Statistiek

Deprecated: Function wpdb::escape is deprecated since version 3.6.0! Use wpdb::prepare() or esc_sql() instead. in /htdocs/www.spaink.net/wp-includes/functions.php on line 6085

Comments Posted By harpij

Displaying 0 To 0 Of 0 Comments

Zelfmoord gaat niet op recept II

Heb maar even de adem ingehouden op deze site.

@ Karel. Mijn laatste post (12 april) heb ik per abuis aan jouw adres gericht in plaats van aan Janus. Mijn oprechte excuses daarvoor. Overigens: ik ben geen vrouw.

@ Algemeen: wat ik jammer en soms kwalijk vind, is dat er op deze site nogal eens heel gemakkelijk en ongebreideld oordelen worden geveld over iemands psyche en (vermeende) psychische gesteldheid. Dat lijkt me niet gepast, want wat “weten” wij feitelijk van elkaar? Bovendien stoot het af. Laat mensen in hun waarde. Lees, schrijf, leef mee desgewenst, een gepast advies kan ook geen kwaad, maar laat deze site verschoond blijven van allerlei niet ter zake doende randverschijnselen die niets met het centrale thema (zelfmoord) van doen hebben.

» Posted By harpij On April 20, 2009 @ 23:14

@Karel: Ik heb in mijn berichten helemaal niemand afgekraakt. Voor zover ik me sceptisch of kritisch heb uitgelaten was dat altijd in algemene zin. En voor zover ik me direct tot mensen hier op de site heb gericht was dat altijd met het nodige fatsoen en respect.

Wat me stoort aan jouw berichten is dat je op basis van huis, tuin en keukenpsychologie met grote stelligheid en veel aplomb op deze site van alles en nog wat rondstrooit en voor alles en iedereen hier schijnt te weten wat het beste is en daarbij de indruk wekt vooral te willen imponeren. Dat zal bij sommigen lukken, maar niet bij iedereen. En degene die een kritisch tegengeluid verkondigd wordt met dédain en het nodige sarcasme bejegent. De pot verwijt de ketel…. Lees er je eigen reacties maar eens op na. Is meer werk dan het teruglezen van die van mij: dat waren er immers gelukkig niet zo veel, toch? Frappant dan toch dat jij precies meent te weten hoe ik in elkaar steek, wat mijn opvattingen en overtuigingen zijn, wat mijn “pad” is, het hebt over “mensen zoals jij”. Nou knap hoor! Ik krijg de indruk dat jij alle zeeën hebt bevaren, maar nog nooit water gezien….

En het was natuurlijk niet Hazes die die foto verscheurde……Kleine omissie slechts, maar wel typerend.

» Posted By harpij On April 12, 2009 @ 21:05

Het valt me op dat ik veel vluchtgedrag zie op deze site. Velen durven de waarheid niet onder ogen te zien, ontkennen hun eigen vergankelijkheid, klampen zich vast aan zogenaamde hogere machten en daarvan zijn er zoveel als jezelf maar wilt en kunt bedenken. En bij gebrek aan eigen fantasie kun je je altijd nog laten leiden door die van anderen: boekenplanken vol over parapsychologie en aanverwante populaire zweefonderwerpen, je kunt het zo gek niet bedenken. Doorgaans allemaal falsificeerbare onzin natuurlijk, maar het gaat er bij hele volksstammen in als (larie)koek en de auteurs van deze boeken lachen zich rot. Het verbaasd me dan ook niets dat er op deze site mensen zijn die contact hebben met engelen, een brug kunnen slaan met het hiernamaals of andere tovenaarsvaardigheden menen te bezitten. Heel vermakelijk allemaal. Zal er verder niet op in gaan, want ik snap er natuurlijk niks van, heb het licht niet gezien, ben een ongelovige, en …vul voor de rest zelf maar in.

