Ook heel vaak en extra hard op de startknop van mijn Mac duwen hielp niet: uit de sluimerstand was-ie gedurende de nacht pardoes de dood in gemieterd. ‘Gisteravond hadden we het nog zo leuk samen,’ pruilde ik, ‘ik merkte helemaal niks aan je!’ Wat niet waar was: al een maand of wat werd mijn Mac traag wakker: een door jarenlang intensief gebruik vervuild systeem, vermoedde ik. De boel opnieuw installeren stelde ik uit: dat kwam wel, als ik meer tijd had.
Vergeefs duwde ik nog ’s op de startknop. Dan maar tijd máken: twee uur later had ik een gloednieuwe Mac. Vijf dagen later (plus vijf lange avonden) had ik de boel eindelijk op orde.
Mijn eigen spullen terugzetten – honderden columns, duizenden foto’s, tienduizenden muziekjes, honderdduizenden mails – was zo gepiept, maar daarna kwam het echte werk. Aan obsessief archiveren en alles tot in detail backuppen heb je weinig wanneer het besturingssysteem inmiddels is veranderd; ik liep al twee versies achter.
Het leek nog ’t meest op een acute overplaatsing naar een nieuw huis, waarbij de verhuizers hun eigen opvattingen lieten prevaleren. Ook deze woning heeft een keuken, een slaapkamer, een wc en een woonkamer, maar de indeling is je vreemd. Heerlijk dat je nu ook een tuin hebt, maar eh, waar dan? Je moet je eerst de plattegrond eigen maken, nieuwe paadjes ontwikkelen.
Terwijl je al doende geregeld tegen onverwachte muren aanloopt – in je oude huis zat op die plek immers een deur – zoek je je lens naar je spullen. De verhuizers hadden kennelijk zo hun eigen opvattingen. Waar staat de kledingkast nu? Eenmaal gevonden, blijkt de indeling ervan anders dan je gewend was. Waar ligt je ondergoed tegenwoordig, waar je truien? Joh, die mooie jurken moet je toch niet zo wegfrommelen! En de kapstok hangt nu te hoog, ik kan er niet bij. Heeft iemand een trapje voor me, of een boormachine zodat ik het ding lager kan ophangen?
Niet al mijn vertrouwde meubels mochten mee. Proberen ze zelf naar binnen te slepen, stuit op een categorisch nee: mijn nieuwe huis weigert ze domweg toegang. ‘Dat bed kocht je toch voor een andere kamer? Bovendien vind ik het oud. Je koopt maar een nieuwe versie van datzelfde bed, hoor.’
Hier en daar verbouw ik de boel om het huis aan mijn wensen aan te passen; soms ook verleidt de nieuwe indeling me. En vanmiddag vond ik zomaar de tuin.
De oudste macs waren nog de degelijkste. Ik heb nog een ‘bolletje’ dat werkt, maar niet meer te updaten is met de laatste software. Verder nog een Luipaard met een nieuwe hd (sommige apps werken alleen hierop), en mijn laatste, een Sneeuw Luipaard. Ik begin pas aan een Leeuw als mijn SL de geest geeft. Efficiëntie en gebruiksvriendelijkheid worden tegenwoordig zwaar aangevreten door de innovatiemanie van Apple. Het mag van mijn wat langzamer. Als ik maar snel met mijn macie kan werken.
En ik hoef echt geen iCloud.
Een besturingssysteem is veranderd… Je zet je bestanden over… En daarna ben je vijf dagen bezig om in dit nieuwe besturingssysteem te zoeken naar hoe je je bestanden moet wegzetten, en daarna eenvoudig terug kunt vinden?! Gelukkig is dit bij ome Bill niet zo: gewoon dezelfde wijze als vijfentwintig jaar geleden! ;-)
Eddy, daar heb je een punt. Apple verandert veel te snel. Een tijd geleden hebben ze de Homepages van gebruikers op de Apple servers stopgezet, iedereen moest overstappen op Gallery (foto’s) en iDisk (iWeb sites). Begin volgend jaar worden de Gallery en iDisk (MobileMe) stopgezet. Dus weer een gigantische migratie. En Apple snapt niet dat dit juist voor de zeer actieve gebruikers van Apple apps een schop onder de derrière is. Ik heb duizenden links naar foto’s en pagina’s op die MobileMe servers. Die moeten allemaal ergens anders ondergebracht worden. Dat kost maanden werk. En dat is niet efficient meer. Ondanks gemekker en woede van de gebruikers is Apple onverbiddelijk. Ook Final Cut Pro (waar ook de Coen Bros mee werken) gaat op de schop en in de plaats komt een onvolwassen FC X, iMovie on steroids.
Dat is onbegrijpelijk. En iCloud gaat dezelfde kant op als MobileMe. Waarom zo’n poespas om bestanden via via door te sturen om tenslotte op eigen gadgets terecht te komen wat ook met een simpel usb kabeltje kan. Het is waanzin.
