Al geruime tijd doet onder technologiegezinde mensen de theorie van de Singularity opgeld. (Eigenlijk is ‘t meer een hypothese, want van een coherent uitgewerkt stelsel van ideeën is geen sprake.) De leidende gedachte is dat technologie zich momenteel zo snel ontwikkelt, onder meer omdat we tegenwoordig geavanceerde technologieën gebruiken om nieuwe technologieën te ontwikkelen, dat zich op afzienbare tijd (twee, hooguit drie decennia in de toekomst) een cruciale, onomkeerbare verandering zal voordoen. De technologie die we hebben gemaakt, zal dan op eigen benen staan; hij zal bewustzijn hebben, zo u wilt.
Die nieuwe technologie zal ons veel goeds brengen. Via nanotechnologie kunnen we straks bijvoorbeeld organen maken (of repliceren). Er zal nooit meer een tekort zijn aan donornieren, je kunt een nieuwe nier laten ‘uitprinten’ door een nanodeeltjesmaker, die alle bouwstenen vervaardigt en ze in de goede volgorde en samenhang ordent. Grondstoffen hoeven we voortaan niet te delven maar kunnen we zelf maken, alweer via nanotechnologie. Want uit nanodeeltjes (minuscule brokjes informatie) kun je alles bouwen, je hoeft ze alleen maar de juiste informatie en de juiste connecties mee te geven. Ze zullen zichzelf dan tot de gewenste formatie ordenen en kunnen zichzelf eindeloos repliceren.
Van schone brandstof tot onuitputtelijke voedselbronnen, van lichaamsverjonging en –herstel tot genezing – alles ligt dan ineens binnen bereik. Sommige aanhangers van de Singularity-gedachte – waaronder haar voornaamste woordvoerder, Ray Kurzweil – geloven zelfs dat de mens dan onsterfelijk zal worden.
Na de Singularity ‘weet’ de technologie bovendien wat wij nodig hebben en zal zij onze wensen en noden vervullen. De technologie zal op onze verlangens anticiperen en zal ons beschermen tegen de elementen, tegen elkaar en tegen alles dat ons kwaad berokkent. De technologie zal onze hoeder, moeder en broeder zijn.
Kortom, de Singularity is voor technofielen wat The Rapture is voor christenfundamentalisten: het moment waarop de hemel openbreekt, God over ons neerdaalt en ons in zijn eindeloos wijze armen opneemt, en alles op slag goed en heel maakt. Het enige verschil is dat bij de Singularity iederéén mee de zaligheid in mag, terwijl The Rapture alleen op uitverkorenen mikt en de rest in het hellevuur werpt.
’t Is buitengewoon naïef. Dat technologie zich exponentieel ontwikkelt en dusdanige reuzensprongen maakt dat ’t niet meer valt bij te houden, laat staan dat we kunnen voorspellen wat er over tien of twintig jaar mogelijk is, is waar. Maar er is geen enkele reden om aan te nemen dat alles wat wij zodoende in het leven roepen ‘goed’ zal zijn, integendeel: de geschiedenis leert ons dat technologie ook vele rampen heeft veroorzaakt. (‘Maar dat was onvolkomen technologie,’ werpen de gelovigen dan tegen.)
Daarnaast negeert de Singularity-gedachte dat er al veel systemen zijn ontworpen die zelfstandig functioneren en die ‘voor ons aller bestwil’ min of meer eigenstandig beslissingen nemen. Niet dat zulke systemen bewustzijn hebben, maar wel hebben we ze zoveel autoriteit toegekend dat we onszelf afhankelijk hebben gemaakt van hun oordeel. Van alcoholdetectiesystemen in auto’s (niet blazen betekent niet kunnen rijden) tot geautomatiseerde beslissingen wie ‘gevlagd’ wordt als verdachte, als mogelijke borstkankerpatiënt of als potentiële wanbetaler – de technologie beslist.
