Werkgeversorganisatie AWVN kwam gisteren met een plan om de kloof tussen werknemers en zzp’ers te overbruggen. Werknemers bouwen pensioen op, vallen onder de ziektewet, zijn verzekerd tegen arbeidsongeschiktheid, kunnen op cursus via de baas, en krijgen WW wanneer ze hun baan verliezen. Voor kleine zelfstandigen geldt niets daarvan. Zij moeten hun eigen ziekteverlof en aanvullend pensioen opzij leggen, zien doorgaans af van arbeidsongeschiktheidsverzekeringen omdat die stervensduur zijn, en als ze geen werk meer hebben, moeten ze eerst hun spaarcenten (waaronder dat eventueel opzijgezette pensioen) opmaken en gaan daarna de bijstand in.
Die tweedeling past niet in een maatschappij die flexibeler moet worden, stelt het AWVN. Misschien moeten werknemers iets inboeten, opdat zzp’ers wat meer rechten en zekerheid kunnen krijgen. Op die manier wordt het wellicht aantrekkelijker om soms werknemer te zijn, en dan weer een paar jaar zzp’er. Je hoeft immers niet meer al je sociale zekerheid in het geding te brengen wanneer je een tijdje wilt freelancen.
Vanuit de werkgevers bekeken is het een slimme zet. Een deel van hen is al enige tijd bezig om hun vaste personeel te vervangen door los in te huren krachten, en dit model maakt die overstap voor werknemers eenvoudiger. Maar is dat voldoende reden om tegen dit plan te zijn?
Want inderdaad: de arbeidsmarkt is drastisch aan het veranderen. Veel werk wordt geautomatiseerd en gerobotiseerd, veel arbeid wordt verplaatst naar lagelonenlanden. Dertig of veertig jaar bij dezelfde baas werken is nu al een relikwie uit het verleden, en dertig of veertig jaar hetzelfde vak uitoefenen raakt met rasse schreden een achterhaald idee. Job-hoppen, wisselen van richting, omscholing, inspringen in lacunes en flexibel zijn is het enige dat ons rest. Daar moeten we ons sociaal stelsel dan ook op toesnijden.
Dus ik vond het een dappere stap van het AWVN.
Zo niet de organisaties van zzp’ers. Die riepen vrijwel unaniem dat dit de zelfstandigheid van de zzp’er zou uithollen. ‘Op een verplicht aanvullend pensioen zitten zzp’ers niet te wachten. En ook niet op ww; een zzp’er is een ondernemer en werk binnenhalen is een ondernemersrisico,’ meldde Charles Verhoef van Zelfstandigen Bouw. ‘De ww is minder relevant voor zzp’ers. Dat is al ingecalculeerd in hun uurtarieven,’ wist Esther Raats-Coster van het PZO.
Pardon? Ik weet niet welke zzp’ers Verhoef en Raats-Coster voor ogen hebben. Zzp’ers zijn meestal niet mensen met van die leuke communicatiebureautjes of hippe freelance journalisten. Het zijn vaak mensen die eerder ergens anders zijn wegbezuinigd: in de zorg of in de schoonmaak bijvoorbeeld. Uit onderzoek van het CBS bleek dat de armoede onder zzp’ers al sinds 2011 groter is dan die onder werknemers. De Kamer van Koophandel becijferde voorts dat 12 procent van de zzp’ers onder de armoedegrens leeft.
Doe mij dan dat plan van het AWVN maar.
Karin, ik ben het meestal met je eens, maar deze keer ontbreekt er een stukje nuance in je verhaal: er is geen zzp-er.
Er zijn enorm veel verschillende soorten zelfstandigen. Van min of meer gedwongen zelfstandigen die zelf weinig te kiezen hebben, zoals de schijnzelfstandigen van PostNL die met medeweten van de Nederlandse staat als moderne slaven worden uitgebuit. Tot zelfstandigen die in hun eentje een mooi salaris bij elkaar verdienen en bij voorkeur zo vrij mogelijk zijn (en blijven). Het probleem zit niet in de zelfstandigen. Het probleem zit in de overheid die niet handhaaft: hoe kan het dat PostNL met zelfstandigen werkt en dat die zelfstandigen geen andere opdrachtgevers hebben (regel vd Belastingdienst om als zzp-er VAR te verkrijgen). Als de overheid naar de letter van de wet zou handhaven zouden heel wat zzp-ers een beter tarief krijgen of worden bepaalde werkzaamheden weer uitgevoerd door werknemers. Dan zijn goedbedoelde acties als die van AWVN ook niet meer nodig, want die zzp-ers die hierom vragen (of nodig hebben) worden dan al geholpen op het vlak waar het mis gaat, namelijk het tegengaan van gedwongen zelfstandigheid met alle nadelige gevolgen hiervan.