Eddy – nee, ik was vooral vijf dagen bezig om nieuwe versies van die programma’s te vinden (wat ook zou gelden voor Windows), en soms ook met het zoeken naar de precieze instellingen / locaties. Zo kotte het even tijd om te vinden waar ik nu al mijn 380 mail signatures tegenwoordig moest plaatsen…
Kvraag me altijd af… dat populischtische gezeur over “je moet nederlands kunnen spreken” als allochtoon… maar wat nou als je totale migraine krijgt van taalstudies??? maar bijv een prima stucadoor bent??? en je werk vrolijk doet??? ik zie mij al turks moeten leren,,,,,ik kan echt een jaar lang een taal studie doen voor turks… maar de taal zal ik nooit leren,,,, die is echt te wereld vreemd voor mij…..
ow sorry ontopic…. zelf ben ik prof op een bepaald vlak maar op een ander vlak een totale ramp hey… 10 jaar geleden had ik een disk thuis op de pc en daar stond echt twee jaar werk op van mij….. maar toen ging ie kapot op een dag…. en in die tijd wist ik helemaal niet dat dat nog repareerbaar was….. ha daar baal ik nog steeds van…. twee jaar arbeid foetsie….
Edwin, altijd backuppen. Dat is iets wat met een mac (en een externe drive natuurlijk) heel makkelijk automatisch kan. Maar toen eind vorig jaar mijn hd het begaf trok het bloed uit mijn hoofd. Ik was werkelijk in een halve shock. Heeft maanden geduurd voor ik daar uit kwam, fysiek. En dat mét backup. Het heeft geen twee dagen geduurd voor ik weer helemaal terug in de ethernet was met een nieuwe mac. Maar toch. Mens, was dat schrikken. Nou ja, je bent bezig met het monteren van een filmpje dat binnen een bepaalde tijd klaar moet zijn. Je hebt je blog. etc.
Zeker als je met de Mac reist in de vorm van een MacBook is een back-up maken tegenwoordig wel héél gemakkelijk: Time Capsule, of Airport Extreme met een dikke USB harde schijf, en zodat je thuis bent gebeurt het allemaal automatisch. Maar da’s een beetje off topic.
Wat mij het meeste ergert aan die veranderingen is dat een groot deel daarvan niet echt hoeft, maar erin gestoken zijn om het allemaal dat “nieuw” glansje te geven waarmee het je verkocht wordt. Ik ben over het nieuwe bedrijfssysteem wel te spreken, maar die “gestures” hè. Afhankelijk van een, twee, drie of vier vingers doet een beweging op/neer of zijwaarts iets beginnen waar je dan uren op zoek naar bent om het ongedaan te maken, of op z’n minst te temmen. Is het nou zoveel gevraagd om “gedraag je als vorige versie x, y of z” een standaard functie te maken? Er is nou ook al sprake om een 5-vingerige beweging eraan toe te voegen- wat is in hemelsnaam nou zo moeilijk aan een toetsenbord dat dat moet? Zelfs voor een iPad is dat wat veel. Ik ben blij dat de natuur daar ten minste een wat natuurlijke grens aan gesteld heeft door ons met niet meer dan 5 vingers per hand uit te rusten..
Enfin, ik heb in ieder geval een goede oplossing gevonden voor mijn belangrijkste gereedschap: het “Office” pakket. Ik gebruik nu OpenOffice, en dat werkt vooralsnog hetzelfde op Linux, Mac en Windows – al jaren.
Nog mooier, en bijna ongelofelijk: het kost *niets*..
Ik ben nog steeds boos op Apple vanwege hun opheffing van MobileMe, waardoor ik mijn Galleries en iWebsites ergens anders moet hosten. Ondanks al hun tamtam over innovatie kan ik me soms behoorlijk opwinden over hun provincialiteit, namelijk hun iTunes shops waar je maar bij één ervan terecht kunt. In deze tijd zou je toch access moeten hebben all over the world. Verdorie toch. Ik kan geen Japanse, Russische muziek kopen hier via iTunes nl; met franchises heeft het niets te maken. Soms heb ik de neiging om oneerbiedig de middelvinger gesture uit te voeren. Ik heb dus nog niets gekocht in de iTunes shop.
Wat de iPad betreft zit ik in tweestrijd. Lijkt me leuk voor lezen van boeken in een gemakkelijke stoel, maar dan hebben ze weer geen usb stick port. En iCloud kan me gestolen worden.
Heb ook OpenOffice en Gimp.
iCloud kunnen ze voor mij ook houden. Ik heb overigens vragen gesteld aan Data Protection mensen – Apple forceert locatie services voordat je de “remote kill” voor een iPhone kan gebruiken. Daar is geen technische reden voor, en deze dwang is volgens EU wetten illegaal.
Qua websites ben ik van alle tralala afgestapt – terug naar standaard systemen die je overal kunt installeren. CMS zoals Joomla en Drupal kun je overal krijgen, en foto albums zijn er veel. Ik heb Squarespace voor een tijd gebruikt, maar ook daar ben je beperkt tot wat ze doen en het paste voor mij gewoon niet meer. Dan maar weer terug naar blokkendoos systemen.
Overigens een kleine waarschuwing: als je op het idee komt om Google te gebruiken geef je hun het eeuwig recht om jouw materiaal te gebruiken (Terms of Service, clausule 11 als ik me niet vergis). Als jij interessant materiaal schrijft zou ik daar *geweldig* mee oppassen..
Ik ben intussen overgestapt op een nieuwe host die ook nog ecovriendelijk is. Als ik alle links in mijn Google Earth projecten wil aanpassen gaat me dat maanden werk kosten. Zucht.