Vandaag is Vallende vrouw – autobiografie van een lichaam opnieuw verschenen. Het boek gaat over multiple sclerose en is voor het eerst verschenen in 1993. Het boek heeft vier drukken gehad maar was al een tijdje niet meer leverbaar. Nijgh & Van Ditmar heeft er nu een zogeheten midprice pocket van gemaakt. Vanaf vandaag in de boekhandel, voor 15,- euro.
Bestellen:
In de afgelopen jaren is de ms – geheel tegen de verwachting in, ‘t is een klein medisch wondertje – overigens fors weggetrokken, ik ben in 2005 zelfs weer fulltime aan het werk gegaan. Mijn remedie? Sex, drugs, rock & roll, nicotine, te weinig slapen, en kanker. Kennelijk is dat een voor mij gezond diëet :)
En… ?
@ Els: lekker bij de hand commentaar he ?!
@ Karin :Leuk Karin ! hoop dat veel mensen het kopen
groetjes
Staat in de kast. Wél gelezen indertijd. Dat een mens uit zo’n hutspot toch nog kanker krijgen kan.
Sterker er uit gekomen, toch?!
Sjaak: ik weet niet of ik er sterker ben uitgekomen. Ten eerste weer ik nog niet écht of ik eruit ben (de piek in recidief ligt bij borstkanker twee jaar na de diagnose, ik heb er nu één jaar op zitten), en qua werk had ik er een stuk sterker voorgestaan als ik normaal had kunnen blijven werken gedurende dat jaar.
Daarnaast: dat hele gedoe met ergens ‘sterker uit komen’ vind ik toch altijd van de nood een deugd maken, een krampachtige poging nog een beetje een leuke draai te geven aan iets dat helemaal niet leuk is, integendeel, alleen maar dieptriest. En in een jaar leer je altijd wat, het zou erg zijn als dat niet zo was.
Sex, drugs, rock & roll, nicotine, te weinig slapen en kanker als remedie tegen ms, klinkt minstens zo geloofwaardig als het gebed van Jan Zijlstra. :-)
Zonder gekheid, je weet nooit hoe je eraan toe zou zijn geweest zonder met name het laatste deel van je ‘remedie’… het deel waar je niet zelf voor gekozen hebt. Trouwens, dat geldt eigenlijk ook voor de andere onderdelen.
Een mens is de optelsom van genetisch materiaal plus wat hij/zij in het leven ervaart. Meer zit er niet in je rugzak… Met die bagage ga je op pad en dan is het maar te hopen dat je tijdens de verdere wandeling nog wat leuke dingen kunt verzamelen, waardoor de zak tenminste wat lichter lijkt. Omdat je zelf sterker wordt.
Leuk, dat “Vallende Vrouw” opnieuw is uitgegeven. Er is blijkbaar vraag naar, want anders zou de uitgever er niet aan beginnen. Waarschijnlijk hoopt men op ‘een nieuwe Spaink’…
Stof genoeg, toch ?
Met vriendelijke groet,
Henk.
Ha Sweetie, ik heb geen boekhandel in de buurt ;-(
is ie ook te krijgen ( nou ja krijgen ;-) bij bol.com ofzo?
Jawel, bij BOL staat-ie ook Suus. Ik heb de links er nu maar bijgezet.
ah dank. ik was um kwijt je boek, of hij ligt nog ergens in 10 verhuis dozen.
maar zal um volgende week * krijgen* en weer benieuwd om te lezen, na zoveel jaar
wat een wijsheid weer juzo ;-((
Het leuke van ‘t boek is dat de hoofdstukjes precies groot of kort genoeg zijn om met een stijve nek op adem naar ‘t plafond te kunnen staren. ‘t Boek goed blijft liggen als je ‘t open met de buitenkant naar boven legt. De meeste boeken doen dat om plastictechnische redenen niet. Er zit meer humor in dan ik voor mogelijk had gehouden. Het valt me eigenlijk wel mee en dat had ik nooit gedacht. Ik vind dat ‘t beter in elkaar zit, mooier en kalmer gestructureerd dan je blogs en columns van de laatste tijd. Het boek is zuiverder, je blogs en columns bijna onbestuurbaar onconsumeerbaar verwilderd. Dat kan niet meer. Dat wil ik niet meer hebben. ‘t Is eigenlijk ‘n zodanig opeisend boek dat ik aan de andere voorlopig maar niet begin. Ik ben te provinciaals. Maar ik moet me haasten ‘t moet zometeen uit de komende dagen heb ik elders te veel te doen. ‘t Is lang geleden dat ik weer ‘ns ‘n boek gelezen heb. Ik heb er toch wel bewondering voor en dat had ik nooit gedacht. In alle nuchterheid en onafhankelijkheid het is een interessant verschijnsel mens dat het heeft geschreven met betere kwaliteit dan ik gedacht had en met een mooie gave zuivere vriendelijke en ook lieve zachte glanzende gloeiende veelkleurige persoonlijkheid en erg goed zelfbewust vakmanschap met mooi logisch regelmatig denken dat kom je niet veel tegen. ‘t Lukt me tot m’n verbazing niet ‘n paar alinea’s over te slaan en dan nog te weten waar ‘t over gaat ‘n heel goed teken. Bijzondere pagina’s 129 142 ‘t boek is nu zelfs sneller uit dan ik gedacht had dus tempo tempo tempo razendsnel naar bed want morgen naar de kenndymars te sittard maar goed de wereld draait door en we moeten gauw weer verder er is nog een hele hoop te doen en ‘t is al heel wat, dat je meer vriendschap hebt gesloten met je eigen lichaam, dat je er goed en pittig bijzit uitziet, en dat ‘t snel tijd wordt voor je boek “hoe ik alles en iedereen overwon”, want daar is in feite het wachten op prettige feestdagen ‘\°_°/’ en tot ziens.
