[Voor de Mediafabriek – een organisatie die zich bezighoudt met media-educatie – schreef ik deze column.]
De kranten raken benauwd over internet. Er zijn weliswaar nog steeds mensen die het heerlijk vinden elke dag een vers exemplaar in hun brievenbus gedeponeerd te krijgen, maar hun aantallen lopen achteruit en ook de losse verkoop zakt. Veel mensen volgen het nieuws via televisie of internet en daarnaast verpesten al die gratis krantjes de markt, zo wordt aangevoerd. De kranten hebben er zelfs bij minister Plasterk op aangedrongen ze financieel te steunen, volgens een model zoals nu voor de omroepen geldt.
Er is meer aan de hand dan gratis krantjes en nieuws op internet en tv. Niet alleen is het medialandschap veranderd, dat geldt ook het advertentielandschap – en de teruglopende advertentie-inkomsten zijn waarschijnlijk een belangrijker reden waarom veel kranten nerveus worden.
Allerlei soorten advertenties die vanouds nergens anders terecht konden dan in de krant – voor personeel, voor huizen, voor relaties, voor onderhandse verkoop – hebben inmiddels elders een betere plaats gevonden. Er zijn tegenwoordig voor elke beroepsgroep specifieke bladen, waarin je als werkgever veel beter (want gerichter) kunt adverteren dan in een algemeen medium. De woning- en relatiemarkt is zowat in z’n geheel naar internet verhuisd, net als de tweedehandsverkoop. Ook de reismarkt is zich aan het verplaatsen. Logisch ook: Funda, Reisradar, Relatieplanet en Marktplaats zijn aanzienlijk beter doorzoekbaar dan een krant ooit kan zijn, en de beheerders kunnen allerlei mooie applicaties op de aangeleverde data loslaten, van GoogleMaps tot integratie met Twitter of Flickr, fora en chats. Bezoekers kunnen geweldige selectiemechanismes gebruiken, foto’s bij hun advertenties zetten,, rechtstreeks onderling contact leggen, meteen boeken, etcetera. Allemaal veel nuttiger – en verleidelijker – dan saaie krantenpagina’s kolom voor kolom doornemen.
De kranten hadden te laat door hoe interessant en gericht internet zou worden, hoe alledaags en doodgewoon het gebruik ervan. Je zou hopen dat ze inmiddels wijzer zijn, maar dat ze zich nu zo aan het omroepbestel vastklampen en daarin een model voor hun redding zien, stemt niet optimistisch. De publieke omroepen zijn al jaren ernstig gedeukt en gekreukeld: de commerciële zenders hebben veel kijkers weggetrokken. Maar ook met de commerciëlen gaat het niet buitengewoon goed. De televisie verliest langzaam maar buitengewoon gestaag kijkers. Aan datzelfde internet.
Die afkalving van tv-kijkers heeft andere redenen dan de dalende aantallen krantenlezers. Bij tv speelt – meer dan bij de krant – dat een dag maar zoveel uren heeft: zodra een nieuwe interesse opdoemt, heeft oud tijdverdrijf daaronder te lijden. Zodra je het drukker krijgt (een nieuwe hobby, een nieuw lief, meer doen op internet), laat je een paar series of vaste programma’s vallen – iets wat mensen met een krant niet snel zullen doen: die wordt toch meer als informatiebron gezien dan als verstrooiing. Want ongeacht de voorstelling van zaken die de verzamelde krantenhoofdredacteuren nu geven: veel mensen gebruiken tv als vulling, als iets wat je doet als je niks anders te doen hebt, en niet als een mooi educatief of informerend, laat staan opiniërend, medium.
