De Berlijnse baby-ijsbeer Knut moet dood, vond een Duitse dierenbeschermer. Knut is door z’n mamma verstoten en wordt nu door een bewaker gevoed en verzorgd. Dat is niet natuurlijk en een ijsbeer onwaardig, redeneerde de dierenbeschermer; euthanasie leek hem een betere optie.
Een schrikbarend argument, niet alleen om zijn griezelige invulling van het begrip ‘euthanasie’.
De rechtlijnigheid ervan is stuitend: om de rechten van een dier te beschermen moet dat dier maar dood. Maar ook in zijn consequenties is de redenering bizar. De bewoners van een dierentuin worden allemaal door mensen gevoed en verzorgd, ook als ze wel een liefhebbende mamma hebben; dat is de crux van een dierentuin. Wie iets voelt voor de redenering van die dierenrechtenactivist kan alleen maar concluderen dat niet alleen verstoten ijsbeerjongen maar eigenlijk alle beesten in de dierentuin moeten worden omgebracht. En daar stopt het niet: huisdieren – van goudvissen en hamsters tot schoothondjes – zijn volledig afhankelijk van de mensen die ze verzorgen. Ergo: de spuit erin! Varkens, renpaarden, scharrelkoeien en -kippen: hoppa, over de kling met de hele veeteelt. En dat alles in naam van hun rechten.
Nu was deze man natuurlijk een halve gek, en iedereen zo geraakt door het pluizige vachtje en de baby-ogen van Knut dat niemand hem serieus nam, maar ik schrok toch wel van die fanatische redenering. En of iets onnatuurlijk is – och, wat is nog wel natuurlijk in onze wereld? Gesneden brood is niet natuurlijk, giro-afschriften zijn dat niet, en kranten al evenmin. Sterker: rechten zijn niet natuurlijk, die zijn een menselijk construct, en toch zou ik ze niet kwijt willen.
Maar de discussie over dierenrechten ontaardt. GroenLinks heeft recent een voorstel ingediend om dierenrechten in de grondwet op te nemen en zowat het hele parlement leek dat wel een goed idee. Alleen de Raad van State hield het hoofd koel. De grondwet is bedoeld om burgers rechten tegenover de overheid te geven waarmee zij diezelfde overheid op gepaste afstand kunnen houden. De overheid mag burgers niet doden, erkent het recht op vereniging van haar burgers, mag niet op voorhand ingrijpen als die hun mening willen geven, erkent het recht van de burgers om zelf hun vertegenwoordigers te kiezen en dergelijke. Hoe dierenrechten (wat dat die ook mogen behelzen) in dat model passen, is bepaald niet duidelijk. Hoe kun je in dat stramien nu de rechten van dieren opnemen? Daar is-ie niet voor bedoeld, het is een categoriefout, een verkeerd kader.
Mensen hebben al grote moeite hun grondrechten via de rechter te laten toetsen, dat kan formeel niet. Hoe moeten dieren – of hun zelfbenoemde vertegenwoordigers – dat dan ooit gaan doen? Daarnaast hebben GroenLinks of de Dierenpartij nog geen idee hoe ze willen definiëren welke dieren grondrechten zouden krijgen en welke niet. Waar leg je de grens? GroenLinks houdt het op ‘hoogontwikkelde’ dieren, die angst en pijn kunnen voelen. Vallen vissen daaronder? Mag bio-industrie wel met lieveheersbeestjes die in de bloementeelt worden ingezet om luizen op te vreten, of met honingbijen? It’s a can of worms.
Er zit ongelooflijk veel kitsch in de discussie over dierenrechten. Zodra een dier aaibaar lijkt, of ogen heeft die wij kunnen zien en die ons vochtig kunnen aankijken, vallen we als een blok voor ze en kunnen we niet meer verstandig denken.
“Der Spiegel” van vorige week meldt dat 70 % van bijenvolken dood zijn in Amerika en dat het ook in Europa meer optreedt. Dit zeer waarschijnlijk door veelvuldig gebruik van genetisch veranderde mais.