Een van de betere boeken die ik ooit heb gelezen. Helaas heb ik het te druk met mijn studie om het nogmaals te gaan lezen, anders had ik het met veel plezier gedaan.
Als ik zo vrij mag zijn, wat zou je ervan vinden als iemand hiervan een film zou maken inplaats van die achterlijke rotboeken van Brusselmans? Jouw boek zou in een veel betere film resulteren. Moet je er niet aan denken dat je boek (en daarmee je biografie) tot filmscript verwerkt wordt, of lijkt het je wel eens grappig om iemand anders “jezelf” te zien spelen op het grote doek? En wie zou je kiezen om “jou” te spelen? Persoonlijk zou ik jou het liefst door een nog onbekende actrice laten spelen. (Je mag ook een niet-Nederlander uitkiezen, voor de Amerikaanse blockbuster adaptatie van je boek.)
Een film ervan, Grom? Ik wet het niet, het is een nogal ‘talig’ boek, ik weet niet of het er zich voor zou lenen. Maar, in het onwaarschijnlijke geval dat zich iemand meldt, zou ik geen nee zeggen :)
Er zijn taligere boeken tot succesvolle films verwerkt. Als ik de filmmaker was zou ik jou door deze performer laten spelen: http://www.youtube.com/watch?v=55-4AxEErvU
Ze lijkt een beetje op jou, vind ik, en haar stukken zijn ook nogal talig, zoals je hier zelf kunt zien.
Quote Karin: “Daarnaast: dat hele gedoe met ergens ‘sterker uit komen’ vind ik toch altijd van de nood een deugd maken, een krampachtige poging nog een beetje een leuke draai te geven aan iets dat helemaal niet leuk is, integendeel, alleen maar dieptriest. En in een jaar leer je _altijd_ wat, het zou erg zijn als dat niet zo was.”
Hier ben ik het volledig met Karin eens. Ik vind mijzelf bijv. al heel sterk met het feit hoe ik leef en denk met de MS, maar ook bij alle tegenslagen in mijn leven heb ik mijzelf er toch krachtig en kranig doorheen geslagen. Ik WAS al sterk, ook voordat ik ziek werd en ik heb niet het idee dat ik sterker ben geworden DOOR mijn ziekte. (ik hoop het een beetje duidelijk verwoord te hebben) En natuurlijk leer je elke dag, en word je elke dag wijzer…
Karin, De Vallende Vrouw was het eerste boek dat ik las over MS, ik vond en vind nog steeds de titel geweldig gekozen en het feit dat ik je boek in 2 of 3 dagen (ik weet het niet meer precies) uitlas, illustreert hoe boeiend ik het vond.
In alle nuchterheid en onafhankelijkheid
het is een interessant verschijnsel
mens dat het heeft geschreven
met betere kwaliteit dan ik gedacht had
en met een mooie gave zuivere vriendelijke
en ook lieve zachte glanzende gloeiende veelkleurige persoonlijkheid
en erg goed zelfbewust vakmanschap
met mooi logisch regelmatig denken
dat kom je niet veel tegen.
Poetisch zit het aardig in elkaar, maar om zoiets als proza op te schrijven… De climax is trouwens ook leuk:
‘t boek is nu zelfs sneller uit dan ik gedacht had
dus tempo tempo tempo
razendsnel naar bed
want morgen naar de kenndymars te sittard
maar goed
de wereld draait door
en we moeten gauw weer verder
er is nog een hele hoop te doen
en ‘t is al heel wat,
dat je meer vriendschap hebt gesloten met je eigen lichaam,
dat je er goed en pittig bijzit uitziet,
en dat ‘t snel tijd wordt voor je boek
“hoe ik alles en iedereen overwon”,
want daar is in feite het wachten op
prettige feestdagen
‘\°_°/’
en tot ziens.
Het heeft iets weg van een IRC-log met jezelf.
Ik praat het graagste met mezelf.
Anderen hadden en hebben we nergens voor nodig.
Ingezonden brieven gooiden we altijd in de prullebak
‘\°_°/’
die kunnen we al helemáál niet gebruiken.
Voor het overige zijn we doof. Net als iedereen.
We zien trouwens niemand. En ook niets.
Heb je er problemen mee?