Er zijn twee andere, naar mijn idee doorslaggevende redenen waarom de tv aan belang inboet. Eén daarvan is, alweer, reclame; maar dan niet het wegtrekken ervan doch juist de overvloed, vooral bij de commerciëlen. Degene die ooit heeft bedacht dat je een aflevering of film gerust mag onderbreken met een reclameblok, mag wat mij betreft retrospectief worden gevierendeeld – wat precies is wat reclame met tv-uitzendingen doet: ze in onderdelen uiteenrijten totdat het lijdend voorwerp een blèrende dood sterft. Een paar jaar geleden was ik in Canada voor een lezing, en in mijn hotelkamer keek ik beduusd naar de tv: zoveel kanalen, en overal zoveel reclame. Ik heb ’t geklokt en gruwelde: per uur kreeg je minstens tien, meestal twaalf minuten reclame. Maar inmiddels zitten de Nederlandse commerciëlen ook op die verhouding van 1 op 5. Toen ik me dat realiseerde, besloot ik geen commerciële tv meer te kijken. Ik wil immers Lost zien, of House. Ik zet de tv niet aan voor advertenties voor waspoeder of aftershave. Mijn tijd is me kostbaar en zij verspillen ’m.
De tweede reden is beschikbaarheid en zelf kunnen timen. De tv heeft zijn eigen ritme, dat lang niet altijd spoort met het onze. Uitzendinggemist helpt al wat: ik hoef niet achter de tv te kruipen wanneer het hén uitkomt, ik kan tegenwoordig zelf bepalen of ik Pauw & Witteman ’s avonds live zie of pas drie dagen later tijdens het ontbijt. Maar ja, dan kijk ik dus via internet.
En eigenlijk – vanwege reden twee – kijk ik alleen nog maar tv via internet. Waarom zou ik wachten tot het enige omroep hier te lande behaagt om Battlestar Galactica, Californication of House uit te zenden als ik weet dat elders allang een nieuw seizoen is begonnen? Waarom zou ik de zoveelste herhaling van Friends bekijken als zometeen godlof Lost weer in Amerika begint? Lost en BSG wil ik, en via internet krijg ik ze: de dag nadat ze in de VS zijn uitgezonden, kan ik ze hier binnenhalen en ze bekijken wanneer het mij schikt. (En ja, ik koop ze daarna ook, goede series dient men te steunen, maar dat kan pas jaren nadat zo’n seizoen in de VS is vertoond. Want de omroepen hier willen ze eerst nog uitzenden, dus komt de dvd nog niet uit. En als het te lang duurt voor ze op de markt zijn, koop ik ze uiteindelijk niet. Dan ben ik immers alweer fan van een andere serie.)
De tv is derhalve, wat mij betreft, druk doende haar eigen graf te graven en mensen naar internet te drijven. Ik heb me voorgenomen de kabel én mijn abonnement op de omroepgids op te zeggen, ik gebruik ze toch niet meer. Doe mij maar internet. Wat ik wil zien kan ik immers bijna alleen via internet vinden, en wat ik aan dvd’s wíl kopen, kán ik vaak niet kopen. En dan klagen ze nog over piraterij ook.
Ik ben bepaald niet de enige. Voor de jongere generatie geldt dat idee van beschikbaarheid als het jou uitkomt, nog veel sterker. Dat is ook de voornaamste reden waarom zij naar de gratis kranten grijpen: ze pakken er eentje mee omdat-ie er toevallig ligt, niet omdat het soort verslaggeving erin – korte stukjes – ze nu zo bijzonder aanspreekt of hen beter bevalt dan de ‘oude’ verslaggeving van de betaalde krant. Beschikbaarheid is het toverwoord. Als iets niet voorhanden is wanneer jij het wilt, hoeft het voor hen niet meer. De tv overleeft de jonge generatie alleen wanneer zij het roer drastisch omgooit.
De kranten moeten hun eigen plan trekken en alsjeblieft niet naar het huidige omroepmodel kijken. De kranten hebben behoefte aan een nieuw, slim model. Kranten via internet, bijvoorbeeld, met achtergrondartikelen en columns die fijn ’s morgens – of ’s avonds, of wanneer jij dat wilt – thuis worden uitgeprint zodat je lekker in bed met een kop koffie en je allereigenste krant kunt wakker worden (zonder extra bijlages die je toch niet interesseren en die rechtstreeks de kattenbak ingaan) en de rest van de dag koppensnelt. Of kranten waaruit je de voor jou relevante onderdelen in je iPhone laadt, zodat je die in de trein of tram op je gemak kunt lezen. Voor zo’n krant wil ik graag betalen, desnoods het dubbele. En ik wil wedden dat dat ook voor de jongere generatie geldt.