Het menselijk verlangen naar het bovennatuurlijke is niets anders dan een poging om aan de banaliteit van het aardse leven te ontsnappen en dat verlangen is zo onuitroeibaar groot dat we er zelfs niet voor terugdeinzen onze eigen wonderen te creëren. Zo was er bijvoorbeeld enkele jaren terug die hype rondom de huilende Mariabeeldjes. Het diepe Zuiden van ons land werd er door overspoeld. Zo ongeveer elk zichzelf respecterend dorp of gehucht aldaar wist zich op enig moment wel verzekerd van zo’n tranentrekker. Allemaal (auto)suggestie natuurlijk en verklaring voor het fenomeen was dan ook simpel.

Het is bekend dat het menselijk oog primair staat opgesteld om veranderingen in haar omgeving waar te nemen. Daarin schuilt immers potentieel gevaar. Als het oog gaat staren wordt het onbetrouwbaar, gaat dingen waarnemen die er niet zijn. Trillingen of kleine schokjes bijvoorbeeld. Het oog vult haar behoefte aan het zien van beweging naar verloop van tijd zelf in. Lang kijken naar bijvoorbeeld een Mariabeeldje leidt er toe dat we veranderingen menen te zien. Daar komt bij dat mensen bij het staren vergeten om regelmatig met hun ogen te knipperen waardoor extra traanvocht wordt geproduceerd. De combinatie van lang schouwen en niet af en toe de kijkers sluiten maakt dat mensen, zeker als ze gelovig zijn, een Mariabeeldje zien huilen. Allemaal illusie dus, maar vertel dat niet aan de ooggetuigen van het wonder, want mensen kunnen niet zonder…

» Posted By harpij On April 11, 2009 @ 22:05

Het frappeert me telkens weer hoe gemakkelijk mensen in cirkelredeneringen verstrikt raken en op grond daarvan met grote stelligheid vermeende wijsheden verkondigen, zelfs over “gene zijde”. Toe maar. Altijd interessant om te veinzen dat je “weet” hebt van het ongerijmde, dat kan tóch niemand controleren. Maar goed ook, want door de mand vallen is natuurlijk niet leuk.

Het heeft eeuwen geduurd voordat de mensheid wilde aannemen dat de aarde rond is. Pythagoras, Aristoteles, Eratosthenes en Augustinus moesten er aan te pas komen om het overtuigende bewijs te leveren. Maar het blijft vechten tegen de bierkaai. Zo trad er onlangs weer eens een of ander goeroe voor het voetlicht met de bewering dat de aarde wordt gedragen door een schildpad. En het antwoord op de voor de hand liggende vraag door wie of wat die schildpad wordt gedragen, is even simpel als verbijsterend: een schildpad!

Achter elke deur die door de wetenschap wordt ingetrapt doemt een nieuwe deur op die zojuist is dichtgeslagen door religieuze groeperingen, goeroes, alternatieve genezers, new age aanhangers of andere paratroep. Dicht jezelf de status toe van wijnstok en als vanzelf zullen de ranken je volgelingen zijn. Onwetendheid is de motor van de thermiek waarop de gelovigen zweven.

» Posted By harpij On April 09, 2009 @ 21:47

@Darella: Het woord zelfdoding wordt vaak gehanteerd om het woord zelfmoord te vermijden, omdat dat minder confronterend overkomt. Zelfdoding is echter geen synoniem voor zelfmoord. Van zelfdoding is sprake wanneer iemand door eigen toedoen onbedoeld het leven laat. Wanneer bijvoorbeeld iemand het stopsein bij een spoorovergang negeert om maar zo snel mogelijk aan de overkant te geraken, en tijdens die oversteek wordt gegrepen door een trein, met fatale afloop, dan is sprake van zelfdoding. De dood was immers niet het beoogde gevolg van zijn of haar handelen. Was dat het wel geweest dan mag duidelijk zijn dat sprake zou zijn geweest van zelfmoord. Het onderscheid zit hem dus in het al dan niet beoogde effect.

Maar goed, ik wil hier niet de taalpurist uithangen, verre van dat. Ik begrijp maar altijd te goed dat de feitelijke betekenis van een woord niet altijd overeenkomt met de emotionele lading. Ik kan me dan ook heel goed voorstellen dat je de klankkleur die het woord zelfmoord oproept wilt vermijden.

