Vanwege een almaar zieker wordende kat was ik kind aan huis bij de dierenkliniek. Daar werd ik ondergedompeld in een universum van klein leed: naast mijn kat bivakkeerden er onder meer een zieke zebravink en een onderkoelde hamster.
Hoe behandel je in hemelsnaam diertjes die zo minuscuul zijn dat elke ziekte meteen hun hele lijfje in beslag neemt? Hoe wring je een vogelbekje open om er vocht in te druppelen, zonder meteen zijn snavel of zijn botjes te breken? Hoe doseer je antibiotica voor een diertje dat maar een paar gram weegt? Hoe kalmeer je een bange hamster?
In de ziekenboeg streelde ik mijn kat en soms ook de blinde, suikerzieke en uitgedroogde poes in de kooi ernaast. Twee meter verderop werd een manshoge, slaperige, zojuist geopereerde hond door de assistenten voorzichtig in een kooi gesjord: ze waren benauwd dat hij te nel zou bijkomen, hij had de reputatie een woesteling te zijn. De hamster scharrelde inmiddels weer rond en wilde zelfs wat eten; een uur later stierf hij onverwacht.
De eigenaar van het zieke zebravinkje schrok van de rekening voor twee dagen zorg, medicijnen en onderkomen. Dat kon-ie niet betalen, en bovendien: honderd euro voor zo’n klein beestje? Een ander ongerust baasje en ik keken elkaar schouderophalend aan. Tsja. Wie een huisdier neemt, laadt de verantwoordelijkheid voor diens welzijn op zich; en de kosten van een dierenarts zijn gebaseerd op de geleverde inspanning, niet op het gewicht van de zieke.
Toch had die rekening iets onrustbarends, evenals de hoeveelheid welgemeende steunbetuigingen die ik ontving nadat ik had geblogd over mijn inmiddels dode kat.
Huisdieren – vooral katten en honden – beschouwen we tegenwoordig als volwaardige gezinsleden. Zieke dieren zijn daarnaast inherent zielig. Ze kunnen ons niet vertellen wáár ze precies pijn hebben; wij worden zodoende gereduceerd tot machteloosheid en kunnen hooguit troost, verlichting of euthanasie bieden. Maar een ziek of stervend huisdier is niet hetzelfde als een stervend mens.
Natuurlijk verzorg ik een ziek huisdier naar beste vermogen en zal ik ’m nooit uit kostenoverweging laten afmaken. Dat je al voor een tientje een verse zebravink kunt kopen, hoort niet te tellen: dieren zijn geen wegwerpartikelen. Maar kun je eisen dat iemand kromligt voor een zieke hamster wanneer-ie zelf in de bijstand zit?
Bovenal is het pervers dat zieke dieren, zebravinkjes incluis, in Nederland gewoonlijk betere zorg krijgen dan waarop mensen elders op de wereld ooit mogen hopen.
Spaink zei:
“De hamster scharrelde inmiddels weer rond en wilde zelfs wat eten; een uur later stierf hij onverwacht”.
Zie je ook wel bij mensen gebeuren als die onderkoeld zijn:
Tijdens de onderkoeling het cardiovasculaire systeem nooit belasten, anders heb je grote kans dat er opeens te veel koud bloed wordt getransporteerd waarna de patiënt alsnog “plotseling” en “onverwacht” sterft.
De patiënt langzaam opwarmen (warm water/elektrische deken) niet laten bewegen totdat de lichaamstemperatuur weer helemaal normaal is.
Het mooiste vond ik dat nadat mijn katertje na een welbesteed en mooi leven en lijf het leven in alle rust verliet, ik de volgende dag een keurig en liefdevol handgeschreven briefje met condoléance in de brievenbus vond van de dierenkliniek hier aan de overkant van de straat,
met ook nog een mooi gedichtje van de assistente erop.
‘\^_^/’
Het zijn de kleine dingen die ‘t doen.
Ik heb het zuinig bewaard.
Anders dan gewoonlijk heeft mevrouw Spaink de kern van het probleem volgens mij dit keer gemist. Dat veel mensen niet kunnen hopen op de zorg die in ons land beschikbaar is voor de huisdieren is een treurige werkelijkheid die min of meer onvemijdelijk is zodra wij onze verantwoordelijkheid voor onze huisdieren serieus nemen al blijft dat natuurlijk wringen.
Maar de man die bezwaar maakte tegen de kosten voor een doodziek vogeltje had een ander probleem.
Het is tegenwoordig naar mijn indruk moeilijker om euthanasie te verkrijgen voor een stervend huisdier dan voor jezelf. Je wordt door dierenartsen behandelt als een moordenaar wanneer je zelfs maar de suggestie durft te doen. En niemand kan mij uit het hoofd praten dat de financieen bij die morele verontwaardiging een rol spelen.
Wacht even… ik leef uit loyaliteit mee met jouw dierenverdriet, en nu wordt (o.a.) mijn reactie als onrustbarend aangemerkt?
Ik vind het al veel langer idioot hoeveel aandacht huisdieren krijgen in het Westen, wat dat betreft ben ik fan van Tinkerbell. Die kaart precies die kwestie aan met haar kunst.