Voor dierenrechten is best veel te zeggen. Zonder bijen eet je binnenkort geen ene vrucht meer.
“Maar de discussie over dierenrechten ontaardt”. Heb je wel eens over “the greening of hate” gelezen? Dat vind ik een goed voorbeeld van hoe erg die discussie is ontaard.
http://www.hartford-hwp.com/archives/25b/027.html
Ik heb hier net iets gepost, en dat is niet doorgekomen, dus bij deze nogmaals (en ik heb gemerkt dat ik niet de enige ben die posts kwijtraakt tijdens het posten op dit forum): Het meest zorgwekkende ontwikkeling in de dierenrechten discussie vind ik “the greening of hate”:
http://www.hartford-hwp.com/archives/25b/027.html
En nee, dit is geen extreem rechts video beste AIVD lurkers.
Dieren in de grondwet. Taal in de grondwet. Wat moet er nog meer in de grondwet?
Iets is belangrijk, dus moet het verhefd worden. In de grondwet, dan heeft het status. Welke dieren, vraag ik me dan af. Welke talen, dat is al duidelijk. Het gaat om Nederlands en Fries. Landen met de landstaal in de grondwet zijn doorgaans zeer goed in het onderdrukken van minderheidstalen. Ik vraag me af wie het moet ontgelden als dieren in de grondwet komen.
Hou de grondwet waar ie voor bedoeld is. De bescherming van de burger tegenover de staat.
Grom, je bericht is wel degelijk doorgekomen, en het staat er – net als je commentaar op Thomas en NIN – nu twee keer. Als je je reactie niet meteen ziet: kwestie van de pagina verversen. (En soms ‘verdwijnen’ berichten omdat mensen de code niet goed intypen, het systeem waarschuwt dan niet voldoende.)
Ik denk dat ik het met je eens ben, Karin, dat dierenwelzijn niet op het eerste gezicht een staatsrechtelijk vraagstuk is en ook geen onderwerp voor misplaatst “how was nature when humans were not part of it”.
Maar ik meen dat het onderwerp in bredere contekst wel voor ons van belang is. De universele verklaring van de rechten van de mens heeft wel een staatsrechtelijke vorm maar is allereerst en vooral uiting van een set overtuigingen over wat de ondertekenaars “goed en kwaad” vinden in de onderlinge omgang van mensen en in minderen mate de omgang van staten met mensen; in die zin vind ik de Verklaring overigens veel inspirerender dan alle grondwetten bij elkaar; het gaat hier om de ethische verankering van wat er normatief in allerlei (grond-)wetten is vastgelegd en uiteindelijk is dat altijd een overtuigingen(geloofs-)kwestie.
Echter, de verklaring net als de meeste westerse grondwetten is doordrenkt van het humano-centrisme en individualisme van joden- en christendom en ook het verlichte humanisme; dat is op zich niet erg maar geeft onmiddelijk de beperkingen aan: net zo min als de islam deel uitmaakt van het overtuigingenset (en dat gaat ons echt nog problemen opleveren in de komende jaren) achter de Verklaring of de NL grondwet, doen dat de religieuze of anderszins ethische overtuigingen waarin de mens meer deel dan beheerder/beheerser van het geheel is.
En dan kom je in een cirkel terecht; het staat er niet in omdat het niet herkenbaar binnen ons set overtuigingen past en daar past het niet in omdat we ons set overtuigingen in de laatste driehonderd jaar meer en meer een normatief, geschreven karakter hebben gegeven en wat er niet is opgeschreven valt buiten het perspectief.
Daarom beschouw ik de roep om grondwettelijke verankering als poging om een vicieuze cirkel te doorbreken, niet meer en niet minder.