12 januari 2009 / Mediafabriek, 21 januari 2009
Mee eens. Heb zitten kijken tijdens het lezen naar wat ik nog mis en dat bleek te zijn, de oorlog die is uitgebroken tussen de wereld van internet en de wereld van krant en tv. Om met die laatste te beginnen, daar is nog een zekere regulering mogelijk, zoals laatst de baas van de publieke omroepen in aankomende wanhoop opperde, die vooral moest blijven, zonder dat allerlei nieuwe omroepjes erbij zouden komen. En daar hebben we gelijk die andere poot, internet, want het ging hier niet alleen om PON van Sorensen, maar vooral ook om Powned van Weesie van GeenStijl; internet dus. En waarover spreken zij dan, als zij al rechtstreeks spreken, die twee? Over het democratisch gehalte van de informatievoorziening. Zowel GS als PON kwamen met het argument van de broodnodige compensatie. Niet alleen dat democratisch vergaarde omroepgelden allemaal naar de publieke omroepen gaat, die niet zo democratisch worden gevonden (te links tot véél te links), maar ook omdat zij spreekbuis zijn van de ‘culturele elite’, die belang heeft bij het in stand houden en uitbreiden van (het ondemocratische) Europa, bij het bevorderen van politiek van voornamelijk één kleur in de wereld, wat onlangs nogal aardig gelukt is, en bij het in stand houden en bevorderen van zichzelf. De geluksfactor, zeg maar.
Dàt miste ik nog. Maar verder roerend, en dat niet in de jongste betekenisgeving daaraan door GS, roerend mee eens.
http://www.google.co.uk/search?hl=en&q=roeren+%22bril+van+goud%22&meta=
Ron: ik heb erover gedacht om nieuwe omroepen, geboren uit internet, in het stuk te verwerken maar dan zou ik ver over het gevraagde aantal woorden zijn heengegaan. Waar ik me overigens vooral over verbaas is dat GeenStijl op de tv wil – het is een stervend medium. En op internet is ruimte zat voor iedereen dus dat is het ‘m niet. Ik denk dat GeenStijl hetzij een politieke vuist wil maken, hetzij de oude media in hun hemd willen zetten. Het eerste zal ze wellicht lukken, het tweede is per definitie tot mislukken gedoemd. Stel je GeenStijl voor met drie uur per week op de publieke omroep: ze kunnen dan nog geen deuk in een pakje boter slaan.
De televisie een stervend medium… ?
Wat heerlijk om het een keer oneens te zijn ! :-)
Dat de ‘televisie-avond’ er over tien jaar anders uit zal zien dan nu, dat er nieuwe mogelijkheden zullen zijn toegevoegd… ongetwijfeld. Maar ook in 2020 zal er nog steeds enkele per dag televisie worden gekeken.
Op een apparaat waar je ook op kunt surfen en je mail kunt behandelen, dat wel natuurlijk. En je bepaald uiteraard zelf wanneer je waarnaar wilt kijken (wanneer je van die mogelijkheid gebruik wilt/kunt maken).
Maar het medium is naar mijn mening absoluut (nog) niet stervend.
Televisie zal nog lang het dominante medium blijven.
Dat jij je hebt voorgenomen om de kabel en je abonnement op je omroepgids op te zeggen, zegt meer over jou dan over de gezondheidstoestand van ‘het pratend aquarium’.
Naar mijn onbescheiden mening.
Ik ben het overigens wel eens met je analyse van het medium krant.
Je vergeet drie dingen.
a.
De papieren krant zal nooit, nooit, nooit ofte nimmer verdwijnen.
De mensen vinden ‘t leuk om zo’n ding ‘s avonds of ‘s morgens in de jatjes te hebben.
Het voelen ritselen. Het ruiken van inkt en papier.
Dat vinden de mensen leuk.
En wat de mensen leuk vinden, daaraan hebben we maar simpelweg te voldoen. Zo simpel is het, over 200 jaar nóg.
De speciale sfeer en stemming die ze krijgen te ondergaan.
