Er zijn hier altijd wel buitenkatten, de daktuin fungeert immers als hub. De laatste weken is er een buitenkat die vaak opdoemt en die verwarrend veel op Max lijkt: ook cypers, met her en der wat wit, en met even mosgrijze ogen als zij. [De buitenkat is net als Max een meisje: jongenskatten hebben maximaal twee kleuren, alleen meisjeskatten kunnen drie kleuren hebben.]
De kenner weet beter. De buitenkat heeft lichte strepen en stippellijnen, terwijl Max donkere cirkels op haar flanken heeft; haar witte sokken zijn langer; de buitenkat heeft niet zo’n witte vlek op de neus. Ook is de buitenkat net iets kleiner dan Max. [Voor een grotere foto van Max en de inlooppoes, zie hier.]
Buitenshuis zijn Max en haar Doppelgänger soms vriendjes, soms vechters. Sinds een week of twee sluipt de Doppelgänger geregeld door ons kattenluik naar binnen en steelt dan eten. Max, anders nooit te beroerd om ergens bovenop te springen, kijkt van een afstandje gebiologeerd toe.
Ze doet niks. Ze kijkt kalmpjes toe.
’t Is niet dat ze te perplex is om in te grijpen. Haar ogen staan niet groot of fel, haar oren zijn niet gespitst, haar staart zwiept niet. Haar houding toont afgrijzen noch verwarring. Ze weet simpelweg niet wat ze hiervan moet denken: een vreemdeling die hier zomaar binnenwandelt? Buitenshuis vecht ze sindsdien iets vaker met de Doppelgänger – buiten vechten is vertrouwd terrein – maar zodra die haar keuken binnen stapt, vervalt ze tot dat ene: aandachtig kijken. Afwachten wat er gebeurt.
Mocht Max binnenshuis naar haar blazen, dan zou ik de buitenpoes subiet wegjagen; mocht Max haar terreinverkenningen en dieverij schouderophalend toestaan, dan zou ik haar aanvaarding accepteren. Ik laat mijn reactie van haar afhangen. Alleen: Max weet hoegenaamd niet wat ze hiervan vindt.
Dus kijk ik, net als Max, gebiologeerd en afwachtend toe wanneer de buitenkat binnenstapt. Max staart naar haar, ik staar naar Max. Vanaf een veilige plek staart Dropje met schrikogen naar ons alledrie.
Sinds dit weekend is de Döppelganger vrijpostiger geworden: van buitenkat ontwikkelt ze zich tot inlooppoes. Buiten nestelt ze zich regelmatig op Dropjes stoel; ze stapt een paar maal daags naar binnen; aarzelend verkent ze de rest van het huis. Vanmiddag maakte ze voor het eerst een excursie naar de slaapkamer, waar Max en Michael op bed lagen. Niemand deed iets. Een paar uur later sloop ze voorzichtig de badkamer in en deed zich tegoed aan de brokjes daar.
Misschien vindt Max wel dat jij binnenshuis de beslissingen moet nemen en laat zij, door buiten vaker met Dubbeltje te vechten, zien hoe zij er eigenlijk over ‘denkt’.
Dubbeltje laat zich er niet door afschrikken en heeft inmiddels al besloten jou als personeel aan te nemen. Gefeliciteerd! :-)
Wel oppassen, dat het niet zover http://www.youtube.com/watch?feature=fvwp&v=ASG6r9rhwcE&NR=1 komt, K.
Max gebiologeerd en afwachtend, Dropje met schrikogen… maar wat vindt Michael er allemaal van ?
“Karin’s Katten” wordt dikker en dikker… en ik blijf het met plezier lezen.
Met vriendelijke groet,
Henk.
Dubbeltje (goeie naam, dank!) heeft elders een huis, denk ik; ‘t is meer dat ze er lol in heeft elders eten te halen. Het gras bij de buren is immers veel lekkerder… Michael laat het allemaal koud. Ik heb de indruk dat-ie Dubbeltje niet eens doorheeft.