Ik blijf van mening dat het niet de juiste invalshoek is om grondwettelijke verankering te eisen of een soort “back-to-real-thus-cruel-nature” maar ik begrijp wel dat mensen pogingen doen om ons besef te vergroten van de wederzijdse afhankelijkheid met de ons omringende natuur warvan we deel zijn en die we ook bewust exploiteren op een wijze waar je op zijn minst vraagtekens bij kunt zetten. En ik denk dat bewustwording hard nodig is, willen we de verantwoordelijheid die bij de rol van exploitant hoort, waarmaken. En het waarmaken begint met het aanvaarden. In die zin zie ik de discussie om Knut als poging om de vraag naar verantwoordelijkheid in ieder geval te agenderen, hoe onbeholpen en ja, dogmatisch, gelijkhebberig en wat nog meer ook.
Ha, dit vind ik een noodzakelijke discussie! :)
Helaas lig ik nog ietwat in de kreukels door een vrij forse chemo-serie, dus meer dan -misschien geruchten en- gedachtenflarden zijn het niet, en ik stelde nog nergens -journalistieke- vragen:
– gerucht –
Ik hoorde dat de PvdD akkoord zou gaan met de ontwikkeling van iets wat te duiden is als ‘vleesmolen’. Een hevige vleesindustrie bij IJmuiden, fijn voor ontwikkeling van de havens, waarbij de andere kant van de deal zou zijn dat boeren ‘in het land’ met rust zouden worden gelaten, waardoor zij binnen een bepaalde ethische bedrijfsvoering kunnen opereren. (Hou me ten goede, ik heb dit slechts 1 keer gehoord).
– gedachte –
In mijn ogen zijn dierenactivisten als anti-abortusactivisten. Het is makkelijk op de bres te springen voor het ‘ongeboren’ / ‘onschuldige’ leven; je hebt dan altijd gelijk en kritiek is onmogelijk, omdat het immers om bescherming van de pure onschuld gaat. Hierin ligt een zowat religieuze dimensie.
Ik ben geneigd -vele- dierenactivisten bij anti-abortusactivisten onder het kopje ‘engerds’ te groeperen.
kiss
-c-
De hele wei staat vol koeien, schapen en varkens.
En die eten wij mensen als hoogste soort, allemaal op.
De nertsen hangen we om ons nek en ik heb daar geen enkel bezwaar tegen.
‘\°_°/’ – Door het afschieten zullen we toch in leven moeten blijven.
Cecile: precies die overeenkmost tussen anti-abortusactivisten en sommige dierenactivisten beschreef ik in mijn allereerste Parooltje:
“En al jaren erger ik me aan de zeehondenaffiches van Greenpeace waarop een jong met van die teddyberenogen ons smekend aankijkt of we hem asjeblieft willen sparen. Niet omdat het onnodig of wreed is hem te doden, maar zuiver en alleen omdat hij zo lief is. De sentimenten die dat affiche oproept wijken niet af van die waarop Pater Koopmans wilde inspelen: een jammerend jong wezen dat met huilogen roept dat het vermoord gaat worden tenzij wij ingrijpen. Van de anti-abortuslobby vinden we zulk sentiment verdacht. Van Greenpeace opeens niet.”
– De idiotie van dierenrechten, 17 oktober 1992.
Harimau: Als het om een ethisch kader gaat, is een algemene beginselverklaring stukken beter dan de grondwet, die het alleen het verkeer tussen burger en overheiud regelt. Maar een ander probleem is dat ‘dieren’ een heel brede categorie is: van mug tot muis, van spin tot panda, van vlo tot tonijn en van strontvlieg tot dagpauwoog. Daar kun je niet één set van uitgangspunten op los laten, denk ik. Daarnaast hebben we al tal van wél toetsbare wetten waarin soorten van dierenwelzijn worden geregeld; je daarop richten is denk ik verstandiger.
