In BoingBoing van vandaag publiceerde Cory Doctorov een korte en zeer krachtige uiteenzetting waarom die auteursrechtenkwesties zo cruciaal zijn. Het gaat om veel meer dan de vraag of ISP’s moeten filteren en of je internetverkeer zou moeten monitoren. Het gaat erom dat de entertainmentindustrie vanwege een paar rotcenten het recht wil verbouwen; het gaat erom dat ze, vanwege hun korte-termijndenken, bereid zijn essentiële rechten te verkwanselen.
Something I think gets lost in the debate over DRM: Big Content doesn’t want DRM because they want to usher in an era of totalitarian control technologies; they don’t want copyright filters because they want to make the censor’s job easier; they don’t want increased intermediary liability because they want to extinguish easy personal expression and collective action.They want these things because they want to make more money. But they are indifferent to the point of depravity to the totalitarian, censorious and restrictive consequences of DRM, filters and liability.
They aren’t moustache-twirling supervillains. They’re greedy, blinkered provincials and hypercompetitive macho bullies who are unwilling to look past the short-term benefits to the consequences. They think only of how things will work, not how they’ll fail.
When we (we — I do this too, all the time) focus on the consequences to culture and creativity, we allow this debate to be defined in terms of who gets to remix what, or whether you’ll have to start paying for the ongoing use of your cultural goods. These are important issues. But they’re a distant second to a rearchitecting of our law and technology to create the preconditions for repression, corruption and suppression of dissent.
That’s the real fight: are we shaping a world where our children will be able to come together effortlessly to improve their lots and the lots of their neighbors; where they’ll be able to fight corruption and hold their leaders to account; where they’ll be able to participate and help others to participate?
Or will we allow a small gang of selfish and short-sighted entertainment companies to fatally compromise the infrastructure of the 21st century to add a few points to its bottom line?
Het was een goed stukje en een goede manier om het debat naar een hoger plan te tillen, de nadruk op economische noodzaak in de discussie was mij al jaren een doorn in het oog. de kern is feitelijk al jaren: hoe ver gaan wij in het handhaven van auteursrecht? en wat zijn de sociaal-culturele gevolgen hiervan?
Teletekst di 18 mei – Buma akkoord met muziekstream-site
De auteursrechtenorganisatie Buma Stemra heeft een overeenkomst getekend met de internationale muziekdienst Spotify. Daardoor wordt het ook in Nederland mogelijk om gratis en legaal miljoenen liedjes te beluisteren via de computer of de mobiele telefoon.
Downloaden kan niet, alleen streamen. Het bedrijf heeft een collectie van meer dan 7 miljoen nummers. Die kunnen gratis worden beluisterd,maar dan worden er wel reclames uitgezonden. Tegen betaling blijven die commercials achterwege.
Buma Stemra hoopt met deze nieuwe muziekdienst in Nederland het illegaal downloaden van muziek terug te dringen.
-.-
Gebruikers van de gratis browser Opera gebruiken al heel lang gratis elkaars uitwisselings-netwerk en mediaplayer over het Internet, om gratis elkaars openbare muziek- en foto-, filmverzamelingen continu beschikbaar te stellen te distribueren, op te slaan en te consumeren multipliceren.
Auteursrechten in welke vorm dan ook, komen daar niet aan te pas.
Spotify is echt erg:
1. Spotify werd ergens in september met veel tamtam aangekondigd op het NOS journaal, een item van 15 minuten wat aanvoelde als een informercial/propaganda van BREIN
2. Desondanks duurde het meer dan een half jaar voordat het hier kwam vanwege “iets” (we weten het eigenlijk nog niet, spotify zelf zegt dat ze geen partner konden vinden). Waarmee de hype praktisch dood is gemaakt.
3. De BUMA moest nog even laten merken dat ze bestonden en gingen een beetje dwars doen tijdens de onderhandelingen een week geleden en er was angst dat de introductie moest worden uitgesteld. Waardoor je je als klant gaat afvragen of deze (nationale) organisaties nog wel nut hebben, komt er nu eens een Europese organisatie hiervoor?
Ja de dienst is leuk, maar het traject naar de introductie toe is wel weer een shortlist van wat er na 10 jaar nog steeds mis is met legale diensten.