Ook dat hebben Singularity-aanhangers gemeen met andere gelovigen: ze kijken nooit naar het hier en nu, maar verlaten zich op een verre toekomst waar alles roze is.
[Beeld gekopieerd van een blog over Transhumanisme, een gedachte die nauw verwant is aan The Singularity.]
Morgen misschien. Okay?
Nou…., een heel klein uiterst minimaal microscopisch beetje is er wel van waar, en dat is, dat er in Amerika uitgewerkte en aanbestede plannen zijn, om een heel groot overdekt agricultura centrum te maken.
In dat centrum komt de hele landbouw.
Dus voor de rest in de wereld wordt de landbouw opgeheven.
Nergens meer akkers. Nergens meer weilanden.
En nergens meer energiecentrales.
Dat is heel duur, maar dat kan, omdat het heel goed is. Het ultra maximale rendement, overal in, wordt behaald. Dat is tot nu toe nergens ter wereld het geval.
De plannen zijn serieus. Aannemers en ondernemers, afzetkanalen, te manipuleren genetics zijn gereed en beginnen, gaan aan de slag.
Voor de rest geloof ik er allemaal niets van.
Er is maar één ding waarin ik geloof, maar al zo lang, en nog veel langer ook daarna:
aam draj. Siegsten Maai iezzt die waerelt. Oentergang.
Werr lebben nigt merr lang…, werr lebben nigt merr lang.
Iekke bojtenlansje ar bajdir.
Het is echt de tijd om ‘ns heel erg lang te droo oo oo men. Het wordt niet meer boven nul, en in bed is ‘t best fijn. Wat zullen we hierna, nu nog eens opnieuw ter droo oo oo ming op en innemen? Ik sta niet meer vroeg op. Tegen mei en juni kom ik wel weer ‘t bed eens uit.
Een vriend van mij zegt dat mensen zelf in machines gaan veranderen. Je telefoon geinplanteerd in je oor en sensoren in je handpalm. In je oog een beeldscherm. In je hersenen een opnameapparaat, iets dat weet wat je denkt zodat een machine het kan uitvoeren.
http://www.vpro.nl/programma/wintergasten/afleveringen/42571550/
Wat ik ontroerend vind is dat Kurzweil eigenlijk een grote wens heeft: zijn vader terug halen uit de dood. Zijn mooie opera’s over gemaakt maar dat verloopt geloof ik altijd tragisch.
Mijn idee is dat dit alles helemaal niet zo mooi zal uitpakken. Denk dat we er beter aan doen de natuur als bron kunnen nemen, onze kleinheid en kwetsbaarheid voelen dan alles naar onze hand zetten. Ik heb zoveel gehandicapte mensen met een kort leven gezien met die rijk waren en “perfecte sterke succesvolle” mensen zien lijden aan onzekerheid of hardheid door hun ambitie, misschien omdat ze voelen dat er te weinig van henzelf gehouden is, alleen van hun prestaties. Sorry voor het cliche, er zijn natuurlijk ook ongelukkige gehandicapte mensen en gelukkige winners maar uiteindelijk gaat het m.i. om geborgenheid, verbindingen met anderen maken, vrede met jezelf, je kunnen verwerkelijken.
Buitengewoon onvolledig (waar blijft “The Emperor’s New Brain” etc. van Roger Penrose om maar wat uit de vorige eeuw te noemen) en weinig hoopgevend – yerecht of onterecht; dat moet nog blijken – slecht stuk.
Wel goed geschreven (maar wat koop ik daar vervolgens voor?).
Weinig van wat (uit)gedacht wordt is mogelijk of zal uiteindelijk zoiets zijn.
Science-Fiction helpt; soms bij het nadenken: selden in de practijk.
Uitgezonderd :Waldo & het waterbed . . .
Men vergeet dat er een zelfreinigend element is, in ‘s menschen weezen, en tevensch, in de maatschappij.
Alle kwaad saneert zichzelve,
uit.
