was geen grammaticale fout pur sang, maar een teveel-weggehaald-fout: er had “kon bevatten” moeten staan.
CiNNeR @ 3: Serieus praten met burgers is iets heel anders dan Pokémon spelen of krampachtihg joviaal gaan zitten doen met een vlogger, toch?
Overigens verscheen deze column hier veel te vroeg, zelfs nog voor-ie in de krant stond. De reden: ik had gedonder met mijn mail en mijn stukje bleek niet bij de krant aan te kunnen komen. ‘m Hier alvast neerzetten was de enige manier waarop ik ze mijn column kon ‘overhandigen’.
Wat leuk om het woord “Sikkepit” weer eens tegen te komen.
CiNNeR, 3,
Marijnissen en Zalm waren gewoon zichzelf, dat is heel wat anders dan popi proberen te doen.
Ik denk (vrees) dat Wilders wel gewoon zichzelf blijft….
J.
Ik ben ook voorstander om het serieus te houden ipv. Popie jopie te doen. Bovendien, Pokemon is een ontzettend DOM spel. De hele weblog hype heb ik altijd al flauwekul gevonden en daarmee dus ook alles wat daar uit voortgekomen is, zoals vlogs. Tip voor de mensen die mee willen doen om de hype te breken: begin een eigen homepage en hou het bij e-mail. Op opendomein.nl vind je alles om aan de slag te gaan. Dus ook voor al het politieke scum van deze wereld.
Het meest integrerend is toch de motivatie van iemand.
Neem even de tijd voor deze motivatie van een schat van een man:
https://youtu.be/UxADtyzvjJk?t=3097