Met twee buitenlandse heren stonden we in het café. Het gesprek kwam op de rosse buurt. Of er ook wel eens mannen achter de ramen zaten, wilden ze weten, en een van hen zei dat het hem wel geestig leek er een avond als gigolo te fungeren. Zouden daar nou veel vrouwen op af komen, vroeg hij zich af?
M, die goed thuis is in het onderwerp, vertelde dat je dat mannenmodel niet zomaar op vrouwen plakken kon. Die hadden immers een andere kijk op seks, waarin zomaar bij iemand binnenstappen om een nummertje te maken minder goed paste. Prostituees die wel eens vrouwelijke klandizie hadden, vertelden allemaal dat die lastiger waren: er moest meer sfeer worden opgebouwd, en het was onduidelijker wanneer het beoogde resultaat was bereikt. Geen handig kwakkie als eindstreep.
Niet alleen de kijk van vrouwen was van belang, voegde ik toe, ook de kijk op hen. Als een man onder het oog van de overige rondwandelaars een peeskamertje binnenstapt, krijgt hij van zijn seksegenoten een haast onzichtbare aanmoediging, alsof ze hem mentaal ondersteunen, of zelfs benijden: ‘Yo bro, thumbs up! Geef ‘m van Jetje!’ Ze maken hem tot hun verlengstuk: langs hem gaan ze allemaal een beetje naar binnen, via hem delen ze allemaal mee in de pret. The brotherhood of men wordt blikkenderwijs bevestigd.
Als een vrouw er naar binnen stapt, wordt ze als ‘de ander’ beschouwd: ze zal er ‘dus’ wel werken. Geen man die haar als aanstaande klant beschouwt, geen omstander die haar met oogsignalen aanmoedigt ook zijn passie vervangenderwijs te bevredigen. Mocht ze bij uitzondering wel als klant worden aangemerkt, dan krijgt ze nog steeds niet dezelfde reactie. Ze is niet stoer maar een sloerie. Eigenlijk is ze zelf niks anders dan een hoer en dus, als ze weer naar buiten komt, up for grabs.
De buitenlandse gasten knikten begrijpend: ja, dat was waar, daar hadden ze niet bij stilgestaan.
En ineens werd ik boos. Gestapeld boos. Fijn dat ze onze verklaring zo snel begrepen, maar waarom moesten die twee verder gerust slimme mannen dat verschil door ons uitgelegd krijgen? Waarom konden ze niet eens autonoom bedenken dat de realiteit van vrouwen niet noodzakelijkerwijs overeenkomt met die van mannen? Waarom namen ze hun eigen perspectief als maatgevend aan, en moest er een vrouw aan te pas komen om die blik wat bij te stellen? Schoot hun inlevingsvermogen werkelijk zo tekort?
De macht van mannen, bedacht ik, ligt er niet in dat ze vrouwen met geweld op hun plaats houden. Dat is (godlof) een zeldzame noodsprong. Hun macht bestaat eruit dat ze zichzelf als norm nemen en hun perspectief als universeel zien. Macht is geen verschil zien.
Daarbovenop – gestapeld, immers – werd ik boos op M en mij, die deze twee aardige mannen iets wilden bijbrengen en daarbij met open ogen in de val trapten die de cultuur en de macht voor ons hadden gezet: we deden of alle vrouwen hetzelfde waren. We spraken over vrouwen zus en vrouwen zo: alsof we een coherente, homogene groep waren, allen prooi van dezelfde neigingen, allen onderhevig aan dezelfde reacties, allen behept met dezelfde verlangens, allen uitgerust met dezelfde ideeën.
Zodat ik snel iets zei over seksfeesten en dat er gerust vrouwen waren die daar volop lol hadden, dat lang niet alle vrouwen intimiteit altijd voorop stelden en dat onbekommerd bloedgeil wezen een mooi ding was.
Pas later bedacht ik dat de enige manier om de macht van de vanzelfsprekendheid te breken er niet uit bestaat mannen te wijzen op de verschillen tussen henzelf en vrouwen, noch ze te wijzen op de verschillen tussen vrouwen onderling. De enige manier is ze te wijzen op de verschillen tussen mannen onderling: de brotherhood ondermijnen en opbreken.