Dat zorgt ervoor in volledig onmenselijk automatisme, dat de mensch door de eeuwen heen iedere keer maar weer opnieuw terugkeert op zijn te ver gegane schreden.
Eigenaardig is dat.
Maar heel mooi om te aanschouwen.
Gelukkig doet dat dan ook iedereen.
Al zegt hij of zij dat niet.
Verder is er een wetmatigheid in ‘s menschen doen handelen en laten, die zegt dat een mensch die niet droomt en fantaseert, dood is. Niet bestaat. Danwel uit het leven genomen dient te worden.
We kunnen dusch alsch mensch niet zonder dromen, evenzo niet zonder fantasie.
Ten laatste is er nog een hoogst eigenaardig fenomeen waarover de televisie gisteravond berichtte, en dat is dat er niet alleen op de planeet Mars bewezen andersvormigheden van leven bestaan, maar ook op aarde directiglijk rondom ons heen.
Met andersvormigheden van leven bedoel ik dat er levensvormen zijn, die zich niet op de normaal gekende wijze van basisvormen en elementen in leven houden.
Dus bijvoorbeeld met arsenicum in plaats van fosfor.
Deze levensvormen zijn aangetoond maar kennen wij niet en we zien ze niet, ze zijn er wel. Ik ben me er dan ook terdege van bewust. Een collega heeft me daar eens op gewezen. De man was zeer respectabel en gezaghebbend.
Er wordt onder andere door een Nederlandse biochemica bij de NASA onderzoek naar gedaan. Ze is constant bezig in een stuwmeer vol arsenicum.
We staan nog maar helemaal aan het begin van de menselijke ontwikkeling en die van de aarde en over 250 jaar lachen ze zich dood om ons.
Hoe zag de aarde er 250 jaar geleden uit? We lachen ons dood.
Houdt de aarde na 250 jaar straks op te bestaan nee hè. Dat doet ‘ie pas over 250 triljard jaar. Tegen die tijd zal ik nog eens ‘n keer komen kijken en hier ‘n tijdje rondhobbelen op de A.J. Ernststraat 17 hoog en 3 achter.
Nou en in die tussentijd zal er heus nog wel het een en ander verdingessen.
Hoe heet het ook alweer.
Ik kan er even niet op komen.
Maar dat zal wel weer aan mij liggen.
Het ligt dan ook altijd, met alles, en eeuwig, iedere keer opnieuw,
uitsluitend en alleen aan mij.
Ik begin me maar ‘ns met arsenicum te voeden, en laat de fosfor maar ‘ns even ‘n tijdje op ‘t nachtkastje liggen.
Frisse morgen.
U allen toegewenscht.
Mariska: mensen zijn al biochemische machines.
Karin: de stroming die je omschrijft gaat aan één heel belangrijk punt voorbij, er is namelijk geen garantie dat technologische vooruitgang exponentieel toe blijft nemen.
en over: “Na de Singularity ‘weet’ de technologie bovendien wat wij nodig hebben en zal zij onze wensen en noden vervullen. De technologie zal op onze verlangens anticiperen en zal ons beschermen tegen de elementen, tegen elkaar en tegen alles dat ons kwaad berokkent. De technologie zal onze hoeder, moeder en broeder zijn.”
Dat doet me aan die dikzakken uit Wall-E denken.
En als er superintelligente AI zou komen, is die dan niet gedoemd om keer op keer spul door nul te proberen delen en in de hens vliegen? Intelligent maakt nog niet snugger.
Die nieuwe technologie zal ons niet alleen veel goeds brengen. Maar ook veel kwaads. Aangezien technologieen die een militair potentieel hebben, zich vele malen sneller ontwikkelen, dan die, die geen militair potentieel hebben. Het zou erg kortzichtig zijn, om daar niet bij stil te staan. Nanovirussen nanovergiftingen en nanobommen liggen dus ook in het verschiet.
@juzo dat met landbouw zie ik (op grote schaal) het nut niet zo van in. Zonlicht en fotosynthese werken al heel lang heel goed.