Dat is zuiver psychologisch. Onafhankelijk wat erin staat, en wat ze tot zich nemen.
b.
Alle dagbladen verdwijnen.
Inclusief De Telegraaf. Het Parool. De NRC. En de Volkskrant.
Ze gaan allemaal weg. En naar ‘t Internet. In uiterst beperkte en compacte vorm.
De lezer hoeft de onverteerbare bulk, het gehuil en gesmak, geschreeuw getier en geraas, het gezanik van de hedendaagse (“kwaliteits”……..)kranten niet meer.
De lezer slingert de kranten op de straat, en hij flikkerstraalt het abonnement ‘t raam uit. Gelijk heeft hij.
‘t Is ‘n ONPRODUCT, dat we maken.
Het is géén product.
c.
Het enige dat overblijft, is de huis aan huis.
De huis aan huis, daarmee bedoel ik de huis aan huis bladen.
Dat is het enige dat overblijft.
Verder niets.
En dat vanaf volgend jaar, speciaal vanaf 2012 al.
De huis aan huis wordt niet meer huis aan huis bezorgd.
De bezorging is het meest kwetsbare, zorgelijke deel van alle kranten, van alle media.
Die schakelen we dus uit.
Omdat die zo kwetsbaar.
De huis aan huis ligt in de Tomado-bakjes.
De Tomado-bakjes staan overal.
Aan de A.J. Ernststraat vlak voor zeventien hoog twaalf achter, vastgebonden aan een lantaarnpaal.
In het postkantoor. In de C1000. Bij Super De Boer.
Net zoals in en op alle hoeken gaten en straten van Parijs.
Daar staat de huis aan huis.
In de Tomado-bakjes.
En dat is het enige dat overblijft.
En reken maar, dat de huis aan huis gefrooten wordt.
De mensen kachelen ‘m niet alleen uit de Tomado-bakjes.
Ze freetten hem op, de huis aan huis.
Dat komt,
omdat de huis aan huis met vakmanschap, en niet met vakvrouwschap, wordt gemaakt.
Daar zitten …, échte, …
vakmensen aan.
‘°_°/’
Die zijn er tegen die tijd (twee jaar) wel weer.
Dit alles naar aanleidng van een bespreking met FNV-Kiem, die onlangs door De Telegraaf heeft plaatsgevonden, en waarin de plannen voor alle media van de nabije toekomst werden ontvouwd. De Tlg heeft het nog steeds te zeggen.
En dat niet alleen, ze maken de dienst, en het geld uit.
Zo liggen de zaken.
In Nederland.
En niet anders.
Het enige,
dat alle vrouwen van de hele wereld werkelijk interesseert,
is mode.
Voor al het andere hebben alle vrouwen geen enkele belangstelling.
Nu staat Amsterdam en dus de wereld al het hele weekend
en tot 1 februari in het teken van de mode.
Alle kranten berichten erover.
Op alle pagina’s.
Met heel veel foto’s.
Pakken de artikelen.
Over vrouwenproblemen en nog veel meer.
Alles over vrouwen.
In deze blog…,
en van onze specialiste…,
niets.
‘°_°/’
Maar ja.
Niets is ook heel mooi.
Alleen richten we daar geen standbeeld voor op.
Wat doen we met de huis aan huis?
Als enige die overblijft?
We zetten er iedere dag een mooie foto voorop.
Van een mooie vrouw.
Met mooie mode.
‘°_°/’
De huis aan huis wordt dan ook gemaakt met vakmanschap.
Als enige die en dat overblijft.
Zo simpel is het leven.
De ColorM.A.N., die aan de Van der Madeweg staat, van de Perscombinatie (NRC, AD, Vkr) heeft 60 miljoen gekost. Het gebouw kostte ook 60 miljoen. Die zijn niet afbetaald. De pers is voor 46% bezet. Hij staat 1/3 van 24 u. stil. Hij moet nog 6 j. mee. Er komt geen nieuwe. De banken draaien de kraan dicht. Dat nekt de kranten. De omroep tellen we niet mee. Met de advertenties in de omroep wordt geen gloeiende spijker verkocht. De mensen haasten zich om de reclame uit te zetten, af te filteren.