Mien: ik wou Daniël Tampon inderdaad graag uit Tweety’s klauwen redden maar dat beschouw ik meer als mijn keuze, niet als Daniëls recht, laat staan als iets dat in de grondwet moet :)
Daarnaast, toen Tweety eergisteravond de slaapkamer kwam binnenrennen en iets naast de plantenbak deponeerde bleek dat een dode muis te zijn. Daniël, vermoed ik. Ik heb het kadavertje in de vuilnisbak gedeponeerd. Shit happens.
um… wat zijn dierenactivisten? Bovendien: daar ging het niet om.
Die grondwet is een beetje malloot, al stond een paragraafje over dieren ‘as such’ in de verworpen Europese grondwet… Maar het zou nuttig zijn om ergens een globale notie over welzijn/recht neer te leggen, die uitstijgt boven wetgeving (Gezondheids- en welzijnswet voor Dieren (Gwwd), richtlijn 95/29/EEG, faunawet, CITES-richtlijnen, pákken papier en papier is geduldig). Kwestie van ethisch principe, zoals onze grondrechten een ethisch pricipe zijn en niet echt dagelijkse praktijk.
Het zou de AID misschien wat meer status kunnen geven, met daaraan gekoppeld meer personeel, lees inspecteurs met ferme bevoegdheden. Dat is hard nodig en heeft wat mij betreft niets te maken met vochtige blikken of knuffelbeertjes.
quote: “Zodra een dier aaibaar lijkt, of ogen heeft die wij kunnen zien en die ons vochtig kunnen aankijken, vallen we als een blok voor ze en kunnen we niet meer verstandig denken”..
Ha, Karin, ik krijg onmiddelijk weer nachtelijke taferelen met een kat en muis (tampon) voor ogen :-)
grtz, Mien
Karin, je hebt helemaal gelijk, het ligt aan het reloaden. Ze hebben hier op school een nieuwe versie van de M$ browser, en als ik “remember me” aankruis doet-ie raar, en haalt hij de laatste pagina uit de cache inplaats van de pagina opnieuw te laden over het net. Als ik dat “remember me” niet aankruis, wordt de pagina wel “gewoon” opnieuw opgehaald met het bericht erin. Die tweede berichten mag je trouwens weghalen, want nu weet ik wat er aan de hand is. Misschien dat anderen hier die dachten een bericht kwijtgeraakt te zijn tegen hetzelfde probleem zijn aangelopen?
Dit is echt onzin wat je hier beweert, Karin. In de Grondwet zijn ook voor mensen sociale grondrechten opgenomen, die rechtens niet afdwingbaar zijn, in tegenstelling tot de klassieke grondrechten, als daar zijn de vrijheid van godsdienst bijvoorbeeld. Die zijn rechtens afdwingbaar, in tegenstelling tot bijvoorbeeld een sociaal grondrecht als het recht op arbeid. Als de honderdduizenden werklozen in dit land op dit sociale grondrecht een beroep doen bij de rechter komen ze van een koude kermis thuis. Hoewel ik GroenLinkser ben heb ik de discussie rond de dierenrechten niet gevolgd, maar ik vermoed dat die in de categorie van de sociale grondrechten zullen worden ondergebracht. Een dier heeft recht op een waardig bestaan zonder marteling in een legbatterij of varkensflat bijvoorbeeld. Zoals in de Amerikaanse grondwet verankerd is, al is dat evenmin rechtens afdwingbaar, – ik kopieer maar even — We hold these truths to be self-evident, that all men are created equal, that they are endowed by their Creator with certain unalienable Rights, that among these are Life, Liberty and the pursuit of Happiness.–
In dat kader moet je de grondrechten voor dieren zien.
Zowel sociale grondrechten als grondrechten voor dieren moet je zien als een doelstelling die binnen een beschaafde samenleving dient te worden nagestreefd. En daarom ben ik helemaal voor het opnemen van dit soort rechten in de Grondwet.
R.I.P. Daniël…
Het zet je wel aan het denken. Zou Daniël suïcidaal zijn geweest ? Zo ja, waarom ? Waren z’n verwondingen te ernstig en droeg Tweety zorg voor de euthanasie ? Hebben dieren hun eigen ‘grondwet’ ?
