Den Haag ontsloeg vorige week een weigerambtenaar. Driewerf hoera! Iemand die weigert de wet uit te voeren, hoort niet in overheidsdienst thuis.
Dat ambtenaren die geen homoseksuelen wilden trouwen niet subiet op straat werden gezet, was te billijken. Het gaf ze – heel chic – ruim de tijd om ander werk te vinden. Wie zich echter tien jaar later nog niet heeft neergelegd bij de veranderde definitie van het huwelijk en desondanks vasthoudt aan zijn baan als ambtenaar van de burgerlijke stand, verliest elke aanspraak op coulantie.
Protesteren tegen een wet is een burgerrecht. Een wet moedwillig negeren of overtreden is een verdergaand, doch beproefd politiek wapen, dat zijn impact juist dankt aan de persoonlijke opoffering die zoiets vergt, Als ambtenaar openlijk weigeren een wet uit te voeren die de basis van je werk vormt, onderwijl eisend in die positie te kunnen aanblijven, is andere koek. Gewetensbezwaard doen op gemeenschapskosten? Nou, dapper hoor!
De termen ‘weigerambtenaren’ en ‘gewetensbezwaarden’ bevallen me sowieso niet. Beide begrippen stammen uit de periode van de nationale dienstplicht. Ooit moest elke Nederlandse jongen zonder pardon in het leger in; alleen wie serieuze bezwaren tegen het leger had, kon na veel gedoe uitwijken naar een vervangende – en bij wijze van straf langer durende – maatschappelijke dienstplicht. De bestaansgrond van die morele exceptie was dat deelname in het leger verplicht was: je kon er niet onderuit.
Voor ambtenaren van de burgerlijke stand ligt de zaak bepaald anders. Niemand heeft ze die baan opgelegd. Ze hebben dat werk in vrijheid gekozen, en als het ze niet langer bevalt, kunnen ze zonder repercussies weg. Stuit je werk je tegen de borst? Neem ontslag! Als je blijft: ook goed. Maar doe dan je werk, en zeik niet.
De ontslagen ambtenaar bekreunt zich nu om discriminatie: ‘Ik mag homostellen niet discrimineren, maar ik word nu zelf wel gediscrimineerd.’ Welnee schat. Je hoeft helemaal niemand te trouwen. Alleen: je kiest er zelf voor de wet te negeren.
Wat me evenmin bevalt, is dat de ruim honderd weigerambtenaren die we momenteel in Nederland in dienst houden, met groot animo heterostelletjes in de echt verbinden. Niet alleen denken zij als ambtenaar het homohuwelijk te mogen weigeren; ze doen tegen de klippen op alsof het heterohuwelijk nog bestaat. Maar met de wetsverandering van 2001 is de definitie van het huwelijk zelf veranderd. Een ware gewetensbezwaarde hoort nadien élk huwelijk te weigeren, ook dat tussen een man en een vrouw.
Update, 16:00:
De motie van kamerlid Ineke van Gent (GroenLinks) om een einde te maken aan de weigerambtenaren is vanmiddag in de Tweede Kamer aangenomen. De PVV stemde voor, de VVD tegen. Of het kabinet de motie wil uitvoeren is nog onduidelijk. Met pech zitten we zometeen niet alleen met weigerambtenaren opgescheept, maar ook met een weigerkabinet.
Er zijn nog veel meer ambtenaren. Die weigeren niet, die doen gewoon erg weinig tot niets.
Dat de overheid zich niet met religie moet bemoeien of inlaten is duidelijk. Seculier betekent echter ook dat de overheid haar medewerkers niet kan dwingen om een geloofsovertuiging tijdelijk uit te schakelen.
Iemand die paspoorten stempelt achter een loket, moet dat zonder onderscheid doen. Het is immers een simpele adminstratieve handeling. Maar het huwelijk is juist voor gelovigen een belangrijk instituut, meer dan een stempeltje. Het hoort ook bij de individuele vrijheid en godsdienstvrijheid in ons land, dat je daar ruimte voor schept.
Hoe rood of atheïstisch je ook bent: dit is een belangrijke individuele vrijheid waar de overheid zich als seculiere overheid niet mee moet bemoeien.
En welk homopaar wil nou getrouwd worden door een ambtenaar die daar principieel door in de knel komt?
