Op de foto: Dick Waaijenberg, de bedenker en maker van de Canta, plus een blije en doodmoeie Spaink. Ik sprak hem aan het eind van mijn eerste dag als writer in residence bij Waaijenberg. Mijn dag was om 8 uur begonnen en tegen de tijd dat ik hem sprak, was het 7 uur ‘s avonds. Dus ja, ik was op :)
Dick Waaijenberg wil eigenlijk nooit worden geïnterviewd, dus ik prees mezelf gelukkig dat ik hem wel mocht spreken voor mijn boek. Hij bleek een uiterst charmante man te zijn. Nuchter en vol verhalen, geestig en gedecideerd, aandachtig en vrijmoedig.
Dick Waaijenberg, de bedenker en maker van de Canta, plus een blije en doodmoeie Spaink :)
in een bij haar karretje kleurende outfit
Heel leuke foto! Is echt gewoon héél positief!
–
@ 3 Mee eens.
Lieve Karin, ik kan niet inschatten hoe je situatie nu is, maar wat ik wel weet is dat je een mens UIT EEN STUK bent. Je artikelen blijven boeien & zijn (vlgs. mij) uniek, niet alleen in Nederland, maar overal ter wereld. Het geeft me ook een gevoel van onmacht (waarom zij…?). Helaas is het aantal zinloze vragen groter dan de zinvolle. Voor mezelf heb ik, als ‘manisch-depressieveling’ deze vraag nooit hoeven stellen. Het IS gewoon zo. En ware dat niet zo, dan zullen zij die mij zo zien wel een diagnose stellen. Wat uiterst irritant is, maar niet zo levensbedreigend als in jouw geval. Onmacht, wat ik al zei, rest mij als enige zinvolle uitspraak jou een vruchtbaar bestaan als internetfenomeen toe te wensen. (Maar dat wist je al, afgaand op je mega-productieve aanwezigheid op het net.)
& voor mezelf…? Blijvende irritatrie voor HEN DIE TWIJFELEN aan dat wat de wetenschap biedt. Gelijk of ongelijk, de toekomst zal het uitmaken. Laat mij maar gek wezen, ik geniet ervan. & dat is de tegenselling tussen jou & mij.
Ik vermoed dat je colums, net als je katten, jou de kracht geven door te gaan & dat ik hoop dat dat,ondanks alle stress, je helder houdt, want DAT kan je niet afgenomen worden. Ware het niet zo (dementie bijv.) dan ben je nog intelligent genoeg dat te beseffen, of je vrienden…
Een ferme aai van Toy.
Toy @4
Nu, dat is werkelijk een heel goed statement.
En wat de vergissingen van de medische wetenschap betreft, daar stikt het welhaast van tot op heden, kan ik alleen maar zeggen dat daar diepgaand aan gewerkt wordt. Begin daarover hier echter geen nieuwe discussie over.
–
Nu weet ik wat er mis is met The girl with the dragon tattoo. De hackster/heldin is een evenbeeld van onze Karin S. Maar ze laten dat meisje op een motor rijden. Dat had natuurlijk een Canta moeten zijn.
Rufus: :)
Je bent stralend, rood en attractief. Hoe kan ik je kussen?
JOS
J.A.: eerlijk gezegd was ik vooral bekaf :) De foto is rond 9 uur ‘s avonds genomen, en ik liep al vanaf 8 uur ‘s morgens rond in de fabriek, dus ik had er een lange dag opzitten, een dag vol verhale, belevenissen en geweldige ontmoetingen.
Je mag me virtueel kussen. Ik begin wel: *zoen*