@Karin
Dat met geautomatiseerde systemen die ‘vlaggen’, dat botst zo lekker eng met uitzonderingen, afwijkingen etc.
Uitzonderingen die zo veel in de natuur voorkomen, bijvoorbeeld iemand die volstrekt gezond is maar die orgaan x niet heeft zitten waar het hoort.
Slimme robot die zijn eigen imperfecties kent.
@juzo
Leven kan inderdaad volgens een ander model dan het onze voorkomen.
Voor leven is bewustzijn overigens niet nodig, en ik zie niet in waarom het andersom wel nodig zou zijn. Maar dat is een puzzel die volgens mij alleen via religie of star trek dialoog verder uitgespeeld kan worden en in beide gevallen toch vastloopt.
@Mariska
Ik denk dat we voorlopig niet veel verder zullen komen dan hier en daar een onderdeeltje tweaken (wat ik in medische zin wel tof vind), maar serieuze verbeteringen aan het euh ‘basismodel’ lijken me zeer onwaarschijnlijk. De natuur is dan wel een ingewikkelde rommel, volgens mij werkt het in verhouding tot de complexiteit verbazingwekkend robuust / ondanks alle gebreken een werkend geheel.
Dat kan allemaal wel zijn, maar van de aarde gaat niets af, en er komt niets bij. Dat is een waarheid als een koe, en dat weet zelfs ieder klein kind.
Dus we kunnen hoog springen, we kunnen laag springen, er verandert niets.
Natuurlijk liepen de mensen 250 jaar geleden met een knots. O ongetwijfeld.
Maar nu lopen we met transformaties van precies hetzelfde. Dat is alles en over 250 jaar zal het precies zo zijn.
Wat verandert er eigenlijk?
Ik zou ‘t niet weten.
En als ik ‘t al niet weet, weet over 250 jaar al helemaal niemand het nog steeds.
Transformaties genoeg ja, ja, maar daar beginnen we al helemaal niet over. Iedere dag schijnt immers toch ‘n andere, dezelfde zon.
“Technology is the answer. But what was the question.”
Maurice ≡ 24 Nov 2010 ≡ 10:37
“Karin: de stroming die je omschrijft gaat aan één heel belangrijk punt voorbij, er is namelijk geen garantie dat technologische vooruitgang exponentieel toe blijft nemen”.
Bewijs hiervoor is er niet, maar ik denk dat het raar moet lopen op het gebied van de nanotechnologie als Karin geen gelijk krijgt…
Immers potentieel zijn er ongekende winsten met nanotechnologie te behalen en dat zorgt er alleen al voor dat de drive tot verdere en snelle ontwikkeling enorm is.
Karin zei:
“Maar er is geen enkele reden om aan te nemen dat alles wat wij zodoende in het leven roepen ‘goed’ zal zijn, integendeel: de geschiedenis leert ons dat technologie ook vele rampen heeft veroorzaakt”.
Ook deze stelling zie ik (voorlopig) de “waarheid” worden, omdat vooral militaire applicaties de boventoon voeren in het nano-onderzoek.
De kwalificering van een ramp… Tja, dat is arbitrair, want zou het erg zijn als door een technologische ramp een deel van de mensheid zou afsterven?
Wij maken eigenlijk nu al deze keus door meer dan 70% van de mensheid geen schoon drinkwater te geven…
“Wij maken eigenlijk nu al deze keus door meer dan 70% van de mensheid geen schoon drinkwater te geven…”
Ik maak me (soms) vreselijk druk dat wij met al deze mogelijkheden, en steeds verder gaande technologieen, slecht bestemd voor de westerse rijke landen, het verschil ten onrechte steeds groter maken.. Waarom zouden wij 150 jaar moeten worden terwijl in een ander werelddeel kinderen nog steeds dood gaan vanwege diarree en uitdroging.. Het lijkt bijna een cliche, maar het is zo..