Zo liggen de zaken.
Hier in dit land.
Van alle persen is nog maar de helft.
En daarvan moet en mag nog maar de helft.
‘°_°/’
Eén voordeel van de tv, met zijn vaste uitzendschema, is dat je iets kijkt en als je het mist, mis je het.
Ik vind House leuk om te kijken, maar blijf er niet voor thuis. En één aflevering gaat wel, maar met meer achter elkaar gaat het format vervelen. Dus een DVD schaf ik niet aan en als ik hem had, zou hij me maar verwijtend aankijken op het stapeltje ‘te kijken DVD’s’. Van uitstel komt afstel, en de tv maakt dat je je daar snel bij neerlegt.
En tv is leuk om samen te kijken, je gaat niet zo snel samen naar Uitzending Gemist kijken. En waar kijk je dan het eerst naar? De één wil DWDD, de ander Californication, enzovoorts.
Overigens bewijst dit verhaal je stelling dat tv ‘vulling’ is. Je zet hem aan en kijkt eens wat het aanbiedt, lekker gemakkelijk.
Daarbij komt, dat de huidige kanten
voor negen – en – negentig – komma – negen – en – negentig – procent
uitl columnistenbijdragen bestaan.
Je ziet in de krant alleen maar columnisten.
Belangstelling voor het echte harde nieuws is er niet meer.
De krant doet niets meer aan directe actuele verslaggeving.
Kranten brengen geen berichten.
Alleen nog maar verhalen.
Daar is de krant nooit voor bedoeld.
Dat zou nog niet zo erg zijn,
als de cloumnisten voor negen – en – negentig …. (etc).
Goed van kwaliteit en lezenswaardig waren.
‘°_°/’
Dit kan natuurlijk zo niet.
Het medium brengt zichzelf om zeep.
Misschien is dat ook veel beter zo.
In het kader van de algemene economische sanering
(gezondmaking).
Kranten zijn voorbijgegaan aan de algemene wens van de lezers.
Dat kost ze nou de kop, en de vis (domheid) wordt duur betaald.
Spaink = 28 Jan 2009 = 3:20 am
Karin, ik denk dat tv nog geen stervend medium is. It isn’t dead, it just smells funny, zou Frank Zappa zeggen. Het is de geur van hypocrisie die er aan hangt: nieuwsvoorziening blijkt een 24/7 viral te zijn van alles wat macht heeft en dat wil laten weten. Macht is goed, mits democratisch verkregen. GS snapt dat als de beste en viral’t de broooodnodige tegenbewegin. Ik verwacht een nieuw soort contra-reformatie.
Ik moge in het midden brengen dat nieuwsvoorziening niet een slaafse navolger is.
De pers is de koningin der aarde, zoals dat heet en die heeft per definitie alle macht.
Die bepaalt ook geheel zelf, en laat zich niet voor welk karretje spannen ook.
Of de machthebbers die haar zo graag willen exploiteren dat nou leuk vinden of niet. Zij bepaalt zelf.
Verder zou ‘t wel aardig zijn als columnisten eens tussenkopjes gebruikten.
En ‘n enkel fotootje mag er op de weblog ook nog wel ‘ns ‘n keer bij.
Grote brokken tekst zoals in NRC Trouw en Reformatorisch Dagblad slaan dicht.
De kopijmaakster niet alleen maar vooral de lezer en we zullen zeggen dat ‘t daar nog maar om gaat.
‘°_°/’
Tenzij dat de tekst geweldig.
Maar dat maak je nog maar zelden mee.
Vandaag al ‘an de dag.
De tekst geweldig, dat maak je nog maar zelden mee.
Prachtig.
‘^_^/’
JuZo: opnieuw (!) een dringende aanmaning om wat je wilt zeggen eerst te overdenken, zodat je niet vijf of zes berichten hoeft te vullen waarin je alleen op jezelf reageert en/of allerlei zijpaden bewandelt. Voor dat laatste gebruik je beter je eigen blog.
