Webwereld meldt vandaag dat ziekenhuizen niet bijster veel hebben aan ICT en elektronische patiëntendossiers. De Harvard Medical School deed een onderzoek (.pdf) naar het gebruik en het nut van ICT bij de meest ‘digitale’ Amerikaanse ziekenhuizen. Het onderzoek bestreek het reilen en zeilen van 4000 ziekenhuizen in de afgelopen vier jaar, en keek zowel naar elektronische patiëntendossiers als naar minder medische en meer managementgerichte ICT binnen die ziekenhuizen.
De uitrol van computersystemen in ziekenhuizen is gebaseerd op de onjuiste diagnose dat het geld bespaart. ICT blijkt echter eerder een financieel en organisatorisch blok aan het been:
- Er waren enorme bedragen gemoeid met het aanschaffen, installeren en onderhoud van ICT-systemen in de onderzochte ziekenhuizen;
- Deze kosten worden, anders dan verwacht, niet terugverdiend door besparingen die automatisering met zich zou meebrengen;
- De meeste software is geschreven voor gebruik door IT-beheerders, en niet door medisch specialisten, verpeegkundigen of laboratoriummedewerkers;
- De meeste software past niet goed bij de dagelijkse praktijk van het medisch personeel;
- Artsen zijn veel te veel tijd kwijt met het invoeren van gegevens, wat ten koste van de daadwerkelijke zorg blijkt te gaan.
Het onderzoek stelt dat zelfs klinieken die in hoge mate geautomatiseerd zijn, niet beter presteren op kwaliteit, efficiency en kosten dan andere. De paar ziekenhuizen die door automatisering wel iets beter functioneren, hebben een andere weg gekozen. Ze wilden software op maat en lieten de programma-ontwikkelaars daartoe eerst maandenlang meelopen in het ziekenhuis, zodat de software nauwer aansloot bij de praktijk. Maar die weg kiest men zelden…
Ik begreep (extra puntje?) dat de meeste software bedoeld was om het management van het ziekenhuis te vereenvoudigen, niet het werk van dokters en verpleging. Niet gericht op het ‘primaire proces’ dus.
(Maar ik ga hierbij puur uit van de samenvatting.)
Inez, het ging om zowel administratieve als medische software. Ik heb de intro iets aangepast, wellicht is het nu duidelijker.
Karin, zo gaat het bijna altijd. De beste software wordt bottom-up vervaardigd, door mensen die het werk zelf doen of gedaan hebben en nog regelmatig in het primaire proces meedraaien. Juist in de zorg kan heel veel winst behaald worden door IT, maar men laat het liggen. Premies omhoog, eigen bijdrage omhoog, dekking verminderen en topsalarissen blijven betalen. Gruwelijk.
Ongeacht deze bevindingen ben ik tegen een EPD simpelweg omdat, zoals gezegd, het primaire proces niet verbeterd. Men stelt dat een EPD fouten helpt voorkomen. Maar in de realiteit blijkt dat met ICT weer nieuwe mogelijkheden sluipen tot fouten en misbruik. Per saldo gaan we er op achteruit. En wanneer je dan eens op straat ligt als gevolg van een ongeluk, dan helpt een EPD niet tijdens reanimatie of andere nood ingrepen, net zomin als een identiteitsbewijs geen magisch schild vormt tegen een bomexplosie.
Het risico van verlies van privacy maakt eigenlijk al deze overwegingen al overbodig. Zolang niet voldaan kan worden aan de garantie van een veilig systeem dan kan men dit niet invoeren. En volstrekt veilige systemen bestaan niet. Vanuit de overheid zijn die overwegingen echter niet langer relevant.