Grondrechten voor hoogontwikkelde dieren, die angst en pijn kunnen voelen ? Je zou dit naadloos kunnen laten aansluiten bij het onderwerp van film die je vandaag beschreef. Ooit brachten de christelijke eigenaren van de schepen die slaven vervoerden ook een scheidslijn aan…
Maar wat dan ? Moeten we ook allemaal met een mondkapje op gaan lopen ? Niet tegen de sterk vervuilde lucht, maar om te voorkomen dat we ongewild dierenleed veroorzaken… Moeten we ook de grond waarop we lopen ‘diervrij’ maken ?
Voor mij hoeft er geen verandering in de grondwet te worden aangebracht. Waar het de bewuste mishandeling van dieren betreft, mogen de straffen flink omhoog. ‘Sport’vissen en ‘plezier’jacht kunnen worden verboden. Voor dieren die om economische redenen worden gehouden kunnen indien noodzakelijk diervriendelijker regels worden vastgesteld.
En houders van huisdieren hebben volgens mij ook wel behoefte aan een dwingende gedragscode… Ook daarvoor hoeft de grondwet niet te worden aangepast.
Moet je luisteren, hier in het zuiden worden bedrijfsterreinen gesloten, de mensen op de keien gezet en de provincie uit gejaagd omdat een of ander klein prutsbeestje zonodig gillend beschermd in de akkers rond en velden moet kunnen knorrendrollen.
Als ik ga wandelen heb ik altijd een pioschopje bij me en dat zet ik, razendsnel, krak, op de nekjes van die vale onderkruipertjes. Heel goed gedaan, mompelt de boer die met grote stappen naderbij komt stappen. Hij rijdt er nog een paar keer met z’n grote zware dikke tractor over heen en weer en ik sta d’r handenwrijwend bij te kijken.
We moeten de gekte niet tot al te grote waanzinnige hoogte zien op te drijven, hè, hier in dit land. Dat er in het westen van ons land ‘n paar ongezond blogdenkenden rondlopen nou ja, dat zal ik dan voorlopig nog maar even laten voortbestaan –
‘\°_°/’ – vanwege ‘t mooie weer.
Och die arme! Toch is het anders als ze nog rennen, gordijnen inklimmen en met glimmende oogjes om het hoekje komen kijken.. Eenmaal dood lijkt zo’n muisje ineens meer een ‘ding’, toch wel bijzonder dat het zo werkt.. (gelukkig?)
Nou ja, Tweet heeft in elk geval weer bewezen een ‘echt roofdier’ te zijn :-)
(die eist zelf zijn recht wel op :-))
Groetjes, Mien
Joan: Wetten kunnen geen van allen rechtstreeks aan de grondwet worden getoetst; wel verwachten we dat de Tweede Kamer dat doet bij de besprekingen over de invoering van een wet, en meer nog: de Eerste Kamer. We kunnen alleen naar de rechter stappen en de staat dagen als een specifieke wet geschonden is. Of nou ja, je kunt natuurlijk altijd naar de rechter stappen, maar zo’n zaak verlies je dan omdat de rechter niet mag toetsen aan de grondwet.
Op zich heb je daar gelijk in, maar de klassieke grondrechten zijn ook neergelegd in verdragen, als bijvoorbeeld het EVRM en het Bupo-verdrag. Ook in wetten, bijvoorbeeld de Algemene Wet Gelijke Behandeling. Die zijn wel degelijk bij de rechter af te dwingen. Voor sociale grondrechten geldt dat niet, maar door die wél in de grondwet vast te leggen laat een staat zien dat in principe die rechten dienen te worden nagestreefd op haar gronddomein. Dat zou dus ook gelden voor de grondrechten voor dieren en persoonlijk zie ik niet in wat daar verkeerd aan zou zijn. Het leidt tot bewustwording van de consument. Zo heeft AH al besloten dat in haar winkels geen eieren meer te koop zijn die afkomstig zijin uit legbatterijen. Als je van jouw redenering uit zou gaan en uit het toetsingsverbod aan de grondwet (overigens is een enkele keer door een rechter wél aan de grondwet getoetst, ondanks dit verbod, als het produkt van onze volksvertegenwoordiging té schril haaks bleek te staan op de intentie van de wet, het heeft toen tot aanpassing van de wet geleid) zou afleiden dat de grondwet geen enkele functie heeft, dan zou je haar dus ook kunnen afschaffen en zou het alleen maar een dode letter zijn.