Stelling:”Nu kranten en omroepen staatssteun hebben aangevraagd, moeten columnisten nodig gezags- en regeringsgetrouwer worden”. – ‘°_°/’
Precies! Precies! Ik heb om precies dezelfde redenen de TV de deur uitgedaan en haal mijn series (Weeds, op dit moment) ergens anders. De reclame was ik idd al zat en dan nog het concept ‘broadcast’. Laat mij lekker zelf kiezen wanneer ik kijk!
Mijn utopie: een portal/aggregator site waar ik mijn series (van welke ‘zender’ dan ook, ik wil alles bijelkaar) kan streamen of downloaden (laat mij dat ook maar lekker zelf kiezen). Waar je lekker gratis pilot afleveringen mag kijken om te zien of het wat is. Waar je ook in een moeite door de soundtracks kunt zien en liedjes kopen. Waar je lekker kunt kletsen met andere fans van jou favo serie/acteur. Waar je de relevantie nieuwtjes en previews haalt.
Wanneer gaan we eens van regional licensing af?
Heerlijk toch, Guus Meeuwis luid en duidelijk anderhalf uur op je brede scherm, koffie er bij, vrouw er naast en deken er overheen. Dat kan niet met een krant en ook niet met je mobiele telefoon.
Sjaak: wat je downloadt kun je ook gewoon op je tv bekijken (via een dvd speler, een mediabox, een xbox, popcorn of een van die vele andere nieuwerwetse methodes). Je suggereert een tegenstelling die er niet meer is :)
Het verbaast me dat gedaan wordt alsof krant en TV (omroep) dezelfde dingen zijn. Gemeenschappelijks, overeenkomstigs hebben. Dat is absoluut niet het geval. De verschillen tussen krant en tv zijn zoals Sjaak ook zegt huizenhoog, afgrondendiep en hemelsbreed. En dan ligt het nog niet eens aan de keuzemogelijkheden in wat tot je komt. Ik heb 80 zenders op m’n teeveetje in de slaapkamer, en evenzoveel op de kemer-breedbeeld. Ik kies daaruit wat ik wil, en zolang en zo kort ik wil. Dat hoef ik met de krant niet te proberen. In de krant staan dingen, de krant brengt dingen teweeg die de tv en de omroep godsonmogelijk en tot in de eeuwen der eeuwen niet voor elkaar zullen krijgen. Vergelijken van krant en tv is naar mijn puur persoonlijke mening dan ook uit de boze.
‘°_°/’
Beste Karin, wil lang niet altijd (eerst) nadenken wat er wel of niet gekeken wordt. Leuk toch dat Guus Meeuwis haast onaangekondigt op je scherm voorbijkomt en jij lekker zonder veel nadenken daarvan kennis neemt (of niet). Is ie leuk blijft TV aan en anders gaat TV gewoon uit. Anderzins ga ik echt niet op zoek naar die muziek.
Karin, discussies hier zijn een beetje moeilijk te volgen.
Sorry, ik kan niet zo goed tegen gekken.
Inez, gewoon doen alsof een killfile hier werkt, en reageren op wat & wie je zinnig vindt. Of alleen lezen, dat mag ook :)
Men mag mij gerust voor “gek” verslijjten en als zodanig uitschelden of betitelen hoor. Daar geef ik niets om en het raakt mij niet. Alle scheldwoorden die men tegen mij gebruikt zijn toegestaan. Ik ben onaantastbaar.
Ik vind ‘t alleen minder verstandig, omdat ook iemand anders geraakt wordt, die er bijvoorbeeld misschien minder goed tegen zou kunnen.
Maar ls ‘t iemand oplucht, als die er beter door in ‘t leven komt te staan, dan mag men mij gerust uitmaken voor de allersmerigste, rotte vis die er bestaat.
Zelf kreeg ik ongenadig op mijn kop omdat ik kort geleden iemand in deze blog-reply’s voor een “onmens” uitmaakte of zoiets.
Volledig terecht. Zoiets hoor ik niet te doen, en ik heb me te gedragen naar ‘t fatsoen.
Dat anderen dat niet doen, dat moeten zij weten, en zij behoren nou eenmaal tot het uitverkoren volk van de rechts-ongelijkheids-begunstigden.
‘^_^/’
Zo gaat dat nou eenmaal, in ‘t leven.
