Weer ergert de Pink Ribboncampagne me mateloos. Vorig jaar, toen ik net aan den lijve had ondervonden wat borstkanker is, maakte de campagne dat ik me een zeehondje voelde: een lief knuffelding waar half beroemd Nederland zich over boog en dat zelf geen woord mocht inbrengen. Het was een glamourcampagne waar nare verhalen over amputaties, chemo, bestralingen, vervroegde menopauze en – yuk! – verlies, verdriet en dood behendig uit waren weggevlakt. Zulke onvrolijke verhalen zouden vrouwen immers maar bang maken en afstoten, en dan kochten ze het blad niet. Daar schoot niemand wat mee op. Zei Pink Ribbon.
De campagne is infantiliserend. Vrouwen met roze parapluutjes, vrouwen met roze glimmertjes, vrouwen met roze ladyphones: alsof we weer verplicht twaalf zijn, met vlechtjes en strikken, en niet verder kunnen kijken dan de neus van onze Barbie lang is. Bij welke andere campagne over serieuze ziektes wordt de doelgroep zo omfloerst aangesproken? Denkt Pink Ribbon nu heus dat vrouwen de waarheid niet kunnen verdragen tenzij die in roze is gehuld? Meent de organisatie echt dat we aangesproken wensen te worden alsof we niet goed snik zijn?
Die toon is gelukkig iets verbeterd, maar het akelige consumentisme – ik schreef er vorig jaar al over – is alleen maar verhevigd. Bedrijven geven een schijntje van hun omzet weg en verschaffen zich voor een prikkie, aftrekbaar van de belasting, op onze kosten een fijn geëngageerd imago. Strijd mee tegen borstkanker, koop een roze Hetty stofzuiger! Strijd mee tegen borstkanker, koop een KPN mobieltje! Strijd, koop! Wees een held, consumeer! Het is een moderne aflaat voor de consument.
‘Als winkelen borstkanker kon genezen, hadden we allang een remedie,’ schrijft de organisatie Think before you Pink op haar website, vals maar terecht. Think before you Pink (TBYP) wijst er daarnaast op dat Pink Ribbon vaak geen inzage geeft in inkomsten en uitgaven. Dat lijkt ook voor Nederland te gelden; journalisten en belangstellenden die om jaarverslagen vroegen, kregen nul op rekest. Wat leveren die campagnes nu op, behalve een leuk imago voor Samsung, Estée Lauder en KPN en een photo opportunity voor soapies van verschillend allooi? Waar gaat dat geld precies naartoe? Wat levert dat geld op voor de bestrijding en genezing van borstkanker?
TBYP doet meer dan lastige vragen stellen: ze diepen lastige feiten op. Er zijn bedrijven die de Pink Ribboncampagnes gebruiken om hun blazoen schoon te poetsen. Pinkwashing noemt TBYP die praktijk. Pink Ribbon is opgezet door het cosmeticabedrijf Estée Lauder, dat sindsdien jaar in, jaar uit goede sier maakt met de campagne.
Maar er is een andere campagne die Estée Lauder niet wil steunen, namelijk die voor veilige cosmetica. Driehonderd bedrijven hebben getekend, maar Estée Lauder, L’Oreal en Proctor & Gamble horen daar niet bij. De Europese Commissie heeft deze bedrijven in 2003 moeten dwingen om het gebruik van phthalaten – een chemisch stofje dat nagellak sterker maakt – voortaan achterwege te laten, aangezien ze toxisch zijn en hormoonverstorend werken, en als carcinogeen werden aangemerkt.
Leuk. Een bedrijf dat stoffen gebruikt die kankerverwekkend zijn en dat door de EU een halt moet worden toegeroepen, werpt zich op als de grote voortrekker in de campagne tegen borstkanker. Estée Lauder is voorts al een paar keer veroordeeld wegens het dumpen van chemisch afval.
Think before you Pink. Please.
Dan nu maar weer ‘ns wat over scientology & bigbrother, als we zo vrij mogen zijn onze bestelling hier te mogen doen, gaarne. Danku.
Al zo’n lange tijd geen sneakpreview. – ‘\^_^/’
Inderdaad, ieder jaar de BVN/Pink Ribbon weer gevraagd waar het geld bleef. Nooit antwoord op gekregen.