Jeex, wie zijn geweten niet met zijn vak in overeenstemming kan brengen, moet een ander vak kiezen. En in dit geval gaat het om mensen die er vrijwillig voor kozen juist dit vak uit te oefenen, dus dan moeten ze niet zeuren.
In de Bijbel staat vast ook ergens dat ongelovigen zondaars zijn. Mag een bijbelvaste ambtenaar dan ook weigeren om een christen met een andersgelovige te trouwen? En wat als iemand gewetensbezwaar heeft tegen huwelijken van gemengd ras? Nee, een weigerambtenaar mag alleen homohuwelijke weigeren… Dat is meten met twee maten.
@ 1. Henk2: Die doen dus ook weinig kwaad? (cf. “wir haben Es nicht etc.”)
De staat bemoeialt zich ook overal mede: wee de dominee, druïde, imam, lama, pastoor, rebbe, sjamaan of andere erkende toverkol die de euvele moed heeft een verbintenis in te zegenen die niet éérst vanwege een ambtenaar der burgerlijke stand geregistreerd is. (Het OM waakt!)
Het huwelijk is dan ook geen overeenkomst tusssen twee (of meer) echtelieden, maar een contract tussen de staat en eerstgenoemden, waarbij het de staat vrij staat om de voorwaarden in dat contract nadien, zonder voorafgaand overleg met de andere participanten, eenzijdig te wijzigen. Onder verwijzing naar de zogenaamde democratische (opgevat als dictatuur van 50%-en-een-half der stemgerechtigden (ouder dan 18 = 75 á 78% d.w.z. minder dan 40% van de bevolking kan de rest de les lezen)) waarden. Normen zijn hier helemaal zoek.
Overigens moeten weigerambtenaren wel degelijk het veld ruimen; nét als de bakkersknecht die om het even waarom weigert slagroom te kloppen: omdat-ie liever augurken snijdt of diabetes heeft doet niet ter zake.
@ 4. Karen: “In de bijbel staat vast ook ergens dat…” is géén serieus te nemen vaststelling, maar roddel en achterklap. Foei.
Echter: onder zeer veel meer 1Korinthe7 en 1Timoteus5 (vooral de laatste is hilarisch – aangaande weduwen en ouwe snoeperds die hun niet, zoals die brave Paulus zelf, naar eigen zeggen, wel, vermogen te beheersen) voorschriften cq goede raad om ál te liederlijke toestanden te vermijden, danwel de hoererij in goede banen te leiden.
(Ik zou liever zien dat alle mensen waren zoals ik, maar iedereen heeft van God zijn eigen gave gekregen, de een deze, de ander die. Wat de weduwen en weduwnaars betreft, zeg ik dat het goed voor hen zou zijn alleen te blijven, zoals ik. Maar wanneer ze dat niet kunnen opbrengen, moeten ze trouwen, want het is beter te trouwen dan te branden van begeerte. (1Kor7;7-9))
zie: http://www.biblija.net/biblija.cgi voor verschillende versies 3;-)
Waren er in de zestiger nog ouders die geen toestemming tot huwelijk van hun dochter met een neger wilden geven, nu zie je ‘n hele familie in blijdschap voor een homosexuele verbintenis.
Ik blijf voorgaande zaken een degeneratie van de Westerse beschaving vinden, geschikt voor een volgende Occupy.
Het aantal homofiele nieuwslezers van de NOS televisie en radio is zodanig opgehobbeld dat er daar een reciproke vertegenwoordiging ontstond a contrarie met de weigerambtenaren hier te lande der gedifferentieerde geslachten.
‘\°_°/’
Alsof dat allemaal nog niet erg genoeg is.
Karin, Karin. Wat bevind je je op een dwaalspoor. Je vergelijkt volstrekt verschillende dingen. Er zijn 104 ambtenaren in dit land van duizenden ambtenaren die het verzoek doen om hun geweten niet geweld te hoeven aandoen. Het huwelijk tussen gelijkgeslachtigen (zo heet dat toch?) is op geen enkele manier in gevaar. De deal die in 2001 is gesloten tussen christenen en liberalen was een prachtige win-win uitkomst. Alle belangen werden gediend: het geweten, de vrijheid te huwen, gemeentelijke autonomie. Gun die 67-jarige man nou gewoon zijn geweten, potjandrie. Al die rooie gardisten die door het land trekken om ” weigerambtenaren” op te sporen en te ontslaan, ik word er diep verdrietig en kwaad van. Is het geweten iets fouts? Die sterft sowieso al uit in deze ranzige, materialistische, oppervlakkige amusements-samenleving. In ieder geval steun ik die goede man. Hoewel ik geen christen ben, en al helemaal niet kerkelijk. Maar ik gun ieder zijn principes.
