Op een conferentie eerder deze week meldde Eric Schmidt, een van de bazen bij Google, dat we momenteel elke twee dagen evenveel informatie produceren als sinds het begin der tijden tot aan het jaar 2003.
Laat die even op u inwerken.
Denk aan alles wat er in de pakweg afgelopen dertig eeuwen is geschreven aan boeken, pamfletten, brieven, kattebelletjes, beleidsnota’s, dagboeken, rapporten, boodschappenbriefjes, nota’s, jaarverslagen, liefdesbrieven, naslagwerken, en wat al niet. Stel u die immense stapels papier voor. En bedenk dan dat we tegenwoordig elke twee dagen nog eens die omvang produceren (zij het nu meestal digitaaal), in de vorm van blogs, mails, foto’s, sms’jes, tweets, nieuws, Facebookverkeer, Wikileaksdocumenten en godweetwatal.
Geen wonder dat we allemaal steeds harder zoeken naar manieren om informatie te filteren. (Omgekeerd maakt die filtering dat we steeds meer informatie tot ons kunnen nemen, en derhalve ook weer meer informatie produceren. (Daar is dit bericht een goed voorbeeld van.))
We produceren momenteel – volgens Google – vijf exabyte per twee dagen. Een exabyte is een 1 met 18 nullen erachter: 1.000.000.000.000.000.000 bytes. Wikipedia heeft een iets lagere schatting, nou ja, wat heet dan nog ‘lager’. Dat meldt namelijk: ‘As of March 2010, the global monthly Internet traffic is estimated to be 21 exabytes.’
Heelgoed, heel goed, dat juich ik toe, maar, wat is de andere kant van het verhaal?
In hoeverre verhoudt zich positief, in de vergelijking met de toegenomen info, de winst en vooruitgang in arbeids- en productiekwantiteit en -kwaliteit?
Want die er, natuurlijk, inherent, direct mee verbonden, ook ontegenzeggelijk.
Vandaar zien we dat er gewoon bittere noodzaak was tot het vergroten van de info, op welke wijze dan ook.
Jet was slechts het middel tot, verhoging van arbeids- en productiekwaliteit, -kwantiteit en -diversiteit.
Ieder aanbod volgt, altijd, de voorafgaand ontstane vraag, en andersom.
– ‘\~_~/’ –
De mens streeft naar perfectie, en daar heeft hij steeds meer info bij nodig. Anders gaat ‘t niet.
Dag Karin,
ja… maar…
in tijden heb ik niet zoveel mensen horen klagen, dat ze zo moe zijn.
Wat mij betreft mag het best een beetje minder.
Die 1 met 18 nullen… onvoorstelbaar!
Hartelijke groet van Marlou
.
Spaink:… waarmee u aan wil geven, of door, hoe armoedig de mens geworden is? Praten met elkaar over anderen of iets anders; gebaseerd op de eigen onvrede, onvoldoende aan het Zelf hebbend? Jezelf dus teveel zijn, of daar niet voldoende aan te hebben. Dat lijkt mij te kloppen. Denk ik aan de bijna 3.000.000 singles in Nederland. Oorzaak? Onderwijs. Daar waar men het kleine kind al [sluw] leert tégen zijn medemens te moeten zijn om überhaupt mee te mogen/kunnen tellen.
Het Nederlands Instituut voor Register Ingenieurs en Accountants, dat “informatie is essentieel” in het vaandel en het devies sinds 1968 heeft staan, is van mening dat er nog veel te weinig informatie is, en ik ben het daar wel mee eens.
terzake de informatietechnologie maken we pas de laatste jaren een klein beetje een inhaalslag. Vóór die tijd geschiedde alles nog vrijwel zónder informatie.
Op dit moment en in de huidige tijd zijn er nog gigantisch grote gebieden terreinen en sectoren, waar alleen nog maar de meest karige uiterst minimale en zuinige informatie heerst.
Laten we voor de aardigheid zomaar een sectortje noemen en dat is de
bedrijfspsychologie.
In alle bedrijven ter wereld wordt nog vrijwel niets aan bedrijfspsychologie gedaan en dat wil zeggen dat aan die bedrijven, de bedrijfstakken en sectoren en de overkoepelende besturende organen aan werkgevers en werknemerszijde geen enkele psycholoog is verbonden.
Het is niet moeilijk om daar uiterst exacte en informatieve rekenmodellen aan vast te verbinden en de uitkomsten te ertalen en presenteren in de mate van aantoonbare economische schade.