Wanneer iets of iemand zielig is, vind ik een lastige kwestie. Zal er eens over peinzen…
Overvloedige dierenliefde aan de ene kant en Tinkerbell met haar (soms behoorlijk groffe) dierenkunstwerkjes aan de andere kant van het spectrum.
Ik heb liever een levende kat op schoot dan eentje omgetoverd als wekker op mijn nachtkastje.
Jij bent toch óók al enige malen tot MACHTELOOSHEID geruduceerd Karin. Je zou eens moeten weten wat je boeken bij WE aangericht hebben. WE machteloos JOU te helpen, Ben je zelf geen kat ? Aai van Toy.
En om de discussie levendig te houden:
http://open.salon.com/blog/valrodriguez750/2011/11/13/katinka_simonse_aka_tinkerbell_artist_or_animal_killer
Vermeld dan ook even haar eigen website, leuk en interessant: http://looovetinkebell.com/pages/tinkebell
okay, dan gaan we ook all the way met The Popple:
http://looovetinkebell.com/pages/popple
Nog even en we krijgen ook hier, evenals in Amerika, dierenklinieken waar je,
alvorens in behandeling te worden genomen, Euro 500,– aanbetaling moet doen.
Waar wie het zich kan permitteren de kat van, bijvoorbeeld, nieuwe nieren kan laten voorzien (inderdaad, met zo goed als geen wachttijd. De ene kat is de andere niet).
Alles wat kan moet kunnen.
Hoe zat het ook alweer met de onverzekerde mensen in Amerika…
Ook in Nederland zullen mensen moeten gaan nadenken over de dierenarts of dierenkliniek waar ze met hun zieke huisdier heen gaan.
En het is nog slechts een kwestie van tijd voor dat ook voor mensen gaat gelden.
Kwestie van tijd ? Het is al begonnen…
Solidariteit en zorg drijven langzaam maar zeker uit elkaar… voor dier en mens.
Een antwoord op je vraag, Karin: Niemand kan eisen dat je medisch en financiëel tot het uiterste gaat om je hamster te redden. Los van het feit of je moet leven van een bijstandsuitkering of multi-miljonair bent.
En waar het Tinkerbell betreft…
Dit is weer zo’n moment, dat ik het jammer vind dat Paul Wilking niet meer onder ons is…
Als algemeen adagium geldt, in de menswetenschappen,
dat wie goed is voor (zijn of haar) (huis)dier,
ook goed is voor de mensen, de evenmens. De naaste.
Kortom, een goed mens is.
Dat geldt, als algemeen aanvaard, adagium,
in alle menswetenschappen.
Al wordt dat natuurlijk ontkend,
door allerlei soorten minvermogende onvolkomen functionerende
ttoettiemmoelliebbebbiess.
‘\~_~/’
Rufus, euthanastie voor dieren regelen is bepaald een stuk eenvoudiger dan voor mensen. Ik weet niet waar je de indruk hebt opgedaan dat het anders zou zijn.
Pietie, ik bedoel het anders. Natuurlijk is het niet onrustbarend als jij meeleeft met mijn zielige kat. Wat me bevreemdde was de hoeveelheid van die reacties.
HenK: in Nederland is het niet ongewoon meer om een hond of kat aan de chemo te doen. Ik vind dat volslagen idioot.
@12 Ja maar ik reageerde alleen maar voor jou, eigenlijk. Stom misschien, of zouden meer mensen dat doen?
Zelf zou ik nooit een kat nemen, die vind ik al zielig en veel te lief tegelijk nog voor ik ze ken.
Karin,
Je hebt natuurlijk gelijk. Ik bezweek weer eens voor de verleiding van de leuke formulering. Het verkrijgen van euthanasie wordt voor ons mensen terecht niet makkelijk gemaakt en ten onrechte nog steeds veel te moeilijk. En de pil van Drion lijkt wel verder weg dan ooit.
Dit laat onverlet dat de dierenartsen waar ik mee te maken had in de afgelopen 40 jaar steeds politiek correcter zijn geworden. Maar dat is natuurlijk anecdotisch.