Hein, dat iemand in gewetensnood kan komen snap ik gerust. Maar als je na tien jaar nog niet kunt wennen aan je nieuwe werk en het nog steeds afwijst, is het hoog tijd om op te stappen.
Karin, zo’n ambtenaar wijst z’n nieuwe werk niet af. Hij (zij) trouwt mensen met plezier, neem ik aan, en uit volle overtuiging. Hij wil alleen zijn Bijbelse normen niet schenden en vraagt clementie voor bepaalde gevallen. Zolang er collega’s zijn die het van hem overnemen, is de afspraak.
De vraag is: gunnen we hem die clementie of gaan we dwang op hem uitoefenen. Dat laatste gebeurt nu, en dat keur ik af.
Laat ik beginnen met een grap, die ik al een tijd geleden van een standup-comedian heb gehoord: “Als je wilt dat mannen niet met mekaar neuken, laat ze dan trouwen.”
Dus die ambtenaar doet er juist goed aan die homo’s te trouwen, zou ik dan zeggen. Wat zeg ik: hij zou er recláme voor moeten gaan maken.
En als hij geen vervangend werk kan vinden, kan hij altijd nog bij de ‘Sociale’ Dienst gaan werken. De vergaarbak van de overheid. Wat werkt daar een pulp zeg. (Even off-topic, sorry, maar het woord ‘ambtenaar roept wat op bj mij.)
C: ‘De motie van kamerlid Ineke van Gent (GroenLinks) om een einde te maken aan de weigerambtenaren is vanmiddag in de Tweede Kamer aangenomen.’
Wil dat zeggen dat ze geëxecuteerd worden? :)) Alle 104? Dat vind ik dan toch weer zielig. Dan maar naar de ‘Sociale’ Dienst. Is ongeveer hetzelfde.
En we hebben allang een weigerkabinet. Dat weigert al van alles en nog wat: De hypotheekrenteaftrek afschaffen, het PGB in stand houden, kuifje een schop onder zijn kont geven, enz enz enz.
En JPaul, als alle mensen waren zoals jij, dan zou het iig geen saaie boel zijn. :)
‘k Vind wel dat er minimaal één weigerambtenaar gehandhaafd moet worden voor mensen, die per se door een weigerambtenaar getrouwd willen worden. Centraal in de bijbelgordel.. bijvoorbeeld in Ede.
Serieus ?
Wanneer homoseksuelen in iedere gemeente van Nederland kunnen trouwen, zou ik geen moeite hebben met ‘weigerambtenaren’.
Zoals ik ook begrip heb voor artsen die (om welke reden dan ook) niet willen meewerken aan euthanasie… maar wel doorverwijzen naar artsen die dat wel doen. Die hoeven ook geen andere baan te kiezen, omdat euthanasie nu eenmaal voorkomt in de Nederlandse wetgeving.
En verder vind ik het (sorry, K.) een onderwerp van niks, waar naar mijn mening veel te veel aandacht aan besteed wordt.
Alsof er in dit landje niets anders aan de hand is…
@jeex
Het burgerlijk huwelijk is ook gewoon een praktische handeling.
De overheid verbindt daaraan in principe geen levensbeschouwelijke betekenis.
D.w.z., in praktijk steeds minder, hopelijk.
De godsdienstvrijheid heeft zijn huidige vorm te danken aan de scheiding tussen kerk en staat.
Het burgerlijk huwelijk ook.
Het is onhygiënische logica om godsdienstvrijheid te gebruiken als argument tegen een ander aspect van de scheiding van k&s.
Het op religieuze gronden frustreren van de organisatorische taken van de overheid, is de facto een daad die zich tegen de scheiding van k&s richt.
En daardoor in consequentie tegen de godsdienstvrijheid die men wil verdedigen.
N.a.v. de update: Merkwaardig dat een liberale partij die bovendien iets tegen wanpresterend overheidspersoneel heeft, de weigerambtenaar wenst te tolereren.