Psychologen werken voornamelijk, bijna uitsluitend met informatie.
Als dus meer psychologen met hun meer informatie in alle sectoren en takken van menselijk leven en productie werden ingezet, ontstond er minder schade.
En gek,
daar is de mens toch wel gevoelig voor.
Hoe Zou Dat Nou Toch Koo-oo-oomen.
Laat de informatie derhalve nog maar zondvloedsgewijs toenemen.
Dat zal ook zeker gebeuren, de eerstkomende 255 jaar.
– ‘\~_~/’ –
.
Nieuwe dubbeltjes, nieuwe kansen voor de HackTikkers, de excessen for all, en informatie techneuten in ‘t algemeen. De wereld is zo slecht nog niet neenee,
de wereld die is zo slecht nog niet.
Er is een interessant boek uit 2002 van Alexander Stille: The Future of the Past — The Loss of Knowledge in the Age of Information. Hierin beschrijft hij hoe belangrijke informatie van nog maar een halve eeuw oud verloren gaat. Archieven op datatape en andere oudere opslagmedia voor computers vallen uitelkaar, de hardware om het te lezen is er niet meer, en er is domweg geen tijd om alle data over te zetten op nieuwere media voor het definitief onleesbaar is geworden.
Algemene teneur van het boek: hoe sneller er informatie bij komt (over beter gezegd: gegevens), hoe meer kennis er verloren gaat.
Ironisch detail: het slothoofdstuk van het boek ontbreekt in mijn editie, terwijl het nog wel in de inhoudsopgave staat vermeld.
@ 6 Op zich is dat interessant. En ook geheel reeël in de praktijk gezet en waarneembaar.
Vanaf 1972 tot 1992 nam de stroom opgeslagen archiefstukken in ons (mijn) redactie-archief der krant duizelingwekkend toe. We hadden er zelfs ‘n aparte kracht voor aangenomen. Erin opgesloten zat bijvoorbeeld een uiterst sekuur bijgehouden politie- en justitie-archief dat model stond voor “soortgelijke” archieven bij “diensten’ in de provincie.
Toen de editie en de krant werden opgeheven werd het gehele papieren-ordners-archief door de papierversnipperaar opgehaald. We stonden er met lede ogen naar te kijken. Het vertegenwoordigde ‘n kolossale macht aan geld- en publiciteitswaarde.
Zo is er in de loop der jaren (eeuwen) overal tomeloos een ongekend grote hoeveelheid informatie bij gekomen. Maar het verrijkte de mens juist alleen maar, in zijn vermogen om te kunnen SCHEIDEN EN SELECTEREN, en er daarna veel doelgerichter en conomischer, planmatiger er iets mee te doen.
Dat proces gaat nog steeds voort. Informatie neemt nog steeds toe de eerstkomende 225 jaar maar tegelijk wordt er ook bewust, willens en wetens, doelgericht, profijtelijk en economisch, nog véél (meer) vernietigd, geselecteerd en favorabel aangewend.
Het is altijd lastig om in termen van “veel”, “minder”, “meer”, “weinig”, “alles” en “niets” te spreken want die termen bestaan niet. Ze bestaan alleen in relaties.
En die zijn onbegrensd.
–
@6 Peter Kleiweg
Je legt de vinger op de zere plek. Boeken, LP’s en zelfs wasrollen en kleitabletten zijn nog steeds uitleesbaar; terwijl verkeerd opgeslagen CD’s binnen de kortste keren naar z’n vaantjes zijn, net als indertijd magneetband, nog afgezien van de ontbrekende (weggesmeten) hardware.
Al veertig jaar hoor ik dat binnenkort “de computer” ons alle werk uit handen neemt, en niemand zich nog hoeft af te beulen.
Overigens: het gaat inderdaad niet over informatie, maar GEGEVENS! Which is something completely different. Zesentwintig letters plus twee, tien of zestien cijfers voldoen om alle gegevens vast te leggen. Zulks echter schept geenszins informaatsie: bij lange na niet.
Waaaah! En waar kies je nou voor om de focus op te leggen bij die information overload? Er is zo veel om te weten, zo veel om je potentieel voor te interesseren, maar je moet kiezen. Om knettergek van te worden soms. Wil ik een generalist zijn, die overal iets van weet? Of kies ik ervoor me te verdiepen in dingen die er echt toe lijken te doen? En wat doet er dan toe? Wie het weet mag het zeggen.
Het gaat zelfs, helemaal niet om informatie.
