De beheerders van een forum waar ik veel vertoef, vroegen me vorige week hun team te komen versterken. Daags daarna kon ik overal achter de schermen kijken en had ik super powerzz.
Het werk van forumbeheerders beperkt zich gewoonlijk tot spammers vangen, uit de hand gelopen discussies weer op de rails te krijgen, ruziemakers uit elkaar halen, dubbele topics verwijderen, soms een berisping uitdelen, en vooral veel administratief werk. Rustig baantje, uurtje per dag, dacht ik nog, terwijl ik op mijn gemak de beheeropties verkende. Hoe deel je een waarschuwing uit, hoe sluit je een topic, hoe handel je een klacht af?
Vrijdagavond, amper acht uur nadat ik in functie was getreden, werd er van hogerhand een grote update uitgevoerd. De oudere teamleden wisten wel dat-ie eraan zat te komen, maar niet wanneer: de softwaremaker voert die op afstand uit, en is helaas tamelijk laks met waarschuwingen. Hop, forum ineens plat wegens groot onderhoud, en toen de boel de volgende ochtend weer werkte, was werkelijk alles anders. Andere lay-out, andere functies, andere wegwijzers. Veel was verbeterd maar het oogde allemaal volslagen onbekend, en de forumleden waren collectief de weg kwijt.
Ik ook, natuurlijk. Maar ik was inmiddels wél forumbeheerder, en dus: verantwoordelijk.
Het ongeluk wilde dat de rest van het forumbeheer dat weekend onbereikbaar was. De een had een burn-out, de tweede relatieproblemen, de derde zat in een grote verbouwing, de vierde had twee ernstig zieke familieleden, en de vijfde zat voor zijn werk op een booreiland. De personele krapte was juist de reden dat ze versterking hadden gezocht.
Het regende klachten. ‘Als de vorige versie niet wordt teruggezet, ga ik weg!’ dreigde de een. ‘Wat een botte ingreep, wat een machtsmisbruik,’ verweet een tweede. ‘Ik voel me hier niet langer thuis,’ piepte een derde. ‘Als ik dít doe, gebeurt er ineens dát, en dat hóórt niet,’ kreet de vierde.
Wat te doen?
Het enige dat ik kon doen. Overal antwoord op geven, publiekelijk de problemen inventariseren, mezelf door de nieuwe interface heen werken, oplossen wat ik kon en die verbeteringen openbaar bijhouden in nette lijstjes, vertellen wat snel gefixt kon worden en wat langer zou gaan duren. En vooral: heel, heel aardig zijn.
Na een dag klonken er andere stemmen. ‘Geef het tijd,’ zei de een. ‘Oh kijk wat een leuke nieuwe functie ik net heb ontdekt,’ zei een tweede. ‘Ik ken die software wel, heb je tips nodig?’ vroeg een derde. ‘Het begint te wennen,’ constateerde een vierde. ‘Het werkt eigenlijk best goed,’ gaf nummer vijf toe, terwijl nummer zes druk bezig was om nummer zeven met een forumprobleem te helpen. Gaandeweg gingen meer leden over tot de orde van de dag: berichtjes op het forum plaatsen en vooral veel onderling discussiëren.
Ineens werd ik een stuk optimistischer over het vluchtelingendebat.
herkenbaar als forum gebruiker
van berichtjes naar een heus forum..
mijn eerste forum.. helup..
maar het wende snel….
dankzij de beheerder en mede forumleden
alleen foto,s plaatsen…
goed een vluchtelingen debat..
dat het geuit wordt
‘k Heb nog steeds moeite met het feit dat KPN in augustus mijn homepage (die net een vijftiende verjaardag had beleefd) heeft ‘weggegooid’. Royaal meer dan honderd pagina’s tekst en plaatjes… weg… vele honderden uren ‘werk’… weg.
Gelukkig had ik er al een aantal jaren niet zoveel meer aan gedaan, maar toch…
“Had u dan geen back-up gemaakt?” Nee dus.
“Misschien is er nog iets op een Amerikaanse ‘opslag’.” Weinig dus.
En forums… tsja… die komen en gaan. Ik herinner me nog een forum… uh… ;-)
Q: “Ineens werd ik een stuk optimistischer over het vluchtelingendebat.”
Karin, ik snap je punt, maar wennen aan wat nieuwe software van een forum is toch echt heeeeeel wat anders dan wennen aan vrouwenbesnijdenis, eerwraak, terug naar de middeleeuwen (of nog verder) wat vrouwenrechten betreft, het willen invoeren van de Sharia (en die al in de eigen gemeenschappen al toepassen) en meer van die bekrompenheden. En o ja, dan ook nog een religie erbij, alsof we daar op zitten te wachten: wij hebben het gristendom al……
Als het vluchtelingenprobleem software zou zijn dan zou ik zeggen: terug naar een vorig herstelpunt. Jammergenoeg is het niet zo eenvoudig.
