Jaren geleden deed ik al ‘s een proefles maar toen wou het van geen kant: mijn lichaam werkte niet mee. Ik geloof dat ik na afloop drie uur heb zittten klappertanden terwijl ik twee dekens om had en daarna twee dagen slecht liep. Inmiddels is de onderlinge verhouding tussen mij en mijn fysiek beter en toen Nana vorige maand zei dat ze wou leren duiken, zei ik: ‘Oh, ik ook! Al heel lang,’ dus nu zijn we diving buddies.
Vanavond hebben we onze derde duik gedaan. Nu ja, ik mijn vierde, want ik heb de introductieles twee keer gedaan omdat ik de eerste keer niet kon ademen. Wat ik helemaal niet doorhad – maar de instructeur meteen zag – was dat ik wel kon inademen maar amper uitblies. Waardoor er uiteraard niks meer bij kon en ik het gevoel had dat mijn borstkas zo ongeveer het maximale volume had maar er toch heus iets niet klopte. Da’s allemaal over, ik kan nu onderwater bubbelen dat het een aard heeft – als ik mezelf eerst even vijf minuten laat wennen.
Heel raar hoe dat gaat. Wat me afgelopen maandag nog in halve paniek bracht, deed ik vanavond met gemak. Zonder lucht negen meter vooruit zwemmen op twee meter diepte, onder water je masker afdoen en terugzetten en het dan leeg blazen, onder water je mondstuk eruit halen en je trimvest zelf opblazen en dan je mondstuk terugzetten, weten dat je negen meter zonder adem moet gaan zwemmen en bij de eerste slag je vin per ongeluk half uittrappen, die weer goed aantrekken en het toch zowat redden, of zomaar ineens flink moeten hoesten onder water – allemaal no problemo. Waar ik ineens wel weer van in paniek raakte was dat mijn mond enorm droog werd en ik daardoor het gevoel had dat ik niet meer kon slikken, en de instructeur juist toen een nieuwe oefening aankondigde – dat was me effies teveel. Omhoog, hoofd boven water, bril af, mondstuk eruit – en pas toen bedacht ik dat ik ook best mijn mondstuk met mijn tong had kunnen afsluiten en wat chloorwater had kunnen slikken.
Ik blijf erg veel moeite hebben met zweven in het water. Ik heb jarenlang mijn best gedaan opnieuw te leren overeind te blijven, maar onderwater moet je heel ander repertoire aan trucjes hebben. Bovendien werkt alles daar met vertraging door. Dus ik moet veel afleren en bijleren. Soms heb ik wat meer tijd nodig dan de anderen. Maar zweven vindt niemand makkelijk en het gaat steeds beter. Ik let inmiddels ook meer op de omgeving, op mijn buddy, en op rustig blijven. Deze keer was ik ook half niet zo moe als afgelopen maandag. Ik spartel minder tegen :)
De gedachte dat we over anderhalve week in open water tien of twaalf meter diep zullen gaan, vind ik trouwens nog steeds doodeng. En ik hoop bij onze buitenduiken op een erg warm pak want ik blijk razendsnel koud te worden. Maar ik geloof dat het me wel gaat lukken dat brevet te halen, desnoods met een extra les ertussen.
(foto: Flickr / CC, Alfonsator.)
Dapper hoor!
Ik vindt onder water zwemmen al eng omdat ik het gevoel heb mijn ademhaling niet onder controle te hebben. Toen ik nog een kind was ging dat juist gemakkelijk.
Afgelopen zomer voor het eerst in zeven (!) jaar weer gezwommen. Dat was al heerlijk maar onder water durf ik nog niet echt.
Heb je The Abyss (1989) wel eens gezien? Hoe ze die tamme rat onder een zuurstofrijke vloeistof duwen zodat je hem eerst ziet stikken, maar die dan toch blijkt te kunnen ademen met het goedje in zijn longen?
Dat is voor duiken op hoge diepte waar je longen met lucht erin uit elkaar zouden spatten :-)
Babies kunnen aan het prille begin van het bestaan onder water zwemmen. We hebben dus een basis voor dit soort zaken, alleen het is wel heel snel verdwenen uit je lichaam en geest.
Onder water kan heel beklemmend zijn, je bent omringd door water en toch kun je ver zien, zeker in een zwembad. Het is een kwestie van rustig ademhalen en door te ontspannen kun je ook makkelijker onder water blijven. Vertrouwen op je lichaam is belangrijk en dan gaat onder water blijven een stuk makkelijker.
Geniet er van!
Wat leuk! Ben zelf nooit verder gekomen dan snorkelen in Cuba, en bleek bang te worden van die hele wereld onder water. Hartstikke mooi, maar ik bleek het desondanks doodgriezelig te vinden, al dat levende spul daar. Maar nou ben ik ook zo’n stadse die al de zenuwen krijgt van een muis in huis. Heel veel succes bij het halen van je brevet.