Nu weet ik ook dat als ik 100 jaar geleden geleefd had, ik niet heel oud had geworden en niet het leven had kunnen hebben die ik nu heb… Het is dus dubbel..
Maar er is toch een grens?
Tijdens mijn studie definieerde een professor “artificial intelligence” als datgene waarvan we 10 jaar ervoor dachten dat er menselijke intellegentie voor nodig was. Dat wat technisch kan, wordt niet meer als bijzonder gezien, en dat wat er technisch misschien zou kunnen, wordt als belofte gezien. We definiëren onszelf dus als ontevreden met het heden.
Ik vond een TED-talk over de maakbaarheid van geluk i.p.v. fysiek welzijn een welkome afwisseling. Wat zou je liever willen? De loterij winnen of verlamd raken? http://www.youtube.com/watch?v=LTO_dZUvbJA
En wat betekent dat voor de nogal evangelische boodschap in het filmpje op http://techcrunch.com/2010/11/24/elegs-berkeley-bionics-valley-medical-center/
“Nano” is gewoon heel interessant. Maar of dat de “maakbaarheid van het leven” oplevert? En wie staat garant voor de negatieve gevolgen?
–
Ik.
Er zijn momenteel wel meer Limburgers die, ook met name politiek, menen alles op zich te kunnen nemen. De ellende daarmee houdt maar niet op.
–
Hahaha, en wij leggen de zweep over al die blote ruggetjes. Hahaha, enkelt en alleent in Amstel’redam. Kajje lache. Ik kan daar toch zo oneindig van genieten hè. Helemaal niet meer normaal. Hahaha. Het leven is prachtig. Met name politiek. Let op, let op, er komt nog veel meer.
Zo’n twee weken begaf de harde schijf van mijn computer het. Geen beweging in te krijgen. Dat betekent dat alles waar je mee bezig bent, je weblog, je foto’s, movies, muziek, etc. ineens weg is, niet meer beschikbaar, helemaal verdwenen. Goed, ik had een backup, maar die belevenis was traumatisch voor me. Ik realiseerde me ineens dat je zonder computer heel wat dingen niet kan, veel bankzaken lopen via internet, aankopen, betalingen, contacten, hulp, etc.
Als alleenstaande oudere realiseerde ik me ineens mijn grote kwetsbaarheid. Ik ben er nog niet helemaal overheen. Ik hoop dat het een dipje is, maar is was echt geschokt door die computerstoring. Dat neemt niet weg dat ik een dag later weer in de ether was, maar toch, het was een heel onprettige ervaring.
Technologie is een zeer kwetsbaar medium. Het zal toch altijd van ons mensen afhangen en van onze biodiversiteit of de mensheid problemen kan overwinnen.
Trouwens, Karin, ik hoop dat je najaarsdepressie intussen is verdwenen.
http://www.tedxwomenamsterdam.nl/2010/11/angelique-wouters/
off topic? wellicht.
Het woord ‘technologie’ is afgeleid van de griekse woorden ‘techne’ en ‘logos’. Techne betekent kunst of vaardigheid, kunstmatig, niet in de natuur, onnatuurlijk. Logos betekend woord of uitdrukking, je gedachten uitdrukken.
Aristotle noemde het de imperfectie van menselijke immitatie van de natuur. Hij observeerde veel van de natuur en wees bijvoorbeeld het gebruik van electriciteit af als waardeloos.
2000 jaar later werd electriciteit weer opgepakt. Er is echter niet gekeken waar het in de natuur voor gebruikt wordt.
Maakt niks uit, wij worden er op korte termijn rijk van, welvaart.
Nu komen er electrische auto’s, nou kappen die bomen en laadpalen planten.
Electriciteit is een ontladingsmethode in de natuur, het zorgt voor afbraak. Er zijn ook opladingsmethoden in de natuur, die voor opbouw zorgen.
De natuur danst een tango tussen opbouw en afbraak terwijl technologie een pornofilm afspeelt.