En HenK (2),
Dat jou dit is overkomen snap ik niet goed, ik had jou toch slimmer ingeschat.
Janus.
@Janus
Uh… dank je! ;-)
Ik was, ben en blijf een digibeet en heb altijd moeite gehad om me te verdiepen in zaken die me eigenlijk niet boeiden.
Waarschijnlijk ben ik een levend bewijs voor het feit, dat slimheid en intelligentie verschillende dingen zijn.
@ HenK (4),
Q: “en heb altijd moeite gehad om me te verdiepen in zaken die me eigenlijk niet boeiden.”
Dito. Daardoor is er nog steeds geen Janusblog. :)
J.
O ja, en dan iedere keer die software updates. Dat is nog meer ellende voor de beheerder dan de gebruiker, Karin kan ervan meepraten. :)
Janus @ 3: Natuurlijk is het een ander onderwerp. Maar ik vermoed dat de mechanismes in de reacties niet geheel en al onvergelijkbaar zijn.
@ Spaink (6),
De mechanismes zijn zeer zeker vergelijkbaar, mogelijk zelfs dezelfde. Men steigert altijd bij iets nieuws, went er vervolgens aan en gaat er dan uiteindelijk zelfs op een positievere manier mee om. Althans, als het om relatief gewone dingen gaat, dingen die weinig impact hebben. Maar in geval van religie- en cultuurimport is de impact enorm in vergelijking met een software-update en daarin zitten de verschillen.
En ik hoop dat wij nooit zullen wennen aan zaken die wij als Nederlanders als onwettig en zelfs onmenselijk zien. Zaken die wij met veel geworstel te boven zijn gekomen. Anders zouden wij – de andere wij, de ‘wij’ die niet aan die zaken kunnen wennen – ons eigen land moeten ontvluchten….
Janus.
Wow mooi verwoordt mij heb je in ieder geval goed geholpen
Je mag hopen dat de software update bedoeld is om verbeteringen aan te brengen voor de gebruikers Datdat even wennen is voor de meeste mensen mag duidelijk zijn.
Het opnemen van vluchtelingen heeft als doel verbeteren van de leefomstandiggheden van de vluchtelingen. Doel is niet het verbeteren van het leven van de bestaande inwoners. Dat laatste kan best ook een effect zijn, maar veel mensen maken zich daar juist zorgen over. Hoe dit in de praktijk zal uitpakken zal moeten blijken.
Onze Nederlandse samenleving bestaat bij de gratie van ‘gelukszoekers’. Wat dat betreft niks nieuws onder de zon. Dat er ook altijd mensen zullen zijn die zich moeilijk staande kunnen houden en zich extra bedreigd voelen in hun bestaan door de komst van nieuwelingen is ook niet nieuw.
Voor het invoeren van de sharia in een land als het onze is echt wel wat meer nodig dan de komst van een groep vluchtelingen. De enkeling onder hen die komt bovendrijven in een invloedrijke functie kan dat alleeen doen op voorwaarde dat hij of zij geaccepteerd wordt. Degenen onder ons die wel eens iets emancipatois hebben bevochten weten hoe moielijk dat is. Laten we niet doen of mensen met een islamitisch geloof het in ons land voor het zeggen hebben. Het gros heeft moeite om werk te vinden en om als volwaardig Nederlands burger gezien te worden.
Niet te bang mensen. Gelukkig zijn er ook heel wat mensen die een helpende hand uitsteken. Wat dat betreft deel ik het voorzichtige optimisme van Karin. Al is het aan de hand van een wat gezochte vergelijking. Je hebt wel eens betere vondsten gehad ;-)
Karin, dat jij beheerder op dat forum bent geworden, zonde van je tijd.
Maar dat je zelfs de moeite neemt om dit soort stukjes erover te schrijven voor het Parool begint wel hilarisch te worden hoor.
Mij ontgaat de link naar het debat over de vluchtelingenproblematiek, dat lijkt me een stuk gecompliceerder dan dat je zo voorspiegelt.
Zeg HenK, nog even over 2.
Je had op jouw site toch een pagina die heette: “Naar de knoppen”? Was dat mogelijk een onbewust vooruitziende blik?
(Hier had nu een :)) achter gemoeten, maar dat zou als leedvermaak gezien kunnen worden en dat bedoel ik niet. Ik vind alleen dit grapje leuk, maar niet jouw pech.)
Janus.
Met je geheugen is niets mis, Janus, maar volgens mij moet je een loopbaan als stand-upcomedian vergeten. ;-)
HenK, ‘t vergt enige visualisatie, maar ik ben nu een sit-down-comedian. :))