Ik ontwaar een eigenaardige interpretatie van ‘t verschijnsel Grondwet. De Grondwet is de eerste, belangrijkste, voornaamste en zwaarste wet die er voor ons is. Alle andere wetten zijn minder belangrijk. De Grondwet is dus geen grondverf, die je op de deur smeert en waar later vanzelf allerlei andere mooiere betere ingewikkeldere kleurtjes op en aan komen.
Ieder, welk rechtsprekend orgaan dan ook toetst éérst aan de Grondwet. Daarna wordt nog eens een keer gekeken, of er (misschien ook) andere wetten in het geding zijn en bij betrokken kunnen of moeten worden. Zo werkt het, en niet anders.
Maar ja. Jullie gaan net zo vaak als ik, 300 keer per jaar, tien tot twaalf uur per dag, naar de rechtbank.
Gezellig. Als we elkaar tegenkomen.
‘\°_°/’ en naar de Raad van State.
JuZo, als je autoriteit op andere terreinen ook zo geldig is als bij de wartaal die je hier uit slaat, dan zou ik me toch eens preventief gaan laten behandelen, als ik jou was, voor het Van Muenchhausensyndroom. Ik ben jurist. Jij hoeft mij helemaal niets over de Grondwet te vertellen.
Neen, een kwestie van niet goed kunnen lezen, Henk. JuZo, een niet-jurist, schrijft over het eerst toetsen aan de Grondwet door elk rechtsprekend orgaan. Dat mag niet. Dat is neergelegd in Art. 120 van de Grondwet dat luidt:
Artikel 120
De rechter treedt niet in de beoordeling van de grondwettigheid van wetten en verdragen.
Bovendien had ik het over een preventieve behandeling voor het Muenchhausensyndroom. Want de “deskundigheid” die JuZo hier en ook bij het thema over preventieve therapie etaleert grenst wel aan de vertellingen van de fictieve Baron die zijn naam aan het syndroom gegeven heeft en dat kan zeker ontaarden tot een ziekte. Maar misschien heb je nooit van de Baron van Muenchhausen gehoord, Henk.
Syndroom van Münchhausen: Het snoeverig opdienen van overdreven, leugenachtige en dramatische verzonnen ziekteverschijnselen en hospitalisaties (uit het Coëlho Zakwoordenboek der Geneeskunde). Het verband tussen wat Jules schrijft en deze aandoening ontgaat mij een beetje…
Wel leuk trouwens om twee juristen over de grondwet te zien schrijven op deze manier. Als niet jurist vermoed ik dat er geschreven wordt over verschillende dingen. Het toetsen van nieuwe/aangepaste wetten aan de grondwet en het direct aan de grondwet toetsen van (kleine) zaken. Een misverstand, misschien ?
Het is ‘even’ geleden dat ik over zijn heldendaden in Rusland gelezen heb, maar je had het niet over de ‘baron’ maar over het syndroom. Verder meldt Jules op zijn site dat hij economie en rechten gestudeerd heeft in Rotterdam en ik ga over het algemeen uit van dat mensen zijn wie/wat ze zeggen te zijn. Nogmaals, ik vermoed dat Jules bedoelt dat een wet niet in tegenspraak kan/mag zijn met de grondwet en dat hij dat bedoelt met toetsen.