Nou, kennelijk dringt het niet door dat het verzoek van een Christelijk ambtenaar om een homostel niet te hoeven huwen VOLGENS DE WET correct was, dus wettelijk (tijdens het wetgevingsproces) afgesproken was. Ze deden dus een beroep op staande wettelijke regels en afspraken. Daarom Karin: jouw zinsnede dat zij de wet weigeren uit te voeren klopt gewoon niet. Het gaat er nu juist om dat het COC en de homolobby bezig is die bestaande wettelijke regeling te *veranderen*, via GroenLinks, PVV, D66 en andere instrumenten van die lobby. Het is dus opnieuw een politieke en publicitaire machtsstrijd tussen christenen en niet-gelovigen. De Raad van State zal zich binnen niet al te lange tijd uitspreken over de kwestie. Ben benieuwd.
ps zelf ben ik niet direct christelijk, voor de goede orde. Ik geloof wel in bepaalde christelijke waarden als mededogen, barmhartigheid, samen delen, liefde voor het weerloze, vredelievendheid. Ik verdedig de christelijke ambtenaren eerder uit principe dan uit geloofsverwantschap……
Niemand is toch gebonden aan een bepaalde ambtenaar van burgelijke stand? Kies je toch gewoon een andere gemeente? Of ligt dat moeilijker?
–
@Jeex “Maar het huwelijk is juist voor gelovigen een belangrijk instituut, meer dan een stempeltje.”
Laten we dat misverstand eens uit de weg helpen. Het huwelijk dat voor gelovigen een belangrijk instituut is, is het kerkelijk huwelijk, gesloten door een pastoor of dominee. Niemand verplicht een dominee of pastoor huwelijken te sluiten die zij volgens hun religieuze normen niet willen sluiten.
Het burgelijk huwelijk is echter iets anders, en is een procedure uitgevoerd door ambtenaren op basis van de wettelijke kaders. Het wettelijk kader is duidelijk: man en man, vrouw en vrouw en man en vrouw – ze kunnen allemaal trouwen voor de burgelijke stand. De ambtenaar voert die wet uit. Religie heeft daar niets mee te maken, en het erodeert ook in geen enkel opzicht het kerkelijk huwelijk.
Hein, ze mogen mensen met morele bezwaren tegen het homohuwelijk mogen gerust in overheidsdienst, hoor. Maar het is raar dat ze eisen *juist* op die plek te werken waar het uitsluitend om huwelijken gaat. Daarnaast is hun morele verontwaardiging selecteief; het heterohuwelijjk bestaat immers niet meer.
Karin, deze ambtenaren eisen echt niets. Ik heb dat een beetje uitgezocht. Ze zitten vaak al jaren op die plek en moesten in 2001 ineens iets doen waartegen ze moreel en principieel grote weerstand hebben (of dat terecht is vormt een ander onderwerp). Daarom is geregeld dat ze niet gedwongen kunnen worden hun eigen geweten te kwetsen. En de politieke deal vind ik als onderhandelingstrainer heel correct: aan alle belangen is tegenmoet getreden, eigenlijk een schoolvoorbeeld van een ” Harvard-deal”. Dis al die heisa is eigenlijk verspilling aan tijd, geld en energie. Het vrouwenkiesrecht is ook met zo’n deal tot stand gekomen: de christenen kregen er de onderwijsvrijheid voor terug. Een deal die nog steeds staat, sinds 1921, mind you.
Ondanks mijn grappen en grollen in post 11 – hoe kan het anders – heb ook ik er betrekkelijk weinig moeite mee dat iemand omwille van gewetensbezwaren bepaalde dingen weigert, ook al maken die dingen onderdeel uit van een vrij gekozen beroep.
Wat dat betreft vind ik HenK’s vergelijking met euthanasie geheel terecht.
En leuk, HenK, dat je trouwen vergelijkt met iemand ter dood brengen. :))
Karin,
Nou ben ik laatst bij de huwelijksinzegening van twee schildpadden geweest – ik verstond er geen barst van – maar van het huwelijk tussen mensen weet ik nog minder. Zou je voor mij, absolute leek op dit gebied, nader willen toelichten wat je met deze twee dingen bedoelt:
C 1 (uit je startpost): “Maar met de wetsverandering van 2001 is de definitie van het huwelijk zelf veranderd.”
C 2 (uit post 18): “het heterohuwelijk bestaat immers niet meer.” (Typo weggegwerkt.)