Het gaat alleen om “DRAGERS” van de informatie.
Informatie is er altijd geweest, en in precies dezelfde hoeveelheid.
Dat wordt niet meer, dat wordt niet minder. Daar gaat niks vanaf, en er komt niks bij. Alleen de benoeming, de bevatting, de uiterlijke verschijningsvorm en de handelbaarheid van die informatie, wordt telkens opnieuw en eeuwig, steeds een beetje anders.
Volgt u me nog?
Een boom langs de rijksweg die blijft een boom en onze hersens registreren die bij aanblik als een boom. Of ‘t-tie nou uit een computertje komt of in het autoraam voorbijflitst. De informatie is, “boom”.
In een bos doen onze hersenen dat zelfs automatisch, met iedere boom en stuk voor stuk. Steeds is de informatie “boom”. Nooit wat anders.
Waar we nu een beetje bij staan te kijken is dat er steeds een andere grotere kleinere hoeveelheid verschillende soorten dragertjes bij zijn gekomen van die informatie.
Nu zijn het Google-computertjes. Over 255 jaar is het weer wat anders. Radio-activiteits-stralen, bijvoorbeeld. Of intuitie-magnetisme.
Maar tegelijk hebben onze hersenen van de vroegere aanblikken op iedere boom, “bos” gemaakt, samengevat, gegroepeerd, in cache geplaatst.
Ik denk dat we ‘t bij informatie niet over de dragertjes moeten hebben.
Maar over informatie.
Die blijft hetzelfde, in volume.
Het enige dat niet hetzelfde blijft, bij het begrip “informatie” en “dragers” in volume, is het begrip “tijd”.
Da’s zo’n moeilijk begrip, daar zullen we ‘t maar niet over hebben.
We zullen er ook maar helemaal geen formule over opschrijven.
Ook al ben ik nu al bezig, om dat toch maar even wel te doen.
Ik ben voor het “ouderwets” liefdesbrieven schrijven, gewoon per post, met de hand.. laten we dit nu weer instellen! In plaats van een mail, sms, of twitter.. Heeft tnt ook weer wat te doen!
12 Reacties. De helft van juzo… zoals gewoonlijk.
I write… therefor I am… Juzo. Hilarisch.
Ooit gedacht dat mevrouw Spaink serieus genoeg van instelling was om met even zo serieuze reacties een onderwerp te verdiepen en als ‘aan de kaak stellend’ op te lossen. Ik trek dat evenwel mijzelf aan, als verkeerd ingeschat. M.a.w. over overlaod aan info gesproken!!??!!
@13 (mirabile dictu) Andreas Sokrates Leno
Overload aan gegevens, bedoel-U?
Kaf van koren scheiden, eerst. Eerst daarna bezien of iets beschimmeld is. En of het restant eetbaar, c.q. verteerbaar blijkt.
Liever slechts twee vrienden, dan bij benadering dertienduizendzeshonderdenacht kennissen. Dunkt me.
Wij zijn niet gelijk. Doe mij een cursus meubelmaken cadeau en ik beland binnen de week met loeiende sirenes in de WAO, of erger. Geen talent voor.
“Méér is béter” zoude iemand bij het van de bewaarschool gediplomeerd raken afgeleerd moeten hebben: echter ende edoch; dat wordt je daar AANgeleerd. Is herrie niet mooi? Draai de volumeknop open! Is het met z’n tienen niet gezellig? Dan met honderdduizend als SARdines in een blik malkander vertrappen!
Net als die perverse, zieke opvatting van democratie als zijnde de dictatuur van de MEERderheid (wijje, wijje, wijje en de res ken stikke).
Over ongeveer twaalf jaar wordt bij WET de zwaartekracht verboden; en kunnen we allen (ze) zien vliegen.
@ 14 Dat kan allemaal wel waar zijn, maar de firma Coca Cola besloot jaren geleden in Amerika en de rest van de wereld haar bruine spulletje niet meer zoveel in de kleine glazen flesjes van 35 cc te doen, maar in reuze grote tetrapakken van 1000 cc ( 1L) tegen de prijs van 1.1 x die van het kleine flesje. Je kreeg dus voor ‘n paar dubbeltjes méér een hele liter. Kleinere verpakkingen waren bijna niet meer te krijgen. Friesland Food deed vanuit Leeuwarden hetzelfde met hun pakken en flesjes Ecran. Die slovver ik in de trein altijd op. Alle andere drankfabrikanten ter wereld deden hetzelfde. Het betekent dus, dat als je de wereld overplempt met pulp, dat dat véél méér winstgevend is, dan wanneer je dat niet doet, en alles heel mager laat, en weinig producten verkoopt voor heel veel geld.