Jammer van je laatste zinnetje, maar er is ook geen reden om te doen alsof we elkaar aardig vinden… Ook hier niet.
Henk, ik heb absoluut geen idee wie je bent en het interesseert me ook echt geen ene lor. “Geen reden om te doen alsof we elkaar aardig vinden”, “ook hier niet”??????? Voel je je nog helemaal fris in je bovenkamer? Ik schrijf hier omdat ik borstkanker heb gehad. En ik ga zelf over wie ik aardig vind of niet. Ik heb niet de gewoonte volstrekte wildvreemden wat voor emotie dan ook toe te dragen. Evenmin voel ik enige wens volstrekte wildvreemden op weblogs beter te leren kennen.
Ik ben trouwens even op onderzoek uitgegaan, Henk. Je bent degene die onder de naam “NachtHenk” schrijft op SP weblogs. Je hebt geen borstkanker, ook geen kanker, dus het is vreemd dat je hier ineens komt opduiken op één van de weinige logs waar mensen met kanker of mensen die kanker hebben gehad rustig van gedachten kunnen wisselen. Naar ook. Ik zal op geen enkele manier meer op je reageren, dus bespaar je de moeite te trachten mij reacties te ontlokken. (sorry, Karin, zal verder niet meer op deze man die arboartsen vergelijkt met selectieartsen in Duitse vernietigingskampen reageren).
Joan, een vriendelijk doch dringend verzoek je iets in te houden.
– Henk is zelf altijd scherp doch buitengewoon vriendelijk en verdient je sneer bepaald niet;
– deze blog gaat – overduidelijk – niet alleen over kanker;
– er zijn zat plaatsen waar vrouwen met borstkanker kunnen praten, daarvoor is deze blog niet speciaal bedoeld.
Dank je, Karin.
En Joan… Henk is geen schuilnaam. Zo heet ik al sinds mijn geboorte. Nachthenk werd gekozen omdat er op het weblog van Theo Cornelissen al een andere Henk schreef.
Me verbergen ? Dan had ik aan mijn berichten geen link naar mijn site gekoppeld.
Op veel logs op je reageren ? Bij mijn weten alleen op de eerdergenoemde weblog, een log waarvan de ‘eigenaar’ je meermaals gevraagd heeft te stoppen met het schrijven van je bijdragen (zie http://theocornelissen.sp.nl/weblog/2007/02/13/de-eerste-kamer-in-spanning/#comments ). Bericht 66.
Je personalia bekendmaken ? Waarom zou ik. Ik plaatste een, voor mijn gevoel ten onrecht verwijderde, link naar de GroenLinks-pagina’s van het Europese parlement. Niet bepaald een persoonlijke website of -log.
Een voyeur en stalker ? Ik lees en reageer soms op wat mensen schrijven. Wanneer je niet wilt dat mensen op wat je schrijft reageren, moet je niet schrijven op ‘open’ weblogs. En zeker geen mensen aanvallen met onzin-argumenten en -aantijgingen. Je kunt hen die daarop reageren proberen allerlei etiketten op te plakken, maar je zult daarbij steeds door de mand blijven vallen. Zeker wanneer je je neerbuigendheid blijft etaleren.
Maar goed, om dat het jou blijkbaar niet lukt om mij met rust te laten… is dit mijn laatste reactie op iets wat jij hebt geschreven.
Het ga je, gemeend, goed !
Henk.