1 januari 2010 / Lover, maart 2010
Er zijn ook mannen die hoerenlopers gewoon hoerenlopers vinden. En hoeren hoeren. Of dat dan met negatieve bijklank gebeurt is een verhaal op zich, maar (nagenoeg) geen onderscheid tussen de seksen maken kan wel.
Een voorbeeld: Ik vind een vrouw die zich als slet gedraagt een slet. Ik vind een man die zich net zo gedraagt maar ‘gezonde hollandse jongen’ wordt genoemd ook een slet.
Ik vind de genoemde brotherhood dan ook maar vreemd en een beetje stom. De sisterhood lijkt me trouwens even vreemd, hetzij anders, en is vast ook een vergelijkbaar beetje stom.
Ik heb jarenlang een button gedragen:
“Men are from Earth – Women are from Earth – Deal with it”
Helaas heb ik nooit iets begrepen van het in stand houden van die hele war of the sexes… mensen die zich daar mee bezig houden hebben uiteindelijk niet alleen zichzelf ermee, maar ook hun omgeving. Wil je in je eigen beleving een onderscheid blijven beoefenen, prima… alleen zie ik het nut er niet van in.
Voor je er erg in heb kom je in vooroordelen en kletspraat terecht van het soort ‘als een man het met veel vrouwen doet is hij een held, als een vrouw het met veel mannen doet is het een sloerie’. Onbevattelijk, extreem ouderwetsch, en uiterst contraproductief.
Het is je nog maar steeds niet gelukt het raadsel “mannen” te doorgronden hè? Tsja. Dan zal ‘t ook wel nooit meer lukken. Bij mannen ligt ‘t wat makkelijker.
Juzo, mooi voorbeeld van hoe iemand anderen kan over- en onderschatten. Dat vleugje chauvinisme is icing on the cake.
Er zijn overigens wel punten waarop ik mannen _over het algemeen_ makkelijker in elkaar vind steken dan vrouwen. Maar met andere punten willen vrouwen nog wel eens wat logischer wezen.
Oh, gezien het onderwerp, een toepasselijk (not safe for work) filmpje:
http://www.buzzfeed.com/awesomer/are-women-as-horny-as-men-nsfw
.
Vergeet niet dat VROUWEN het sterke geslacht zijn.
En blijven.
En dat WIJ (mannen) ons, – met het grootste genoegen -,
met kracht, overmacht, doelgerichteid en rechtlijnigheid, onverslaanbaarheid, geisoleerdheid,
laten manipuleren in welke richting vrouwen zich dat ook maar in de verste verte met alle geraffineerdheid zouden kunnen en willen wensen en voorstellen.
Zo is het nou eenmaal bepaald, in de aard der dingen.
En tsja, dan verander je daar niet zo een twee drie meer zo heel veel meer ‘an, hè.
We zullen er genoegen mee moeten nemen.
Het is niet anders.
Al kost het moeite.
Het is ooit uitgeprobeerd he. Tweemaal zelfs.
In 1995:
http://rodedraad.nl/prostitutie-in-nl/mannelijke-sekswerkers.html
http://www.pic-amsterdam.com/pdf/Wandeling-Ned.pdf
(pagina 5)
En in 2007:
http://www.at5.nl/artikelen/129/mannen-achter-de-ramen-op-de-wallen
Hoi Karin, en de mensen die gereageerd hebben,
het is interessant om te lezen wat jij, Karin, ervaart en denkt op basis van de situatie die beschreven wordt.
Ik geloof niet in die brotherhood of men. Waarschijnlijk omdat ik toen ik door de wereld als man werd gezien nooit van zo een brotherhood deel heb uitgemaakt.