Vorig jaar deden ook Greenpeace en Natuur en Mileu onderzoek naar schadelijke stoffen in cosmetica.Estee Lauder kreeg de rode kaart:
– http://www.greenpeaceweb.org/lichaamzondergif/productGroep2.asp?SelProductCat=28&productenID=133&selproductGroep=2
– http://www.natuurenmilieu.nl/page.php?pageID=64&itemID=1359
Deze maand stuur ik bij iedere mail die ik verstuur dit mee:
Hóór en mail het door: http://thinkbeforeyoupink.org/Pages/2005FlashMovie.html
@Karin: “Leuk. Een bedrijf dat …… etc.”:
Terwijl ik dat las in je stukje hierboven, herinnerde ik me een opmerking in een artikel van lang geleden/1998. Even gegoegeld, en ja het is er nog:
http://www.raintosun.com/tamoxifen.htm:
“Tamoxifen (brand name Nolvadex) is now the most widely prescribed cancer medication in the world. It generated revenues of US $265 million in 1992. By 1995, worldwide sales of Nolvadex reached $400 million.”
“Tamoxifen was developed by UK-based Imperial Chemical Industries (ICI), one of the world’s largest multinational chemical corporations. Zeneca, an ICI subsidiary, is responsible for manufacturing and marketing the hormone and is now the world’s largest cancer-drug company.
It is no surprise that ICI’s profits come from playing both sides of the cancer industry. ICI’s agrochemical division, which includes Zeneca, manufactures chlorinated and other industrial chemicals including herbicides. All are poisonous, and many are known endocrine-disrupters that have been incriminated as causes of breast cancer. ICI’s profits swell by manufacturing chemicals that on the one hand cause breast cancer, and on the other hand reputedly cure breast cancer.”
Ineke, het was jouw link naar ThinkBeforeYouPink die de aanstoot gaf voor dit artikel. Dank :)
Van mij mag Oktober weer de Wijnmaand zijn…………..ik word niet goed van alle roze
En zo gaat dat dan.
Nog met je column(-)s in me rondwarend Karin ging ik naar bed vannacht, en ze waren blijkbaar nog dichtbij tijdens m’n m’n ochtendkrantje-kopjekoffie-crackertje. Naadloos haakten ze/sommige opmerkingen daarin aan bij 2 artikelen die ik las.
Ik heb niks met de kerk, maar ‘t was even bingo!bij de opmerking ‘Niet seksualisering is het probleem maar commercialisering’ en ‘Met seks verkopen dingen goed’ – in het artikel ‘Wie in bed ligt shopt niet’ (in de rubriek ‘Theologisch Elftal’ in dagblad Trouw van vandaag).
En ploep, die zin echoode in me na als “Met kanker verkopen dingen goed.”!
Karin, jij sprak over het infantiliserende van de Pink Ribbon Campagne, en bij m’n 2e kopje en crackertje was daar het artikel (zelfde krant): “Koopzucht brengt democratie in gevaar”. Een artikel nav het nieuwe boek: “De infantiele consument” van Benjamin R. Barber.
Joan, ik lees dat de schrijver tot de linkervleugel van het politieke spectrum, behoort, een overtuigd aanhanger van het kapitalisme is, maar zich tegen het consumentisme waar de hele wereld om lijkt te draaien keert, ‘het geperverteerde kapitalisme’. Tegen “hoe de markt kinderen bederft, volwassenen klein houdt en burgers vertrapt”.
En met dit voedzaam ontbijtje stap ik de dag weer in. En schrijf hier een reactie. Zo gaat dat dan.
Ps: Ineke, weet jij misschien uit wiens koker de Pink Ribbon Campagne komt/ Van wie het idee, het inititaief, de uitvoering?
@Karin. Blij dat meer vrouwen zich hier druk om maken. Al sinds het bestaan van Pink Ribbon bestrijd ik ze.Verbazingwekkend dat zoveel vrouwen zo kritiekloos achter dit roze circus aanhobbelen.
Wie durft er nog kritiek te leveren op de cosmetische industrie die zegt zoveel te doen voor de borstkankerbestrijding?
@ Wil/ Karin. Fabrikant AstraZeneca vond het in 1998 niet verantwoord om vrouwen hun medicijn Tamoxifen te onthouden, daarom stopten ze met verder onderzoek met dit medicijn en ging volop reclame maken. Hun doelgroep: gezonde vrouwen. Er kwam veel protest, o.a. van Barbara Brenner Van BCA ( zie hierboven ):
http://www.fda.gov/ohrms/dockets/dockets/00n0001/ts00007.pdf
Al snel kwamen de bijwerkinging aan het licht, zoals baarmoederkanker.