Ik wil hier toch nog graag kort op reageren. Vroeger werkte ik voor de SP in de Tweede Kamer. Ik ben echter overgestapt naar een andere partij. Dat was voor SP’ers, die eerst op akelige wijze zoete broodjes bakten omdat ik dicht bij het vuur zat, het sein om mij op elke mogelijke wijze lastig te vallen. Zo is op een gegeven moment een link naar een foto en mijn huisadres op Internet geplaatst, met als gevolg dat mijn voordeur is ingeslagen door een stel verwarde SP’ers. Ook werd ik bedreigd met verkrachting. Ik heb toen aangifte gedaan bij de recherche en Marijnissen ingeschakeld, wat heeft geleid tot moderatie op de weblog van Cornelissen. Ondanks deze moderatie vond deze Nachthenk het nodig nu een link naar mijn beroepsgegevens te plaatsen, zonder enige aanleiding of reden, hij was naar me gaan zitten speuren op de google. Dat is toch wat vreemd. Het was geen algemene link naar GroenLinks-gegevens (waar ook al geen enkele aanleiding toe was, ik schrijf ook niet over de persoonlijke achtergrond van Nachthenk, ook al ken ik die wel), maar een link naar mijn gegevens en naar een foto. Ik noem dat stalken. Dat hij hier plotsklaps ook veelvuldig schrijft, nadat hij mij eerst bij een andere log heeft weggepest, vind ik voldoende reden om hier gelijk mijn biezen te pakken. Sorry Karin, het was niet mijn bedoeling hier herrie te trappen.
Joan, Henk schrijft hier niet ‘plotsklaps’. Hij schrijft hier al langer dan jij.
Misschien word ik dan inderdaad wat paranoide. Het is wel opvallend dat hij hier onder de naam Henk alleen op mij reageert (dat zou hij ook kunnen nalaten), terwijl hij onder de naam Nachthenk mijn gegevens (incl. mijn achternaam, als ik die zou willen vermelden ben ik mans genoeg dat zelf te doen) op het Internet plaatste, in elk geval niet om mij daarmee een plezier te doen en zonder enige relevantie. Dat hij zich ook direct ‘denigrerend’ behandeld voelt als ik denk dat hij misschien Baron van Muenchhausen niet kent (je zal de volksstammen die daar nooit van gehoord hebben de kost moeten geven) is ook eigenaardig. Als hij hier niet zelf was begonnen ‘dat we niet hoefden te doen alsof we elkaar aardig vonden’ dan zou ik helemaal niet op de gedachte zijn gekomen dat het om dezelfde persoon ging. In elk geval ben ik hier weg. Ik heb dit iets te vaak meegemaakt inmiddels. Jammer Karin, ik vind dit een leuke en waardevolle log. Ik wens je veel geluk en succes en ik hoop dat je gezondheid zich in dezelfde stijgende lijn zal blijven voortbewegen.
“Ineens komt opduiken” ? De eerste keer dat ik iets schreef in Karin’s gastenboek was circa zeven jaar geleden. Je ‘mocht’ toen reageren wanneer je geen kanker had of had gehad en ik ga er vanuit dat dat nog steeds zo is…
Het zou me overigens genoegen doen wanneer je de belofte dat je niet meer op me zult reageren nu eindelijk eens nakomt, want het steeds weer uit het verband trekken van zinnetjes, zoals over de arboartsen, begint me langzaam maar zeker te vervelen. Zoals ook het neerbuigentje ‘toontje’ over het nooit gehoord hebben van de Baron van Münchhausen, terwijl je m.b.t. Jules zelf over het syndroom en niet over de baron schrijft.
Dag Joan,
Henk (aka Nachthenk).
NachtHenk, zoals je elders kunt zien heeft Karin één jaar terug een operatie gehad wegens kanker. Zij kon uiteraard zeven jaar terug niet bevroeden dat zij die ziekte zou krijgen. Verder had ik – gelukkig – geen enkel idee dat jij je hier weer achter een andere schuilnaam verborg. Ik heb het nagekeken, je reageert op veel logs op me, en op provocerende wijze, zoals je dat onder je andere alias ook steeds deed op SP weblogs. Daar maakte je ook mijn personalia bekend, en plaatste je een link naar een foto van mij. Ik voel me hier niet prettig en veilig meer en kan hier ook niet onbekommerd meer over ervaringen schrijven, als een voyeur en stalker als jij meeleest. Met spijt zal ik dus dit weblog verlaten.