Maar de rest van de overwegingen kom ik wel een heel eind mee. Ze is begrijpelijk en herkenbaar. Ondanks de reactie van sommigen (vooral mannen die het (deels terecht) niet fijn vinden om generaliserend in een brotherhood van neukgrage schepselen te worden geplaatst) die het beeld bestrijden moet ik het als herkenbaar bestempelen. Het is min of meer geaccepteerd dan mannen seks zoeken, ook op de wallen. Voor mannen is er vaak genoeg onderstreping van hun mannelijkheid aan de orde op het moment dat de man een vrouw neemt, of huurt, of koopt. De vrouw is dan toch meestal slechts het middel om die mannelijkheid (letterlijk) hard te maken.
Vrouwen doen dat niet is de mores. Dus een man achter de ramen tussen de rode lampjes met een spannende string aan, geolied bovenlijf en sixpack werkt niet als vrouwenmagneet. Misschien wel als homomagneet voor sommige mannen overigens.
Toch klopt het beeld want er zijn natuurlijk genoeg vrouwen die weliswaar niet achter hun pik aanlopen op mannenjacht maar die wel degelijk hun feromomen ernstig in de strijd gooien om een ‘lekker ding’ te veroveren. En reken maar dat de meiden dat onderling maar als te nadrukkelijk delen en soms ook aanmoedigen.
De grap van het verhaal ligt hem in de context verschuiving. Wat nu als we het stereotype van de veroverende man plakken op de veroverende vrouw en dat van de gevallen vrouw voor de gevallen man. Werkt het beeld dan nog. Eerlijk is eerlijk, nee dat beeld werkt niet. De reden is vooral de toch wel ander sociale en seksuele ‘codering’ van vrouwen.
Maar laten we de context nog een keer verschuiven en beide rollen in het domein van vrouwen leggen. De lesboscene dus. Wat gebeurt er dan? Zien we dan een kopie van die eerste settting? Zien we dan veroveraars aangemoedigd worden om te veroveren bijvoorbeeld? Antwoord: nou reken maar. Vrouwen die net als ik regelmatig de ‘juiste’ kroegen bezoeken weten wat ik bedoel. De lesbische slangenkuil gedraagt zich gewoon hetzelfde als de typische hetero mannetjes en vrouwtjes wereld. In het algemeen.
En dat laatste is belangrijk: in het algemeen. Het is de ongeschreven norm maar zoals bij elke norm geld dat die pas bestaat bij de overschrijding. Dat is de reden waarom de generalisaties van jou in je tekst de reacties oproepen die er komen. Maar voor degenen die reageren als gestoken door de bij de generalisatie geld toch ook wel dat als ze beseffen dat het precies dat is: een generalisatie, het verhaal van Karin zo gek niet is. Eigenlijk wel klopt. Voor een deel.
Persoonlijk zou, gegeven mijn norm (lesbisch en dus niet bijzonder geïnteresseerd in het mannenvolk) het beeld van de man achter het raam vooral hilarisch zijn. Misschien zou ik de lieverd gewoon een lekker te pakken nemen als ik eens zin heb in wat anders. Ik kan me niet voorstellen dat mijn vriendinnen (hetero of lesbisch gelijk) dan in een stuip van aanmoedigingen schieten. Hoogstens verbijstering. Want gadver, die vent achter dat raam mag dan wel een lekkertje zijn maar wat moet je nou met zo’n afgelikt ding? Brrrr.
Vrouwen en mannen zijn niet gelijk. Hetero en gay zijn niet gelijk. Omvang van de verschillende groepen (zo die er zijn) is wel verschillend. Waarschijnlijk om biologische redenen maar zeker ook omwille van sociale codering. Gedrag binnen de groepen rond seksueel gedrag van de groepsleden is ook verschillend. Wat in de ene groep aangemoedigd wordt, wordt in de andere groep verafschuwd of veroordeeld. Maar de algemene lijn die je schets onderschrijf ik.
De man op zoek naar seks, zelfs op de wallen, is mannelijk en stoer en een psychologische penisverlenging van veel (niet alle) mannen.
De vrouw op zoek naar seks, zelfs op de wallen, is een slet en zelf een hoer en wordt door de soortgenoten meestal ontmoedigt.