Ik zal niet zeggen dat de wereld overplempt moet worre met meer en meer en veel te veel informatiepulp.
Dat hoor je mij niet zeggen.
Maar iets van parallellie zit er wel in.
Economische wetten zijn nu eenmaal niet te omzeilen helaas.
Daarom heb ik ze ook zo netjes geleerd. In mijn studententijd.
Frisse morgen en gaat u allen eens naarbuiten.
U bent muf.
Juzo, je een-na-laatste zin deed mij grijnzen.
Voor de rest heb ik weinig van de reacties gelezen, wat de waarde van de grote getallen in de column in perspectief zet. Gegevens zijn pas informatie wanneer ze iemand interesseren.
@ Juzo (10)
“Maar over informatie.
Die blijft hetzelfde, in volume.”
Een mooi begin, maar dan deze vervolgstap: mensen veroorzaken wel een toenemende hoeveelheid ‘vervuiling’ qua informatie. Er was vroeger minder te verwerken, toen er nog geen straatlantaarn naast de boom stond en er geen met MP3-speler bewapende pubers langsliepen.
Dat er huisdiersoorten zijn waarbij in de handleiding staat dat ze lawaai niet kunnen verdragen illustreert mijn punt. Of hoe je vroeger vanuit een stad de Melkweg nog kon zien, in plaats van die stomme oranje gloed.
Okee, okee, ik ben het helemaal met je eens, maar dat is waar dat of je woon. Ga ik met jou naar Nieuw-Schoonebeek, Orvelte-Zweeloo of Zwartemeer, Klazienaveen, dan is er nog waar ook maar dat of je kijk inktzwarte lucht, prachtige sterren, manen en zonnen te zien zoveel en zolang of dat je wil. Ik heb er vele jaren gewoond. Alleen, je gaat die 152 kilometertjes niet en tja, daar kan -ik-, in m’n eentje dan natuurlijk óók niet zoveel meer ‘an doen dat snap je wel.
We zien kijkend vooruit dat Nederland tegen die tijd alleen nog maar uit 96-baans oostwest asfalt verbindingen bestaat en daar is ook ‘n beetje heel weinig ‘an te doen. Om de zwarte nachtlucht nog te kunnen zien moeten we naar de Lüneburger Heide. Maar is dat nou zo erg? Tegen die tijd lopen er ondergronds om de anderhalve minuut treintjes heen en terug.
Of we projecteren het met ‘n diaprojectortje binnen tegen de witte huiskamermuur.
Ook net zo aardig met een leuk mzuekje erbij. Ozonrijke lucht uit de dispenser.
Kwam d’r iets bij, ging d’r iets vanaf van de wereld? Van de aarde? En wat dan. Waarheen dan. Waarvandaan dan. Leg me dat ‘ns uit. Verklaar me dat dan ‘ns.
En die gegevens, die data die er al vanaf duizend jaar terug nog altijd overal liggen. En die pas over 255 jaar worden geëxploreerd, zijn ze er dan nu gisteren en morgen ineens niet? Leg me dat eens uit. Dan begrijp ik je misschien.
Er is alleen een probleem, een constante factor van de tijd.
De tijd,
is het enige dat regeert.
(de, en die).
Al het andere was er al.
En zal er altijd zijn, in een of andere vorm.
Maar je kunt niet zeggen dat het er allemaal niet was.
Of dat ‘t ‘r niet zal zijn.
Alleen kijken we er soms, een tijdje op ‘n bepaald maniertje naar.
Dat is alles.
Meer is er niet te beleven op deez’ aard, en dat is dus bijna niets.
vijf exabyte per twee dagen. Dat is geen 1 maar een 5 met 18 nullen erachter. Maar ik kijk niet op een paar exabytes :)
Okee, maar wat ging er weg? Vuilnismannen (=asheren) klagen, dat de belten nog nooit zo hoog zijn geweest. We staan voor ‘Grote Opruim- & Weggooi Dag’.
Juzo, zonnen zijn sterren. ;)
Over het algemeen is voor de meeste mensen ergens een muziekje bij nog geen probleem. Maar het (volgens mij) toenemende aantal mensen die problemen hebben met het veel informatie tegelijk verwerken, dat hint op een probleem waar ‘gewone mensen’ ook last van kunnen gaan krijgen.