Ondanks dat ik er weinig van af weet, dacht ik nog steeds dat het heterohuwelijk wel degelijk nog bestond. Niet dus???
Sorry dat ik hier steeds grappen over maak, maar ik vind de hele discussie overtrokken en wat lachwekkends hebben.
Toch nog even serieus:
Ik denk dat je alleen van de burgemeester echt kan eisen dat hij/zij ook bij homo’s het huwelijk voltrekt; hij/zij is immers de laatste en enig resterende ambtenaar, die mensen kan trouwen in een gemeente. Dus als álle lagere ambtenaren het zouden weigeren, dan moet hij/zij als laatste ‘man’ het doen.
Waar ik veel meer moeite mee heb zijn die ambtenaren, die zich, gehuld in een soort nephabijt, als een semi-dominee of semi-priester opstellen en dan het huwelijk van trouwlustigen zo ongeveer gaan ‘inzegenen’. Terwijl het in feite alleen om een administratieve registratie gaat (vooral voor de belastingen).
Ik zou zeggen: laten we dit een beetje soepel oplossen in menselijk opzicht. Als we (een heel wat groter aantal) vrouwelijke ambtenaren op grond van hún religieuze bezwaren toestaan om te weigeren blootshoofd in het openbaar te functioneren, dus ook in publieke functies, en ze toestaan zo’n overduidelijk islamitisch hoofddoekje te dragen, dan moeten we niet zeuren over een paar ambtenaren, die in ander opzicht op religieuze grondslag iets weigeren.
Groet, Janus.
Hein, ze eisen wél wat: ze eisen dat ze kieskeurig moegen zijn over wie ze in de echt verbinden. En ze eisen dat ze niet op die grond ontslagen mogen worden.
Dat er in 2001 coulantie werd betoond vind ik logisch. Maar na tien jaar weigerambtenaar te zijn geweest ga je maar iets anders doen.
waarom maken we overal een probleem van? er zijn trouwambentaren genoeg, er zijn er ook genoeg die wel homo’s in de echt willen verbinden, laat ze toch weigeren, dan kies je toch een andere? win-win situatie. Ik zou als ik homo was nooit getrouwd willen worden door iemand die dat niet wil.
Tux, het ptobleem is dat ambtenaren – mensen in overheidsdienst – de wet weigeren uit te voeren die *juist* over hun werk gaat. Dan zoek je toch ander werk?
Spaink is duidelijk niet van plan om van haar standpunt af te wijken, maar ik mis gevoel voor realiteit en respect voor andermans opvattingen.
Een ambtenaar is meestal geen jobhopper. Een ambtenaar die nu al 30 jaar in dienst is, trad 20 jaar geleden aan. Stellen trouwen is geen full-time taak. Die ambtenaar kan het overige werk naar ieders tevredenheid doen. Die ambtenenaar kan het geweldig naar zijn of haar zin hebben in de rest van dat werk. Bij elkaar genomen kan dat onvoldoende reden zijn om ander werk te zoeken. Die ambtenaar kan bovendien ook zorgen dat het trouwen van homo’s door een collega wordt gedaan. Dan heeft niemand last van zijn of haar geloofsovertuiging. Dat kan in elke gemeente.
Je hoeft het er niet mee eens te zijn, maar als we het zo kunnen regelen dat niemand er last van heeft, waar doen we dan moeilijk over?
Spaink zegt: het is wet, houd je eraan en als je gelooft dat dat niet mag van jouw god: oprotten. Al heb je het nog zo naar je zin in je werk, en al zijn er in jouw buurt nog zo weinig banen voor jou, toch: oprotten. Waarom zo hard, Spaink?
Als de wet in zulke gevallen niet voorziet, dan kun je die wet verbeteren, maar het is praktischer om het gewoon op te lossen als het zich voordoet. A foolish consistency is the hobgoblin of little minds.
Er wordt een probleem gemaakt waar het niet is.
Spaink: “Het ptobleem is dat ambtenaren – mensen in overheidsdienst – de wet weigeren uit te voeren die *juist* over hun werk gaat. Dan zoek je toch ander werk?”
