In een artikel in de Volkskrant over de zoveelste kostenstijging van de Noord-Zuidlijn (op hoeveel miljoen overschrijding zitten we nu al, alles bij elkaar?) maakt de verantwoordelijke wethouder, de VVD’er Mark van der Horst, zich boos op politici die de kwestie tot onderdeel van de verkiezingsstrijd maken.
‘Azijnzeikerij’, vatte hij woensdag de kritiek samen op een verdere kostenstijging met 14,7 miljoen van het miljardenproject.
Welja. Op een paar miljard is 15 miljoen natuurijk peanuts, daar heeft Van der Horst gelijk in. Je moet groot denken. Dan zegt hij:
Zonder namen te willen noemen liet Van der Horst er geen misverstand over bestaan wie het project naar zijn stellige indruk willen ondermijnen: de SP en GroenLinks, nog steeds tegenstanders van de tweede metrolijn. ‘Je moet er niet aan denken dat die partijen mogelijk bestuursverantwoordelijkheid gaan dragen.’Van der Horst: ‘Hier zie je een scheiding tussen de mannen en de jongens.’
Ah. Mannen en jongens. Verhelderend. Van der Horst hoort volgens zichzelf natuuurlijk bij de mannen. Maar de vrouwen in de politiek: waar horen die bij?
Met dat soort macho-taal onderscheidt Van der Horst zich als een gnoe v.e. aap, maar verder dan z’n positie in de dierentuin kenbaar maken d.m.v. dierengeluiden komt ie niet (ik ken hem niet, maar aan het geluid herkent men het dier). Wel makkelijk als je eerst een gnoe wilt zien en later een aap.
Het laat zich raden dat Van der Horst George of the Jungle, Bush, ook wel een echten man zal vinden…. ben je na de gnoe bij de aap aangekomen (zie boven), al is het geen sociaal Bonobo aapje, maar een brulaap.
Behalve Loesewies v.d. Laan, vind ik de vrouwen in dit Kabinet helemaal geen “echte vrouwen”, maar dat geldt evenzo voor de mannen, die ik, als man, helemaal geen “echte mannen” vind. De mannen en vrouwen van de linkse, ik zeg liever, sociale oppositie zijn veel echter.