AstraZeneca is de bedenker van de ‘Breast Cancer Awareness Month’………
Dat Farmaceut zich ondanks de bijwerkingen op gezonde vrouwen ging richten (zoals zij die mogelijk een borstkanker risico liepen ivm erfelijkheid) had ik al ooit gelezen – nogal een controversiele zaak naar ik las.
Ik kreeg toen de (niet bewezen/te bewijzen) stoute gedachte dat de fabrikanten mogelijk tijdig een nieuwe markt wilden aanboren/een deel van de markt wilden behouden voor Tamoxifen omdat er op dat moment nieuwe middelen zoals de aromataseremmers aan zaten te komen.
@Ineke – m’n vraag hierboven aan jou – laat maar – ik goegelde net even op Pink Ribbon en zie daar het kopje Geschiedenis.
Het allerergste van het blad van dit jaar vind ik toch wel de aparte bijlage van de overgangsconsulentes van Care for Women. Ze hebben een Kankerverzekering in de aanbieding:
http://www.womenswellbeing.nl/index.php?option=com_content&task=view&id=11&Itemid=72
Eerst vrouwen hormoontherapie aanpraten en voor de zekerheid, want je kunt er kanker van krijgen, hen ook even een kankerverzekering laten afsluiten. ‘Wij handelen in angst mevrouw. Als u bedenkt dat één op de negen vrouwen borstkanker krijgt…’ Sorrug’ dat u dan goed verzekerd bent !’
Borstkanker is Big Business geworden.
overgangsconsulente…….hmmm mooi scrabblewoord.. Zal bij het UWV eens vragen of dit beroep ook in hun reïntergratieproject zit.
Had de folder ook gelezen, die in de Pink Ribbon zit: echt heel erg. En dan wat ze dekken: allerlei dingen die normaal zijn in het ziekenhuis……..alleen de bonus van 7500 euro ( mits je je hebt verzekerd voor de JUISTE kanker) krijgen we van niemand
Een brief van de FDA aan AstraZeneca
( Zie mijn bericht hierboven van 10/10/2007 )
http://www.fda.gov/cder/warn/jan99/7432.pdf
Ook die komen in het milieu terecht: http://www.rivm.nl/rvs/Images/Hormonen_tcm35-37853.pdf
Dank, wederom uit mijn hart gegrepen!! 2 jaar geleden voelde ik in oktober “mijn” knobbeltje, die hele maand ging het dus over mij, in de krant, op televisie, niet te vermijden, aargh!
Borstkanker is niet glamorous, en zal het ook nooit worden. Het komt op je pad, en je maakt je keuzes, als je die al hebt. Daar heb ik geen BN-vrouwen met twee tieten in hun roze décolleté voor nodig. Weg met die borstkankermaand, en oktober als wijnmaand in ere hersteld, zoals iemand hier al schreef. Behoorlijk genant trouwens, zo’n borstkankermaand, ten opzichte van mensen met andere soorten kanker, waarom toch zo’n “special”? Is het commercie? Weg ermee!!!!
Het doet goed te lezen dat meer mensen zich ergeren aan dat roze circus!
Is het wel terecht dat we, naast b.v. de gevaren van hormoontherapie, risico-factoren voor (borst)kanker zoeken in hormoonverstorende factoren in voeding en/of milieu (o.a. cosmetica-producten)? Kankerspecialist prof.dr. Henri Joyeux schrijft in zijn boek “Femmes si vous saviez”: “Méér kankerrisico met één anticonceptiepil dan met 10 ton hormonenvlees.”
Ik blijf erbij dat jullie je kritiek consequent moeten linken met de privatisering van de medische wetenschap in het algemeen en de zorg in het bijzonder.
Sorry Henk2 en Ineke: ik zie nu pas dat ik m’n reactie hierboven van 10/10/2007 5:00 PM aan @Henk2 richtte – dat moest natuurlijk @Ineke zijn.
@Ineke: Over de ‘xeno – estrogenen’ had ik al wel wat gehoord, als mogelijke hormoonverstoorders en vanwege hun oestrogene werking in het lichaam als mogelijke bijdragers aan kankergroei bevorderende oestrogeen dominantie/progesteron deficiëntie. Over de ‘gerecycelde’ hormonen en hormoonachtige stoffen die je in je laatste mailtje noemt – die via de urine en het afvalwater van farmaceutische en andere industrieën in ons milieu en in ons terecht komen – had ik maar zijdelings wel eens wat gehoord – getverderrie. Weet je misschien wat meer te lezen daarover?
Het kan altijd nóg erger: http://fieldofwomen.org.au/index.php?menuID=24
Maar er is meer in deze oktobermaand.