Dat verschil in sociale oordelen is er ontegenzeggelijk. Het is leuk om de overwegingen en irritatie over de eigen beelden te lezen.
Voor mij is het zo herkenbaar.
Alice
Alice het beeld is absoluut herkenbaar. Dat het niet mijn opvatting is is omdat ik apart ben. Ik ben het wel vaker niet eens met de regeltjes van standaard gedrag.
Maar volgens mij is er een vermeldenswaardig aantal mannen die geëmancipeerder zijn dan ze lijken, met wat meer eerbiedige en toch leuke en gezonde ideeën over seksualiteit. Ze vallen alleen niet op.
Volgens mij is het meest versterkende onderdeel van dit soort bevooroordeeldheid, de meta bullshit die er bij komt. De aandacht die een onderwerp krijgt in iemands leven is de oorzaak, als die niet beredeneerd wordt, dan wordt deze hoewel onredelijk wel alleen maar sterker.
ik stel dan ook voor praatgroepjes voor na afleveringen van sex in the city en goeie tijden.
(overigens is voor de meeste mannen het woord slet betr. zowel mannen als vrouwen geen negatief woord, maar dat kan ook aan mij liggen)
Je moet het verschil tussen mannen en vrouwen geheel zonder sex zien.
Pas dan kom je er eindelijk ‘ns ‘n heel klein beetje achter.
I want a man come and ride with me
zingt ‘n groepje STERRRRRRRRKE vrouwen als je ze op ‘n plankiertje zet
in de Westindies en als man blijft er in zo’n geval heel bitter weinig van je over
http://www.youtube.com/watch?v=_nK1B-YOxZM
en draai dan maar meteen ‘t er rechts naast staande Pump Meh Up van Kyoshfera
erahteraan dan vallen zomaar ineens weer de juiste plaatjes op de juiste gaatjes als ze er in de achterliggende jaren van sexuele aberratie even o zo spannend en ook stoer interessant transgendrisch vanaf gevallen waren.
http://www.vn.nl/Wad-mediabank-pagina/Ook-hardhout-breekt-eens.htm
Hartverscheurend verhaal over het belachelijke stigma dat vrouwen krijgen zodra er iets over hun prostitutieverleden bekend wordt en hoe diep dat je kracht kan ondermijnen.
En die verschrikkelijke Rob Oudkerk die het enorme verschil niet ziet tussen een man die bulkt van het geld maar een goedkope heroineprostituee of vrouw die gedwongen wordt ***kt en een getraumatiseerde vrouw die van binnen kapot gaat aan het kwakje dat zo’n man even kwijt wil.
Over stigmatiseren gesproken. Er zijn ook een heleboel mannen die niet naar de hoeren gaan en toch gelukkig met hun sexualiteit zijn. Ik ben er zelf een van.
Ooit wou een vriend van me door een hoerenbuurt lopen, maar de negatieve energie die daar hing was genoeg om mij weer snel weg te laten lopen. Ik snap niet dat een man daar komt voor bevrediging. Zelf vond ik de energie die daar hing heel erg negatief en ik zou er ook met een negatief gevoel weggaan als ik mijn geld daar zou besteden.
Bovendien leek het eerste meisje dat ik daar zag een beetje aan de jonge kant voor een hoer. En je hoort verhalen over dwang natuurlijk.
En toch denk ik dat er wel markt is. Sowieso is er een gigantische markt van behoevende iets oudere vrouwen, omdat veel leuke oudere mannen al een vrouw hebben, of een jongere vrouw hebben. Of de vorm achter het raam dan de ideale vorm is, betwijfel ik. Maar oudere vrouwen worden soms onzekerder en hebben andere behoeftes. Daar zal een ander concept op toegepast worden. Er zijn al vele dating-sites die zich richten op o.a. deze groep, al komen veel vrouwen daar onverricht ter zake vandaan. Zijn er eigenlijk al bureaus voor mannelijke escorts die combi zijn tussen escort en rent-a-friend?
Die 2007 achter de wallen-mannen vond ik wel super gaaf! Alleen ze waren erg soepel met gratis aanbieden aan mooie dames ;))