Voor degenen, die niet genoeg scheldwoorden zouden hebben als alleen maar “gek”, om op mij los te laten zal ik ‘n lijstje produceren. Ik ben daar erg goed in, als je even Googlet.
JuZo: jij maakte een discussiant met naam en toenaam voor ‘onmens’ uit, en dat accepteer ik hier niet. Inez houdt zich op de vlakte over wie ze op het oog heeft, je trekt zelf de schoen aan. Wat jij jezelf aanrekent valt buiten mijn bereik.
Dit heb ik toch liever dan mensen die je zomaar, out of the blue, voor blaaskaak en hufter uitmaken, naar achteraf blijkt om reden van gelinkt hebben naar en geciteerd hebben van, wat als rechtse site wordt beschouwd. Ik was even, op aanbeveling van GS, Sargasso aan het uitproberen. Na drie weken kreeg ik het aan de stok met de eigenaar, Carlos, die mij uitnodigde om hem uit te leggen, “heel precies en volgens de wet” oid, waarom zijn beleid partijdig zou zijn. Ik heb gereageerd na twee weken nadenken en dat was mijn laatste post daar. Mijn antwoord: de webmeester heeft altijd gelijk. Toch zagen een paar mensen daar het als het opnemen van de handschoen. De aardigen, dat wel.
Beste Ron, je wist toch zelf ook wel dat “links liberaal” een contradictio in terminis is?
Veelzeggend is hier ook de hoge toon van Spaink zelf die “dit niet accepteert” (de term onmens). En dat door eeen zelfbenoemde voorvechtster van vrijheid.
Karin heeft gelijk dat de posters niet alleen hun enthousiastme maar ook het belang en de gerichtheid moeten proportioneren. En de toonhoogte, hoewel steil links-liberalisme zich dat zeker toeëigent, heeft daar niet mee te maken hier, eerder om die eerdere opmerking van mij, die ik dus met ‘Spaink’ deel, te laten doordringen en geldig te laten zijn waar die geldig was en zal zijn.
Het lijkt me allemaal zoveel gedoe. Kranten alleen maar via Internet waarbij je dan je eigen artikelen moet uitprinten, daar zou ik echt totaal geen zin in hebben als ik lekker tijd heb om de krant te lezen. Ook niet trouwens als ik met de trein mee moet, ik ben meestal op het nippertje en kan dan nog net de Bruna inrennen om wat kranten voor onderweg te kopen. Dat gaat veel sneller en je kunt ze gewoon laten liggen in de trein voor de volgende lezer.
Dat tv zal verdwijnen geloof ik ook niet, al zal er wel minder naar gekeken worden omdat elk etmaal toch nog steeds maar 24 uur heeft, al wil iedereen er steeds meer inproppen. En dat alles op de “jongere generatie” zou moeten worden afgestemd, dat lijkt me een slechte marketing strategie in een vergrijzend land waar over zeer afzienbare tijd bevolkingskrimp zal gaan optreden, dat in veel regio’s al doet. Nog afgezien dat die “jongere generatie” net zo divers is als de oudere.
zowel de Volkskrant, NRC en het Parool hebben nog altijd niet de mogelijkheid op hun site om te reageren op een artikel; dat geeft duidelijk aan dat ze niks begrijpen van het internet, en bang zijn voor de mening van de lezer.
ik moet goddomme naar spaink.net om een reactie achter te laten! :P
@Joan: nog een paar jaar en dan is alles via ‘digitaal papier’ te lezen; niks meer printen dus, maar gewoon even de nieuwe editie downloaden (terwijl je in de trein zit)
Het is interessant wat moos zegt, het betreft namelijk de gezagsverhouding: de krant heeft het te zeggen, en de lezer heeft het te ondergaan.
‘^_^/’
Zo is het altijd geweest, en zo zal het altijd zijn.
Ingezonden brieven in de vuilnisbak.
@moos Als je ziet hoe goed de kwaliteit van de reacties hier al is (Ik zou beter verwachten van mensen die Spaink lezen.), dan neem ik het klanten niet kwalijk dat ze reacties niet zomaar openzetten.