Nu.nl meldt dat een ziekenhuis in Praag personeel probeert te lokken met gratis plastische chirurgie:
Een kliniek in Tsjechië heeft een opmerkelijke remedie gevonden tegen het personeelstekort. Verpleegsters, doktoren en administratief medewerkers die een contract voor drie jaar tekenen bij medisch centrum Iscare in Praag, kunnen kiezen uit een gratis borstvergroting, liposuctie of buikwandcorrectie.
”Het is een groot succes”, zegt manager Jiri Schweitzer. Alle vacatures bij zijn onderneming zijn inmiddels ingevuld. Schweitzer moest al tientallen belangstellenden teleurstellen.
Yuk. Zou ik er werken, dan zou ik geloof ik ontslag nemen. En zou ik er patiënt zijn, dan zou ik de verpleging voortaan wantrouwen. Ze zijn er niet om mij te verplegen maar omdat ze grotere borsten willen, of een plattere buik.
Grappig, ik ben het meestal heel erg met Karin eens, maar hier even helemaal niet.
Betaling voor mijn werk zou ik niet graag in de vorm van een cosmetische operatie krijgen. Maar daar gaat het hier niet om. Het is een calvinistisch idee dat verpleegkundigen hun beroep primair uit idealisme zouden moeten doen. Van een verpleegkundige mag je betrokkenheid bij zijn/haar patiënten verwachten. Maar het is ook gewoon een manier om in je onderhoud te voorzien. En daar gelden gewoon dezelfde regels voor als voor b.v. software-ontwikkelaars. Dus als je een baan kan krijgen met een leuke lease-auto of een baan zonder, dan kies je voor die met. (Er van uitgaande dat we het over overigens vergelijkbare banen hebben.) Kortom voordeeltjes, loon in natura, wervingspremies, er is niets vreemds aan.
Blijkbaar zijn er genoeg verpleegkundigen die graag een cosmetische operatie willen ondergaan maar die niet kunnen betalen. Ik zou niet durven beweren dat zij slechter in hun vak zijn dan hun vakbroeders die daar geen behoefte aan hebben. Dus als ze nu toch een mogelijkheid hebben om hun wens te laten uitkomen: Good for them!
De vakbekwaamheid, gedrevenheid, inzet en motivatie voor het werk als verpleegkundige kan los staan van de behoefte aan een cosmetische aanpassing.
In die zin zou je het dus als, enigszins aparte, secundaire dan wel tertiaire arbeidsvoorwaarden kunnen zien.
Ik voel wel aan dat dit soort compensatie “wringt”, maar zie er uiteindelijk denk ik toch geen probleem in.
– Welke aangeboden medische handeling vormt voor jou de grens ? En waarom ?
– Exact waarom zou je ontslag nemen ?
‘n Goedkopertje: borstvergroting is al lang weer uit de mode. – ‘^_^/’
Fiiiiiiiuiet! Lekkere jetsers! Precies wat nu juist in een ziekenhuis helemaal niet functioneel/wenselijk/prettig/gepast is. Vergelijking met lease auto gaat dan ook geheel niet op lijkt me. Zo kan ik nog wel een paar arbeidsvoorwaarden verzinnen die echt buiten proportie zijn (overigens eens met juzo, grote jetsers zijn uit en gewone of geen borsten zijn in!)
Als een ziekenhuis personeel tekort komt, lijkt de geëigende oplossing me een salarisverhoging te bieden of te zorgen voor betere arbeidsomstandigheden… Eren beetje stunten met plastische chirurgie vind ik een nare aanpak. Dat commerciële zenders met zulke prijzen stunten vind ik al naar genoeg.
Tsja, ik hoef niet meer te solliciteren. Die 3250 euro heeft er bij goed ingehakt maar het was me eerlijk is eerlijk alles waard als transvrouw met minieme borstjes. Als ik de kans had gekregen zou ik misschien ook wel gesolliciteerd hebben. In ieder geval had ik met alle plezier die stomme leaseauto omgeruild voor deze beloning in natura.
Rest wel de vraag of de belastingen daar ook een belastingtoeslag wegens privégebruik opleggen…
Bij salarisverhoging zou het personeel enkel wegens geld/ winst naar dit ziekenhuis zijn gekomen…..
Dan mag je hopen dat ze wel gedreven in hun vak zijn, maar dat is uiteraard niet zeker.