Hein: Karin, ik weet niet wat er met je is gebeurd, maar je houdt als een betonblok aan iets vast dat ONJUIST is. De wet zegt dat ze mogen verzoeken het huwelijk niet in te zegenen, en een collega vragen het voor ze te doen. Dat is alles. Dat is opgenomen in de wettelijke regeling. Dus het is apert NIET WAAR dat ze ” de wet weigeren uit te voeren”, ze voeren de wet wel degelijk uit en maken alleen gebruik van een ontsnappingsclausule die is vastgelegd in 2001 bij de totstandkoming van de wet. Dus please, je bent een verstandige vrouw, ik bewonder je intelligentie, dus ik ben zeer verbaasd over de hardnekkigheid waarmee je deze onwaarheid blijft verkondigen.
Onnoemelijk veel zaken zouden meteen opgelost zijn, als de holebi’s weer gewoon terug in de kast gingen. Maar ze moesten zo nodig.
‘\°_°/’
Niet dat we daar nou zo erg veel mee zijn opgesjootten.
… ( Tsja, wie met Hein in zee gaat, is zogauw nog niet van de zeven wereldzeeën thuis ) …
‘\^_^/’
Maar gelukkig loopt ‘ie in de nieuwsgroepen telkenmale onherroepelijk en per pistoolschot vast.
Alle kwaad saneert zichzelve, altijd vanzellef uit.
Makkelijk he, juzo, om anoniem te zieken. Lekker veilig achter je schermpje. Trek die boerka eens van je gezicht en stel je eens netjes voor.
OK, Jules Zolner, noem je dan ook zo. En fyi: ik doe al jaren niet meer aan nieuwsgroepen, je loopt echt toen jaar achter. En die pistoolschoten laat ik aan je vrindje Breivik over.
Niet mee eens. Gisteren in Pauw en Witteveen: een weigerambtenaar. Hij zei het zelf in bedektere termen, maar in mijn woorden was zijn argument:
Als een superchristelijk heteropaar nou graag per se door HEM getrouwd wil worden, omdat hij ook van die kerkelijke richting is; hoezo mag dat dan nu niet meer, omdat hij een paar homostellen, die helemaal niet door hem getrouwd WILLEN worden, en hem dat ook niet vragen, liever niet zou trouwen, ALS ze het hem zouden vragen?
Laat die mensen toch zichzelf zijn!
Voor de duidelijkheid: ik ben zelf atheïst, en soms geneigd me nogal boos te maken over dingen in de bijbel, over het katholicisme en bevindelijk protestantisme.
Dus daar ligt het niet aan. Maar ik geloof ook in godsdienstvrijheid en gewetensvrijheid.
> Welnee schat. Je hoeft helemaal niemand te trouwen.
Maar hoe zit het met de vrijheid van stellen om te kiezen door wie zij graag getrouwd zouden willen worden?
(In het voorbeeld: hetero en bevindelijk christelijk, maar het gaat om het principe.)
Henk schreef:
Heel sterk voorbeeld! Is de volgende wet van Ineke van Gent dat zulke artsen hun vak niet meer mogen uitoefenen, omdat ze weigeren de wet uit te voeren?
(En ook hier weer: zelf heb ik beslist GEEN principiële bezwaren tegen euthanasie.)
Moet elke arts ook verplicht abortussen uitvoeren, omdat dat wettelijk toegestaan is? Zo niet: ontslag, artsvergunning intrekken?
(En ook hier weer: enz.)
Ruud, en zo is dat. Als GroenLinks en D66 aan de macht komen, berg je dan. Dan wordt iedereen ontslagen die niet past in de correcte toepassing van hun wetten. Voor gewetensvrijheid en dingen af en toe door anderen laten doen om dat het je zelf niet lukt is dan geen ruimte meer. Ik ruik hier een dictatuur in het verschiet.
Oplossing: je krijgt een ambtenaar aangewezen, het afsluiten van een huwelijk wordt nog meer de formele actie die hij in feite is.
een gansch ander geluid
http://www.dagelijksestandaard.nl/2011/11/waarheid-als-een-koe
en dan nog: een huwelijk is niet wat U denkt dat het is
het is een van staatswege opgedrongen (al meent U dat U er vrijwillig instapt (zie vooral ook post 5. JPaul), U bent slecht geïnformeerd) wurgcontract
zoals mijn goede vader altijd zeide, en met reden, beschrijvende het zilveren (jubel-eum – NIET: jubiellééjjum) feest: “vijfentwintigjarige vechtvereniging”
hij was wel wijzer (wat niet hetzelfde is als ‘aanwijzer’)
Het argument dat “je kunt toch overal trouwen, want er is altijd wel een ambtenaar te vinden die het wel wil doen”, is niet waar het om gaat. Natuurlijk wil niemand getrouwd worden door een ambtenaar die daartoe gedwongen wordt.