Over de hele wereld verspreid zijn z.g Menopause Society’s te vinden. Kijk het internet er maar op na. Gynaecologen die zich blijven verzetten tegen onderzoeken die ze zelf niet uit gevoerd hebben. Onderzoeken waar hormoontherapie ( HST ) er niet zo best af komt. Om vrouwen er aan te helpen herinneren dat er nog altijd hormonen voor ze klaar staan, hebben ze het volgende bedacht: Menopauzedag!
http://imsociety.og/world_menopause_day.html
Naast Dierendag is er nu ook Menopauzedag.
De Wereldgezondheidsorganisatie heeft hier natuurlijk niets mee te maken.
Fran Visco van de National Breast Cancer Coalition heeft een heel ander bericht voor vrouwen over HST: http://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=9C05E0DC1E31F935A15751C1A9609C8B63
Weer m’n bril kwijt ! http://www.imsociety.org/world_menopause_day.html
Australie, Amerika en West-Europa: de werelddelen waar decennia-lang werd geexperimenteerd met het gebruik van medicijnen gebaseerd op synthetisch oestrogeen. Azie deed niet mee.
en hier nog zo’n smakeloos staaltje van doneren aan het goede doel:
http://www.dagvanhetdecollete.nl/
Ik heb borstkanker -ongeneeslijk, want uitgezaaid- en ik word kotsmisselijk van de roze lintjes! Deze ziekte is !niet! leuk, fancy, etc. Het is een rotziekte, die pijn en allerlei andere ongemakken met zich meebrengt. Mijn dochter van 10 houdt van roze lintjes. Ze weet niet dat deze gebruikt worden als symbool voor (de strid tegen) borstkanker. Zou ze dat wel weten, dan gingen alle roze lintjes regelrecht de afvalbak in. Zij weet/ervaart ook dat het niet leuk is. Rot op met je lintjes!!
Kunnen we niet een bijeenkomst organiseren met vrouwen die -zonder zielig te zijn- laten zien dat kanker een barre strijd is? En kunnen we die samenkomst snel organiseren, zodat die roze wolk van oktober-pink ribbon maand- een wat ander kleurtje krijgt? Wie voelt er voor?
Hee Karin ea,
Dit zinnetje: “journalisten en belangstellenden die om jaarverslagen vroegen, kregen nul op rekest” deed me ineens beseffen dat ik vorig jaar, door mijn chemo-mist heen vragen heb gestuurd naar PR over hun cijfers en verantwoording.
Nu meen ik zelfs een vaag antwoord te hebben gekregen, maar kan me het niet goed herinneren. Ik zal eea weer eens opzoeken, en als het iets toevoegt meld ik me hier weer.
ciao!
Viva heeft ook iets ‘leuks’ bedacht: http://www.viva.nl/any-borst/
Het wordt steeds walgelijker. Eigenlijk zou je de naam van een ziekte of aandoening wettelijk moeten kunnen beschermen, net als een merk.
Nou Ceciel, je hebt mij – ongeneeslijk zieke – aan boord. En Ineke, het is idd te walgelijk voor woorden …
Godallemachtig.
Karin, ik durf het bijna niet te vragen, maar kun jij “ons” niet nog een keertje vertegenwoordigen in de media betreffende deze pinkribbongekte?
Lia, met alle plezier, maar zo werkt het niet. Ik kan moeilijk zeggen: spreek maar met mij, en dat dan allerlei programma’s op me af komen. Anderzijds: dit is het eerste jaar dat er zoveel kritiek is op alle roze-lintjescampagnes, en ik ben blij dat ik daaraan heb kunnen bijdragen.
Wat de actie van de Cosmopolitain betreft: ik heb zojuist een foto van mijn (halve) decolleté gestuurd, ben benieuwd of ze ‘m plaatsen. Verder een protestmail gestuurd naar Livera. Onderwerp: “decolletwee”
@ceciel, volgens mij moet het in de media, DWDD of P&W of zo, maar hoe?E nne…..dát vind ik pas eng. Maar wat mot dat mot.
Nou kijk, Karin moet eerst nog maar een journalist zo gek zien te krijgen, en die schrijven alleen nog maar, zoals hun hoofdredacteur en directeur hun dat gezegd hebben: je moet zó schrijven, dat ‘t ons het meeste geld opbrengt.
‘\~_~/’
Begrijpelijk natuurlijk hè. ‘t Gaat de media slecht.
Ook leuk uit België:
http://clouseaumusicpage.files.wordpress.com/2007/10/l_45b4133de3fb4f0fc4278e4ec0e9c5d9.jpg
Ik begrijp het, Karin.
