Toen ik hier in 1991 kwam wonen, heb ik drie grote knollen van de Dracunculus Vulgaris gekocht, een beetje op de gok. Het zijn namelijk mediterrane bloemen, maar ja, wie niet waagt etcetera. Het duurde een paar jaar voor ze meer deden dan heel veel blad produceren, maar in 1996 was het voor het eerst raak; ze bloeiden!
De eerste dag is de bloem niet te harden: ze scheidt een geur van rottend vlees af. Er komen dan ook veel aasvliegen op af. Na de eerste dag is dat gelukkig over en staat er nog bijna een week spektakel in de tun.
Eén bol heb ik per ongeluk vernield, maar gelukkig vermeerderen ze zichzelf. Dit jaar heb ik voor het eerst zes bloemen: drie joekels (70 cm van kop tot staart), een middelkleine (40 cm) en twee jonkies (20 cm).
En ja, het is tuinporno. Qua vorm, qua explosie en qua gedrag. Na de orgastische bloei verdorren en verslappen ze, en hangt er een onooglijk piemeltje in de vulva.
Whow!
Ook de kleuren dragen bij aan de associatie met sex.
De Italianen doen het toch beter. Die leven van hun 8e tot hun 88e iedere dag 24 uur in een constante staat van super-apenijnige orgastische perversie.
‘^_^/’
Misschien ka’ je daar ‘ns wat van meebrengen.
ha, daar is ze weer, de sensuele draak! Veel mooier buiten dan in een knorirge bloembak binnen, en blijkbaar kan het in je lokale stadsklimaat. Dat vind ik nogal opzienbarend.
Het ziet er heel mooi uit, Karin. Zo kent de klimaatsverandering meer positieve kanten. Voor ons hier in het rijke Westen, waar we al niets te klagen hadden.
Ik hoop dat ieder die deze foto’s mooi vindt, en ongekend voor ons tulpebollenland, ook even wil googelen op de gevolgen van de klimaatsverandering voor derdewereldlanden. En zich vervolgens wil aanmelden om zich actief in te zetten om daar iets aan te doen met z’n allen.
Je post deed me denken aan Isabella Rosselini’s Green Porno.
Voor iedereen die het nog niet gezien heeft:
http://www.sundancechannel.com/greenporno/
Hopelijk doet ze planten in de volgende serie ;-)
Annet: als je zaadjes wil…?
Joan: Ik vermoed niet dat het met de klimaatsverandering te maken heeft. Mijn tuintje is tamelijk beschut, en elders in NL bloeiden ze al decennia geleden… Waarmee ik overigens niet wil zeggen dat de verwarming van de aarde niet zorgelijk is, maar niet alles kan daartoe worden teruggebracht.
Annet wil geen zaadjes, Karin. Ze is geemigreerd naar het midden-oosten des lands, waar een landklimaat heerst. Snoeikoud ‘s winters. En ze is ongeschikt voor kamerplanten… dankje voor het aanbod. Verpats ze maar !
Arme Annet…. Maar ik neem aan dat je om een goede reden bent verhuist en dat je ‘t er best naar je zin hebt.
mixed feelings.. maar de omgeving is wondermooi!
Goedemiddag,
wij zijn net terug uit Kreta en hebben deze plant volop zien bloeien, prachtig!
Ik ben alleen heel benieuwd hoe hij eruit ziet na de bloei. Komen er dan bessen aan net als bij de aronskelk? Er stonden, in de buurt van de planten, wel heel veel lange stengels met gelige bessen eraan.voor uw reactie,
Mieke Bakker
Mieke, wat leuk dat je de Dracunculus in het wild hebt gezien! En ja, nadat de kelk is verdord, ontstaan er bessen aan de voet ervan. Die kleuren langzaam van groen naaar geel en uiteindelijk oranjerood.