En ja, ik vrees ook wel ‘s dat ik als kattenvrouwtje eindig. Deze mevrouw maakt het echter wel erg bont :)
next on I write therefore I am: “The Hub with catwoman K” ;-)
Persoonlijk vind ik, dat je ‘t niet moet toestaan.
Max bevindt en weet zich in jouw binnenhuis onder jouw jurisdictie.
Jij bent de baas, niet Max.
Dus wacht Max af, want Max denkt: ik ben hier niet de baas. IK heb hier niet de orde te handhaven en de regels in te stellen.
Buiten is het Andere Sache. Daar gelden meer de wetten van de natuur.
Daarom zal Max buiten andere katten zo nu en dan als zij daar zin in heeft eens om de oren meppen. Maar zeker geen eten laten stelen want eten in de drang voor zelfbehoud is alles.
Max verwacht BINNEN van jou als leidster een CONSEQUENTE lijn. Dat is de consequente lijn van Max en dat is niet de consequente lijn van jou.
De consequente lijn van Max is, dat ze verwacht dat JIJ de vreemde indringer naar buiten jaagt en NIET Max.
Dat heb je dus te doen en niets anders: de vreemdeling naar buiten jagen.
Het kattebrein is simpel. Maar uiterst doeltreffend en consequent.
Daar kunnen jij en wij nog wat van leren.
Zolang je de indringer niet verjaagt, verzaak je aan je (natuur)plicht.
‘\°_°/’
We kunnen er geen ál te gekke bende van maken,
hier op deez’ aard.
Dat staan de natuurwetten eenvoudig niet toe.
“‘t is meer dat ze er lol in heeft elders eten te halen. Het gras bij de buren is immers veel lekkerder…”
Ja, dat ken ik. Onze oude poes wilde van de zomer opeens de garage niet meer uit, en omdat het toch warm was hebben we daar maar eten neergezet. Zelfs de hond van 2 huizen verderop kwam eten (gelukkig was dat maar een klein beest). Nu ze helaas overleden is na meer dan 18 jaar en we nog maar een kater hebben is het verbruik van kattenvoer enorm gedaald (ook al omdat kater geregeld voor z’n eigen eten zorgt).
Mooi stukje weer Karin. Ik ga niet inhoudelijk in op feiten of geinige weetjes over inlooppoezen. Tenslotte is het begrip ‘inlooppoes’ voor ieder mens een persoonlijke aangelegenheid. Toch!?! Maar bij deze een bos virtuele bloemen voor dit stukje tekstuele huisvlijt. Hoe is het trouwens met je nieuwe iMac? Werkt alles weer? Lieve groet, je trouwe volger Leo uit het gekke Brabant.
Prachtige katten! Leuk verhaal. Hier weet ik niet beter of ze kiezen zelf waar ze willen zijn. Eén van onze poezen was ooit buurpoes maar mocht na hun verhuizing officieel bij ons wonen, en een buurkatertje is min of meer opgegeven door de originele ‘eigenaars’ en die heeft het hier hartstikke fijn. Katten passen zich makkelijk aan aan elkaar, na verloop van tijd.
Leo, dank! De nieuwe MacBook Pro werkt als een tierelier maar ik moet nog van alles installeren & fine-tunen.
Denk dit keer aan de IDEA extensie als je GnuPG installeert, anders komen er weer onleesbare vertrouwelijke mails binnen. Of pas je key preferences aan.
Ben benieuwd hoe Max eruit ziet al ze toestaat dat er nóg iemand van het kattenbestaan haar huid betreed.
Ik denk dat ze denkt dat het gewoon een spiegel is die niet syngroon is… :)
Toch?
XXXJanssen
Ben benieuwd hoe Max eruit ziet al ze toestaat dat er nóg iemand van het kattenbestaan haar huid betreed.
Ik denk dat ze denkt dat het gewoon een spiegel is die niet synchroon is… :)
Toch?
XXXJanssen