Zie dat je hier ben 1 november: http://www.kwfkankerbestrijding.nl/index.jsp?objectid=7761
Succes! En voor diegenen die willen protesteren bij de Cosmopolitan of Livera:
info@livera.nl
h.mulder@sanoma-uitgevers.nl
Dat ging net weer even mis blijkbaar. Nog een keertje.
@Ineke: m’n getverderrie hierboven in m’n mailtje van 10/13/2007 sloeg overigens niet op de manier waarop die hormonen in het milieu komen, maar op het feit dat er wéér een manier genoemd wordt waarop de hormoonbalans in het lichaam verstoord kan worden. Hoopte dat je nog een artikel zou weten te noemen – ‘k ga zelf ook nog wel aan het snuffelen.
@ Wil, tot vorig jaar was er op de website van het KWF niets te vinden over het borstkankerrisico ten gevolge van het slikken van -DES -Diëtylstilbestrol. Dat vond ik vreemd, want het betreft toch een paar honderdduizend vrouwen die van 1947 tot 1976 dit medicijn gebruikt hebben. Ik heb diverse mailtjes naar het KWF moeten sturen, voordat die eindelijk bereid waren DES bij de risicofactoren te plaatsen op hun website en in de folder.
Uitgebreide informatie over DES is daar nog steeds niet te vinden. Het RIVM meldde er niet aan te kunnen beginnen om alle risico’s op hun site te vermelden. Bovendien is die voor professionals…..
Meer info kun je hier vinden http://www.descentrum.nl
Er is een onderzoek dat aantoont dat DES-dochters dit borstkankerrisico ook lopen.
DES- slachtoffers hebben recht op schadevergoeding http://www.desfonds.nl
Resten medicijnen in water:
http://www.brabantsdagblad.nl/bdbinnenland/article1875914.ece
Eerlijk gezegd ben ik blij te merken dat ik niet de enige ben die zich doodergert aan campagnes als Pink Ribben en/of Samen sterk tegen kanker.
Voor bedrijven is het een goedkope gelegenheid om reclame te maken, B.N.’ers staan hun imago voor eigen gewin op te poetsen en ga zo maar verder. Helaas worden dit soort activiteiten regelmatig sterk onder mijn aandacht gebracht. Men denkt kennelijk dat ik door mijn slechte ervaringen met deze vreselijke ziekte, positief zal reageren op dit soort flauwe kul.
Zolang er nog te vaak in het veld over deze ziekte wordt heen gekeken tot het te laat is, heeft trouwens geen enkele campagne enig nut.
Sorry beste mensen, dat ik mij als man met de zaken van vrouwelijke borstkankerpatienten bemoei.
De enige reden dat ik het aandurf is dat ik sinds mei 2006 ook kanker heb, namelijk een uitgezaaid en inmiddels gerecidiveerd melanoom met oorspronkelijk een levensverwachting van 4 maanden tot een jaar, een grens waar ik inmiddels tot regelmatige verbazing van mijn oncoloog al 3,5 jaar overheen ben.
De oorzaak daarvan is dat ik mij niet aan de nogal slecht onderbouwde dwingende aanbevelingen conform de richtlijn wenste te houden en na de eerste operatie geheel mijn eigen, meer natuurlijke dan chemische, weg ben gegaan en uiteraard volledig voor eigen rekening.
Vanaf het ontstaan van deze uiterst commerciele Pink Ribbon beweging heb ik mij verbaasd over de volgzaamheid, enthousiastme en kritiekloosheid van massa’s vrouwen.
Het doet mij goed dat er ook, nauw bij borstkanker betrokken, vrouwen zijn die wel degelijk kritiek hebben op de werkwijze van deze, in mijn ogen walchelijke organisatie.
Overigens ben ik na een jarenlang lidmaatschap van het KWF al geruime tijd geleden tot de conclusie gekomen dat er ook aan het KWF het nodige mankeert.
Met name dat zij sterk gebonden zijn aan de chemische middelen vanuit de farmaceutische industrie die ieder voor zich, na enig aanvankelijk succes, voornamelijk ook dood en verderf blijken te zaaien naast het verstrekken van niet zelden zeer gemanipuleerde onderzoekresultaten.
Dat deze, voornamelijk op megawinsten gerichte industriele conglomeraten daarvoor miljarden dollars aan boete werd opgelegd wenst geen enkel Nederlands nieuwsmedium te publiceren.
Vreemd maar wel gezagsgetrouw.
theo muller
rozenburg