Dit weekend was ik bij mijn ouders. We hebben naar een oud filmpje gekeken dat in 1958 is gemaakt door een oom, Rinus. Rinus was getrouwd met Gusta, een zus van mijn vader, en samen zijn ze naar Amerika geëmigreerd. Soms kwamen ze over voor familiebezoek. Rinus had – heel modern, heel duur – een filmcamera die nota bene kleur aankon (kleurenfoto’s waren in die tijd al zeldzaam, laat staan kleurenfilmpjes). Van hun bezoek aan Nederland in de zomer van 1958 heeft Rinus van alles vastgelegd.
Een neef heeft die oude filmpjes laatst gedigitaliseerd en nu heb ik ook een kopie. Het is geweldig om te zien: veel Amsterdams stadsbeeld, met erg weinig auto’s en nog jonge bomen (kort na de oorlog heraangeplant), dames met petticoats en handschoentjes, mannen met hoge bandplooibroeken, stille straten, en natuurlijk allemaal beelden van familieleden die soms onherkenbaar jong zijn.
Hieronder een fragment van het filmpje dat bij ons thuis is gemaakt. Eerst zie je Rinus en Gusta binnenkomen, en dan onze familie: mijn vader in een wit overhemd en een heel stijve arm (da’s zijn prothese) die dartel door de tuin rent en die een verdomd mooie man was, mijn moeder in een blauwwitte jurk met een wijduitstaande rok en een heel serieus gezicht (ze hield er niet zo van om gefotografeerd te worden), en ik, met dunne spartelende beentjes op schoot bij tante Gusta. Ik was net een half jaar oud toen, en blond. Owww. Na de huiselijke scènes maakt het hele gezelschap nog een wandeling door het centrum van Weesp, waar we toen woonden. Enjoy :)
Bedankt, dat je het met ‘ons’ deelde.
Mede door dit soort beelden kun je je bewust worden van je wortels en daar gaat rust vanuit.
Voor mij een tijdbeeld, voor jou veel meer.
HenK, voor mij is het ook een tijdsbeeld. Ik was verrast door de oude opnames van de stad – al die jonge na-oorlogse boompjes, een man met een bloemenkar, kinderen spelend op straat, de mode, de kapsels. Voor mij heeft het natuurlijk meerwaarde, daar heb je gelijk in: ik raakte immens vertederd door die inkijkjes in het leven van mijn ouders, toen ze nog zoveel jonger waren, en ik vond het zo leuk om ze nu eens bewegend te zien want ik heb van vroeger vooral kiekjes in mijn hoofd, of vage beelden.
Enneh, bij die spartelende dunne beentjes van mij moest ik ineens denken aan de duikfoto’s van anderhalve week geleden. Geen spat veranderd :)
Wat een grappig camerawerk… zo’n lang shot van zo’n geiser – toen eigenlijk niet interessant, maar nu wel – die verkeersborden (‘dank u’), en die aardappeltjes, natuurlijk. Mooi!
Alles is jong op die film, dat vertedert, ook al ken je de mensen uit het filmpje niet.
Alleen jammer dat de breedbeeldziekte ook hier heeft toegeslagen en de proporties onnatuurlijk verbreed hebben. Zo heeft je vader het vast niet bedoeld.
Martijn
Mijn vader (in 1975 overleden) heeft in de zomer van 1970 een camera geleend en daar wat mee gefilmd. Dat heb ik een paar jaar terug ook laten digitaliseren en dat is zooooo vreemd om weer terug te zien. Ouders, familieleden, sfeerbeelden, uitzicht vanaf de VU in die tijd…. met wat foto’s erbij heb ik er wel vijf familiefilmpjes van gemaakt en ik word er nog steeds wat nostalgisch van als ik ernaar kijk. Ik ken het gevoel dus ;)
Wat leuk dat je dit hebt Karin. Die petticoat van je moeder!Ik heb er ook nog één gehad en voel nog hoe al dat kant tegen je benen prikte…
Leuk hoor! Deze heb ik helemaal gemist, zie het nu pas. Roept veel jeugdherinneringen op. Volgens mij waren al die mannen mooier in de jaren vijftig. Mijn eigen vader was een soort dubbelganger van James Stewart en jouw vader zou ook zo’n Amerikaanse filmster uit die jaren kunnen zijn.
Wat mannen momenteel ook lelijk maakt is dat ze allemaal zo’n raar vlindermodelletje bril dragen momenteel, waar mijn generatie in de jaren zestig al gestraft werd. Laten ze toch overgaan op lenzen!
In 1964 in Amsterdam geboren en datzelfde jaar met mijn ouders en broer naar Weesp. Prachtig om die beelden van Weesp weer te zien.
Ik loop er nog wel eens doorheen maar zie niet meer wat ik wel op jouw filmpje zie. Kan het niet verwoorden. Rust? Ruimte?
De mensen liepen minder gehaast (maar het was dan ook waarschijnlijk weekend toen dat filmpje werd gemaakt). Het was leger, inderdaad. Aan zienlijk minder verkeer (en verkeerslawaai), dat ook. En mensen liepen vaak gezinsgewijs :)