Wat leuk dat je leert duiken. Reinoud en ik doen het ook en we hebben inmiddels ons dive master brevet en we zitten in het bestuur van een Leidse duikvereniging. Met een dubbel-7 mm wetsuit is het in het Nederlandse water best uit te houden, maar echt warm blijf je in een droogpak. Wie weet kunnen we een keer iets afspreken als je klaar bent met je opleiding.
Joan: het onderwaterleven is juist waarom ik graag wil leren duiken, ik heb het altijd prachtig gevonden en kan mezelf uren bezig houden door in strandplassen, rotsen langs het water en laag water naar beestjes te turen. Ik wil graag vriendjes worden met een garnaal. Een rivierkreeft mag ook.
Yogi: vertrouwen op mjn lichaam is bij mij wat lastig. Ik heb mezelf met veel moeite een nieuwe vanzelfsprekendheid aangewend, maar die werkt onder water juist niet meer. Allerlei oude trucs moet ik opgeven en nieuwe aanleren. Da’s niks erg maar het kost soms wat tijd.
Michiel: Dat Reinoud duikt weet ik, ja :) Voor een droogpak heb je een boel extra instructie nodig vanwege het anders instellen van je drijfvermogen, daar is zelfs een aparte cursus voor, dus wij gaan vast in een wetsuit. Gisteren doken we in 24 graden, met een wetsuit van 7mm kreeg ik het na een half uur al zo koud dat ik mijn kap moest opzetten. Een dubbel-7mm pak klinkt als iets dat ik graag aan wil :)
Een keer iets afspreken als Nana en ik ons brevet hebben, lijkt me een tof plan, want ik wil het daarna uiteraard graag bijhouden me meer eigen maken.
Kijk je wel ‘n beetje uit? Ik heb ‘t er niet zo op, sinds ik jaren geleden eens ‘n keer meeging met ‘n collega. Ik vermoed dat die grote luiken en kanalen onder water ons opzuigen. Hij zat ‘n uur lang met de anderen te kaarten.
Anderzijds heb ik respect, want je fikst ‘t toch maar, en je ontworstelt je daarmee perfect uit de zorgelijke tijden van weleer.
Exploreren van ‘t meest aantrekkelijke onbekende is je hoogste doel.
‘°_°/’ – Acceleratie – Thrill – Applaus.
Even afgezien van lichaam dat dan misschien niet helemaal wil meewerken: als je iets wil, gaat het je lukken!
Zo heb ik sinds juni dit jaar mijn zwemdiploma C; in januari 2007 ben ik – met ernstige water/dieptevrees – begonnen met zwemles en heb doorgezet, zodat ik na een half jaar mijn A-diploma had… Eigenlijk wil ik nu nog verder (zwemvaardigheid) maar het zwembad werkt niet mee… Duikbrevet wil ik niet halen, omdat ik wel weet waar dat eindigt: dan wil ik natuurlijk ook naar allerlei exotische oorden om onderwaterbeestjes te bekijken: en ik heb ooit gezworen nooit ver weg op vakantie te gaan…
succes met de lessen!
Kitty – wow, je zwemdiploma C halen als je watervrees hebt, dat is nogal wat, gefeliciteerd! Ben je zwemmen nu ook leuk gaan vinden? Dat je alles kunt wat je echt wilt, dat geloof ik nu weer juist niet. Soms legt je lichaam (of het leven) je simpelweg onontkoombare beperkingen op. Je kunt die wel omzeilen en je kunt accomoderen, maar ze helemaal kwijt raken zal niet lukken.
En ja, mijn duiklessen zullen hopelijk resulteren in reizen naar verre oorden. Stiekem hoop ik op iets in Egypte, in december ofzo. Maar de Vinkeveense plassen schijnen meer moois te herbergen dan we denken, dus die hoop ik ook te kunnen verkennen.
@Karin: mijn watervrees heb ik geheel overwonnen toen ik eenmaal bezig was met diploma B :D En het is dus inderdaad zo: zwemmen vind ik leuk! En dan vooral het water in duiken en onder water zwemmen… Als iemand mij dat dus iets langer dan anderhalf jaar geleden had gezegd, had ik hem/haar totaal voor idioot verklaard :D
Je hebt trouwens wel gelijk mbt de beperkingen en het leven hoor! Maar laat ik zeggen, binnen je mogelijkheden, kun je in feite alles, als je maar wilt! Want ik zou bijvoorbeeld heeeeel graag sterrenkundige oid geworden zijn, maar de daarbij behorende exacte vakken, daar snapte (en snap) ik helemaal niets van. En dan kan je nog zo graag willen, maar dan is het een verloren zaak.
oja, enne, veeeel plezier met het duiken :D Egypte, daar is het dan in elk geval lekker warm! (geen idee trouwens of dat ook geldt voor het water…)