Hartelijke groet,
Bjorn
Karin,
Aan de oppervlakte lijkt het idee mooi, maar vergeet niet dat de werkgevers organisaties nu eigenlijk een sigaar uit eigen doos presenteren. Ze weten al jaren dat grote bedrijven hun personeel uit bezuiniging het zzp’er bestaan in duwen.
Nu presenteren ze alsof het een fact of life is waar zij nix mee te maken hebben dat “de nieuwe trend” in de arbeidsmarkt moet opgevangen worden door de overgebleven werkenden. Klinkt natuurlijk prachtig dat juist zij die “signalen” oppaken en daarbij willen “helpen”….uit andermans portemonnee…
Maar wat dan, flo? Twaalf procent van de zzp’ers die onder de armoedegrens leven: dat is niet niks.
Heeremeteijdth! Dit is met afstand het minst doordachte stuk wat je de afgelopen decennia gewrocht hebt. Zwamneus!
Terwijl je nota bene zélf al aangeeft waaraan ‘t schort… .. . Meededogen.
“Job-hoppen,… .. inspringen in lacunes en flexibel zijn”
Nikste 30-40 jaar bij één baas; nikste “commitment” zoals dat woord bedoeld is en al helemáál geen loyaliteit.
Hét kenmerk van de snelle jongens en flitsende meiden die zich in management-kringen en “op de markt” lekker breed maken. En ja, laat ze gerust; ze redden zich wel, geen nood.
Maar niet voor
“vaak mensen die eerder ergens anders zijn wegbezuinigd”
de schlemiel die zich in ‘t “dog-eat-dog” mieljeu van marktwerking – die, laten we wel wezen, tóch al op straatvechtersmentaliteit is toegesneden – nauwelijks weet te weren.
Die mensen behoort een vangnet te worden geboden; geen valkuil.
Zelfstandigen/ondernemers incluis. Zaak falliet, huis weg, dan pensioen opgegeten en daarna de bijstand in waar de gemeente zo iemand dwingt om “iets terug te doen” voor dat godvergeten aalmoes.
Enkele dagen per week: bij ‘t 1e bedrijf wordt iemand anders in zijn plaats eruit geflikkerd (oh nee, toch niet; contract niet verlengd) omdat-ie in schrille tegenstelling tot de door de collaborateurs van de gemeente aangeleverde arbeidskracht geld kost.
2e plaats wordt een regime als in de EBI te Vught opgelegd en wanneer genoemde bijstandsrukker zulks onaanvaardbaar acht en verdere tewerkstelling aldaar van de hand wijst; volgt strafkorting. Eén maand lang (en waar in de tussentijd van vreten, vraag ik me af) geen rooie cent meer.
Daarna bij de groenvoorziening waar de gemeente nu geld uitspaart door haar vaste contractanten werk af te nemen. Goed voor de economie.
En met “bijstand” heeft zoiets niX uit te staan: dat is jereinste slavernij.
Teruggedreven naar armenzorg van dominee of pastoor die de brave kerkganger wel uit de nood helpt. Zulke excessen uit te bannen is één der ideeën van waaruit het concept “bijstand” ooit in het leven is geroepen.
Dat is geen samenleving meer; dat is een maatschappij. Heel de natuur gekluisterd in Heraclaitos zijn “alles is oorlog” en aangezien wij daarvan (volgens Charlie Darwin) een afspiegeling zijn mot er mot komen. Alsof wij niet in beginsel juist ons van de dieren zouden kunnen onderscheiden.
Alsof er geen “Melkmeisje” is, geen “Ode an die Freude” en geen SAE40 straight grade race-olie op plantaardige basis.
Ik maak me zoals altijd weer veelste quaadt. Sigaar uit eigen doos, noemt flo, en zo is het maar net.
een vaste baan zou leuk zijn
ook de huishoudelijke hulpen lijken zoiets te zijn geworden
toen ik me ziek had gemeld,
kreeg ik een schreeuwende hulp aan de deur die evengoed een handtekening wilde dat ze gewerkt had, en heeft het stiekum toch ingevuld en me gedwongen
de dag later (ongezien) te tekenen, anders kreeg ze geen salaris
maar ik moet extra betalen voor een dag geen hulp en een puinzooi door dat ik ziek was
nu heb ik een andere hulp want me het rustig uitleggen geeft meer begrip
Karin,
Ik ben het inderdaad wel met je eens, er moet wel iets gebeuren, mijn punt was alleen dat het uit de mond van de werkgevers organistaties wat vreemd klinkt.
Ze hebben deze situatie zelf veroorzaakt en willen vervolgens de mensen in vaste dienst er voor op laten draaien. Er zijn op het moment te veel zzp’ers die eigenlijk een verkapt dienstverband hebben, die moet je inderdaad beschermen.
Het plan komt uit een vreemde hoek, maar van het idee ben ik bepaald niet wars. En ik vind de reacties van organisaties die wél mijn belangen horen te vertegenwoordigen, ronduit schokkend.