Of zoals ‘t labeltje zegt wat sinds kort aan de binnenkant van m’n voordeur prijkt: Plu wandelt fijn. Minder te zien.
Ook daar heb je gelijk in. Maar we moeten wel even ‘n beetje overal doorheen kijken. Hoeveel krantenpagina’s denk je dat er per dag over de hele wereld bewaard worden? Het antwoord is geen. Althans nauwelijks noemenswaard. En hoeveel krantenpagina’s op internet worden bewaard? Het antwoord is geen. Althans nauwelijks noemenswaard. Ze blijven er ‘n tijdje staan in een of ander archief, en na ‘n paar weken zijn ze weer weg. We kunnen dus niet zeggen, dat het aantal informatie-dragertjes is gestegen. Er is meer gekopiéérd, ja, en in een andere vórm. Dat wel. Maar blaadjes aan een boom zijn ook miljoenen jaren triljarden jaren aan biljoenen bomen gekopieerd. gewoon door de natuurevolutie uit zichzelf en zo gaat ‘t ook met informatie.
Werkelijk nieuw en gecreëerd zijn er in verhouding maar bitter weinig. Er is dus ‘n vormverandering in de informatie, maar dat is niks bijzonders. Die is overal in. De huidige mens loopt niet meer in de vorm van de Neanderthaler. Er heeft verschuiving plaatsgevonden maar dat betreft relatief nog maar heel weinig verandering en nauwelijks of geen vernieuwing.
Men zegt, er is zoveel informatie bijgekomen maar dat is alleen kopiëring. Men zegt, de papierberg is afgenomen maar dat is nog maar zeer ten dele, en ook daar betreft alles kopiëring. Men zegt er is copyright maar dat is nog maar ten dele juridisch steekhoudend en terecht aan alle kanten afgekalfd. Want op iets wat in creatie al kopie was en dat is bijna alles (het aanleren van de Nederlandse taal = het aanleren van assembler) hoort geen individueel uit- en afzonderingsrecht. We leven niet op aarde in ons eentje helemaal alleen.
Ik vind dat we ‘n beetje “door de grote bergen’ heen moeten kijken. De grote bergen bestaan niet. Ze vallen weg door de grote dalen, die met hun ontstaan zijn ontstaan.
Verandering. dynamiek, verschuiving, leven, dat is mooi. Daar zullen we ons aan moeten overgeven, aanpassen, onderwerpen.
Als tegenhanger tot haar precies evengrote tegenhanger: de vormvastheid, de statica en de dood.
Je bent er bijna. Wat jij omschrijft is het filteren van informatie.
Maar je verwart ‘informatie’ met ‘gegevens’. Alleen die gegevens waar iets mee gedaan wordt zijn informatie.
Stel dat jij snurkt zonder dat iemand het merkt, dan is het een gegeven dat jij snurkt. Hoort iemand jou snurken, dan is het informatie.
Als het niet te hard klinkt, zou die iemand het geluid weg kunnen filteren.
Maar als het volume toeneemt wordt dat filteren moeilijker. Zo ook als die iemand niet alleen jou, maar -tig anderen ook hoort snurken.
Meer gegevens worden tot informatie verheven, terwijl het vermogen om informatie te filteren niet met gelijke tred is toegenomen. Information overload is niet alleen logisch, het is onontkomelijk voor wie het aanbod aan informatie groter is dan de belastbaarheid van ‘het informatiefilter’.
Bij mij is dat filter stuk, waardoor meer informatie niet als zijnde onbelangrijke gegevens gedumpt worden en ik eerder en vaker zo’n overload bereik, maar ook het verwerkingsvermogen van gezonde mensen is niet oneindig; bij iedereen is de kans dat de emmer overloopt toegenomen, simpelweg omdat er meer regen in de emmer belandt.
Maar of dit is wat Karin voor ogen had met wat op online wildgroei neerkomt, weet ik niet, dus wat mij betreft: aan haar het woord.
@15 JuZo
Ik lust geen cola: óók véél cola niet.
Heeft dat er ook maar IETS mee te maken ?
@25. JuZo
Ja
Leer lezen, VOORAL ook jezelf
@ 26 Verlaag je niet tot ‘n discussiepeil dat je niet waardig is.
Je dient ‘n zodanig beschavingsniveau en gedragspatroon te hebben,
dat je jezelf en anderen daar mee geen schade doet.
Discussie gesloten.