» Posted By harpij On April 01, 2009 @ 10:02

Zelfmoord gaat niet op recept I

Het uiten van een doodswens is niet zonder gevaar. Voor je het weet wordt je verlangen opgevat als een hulpvraag en het is zelfs denkbaar dat je omgeving meent je tegen jezelf in bescherming te moeten nemen. Een arts is zo ingeschakeld en als je pech hebt is de kans aanwezig tot gedwongen opname in een psychiatrische inrichting. Ik wil maar zeggen: de dadendrang in je omgeving kan onverwacht groot zijn.

Ik wil niemand ontmoedigen de stap te zetten zijn of haar omgeving deelgenoot te maken van zijn of haar wens of voornemen. Elke situatie is uiteraard anders, ieders omgeving vanzelfsprekend ook, maar wees erop berekend dat de “dood” doorgaans geen welkome gast is voor mensen die aan het leven hechten. Ik stel me dan voor dat er op je wordt ingepraat om je tot andere gedachten te brengen, dat zelfmoord (ik spreek bewust niet van zelfdoding want dat is écht wat anders) altijd nog kan, dat je wellicht geconfronteerd word met een voorschot op toekomstig verdriet van de mensen die je dierbaar zijn, dat je (bedoeld of onbedoeld) opgezadeld word met schuldgevoelens…., maar misschien zie ik dit alles te negatief.

Is het misschien zo, dat zolang iemand zich zorgen maakt over zijn of haar toekomstige nabestaanden, feitelijk nog niet klaar is met “het leven”? Als dat zo is, dan ben ik zo iemand en is er wellicht nog hoop. Als dat zo is, dan is de stap om je omgeving deelgenoot te maken van je verlangen, welhaast een onmogelijke. Een duivelse vraag die leidt tot een duivels dilemma.

Overigens dank voor jullie reactie: Monique en Darella.

» Posted By harpij On March 30, 2009 @ 21:37

Wat jij schrijft Monique, raakt de kern van waar ik al tijden mee worstel. Velen zoeken op een of andere manier waarschijnlijk toch een rechtvaardiging voor hun doodsverlangen ten overstaande van hun dierbaren, zouden het liefst over willen brengen welke drijfveren achter deze wens schuil gaan, en misschien hopen ze stiekem, ergens in hun achterhoofd, wel op enig begrip. Ik weet echter niet of je dat van mensen mag en kunt verwachten, en misschien nog wel het minst van degenen die je het meest dierbaar zijn. In zekere zin zijn je naasten in dit proces een blok aan je been, en ik sluit niet uit dat dat blok aanmerkelijk zwaarder wordt wanneer je, met alle goede bedoelingen, je naasten deelgenoot maakt van je wens of voornemen. De angst hiervoor heeft mij in ieder geval tot dusverre hiervan weerhouden. Ik heb het wel vaak overwogen. Meer vanuit de gedachten dat ik daarmee mogelijk het toekomstig leed van mijn naasten zou kunnen verzachten, maar volgens mij is dat een utopie. Je zou het graag willen, maar ook dat valt naar mijn mening niet te regelen, net zo min helaas als een humane manier van sterven voor mensen die naar de dood verlangen zonder dat hieraan (in medische zin) een of andere terminale ziekte ten grondslag ligt. Dit alles maakt het proces alleen nog maar schrijnender, nog eenzamer……

» Posted By harpij On March 30, 2009 @ 00:14

Trein

Op een dag zal hij weg zijn
Zonder pad, spoor of teken
In geen trein zal hij zitten
Of staan zonder plek

Hij ziet ijzeren staven
Waarvan de parallelliteit
Wordt aangetast door het perspectief

Hij telt de bielzen stap voor stap
Met niets op zijn hielen
En meer van dat alles in het vooruitzicht

Op een dag zal er een trein zijn
Met bloedneus en gekromde rug
Een bestemming wordt bereikt
Door heen te gaan – niet terug

» Posted By harpij On March 25, 2009 @ 20:39

«« Back To Stats Page