vanuit ons economisch denken is alles zowel mens als dier helaas een product dus zoals u al aangeeft een wegwerpartikel. Alles heeft met alles te maken economie is welvaart. Economie kost altijd geld. Economie heeft niets van doen met welzijn. Welzijn van mens en dier. Zolang economie in onze matrix boven welzijn staat en niet ondergeschikt zal de meerderheid van zowel mens als dier blijven lijden en het als onmacht en onrchtvaardig ervaren. Het persversiteit zit hem niet in het niet kunnen helpen want dat is altijd mogelijk al is het niet altijd te garanderen dat je het gaat overleven. Want de mate van beterschap bij mens en dier is recht evenredig met alertheid van patient(zelf) en omgeving(heelbreed:je hele referentiekader incluis behandelend arts en farmacie) reageert op het ziek zijn van
zowel mens als dier. Ziektebeeld is fysiek(lichaam), geest en emotie(gevoel). Helaas wordt door ons westers denken mechanisch en reductionistisch het ziektebeeld alleen onderkend als fysiek. Dat is het eerste wat men als arts onderneemt. Hij is symtoombestrijder en geen genezer. Zijn opleiding schiet daar in te kort. Dat wil zeggen dat ik onze medische zorg en wetenschap niet afbrand. Maar door de vele disciplines en dus specialisaties mede door ons manier van denken reeds eerder genoemd in medische zorg ontstaan is alertheid om mens of dier adequaat te helpen afgenomen. Het trial and error biedt de patient enige soelaas. Maar is ook de enige manier om patient te helpen. Het geheel is meer dan de som der delen, maar dat vereist een omslag in ons manier van denken maar dat heeft met onze matrix te maken. En die verander je niet een twee drie. Iedereen is met zijn eigen ding bezig. En een reguliere arts schrijft je receptje voor. Bij zichtbare letsel een operatie of spalkje, die laatse zien niet de moeilijkste medische ingrepen met de huidige technologie, maar meer de ongrijpbare als kanker en alle andere recente welvaartziekten teveel om op te noemen. Alles heeft met alles te maken ook deze ‘eigentijdse’ ziekten. Virussen, bacterieen, schimmels en zelfs onze eigen dna worden als ‘vijanden’ gezien door onze medische wetenschappen. Ze moeten uitgeroeid,opgeruimd of onklaar worden. Is dat niet arrogantie van ons om micro organismen die al vele miljarden jaar op aarde leven eventjes uit te roeien. Dat wordt een gevecht die je nooit gaat winnen. Hoeveel tijd en geld je er ook insteekt. Het blijven speldeprikjes want ook deze organismen hebben recht om te overleven.
Daarom ben ik niet eens met uw mening dat een mensen leven boven alle andere levensvormen behoort te staan en als eerst geholpen moet worden. Wij maken nog altijd deel uit van de natuur ook al hebben we bewustzijn, we staan er nooit erboven. Als wij respect voor onze natuur hebben zowel levend als nietlevend met duur woord organisch en anorganisch zal ons welzijn beter worden en waarschijnlijk onze welvaart tot nul gereduceerd. Do what. Maar we moeten vooral vasthouden aan heilige huisjes. Vijanden zijn er per definitie niet. Vijanden creeren we zelf. Want alles heeft alles te maken. Oorzaken hebben altijd gevolgen. Zelfs ziekten hebben oorzaak. Waarom wordt niet iedereen door een ziekte getroffen, dan zou de hele mensheid op aarde nu dood zijn als de mexicaanse virus zich echt zich ‘echt’ hebben verspreid.
Niet meteen boos worden als u er niet eens bent. Ga zelf op waarheidsvinding af. En probeer echt het kaf van de koren te scheiden en u zult merken dat ook wetenschap u kunt misleiden.
Probeer maar eens een meanstreammedia krant te lezen dan leest u voortdurend dat economie heel veel invloed heeft op uw dagelijks leven. Zij is leidendgevend de rode draad in ons bestaan. Zij is maatgevend en beslist over leven en dood. Leest u veel over welzijn? Nee het is alleen welvaart wat de klok slaat. En nogmaals vooral mij niet geloven en ga zoeken en gij zult vinden. De mensen vooral angst aanpraten want die zijn het volgzaamst als ze het kuddedenken niet zijn ontgroeit.
De kracht zit in uzelf. Verander begint bij uzelf en vertrouw uzelf, u zit al in een nieuwe wereld.
Postscriptum:
Karin ik weet niet of je in het verleden ooit hebt geschreven over de codex alimentarus. Ik weet niet of ik het goed spel. Maar dat heeft NL bv schijnbaar al ondertekend voordat zonder raadpleging van het volk voordat NL bv(besloten venootschap) er doorheen gejast voor aanneming eu grondwet(vedrag lisabon) ook zonder toestemming volk,we hadden toch eerder neen gezegd. Codex bepaalt wat we binnenkort wel en niet mogen eten vanuit eu richtlijnen. Voedsel moet altijd bestraald zijn; inname vitaminen en minralen niet meer verkrijgbaar en verboden. En wij maar geloven dat ze het ‘goed’ doen voor ons welzijn. Eigen groenten verbouwen verboden. e(europa)-nummers’natuurlijke’voedingsstoffen mogen wel in onze voeding, patentloze voeding en gewassen eten is er niet meer bij. Zoals ik al zei wie spint er garen bij als wij niet de juiste stoffen binnenkrijgt en ziek worden? Ziet u die rode draad? Complotdenken? Of hebben ze weer een mooie reden om een nieuwe medicijn voor ons te verzinnen of zie ik spoken?
Nogmaals angst is een slechte raadgever zoekt u eigenwaarheden, want ik zit ook vast in die zelfde matrix. Nogmaals alles heeft met alles te maken en als het kwartje valt zullen we zelf nieuwe oplossingen vinden voor het opbouwen van een wereld voor iedereen. Velen zijn er al mee bezig. Iedereen op zijn/haar manier en wie goed doet komt goed tegen. Daarom is juist internet een ongekende communicatiemiddel om mensen bij elkaar te brengen en elkaar duidelijk maken wat echt leven inhoudt.