Waar het wel om gaat is dat door de weigerambtenaar in bescherming te nemen, de overheid openlijk begrip opbrengt voor de discriminatoire denkbeelden van haar ambtenaren en ze daarin zelfs faciliteert.
De overheid geeft hiermee het signaal af dat homoseksuelen nog steeds tweederangsburgers zijn en geeft daarmee plegers van anti-homo geweld en andere homofoben precies de bevestiging die ze nodig hebben.
Sjuul, wat een “jumping to conclusions”. Het gaat primair en alleen om de bescherming van een geweten, ingegeven door Bijbelse overtuiging. Wat het ook waard is, het is nu eenmaal zo. De overheid beschermt dat geweten, en zorgt ervoor dat gelijkgeslachtigen overal onbelemmerd kunnen huwen. Overigens is het niet anti homo, want als -om wat voor reden ook- twee hetero’s ban hetzelfde geslacht zouden willen huwen, dan zou een “weigerambtenaar” ook z’n geweten schenden. Het gaat dus niet om homo’s, maar om de overtuiging dat een huwelijk alleen door man en vrouw mag plaatsgrijpen. Zo lezen ze dat in de bijbel.Ik zeg: laat ze.
De bescherming van een geweten dat geen bescherming verdient, omdat in de grondwet staat dat discriminatie verboden is. Bijbelse overtuiging of niet.
Het voorbeeld van twee hetero’s van hetzelfde geslacht die willen trouwen is een superrealistisch geval. goeie vondst.
Nogmaals, maar het is aan dovemansoren gericht (merk ik keer op keer): het gaat niet om schending van de grondwet. Het gaat om afweging van grondwetsartikelen: godsdienstvrijheid versus non-discriminatie. Het gaat om het in balans brengen van tegenstrijdige belangen. Met de ongeblokkeerde voortgang van het homo-huwelijk gekoppeld aan de vrijheid van geweten van 0,7 % van de ambtenaren is dat gerealiseerd. Dat gaan verstoren is niet wijs.
@36. Sjuul: “Natuurlijk wil niemand..” Hoezo? Ik wil best een maaltijd geserveerd krijgen door ‘iemand die daartoe gedwongen wordt’ (omdatt-ie mij niet mag): smaakt nét zo. En begrip opbrengen voor ambtenaren mag de overheid best. Maar een timmerman die wel berke-, beuken-, eiken-, en vurehout, maar geen grenen schaven wil; is ongeschikt. Moet het veld ruimen.
@37. Hein van Meeteren: “jumping to conclusions” Helemaal waar. Maar waarom wel die “bescherming van een geweten, ingegeven door Bijbelse overtuiging” en nul bescherming van mijn heilige drang tot verkrachten, ingegeven door ‘the struggle for life’?
@38. Sjuul: “goeie vondst.” Klopt. Ik had indertijd, toen hij weduwnaar werd, wel met mijn vader willen trouwen. Dat was ekonomies (=geldkundig) enorm gunstig (vooral voor mij) geweest. Argumenten daar tégen, behalve van, (juridisch gesubsidieerd legislatuuruitleggerig), onderbuikswege, waren er niet.
@39. Hein van Meeteren: “godsdienstvrijheid versus non-discriminatie.” Waarom geen politieke vrijheid versus non-interventie? De hele quæstie komt neer op het opzei (zij hei) zetten van vooroordelen: ECHTE vrijheid is beperkt (tot datzelfde van ieder ander).
en: “in balans brengen van tegenstrijdige belangen” – hetwelk een SCHIJN-tegenstelling is omdat het belang van mijn medemens het mijne behoort te zijn.
zie vooral ook: post #35.
Omdat de discussie hierover ook weer zijdelings aan de orde is ivm het Groen Links debacle van de laatste tijd – zie de meest recente draad van Karin – nog een aanvulling.
Volgens mij is het wettelijk toegestaan werk te weigeren, als dit indruist tegen gewetensbezwaren. Je kan dan zeggen – wat K doet in haar post en reacties – dat iemand dan dat werk niet moet aannemen of van baan moet veranderen. Maar is dat redelijk?